ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ

Μέρος Ι

Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΚΡΑΣΙ

Ιωάν.β:1-11

Πώς είχε η κατάσταση (περιστάσεις).

Αυτό ήταν το πρώτο θαύμα που ο Ιησούς έκανε στην διακονία του. Έγινε στην Κανά, ένα χωριό περίπου 10 χλμ. Β.Α.  της Ναζαρέτ κατά την τρίτη ημέρα μετά την συνομιλία του Κυρίου μας με τον Ναθαναήλ.

Η αιτία του θαύματος ήταν μια γαμήλια γιορτή. Είναι πολύ πιθανόν η Μαριάμ να ήταν στενή συγγενής της νύφης, κι έτσι φαίνεται να είχε κάποια ευθύνη για τον γάμο. 

Ο Ιησούς και οι μαθητές Του ήταν καλεσμένοι.

Συμπεραίνουμε ότι ο Ιωσήφ είχε πεθάνει πριν λίγο καιρό από το γεγονός α) δεν γίνεται καμία αναφορά γι’ αυτόν στον γάμο  β) την στιγμή που χρειάστηκε κάτι, η Μαριάμ στράφηκε στον Ιησού. Αν ο Ιωσήφ είχε πεθάνει πριν, ο Ιησούς που ήταν ο μεγαλύτερος γιος, ήταν η κεφαλή της οικογένειας, και η Μαρία συνηθισμένη στράφηκε σ’ Αυτόν.

Η ανάγκη.

Η ανάγκη προμήθειας οίνου ήταν επιτακτική. Ίσως να ήλθαν περισσότεροι καλεσμένοι απ’ όσους περίμεναν και ίσως η οικογένεια να ήταν φτωχή και να είχε ανεπαρκείς προμήθειες.  Εν πάση περιπτώσει το γεγονός της έλλειψης θα ήταν μεγάλη ντροπή για την οικογένεια.

Πώς έγινε το θαύμα.

Το θαύμα έγινε δια μιας πράξεως υπακοής. Η Μαρία είπε στον υπηρέτη να κάνει ό,τι του πει ο Ιησούς. Στον υπηρέτη ειπώθηκε να γεμίσει 6 υδρίες με νερό, να σερβίρει και να δώσει στον οινοχόο. Αυτό έκανε ο υπηρέτης και το θαύμα πραγματοποιήθηκε. 

Τέλεια και σαφής υπακοή υπήρξε και τα αγγεία γεμίστηκαν μέχρι το χείλος.

Υπολογίζεται ότι οι υδρίες αυτές χωρούσαν 450 λίτρα νερό που έγινε κρασί. Κατά τον οινοχόο η ποιότητα του κρασιού ήταν τέλεια.

Αποτελέσματα και δίδαγμα.

Ήταν πρέπον να άρχιζε ο Χριστός την διακονία Του μ’ ένα θαύμα αυτού του είδους. Μ’ αυτό το θαύμα υπηρέτησε τους προσκεκλημένους του γάμου, αλλά και διακήρυξε εν δυνάμει την δόξα Του. Τράβηξε την προσοχή των μαθητών στην αληθινή Του ταυτότητα και αύξησε την πίστη τους προς Αυτόν.

Ιωάν.α:14  Και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός.

Το θαύμα αποκάλυψε τον Ιησού σαν τον Δημιουργό. Κάποιος έγραψε: Το νερό είδε το πρόσωπο του δημιουργού του και κοκκίνισε.

Β. Η ΑΓΡΑ ΤΩΝ ΙΧΘΥΩΝ

Λουκ.ε:1-11

Πώς είχαν τα πράγματα

Ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ήταν ήδη μαθητές του Κυρίου. Άρχισαν να ακολουθούν τον Ιησού μετά το γεγονός που έλαβε χώρα στον Ιορδάνη. Ήταν παρόντες στο πρώτο θαύμα στην Κανά. Εν τούτοις δεν είχαν ακόμη πάρει την απόφαση της αφιέρωσης και εγκατάλειψης του επαγγέλματος του ψαρά για να ακολουθούν πλήρως τον Ιησού.

Καθώς ο Ιησούς διακονούσε στην παραλία της θάλασσας της Γαλιλαίας, είδε τους μαθητές Του να πλένουν τα δίκτυα αφού είχαν ψαρέψει όλη τη νύκτα. Πολύ πιθανόν να ήταν πολύ κουρασμένοι και αποθαρρυμένοι. Ο Ιησούς το γνώριζε αυτό και ήξερε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να τους δείξει την ανάγκη της πλήρους αφιέρωσης.

Κάθισε στο πλοίο του Πέτρου κι άρχισε να διδάσκει τους όχλους. Όταν σταμάτησε, είπε στον Πέτρο: Γύρισε πάλι στα βαθιά και ρίξε τα δίχτυα για να ψαρέψεις.

Η ανάγκη.

Υπήρχε ανάγκη να προμηθεύσει αυτούς τους ψαράδες με ψάρια γιατί κοπίασαν όλη τη νύχτα και ήταν πολύ αποθαρρυμένοι. Εν τούτοις η μεγαλύτερη ανάγκη ήταν να πείσει τον Πέτρο ότι Αυτός θα του προμήθευε όλες του τις ανάγκες αν τα άφηνε όλα και Τον ακολουθούσε.

Πώς έγινε το θαύμα

Κι αυτό το θαύμα έγινε κατόπιν πλήρους υπακοής. Ο Πέτρος νόμιζε ότι ήταν τελείως μάταιο αυτό, αλλά είχε αρκετή εμπιστοσύνη στον Ιησού ώστε να υπακούσει. Φυσικά δεν θα το έκανε αυτό για κανέναν άλλο. Υπάκουσε γιατί του το ζήτησε ο Ιησούς. <Επί τον λόγον σου θέλω ρίψει το δίκτυον> (εδ.5) Ο Πέτρος κλήθηκε να κάνει δύο πράγματα: α) Να επαναφέρει το πλοίο στα βαθιά. β) Να ρίξει τα δίχτυα.

Παρά το γεγονός ότι ήταν κουρασμένος, είχε πλύνει τα δίχτυα, και θα ήταν έτοιμος να τα κρεμάσει για να στεγνώσουν, υπάκουσε.

Αποτελέσματα και δίδαγμα.

Η άγρα των ιχθύων ήταν τόσο θαυμαστή που ο Πέτρος κάλεσε τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη να τον βοηθήσουν. Και τα δύο πλοία δεν μπορούσαν να σηκώσουν τα ψάρια που πιάστηκαν. Η συναίσθηση της αμαρτωλότητάς του έκανε τον Πέτρο να φωνάξει <Έξελθε απ’ εμού, διότι είμαι άνθρωπος αμαρτωλός Κύριε> Ο Πέτρος ήταν έκπληκτος και πεπεισμένος.

Τώρα ο Ιησούς τους κάλεσε ν’ αφήσουν την απασχόλησή τους αυτή και να Τον ακολουθήσουν με πλήρη διακονία. Στον Πέτρο ειπώθηκε <Μη φοβού>. Δεν υπήρχε λόγος για ανησυχία και φόβο.  Αντί αυτών έπρεπε να εμπιστευθούν. Μ’ αυτό το θαύμα μπορούσαν να είχαν αρκετή πίστη να τ’ αφήσουν όλα και να γίνουν ψαράδες ανθρώπων.

Γ.  ΤΟ ΤΑΙΣΜΑ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΧΙΛΙΑΔΩΝ

Ματθ.ιδ:15-21  Ιωάν.ς:5-14

Τα γεγονότα.

Ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων είχαν ακολουθήσει τον Ιησού στην έρημο. Ο Ιησούς σήκωσε ψηλά τα μάτια Του προς αυτούς και τους σπλαχνίστηκε. Οι μαθητές Του ήθελαν να τους διώξουν για να πάνε στο χωριό και να αγοράσουν τρόφιμα.

Η ανάγκη.

Υπήρχαν πέντε χιλιάδες άνδρες συγκεντρωμένοι εκτός από τις γυναίκες και τα παιδιά. Αυτοί πεινούσαν. Το μόνο φαγητό που ήταν διαθέσιμο ήταν πέντε καρβέλια και δύο ψάρια, το μεσημεριανό φαγητό ενός μικρού αγοριού.

Πώς έγινε το θαύμα.

Το μικρό αγόρι έδωσε ότι είχε στον Ιησού. Ο Ιησούς ύψωσε τα μάτια Του στον ουρανό, τα ευλόγησε, τα έκοψε και τα έδωσε στους μαθητές Του. Ο Ιησούς έδωσε οδηγίες στους μαθητές να φροντίσουν το πλήθος. Το φαγητό πολλαπλασιάστηκε τόσο, όσο για να θρέψει ολόκληρο το πλήθος που έφαγε και χόρτασε.

Το θαύμα αυτό έγινε με το να φέρει ένα μικρό αγόρι ότι είχε στον Ιησού, το οποίο ήταν ευλογημένο από τον Κύριο. Πάλι εδώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν αποτέλεσμα υπακοής από μέρους των μαθητών.

Αποτελέσματα και δίδαγμα.

Όλοι έφαγαν και περίσσεψαν δώδεκα καλάθια με κομμάτια (από τα ψωμιά και τα ψάρια). Αυτό το μάθημα φανερώνει τον Ιησού σαν τον «Άρτο της ζωής».

Δευτερεύουσες διδασκαλίες:

·     Να τα δίνουμε όλα σ’ Αυτόν.

·     Το φαγητό μας να ευλογείται.

·     Να μην γίνεται σπατάλη.