Η Βίβλος παρομοιάζει το έθνος Ισραήλ
με μια συκιά. Μια συκιά παράγει τόσο καλά όσο και κακά (μη βρώσιμα) σύκα. Έτσι είναι
και με το έθνος του Ισραήλ. Οι Εβραίοι που ήταν ολόψυχα οπαδοί του Θεού
παρομοιάστηκαν με «καλά σύκα» και οι επαναστατικοί Εβραίοι παρομοιάστηκαν με
«κακά σύκα».
Η Βίβλος λέει επίσης ότι στο τέλος των
καιρών το Ισραήλ θα «ανθίσει» και «θα βγάλει νέα φύλλα» σαν μια συκιά και ότι
αυτό θα είναι ένα σημάδι της επικείμενης επιστροφής του αληθινού Μεσσία του
Ισραήλ.
Με απλά λόγια, η Βίβλος λέει ότι τα
γεγονότα των έσχατων καιρών θα συνδέονται στενά με το σύγχρονο Ισραήλ.
Σημάδια
του τέλους των καιρών και της επιστροφής του Χριστού
Όταν οι μαθητές του Ιησού Τον ρώτησαν:
«τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντελείας του αιώνος» (Ματθ.κδ:3),
ο Κύριος ανέφερε τέσσερις τύπους σημείων των έσχατων ημερών (Μάρκ.ιγ και Λουκ.κα):
- πόλεμοι,
σεισμοί, λιμοί, ανομία, κακοί καιροί…
- κήρυγμα
ευαγγελίου, δίωξη, αποστασία, ψευδοπροφήτες…
- εισβολή,
σοβαρή δίωξη των Εβραίων…
- φοβερές
ηλιακές και κοσμικές διαταραχές, αστεροειδείς…
Ο Ιησούς είπε ότι όταν θα βλέπουν αυτά
τα σημάδια τότε «εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού» (Λουκ.κα:31).
Είπε ότι αυτά τα σημάδια δείχνουν την επικείμενη επιστροφή Του και την
εγκαθίδρυση της Βασιλείας Του στη γη. Τόνισε λοιπόν, ότι ήταν σημαντικό να τα προσέχουν:
Ματθ.κε:13 Αγρυπνείτε
λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε την ημέραν ουδέ την ώραν, καθ' ην ο Υιός του
ανθρώπου έρχεται.
Αφού περιέγραψε τα παραπάνω σημεία, ο
Ιησούς έδωσε μια μυστηριώδη παραβολή. Συνέδεσε την παρατήρηση αυτών των σημείων
με την παραβολή της συκιάς. Γιατί; Αποδεικνύεται ότι η κατανόηση αυτής της
παραβολής είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσουμε το μυστήριο του τι συμβαίνει
τώρα στον κόσμο. Η παραβολή οδηγεί σε ένα πολύ σημαντικό σημείο, που υποσχέθηκε
ο προφήτης Ησαΐας:
Ησ.ια:12 Και
θέλει υψώσει σημαίαν εις τα έθνη, και θέλει συνάξει τους απερριμμένους του
Ισραήλ και συναθροίσει τους διεσκορπισμένους του Ιούδα από των τεσσάρων γωνιών
της γης.
Ποια είναι αυτή η «σημαία»;
Ένα σημαντικό σημάδι: Η παραβολή του Ισραήλ, η συκιά
Μετά την περιγραφή ορισμένων σημείων του τέλους των καιρών που
έπρεπε να παρατηρούν, ο Ιησούς τελειώνει με την παραβολή της συκιάς. Είπε στους
μαθητές Του:
Ματθ.κδ:32,33 Από δε της συκής μάθετε την
παραβολήν· Όταν ο κλάδος αυτής γείνη ήδη απαλός και εκβλαστάνη τα φύλλα,
γνωρίζετε ότι πλησιάζει το θέρος· ούτω και σεις, όταν ίδητε πάντα ταύτα,
εξεύρετε ότι πλησίον είναι επί τας θύρας.
Γιατί ο Ιησούς συνέδεσε την συκιά με τα σημάδια του τέλους;
Μερικοί υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς απλά χρησιμοποίησε μια φυτοκομική παρατήρηση
επειδή ξέρανε το συγκεκριμένο δέντρο.
Πολύ απλά - η συκιά είναι ένα από τα τελευταία δέντρα που
βγάζουν μπουμπούκια την άνοιξη και έτσι όταν τα φύλλα της αρχίσουν να
φαίνονται, ξέρουμε ότι το καλοκαίρι είναι προ των πυλών!
Υποστηρίζουν λοιπόν, ότι ο Ιησούς απλά λέει: «όπως όταν η
συκιά βγάζει μπουμπούκια, ξέρετε ότι το καλοκαίρι είναι κοντά - ομοίως, όταν
βλέπετε όλα αυτά τα γεγονότα να συμβαίνουν, γνωρίζουμε ότι το τέλος είναι πλησίον».
Αρνούνται ότι υπάρχει οποιαδήποτε ουσιαστική σύνδεση του
Ισραήλ με την συκιά που βλαστάνει ανθούς. Από την άλλη πλευρά, ο Ιησούς
χρησιμοποίησε την έννοια της παραβολής, υπονοώντας ότι από κάτω υπήρχε μια
βαθιά αλήθεια. Αναφερόταν στο Ισραήλ τις τελευταίες μέρες; Θα πρέπει να δούμε
την παραβολή της συκιάς σαν παραβολή του Ισραήλ με συκιά;
Ας δούμε λίγο το θέμα φυτοκομικά.
Το κοινό ή φαγώσιμο σύκο είναι γέννημα θρέμμα στην περιοχή
της Μεσογείου/ Ισραήλ, όπου μπορεί να παράγει τρεις σοδειές ετησίως.
Το πρώτο φρούτο της άνοιξης είναι ο «ορνός». Η λέξη «ορνός»
ή «ορνιός» προέρχεται από την αρχαία λέξη «ερινέος» που σημαίνει «άγρια συκιά».
Αγριοσυκιά είναι η αρσενική συκιά η οποία την άνοιξη γεμίζει με πράσινα σύκα,
τους λεγόμενους «ορνούς», που δεν ωριμάζουν και πέφτουν μετά από ένα μήνα. Τα
σύκα της περιέχουν τα αρσενικά άνθη και είναι απαραίτητα για τη γονιμοποίηση
των θηλυκών, καθώς οι συκιές έχουν τα θηλυκά τους άνθη σε ξεχωριστά δέντρα από
τα αρσενικά.
Στην αγριοσυκιά η γονιμοποίηση εξασφαλίζεται από ένα
μικροσκοπικό έντομο , τον Βλαστοφάγο τον Ψήνα, ο οποίος μεταφέρει τους
γυρεόκοκκους. Το έντομο αυτό επισκέπτεται και τα σύκα της ήμερης συκιάς και τα
γονιμοποιεί με σκοπό να γίνουν τα ώριμα σύκα πιο γλυκά. Γι’ αυτόν τον λόγο ήταν
κάποτε διαδομένη η τεχνική του «ορνιάσματος» δηλαδή το κρέμασμα πάνω στην ήμερη
συκιά μερικών κλαδιών αγριοσυκιάς με καρπούς από τους οποίους έβγαιναν οι
Βλαστοφάγοι κατά την άνοιξη.
Οι άγουροι πράσινοι καρποί της αγριοσυκιάς συλλέγονται με
ιδιαίτερη προσοχή την άνοιξη και μαζί με ζάχαρη και φυσικό χυμό λεμονιού δίνουν
ένα υπέροχο, αρωματικό γλυκό του κουταλιού με μοναδική γεύση!
Δύο κύριες καλλιέργειες ακολουθούν από τον Ιούλιο μέχρι τον Νοέμβριο, με κύρια παραγωγή τον Αύγουστο -
Σεπτέμβριο. Η επικονίαση του κοινού σύκου μπορεί αισθητά να αυξήσει το μέγεθός
του, και γίνεται από τις σφήκες σύκων που μεταφέρουν τη γύρη από τα λουλούδια των
σύκων. Σε αντίθεση με τα περισσότερα οπωροφόρα δέντρα, τα σύκα του φθινοπώρου
(η κύρια συγκομιδή) αναπτύσσονται στους βλαστούς που αυξάνονται την άνοιξη.
Η συκιά καλλιεργήθηκε για τους καρπούς της εδώ και χιλιάδες
χρόνια. Τα σύκα αναφέρονται συχνά στην Παλαιά Διαθήκη. Είναι ενδιαφέρον να
σημειωθεί ότι η Αγία Γραφή αναφέρεται επίσης σε τρεις καλλιέργειες σύκων:
· «πρώιμα, πρώτοι καρποί πριν από το καλοκαίρι,
πολύ καλά σύκα» (Ης.κη.4, Ιερεμ.κδ.2,3, Ωσηέ θ:10) – σχετικά μικρή σοδειά με
την καλύτερη γεύση (Ιούνιο – Ιούλιο).
· «γλυκείς και καλοί καρποί, ο καιρός των σύκων» (Κριτ.θ:11,
Μάρκ.ια:13) – κύρια καλλιέργεια, Αύγουστος-Σεπτέμβριος. Τα έφτιαχναν σε πίτες
για χειμερινή χρήση (Α’ Σαμ.κε:18) .
· «πράσινα, κακά, μη βρώσιμα σύκα» (Άσμ.Ασμ.β:13, Ιερεμ.κδ.2,3,
Ιερεμ.κθ:17) - πράσινα ή χειμερινά σύκα, μικρά, άγουρα, άγλυκα, μη βρώσιμοι
καρποί.
Πνευματικός υπαινιγμός: το «μπουμπούκιασμα» του Ισραήλ στους
έσχατους καιρούς.
Η φυτοκομία του σύκου λοιπόν, προσδιορίζει τα καλά γλυκά
σύκα, τα πρώτα σύκα του καλοκαιριού, και τα φτωχά, άγουρα και συχνά μη βρώσιμα
σύκα. Το σημαντικό σημείο εδώ είναι, ότι η Αγία Γραφή συνδέει αυτές τις
ιδιότητες με τον λαό Ισραήλ. Για παράδειγμα, οι «πατέρες του Ισραήλ» ή
Πατριάρχες θεωρούνται σαν τα καλύτερα σύκα – οι πρώτοι καρποί της θερινής
καλλιέργειας:
Ωσ. θ:10 Εύρηκα τον Ισραήλ ως σταφυλήν εν ερήμω·
είδον τους πατέρας σας ως τα πρωτογέννητα της συκής εν τη αρχή αυτής…..
Ο Θεός βλέπει αυτή τη μειονότητα του Ισραήλ σαν την πρώτη
και καλύτερη του έθνους. Αυτά τα σύκα έρχονται σε αντίθεση με τα πράσινα, μη
βρώσιμα σύκα. Και οι δύο τύποι σύκου συμβολίζουν τον λαό του Ιούδα πριν από την
απέλασή τους στη Βαβυλώνα, θεωρούνται σαν καλά και κακά σύκα:
Ιερ.κδ:3 Και είπε Κύριος προς εμέ, Τι βλέπεις,
Ιερεμία; Και είπα, Σύκα· τά σύκα τα καλά είναι κάλλιστα, τα δε κακά κάκιστα,
ώστε διά την αχρειότητα δεν τρώγονται.
Τα εδάφια Ιερεμ.κδ:5-8 δείχνουν ότι ο Θεός αναφέρεται στους
Εβραίους που με όλη τους την καρδιά Τον ακολουθούν (τα καλά σύκα), και στους επαναστάτες
Εβραίους που είχαν απορρίψει τον Θεό (τα κακά σύκα).
Στην εποχή του Χριστού, οι περισσότεροι Εβραίοι Τον
απέρριψαν και παρέμειναν νεκροί στα έργα και τον νομικισμό τους. Ήταν σαν
πράσινα, άγουρα, άγλυκα σύκα. Σήμερα, οι περισσότεροι Εβραίοι μπορούν να
θεωρηθούν σαν πράσινα σύκα, ενώ μερικοί (οι μεσσιανικοί Εβραίοι) είναι σαν γλυκά
ώριμα σύκα.
Οι συνέπειες της επαναστατικότητας κατά του Θεού,
απεικονίζονται όμορφα στη συχνότητα εμφάνισης της «Ξεραμένης συκιάς» (Ματθ.κα:18,19).
Ο Ιησούς δεν βρήκε σύκα (προφανώς, ούτε καν τα άγουρα), και έτσι την
καταράστηκε και ξεράθηκε.
Αυτό ήταν προφητικό, για τον διασκορπισμό των Εβραίων από
τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ. Όπως η καταραμένη συκιά, το έθνος του Ισραήλ
φαινομενικά ξεράθηκε. Αντίθετα, ο Ιησούς έδωσε μια εξαιρετικά σημαντική
προφητεία που ισχύει για την εποχή μας:
Ματθ.κδ:32,33 Από δε της συκής μάθετε την
παραβολήν· Όταν ο κλάδος αυτής γείνη ήδη απαλός και εκβλαστάνη τα φύλλα, γνωρίζετε
ότι πλησιάζει το θέρος· ούτω και σεις, όταν ίδητε πάντα ταύτα, εξεύρετε ότι
πλησίον είναι επί τας θύρας.
Λουκ.κα:29-31 Και είπε προς αυτούς παραβολήν·
Ίδετε την συκήν και πάντα τα δένδρα. Όταν ήδη ανοίξωσι, βλέποντες γνωρίζετε αφ'
εαυτών ότι ήδη το θέρος είναι πλησίον. Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα
γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού.
Σημειώστε ότι ο Ιησούς αναφέρεται στον τρυφερό κλάδο, που
υπονοεί το νέο κλαδί και τα ερχόμενα καλά θερινά σύκα. Δεδομένου ότι ο καρπός
της συκιάς έχει καθιερωθεί στην Παλαιά Διαθήκη να συμβολίζει την πνευματική
κατάσταση του λαού του Ισραήλ, πολλοί βλέπουν αυτή την επερχόμενη «καλοκαιρινή
σοδειά» σαν την αποκατάσταση του λαού Ισραήλ στην δική τους γη.
Το άκαρπο νεκρό κλαδί του διασκορπισμένου Ισραήλ
αντικαθίσταται από σύκα σε νέο κλαδί. Παρομοιάζεται με έναν λαό που οδηγείται
πίσω στη γη του και ένα έθνος που γίνεται σημάδι για τους Εθνικούς. Ένα υπόλοιπο
αυτού του λαού γίνεται «η καλή, γλυκιά συγκομιδή». Αυτή η διαδικασία βρίσκεται
σε εξέλιξη εδώ και πάνω από 100 χρόνια.
Έτσι, όταν αναφερόμαστε στο «Ισραήλ σαν συκιά» βλέπουμε τόσο
τον Ισραήλ της Παλαιάς Διαθήκης, όσο και το σύγχρονο επανασυγκεντρωμένο
ή «εκκολαπτόμενο» Ισραήλ. Η «καλή σοδειά» θα μπορούσε να περιλαμβάνει τους
144.000 Μεσσιανικούς Εβραίους που προέρχονται από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ
που θα ευαγγελίσουν τα έθνη (Αποκ.ζ:4-8).
Το μήνυμα πίσω από την παραβολή: ο επανασυγκεντρωμένος Ισραήλ,
είναι ένα σημάδι για τα έθνη.
Φαίνεται ότι όταν ο Ιησούς μίλησε για την εμφάνιση νέων
βλαστών στη συκιά σαν σημάδι ότι το καλοκαίρι είναι κοντά, στην πραγματικότητα
υπαινισσόταν την αποκατάσταση του Ισραήλ και την επικείμενη επιστροφή Του.
Έλεγε ότι όταν βλέπουμε το Ισραήλ να συγκεντρώνεται στη δική
του γη και να «βγάζει μπουμπούκια σαν την συκιά» τότε η επιστροφή Του είναι
κοντά – ακόμη και «επί θύρας». Αυτή θα είναι η στιγμή του ερχομού της
πληρότητας της Βασιλείας του Θεού στη γη.
Το Ισραήλ και το χρονοδιάγραμμα για τις έσχατες μέρες
Στο Λουκ.κα:29 ο Ιησούς είπε «Ίδετε την συκήν (Ισραήλ)
και πάντα τα δένδρα» (τα έθνη) και έτσι παρατηρήστε τα σημάδια των
καιρών. Υπαινίχθηκε ότι το Ισραήλ θα είναι η δίνη των εθνών. Ας εφαρμόσουμε
τώρα την παραβολή του Ισραήλ σαν συκιά στα τρέχοντα παγκόσμια γεγονότα και ας αναρωτηθούμε:
«Πότε άρχισε να βγάζει μπουμπούκια η συκιά (Ισραήλ);» «Πότε το Ισραήλ
εμφανίστηκε στην παγκόσμια σκηνή;»
Όταν εντοπίζουμε το χρονοδιάγραμμα των παγκόσμιων γεγονότων
από αυτή τη στιγμή, διαπιστώνουμε ότι πολλά θέματα του σήμερα συνδέονται στενά
με το Ισραήλ! Βλέπουμε ότι το Ισραήλ είναι όλο και περισσότερο η δίνη του
κόσμου.
