Ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί μέσω του Ιησού
Χριστού, αλλά ποια στιγμή στη ζωή Του ο Θεός κατοίκησε μέσα στον Υιό; Η Γραφή
διδάσκει κατηγορηματικά ότι το πλήρωμα του Θεού κατοικούσε μέσα στον Ιησού από
τη στιγμή που γεννήθηκε.
1.
Στο
Ματθ. α:23 λέει, “Ιδού, η παρθένος θέλει
συλλάβει, και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα αυτού
Εμμανουήλ, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Μεθ’ ημών ο Θεός.” Ήταν “ο
Θεός μαζί μας” από τη στιγμή που γεννήθηκε.
2.
Οι
άγγελοι Τον προσκύνησαν στη γέννησή Του (Εβρ.α: 6), ο Συμεών αναγνώρισε στο
βρέφος το Χριστό (Λουκ.β:26), η Άννα είδε στο μωρό τον Λυτρωτή του Ισραήλ
(Λουκ.β:38) και οι μάγοι πρόσφεραν λατρεία στο παιδί (Ματθ. β:21).
3.
Στο
Μιχ.ε:2 αποδίδεται θεότητα στο Μεσσία, από τη στιγμή της γέννησής Του στη
Βηθλεέμ κι όχι αφού έζησε στη Ναζαρέτ ή αφού βαπτίσθηκε στον Ιορδάνη.
4.
Το
Λουκ.α:35 εξηγεί γιατί ο Ιησούς ήταν ο Θεός από την αρχή της ζωής Του. Ο
άγγελος είπε στην Μαριάμ, “Πνεύμα Άγιον
θέλει επέλθει επί σε, και δύναμις του Υψίστου θέλει σε επισκιάσει, δια τούτο
και το γενόμμενον εκ σου άγιον, θέλει ονομασθή Υιός Θεού.” Ο Ιησούς γεννήθηκε
από παρθένο και συνελήφθη εκ Πνεύματος Αγίου. Γι’ αυτό (“δια τούτο”), ήταν ο
Υιός του Θεού. Με άλλα λόγια ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού γιατί ήταν ο Θεός και
όχι ένας άνθρωπος που προκάλεσε τη σύλληψη Του. Ο Θεός ήταν κυριολεκτικά ο
πατέρας Του. “Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός
τον κόσμον, ώστε έδωκεν τον Υιόν αυτού τον μονογενή... “ (Ιωάν.γ:16). Γεννώ
σημαίνει, είμαι πατέρας, τεκνοποιώ ή γίνομαι αίτιος, προκαλώ. Ο Ιησούς
γεννήθηκε από το Θεό στη μήτρα της παρθένου Μαρίας.
Το Ησ.ζ:14 επίσης συνδέει τη σύλληψη από
παρθένο με την αναγνώριση ότι ο Υιός που γεννήθηκε μ’ αυτό τον τρόπο, θα ήταν ο
Θεός. Αυτό σημαίνει ότι τη στιγμή της σύλληψης ο Θεός έθεσε την θεία φύση Του
στο σπέρμα της γυναίκας. Το παιδί που θα γεννιόταν πήρε τη ζωή και τα
χαρακτηριστικά από τη πλευρά του πατέρα του από το Θεό, εκείνη τη στιγμή. Από
τη πλευρά της μητέρας του πήρε την ανθρώπινη φύση της Μαριάμ, από τη πλευρά του
πατέρα (του Θεού, όχι του Ιωσήφ), πήρε τη φύση του Θεού. Ο Ιησούς απέκτησε τη
θεία Του φύση μέσω του τρόπου σύλληψης και δεν έλαβε θεία φύση από κάποια
μεταγενέστερη ενέργεια του Θεού. Η παρθενική γέννηση του Ιησού στηρίζει τη
θεότητά Του.
Μερικοί πιστεύουν ότι ο Ιησούς έλαβε το
πλήρωμα της θεότητας σε κάποια μεταγενέστερη στιγμή της ζωής Του, τέτοια όπως
στη βάπτισή Του. Ωστόσο, υπό το φως της παρθενικής γέννησης και του Λουκ.α:35
αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει. Ο Ιησούς έλαβε τη θεία φύση Του όπως και την
ανθρώπινη, κατά τη σύλληψη. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος σαν περιστερά στη
βάπτιση του Ιησού δεν ήταν το βάπτισμα με το Άγιο Πνεύμα, γιατί ο Ιησούς ήδη
κατείχε όλο το πλήρωμα της θεότητας (Κολ.β:9). Μάλλον η βάπτισή Του ήταν μεταξύ
άλλων, το συμβολικό χρίσμα για την έναρξη της επίγειας διακονίας Του και η
επιβεβαίωση της θεότητάς Του για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή (Ιωάν.α:32-34). (Για περισσότερα
σχετικά με την βάπτιση του Ιησού δες κεφ.13).
