Έξοδ.δ:2 Και είπε προς αυτόν ο Κύριος, Τι είναι
τούτο, το εν τη χειρί σου; Ο δε είπε, Ράβδος.
Έξοδ.ιδ:16 συ δε ύψωσον την ράβδον σου και έκτεινον την
χείρα σου επί την θάλασσαν και σχίσον αυτήν, και ας διέλθωσιν οι υιοί Ισραήλ
διά ξηράς εν μέσω της θαλάσσης·
Πολλές φορές η ευλογία της όρασης γίνεται κατάρα, γιατί
βλέπουμε τα προβλήματα, ο Μωυσής είδε την Ερυθρά θάλασσα να τους κόβει τον
δρόμο.
Β’ Κορ.ε:7 διότι περιπατούμεν διά πίστεως, ουχί διά της
όψεως·
Η πίστη δεν βλέπει τα εμπόδια, αλλά τις ευκαιρίες.
Πολλές φορές τα προβλήματα της ζωής μας φοβίζουν.
Η πίστη όμως δεν βλέπει τα εμπόδια, ξέρει τι ο Κύριος έχει
κάνει για μας στο παρελθόν κι ότι κι αυτή τη φορά θα προπορευτεί.
Η πίστη φέρνει παρηγοριά και ειρήνη.
Γιατί να φοβάσαι το αύριο, όταν ξέρεις ποιος ήταν μαζί σου
όλη την ημέρα σήμερα;
1. ΗΛΙΑΣ (Α΄Βας.ιθ)
Λίγο μετά που η φωτιά του Θεού κατέφαγε τη θυσία στο όρος
Κάρμηλος, βλέπουμε τον Ηλία να κρύβεται και να κλαίει: και ήλθε και εκάθησεν υπό τινά άρκευθον· και επεθύμησε καθ' εαυτόν να αποθάνη
και είπεν, Αρκεί· τώρα, Κύριε, λάβε την ψυχήν μου· διότι δεν είμαι εγώ
καλήτερος των πατέρων μου (ιθ:4).
Εστάθην εις άκρον ζηλωτής υπέρ Κυρίου του
Θεού των δυνάμεων· διότι οι υιοί Ισραήλ εγκατέλιπον την διαθήκην σου, τα
θυσιαστήριά σου κατέστρεψαν και τους προφήτας σου εθανάτωσαν εν ρομφαία· και
εναπελείφθην εγώ μόνος· και ζητούσι την ζωήν μου, διά να αφαιρέσωσιν αυτήν
(ιθ:10).
Μετά ήρθε ο σεισμός, η φωτιά, ο άνεμος, αλλά ο Κύριος δεν
ήταν εκεί….
Ο Ηλίας έπρεπε να μάθει να μην εμπιστεύεται ό, τι βλέπει, ό,
τι ακούει, ό, τι αισθάνεται, αλλά ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ.
Είναι κάποια πράγματα που πρέπει να τα ξέρουμε!
Ο Ιησούς οικοδόμησε την εκκλησία Του πάνω στην αλήθεια ότι
είναι ο Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί και
πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ' αυτής (Ματθ.ις:18).
Ρωμ.η:31 Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί προς ταύτα; Εάν ο
Θεός ήναι υπέρ ημών, τις θέλει είσθαι καθ' ημών;
Να τα λέμε κι αυτά!
Α΄Ιωάν.δ:4 Σεις εκ του Θεού είσθε, τεκνία, και
ενικήσατε αυτούς, διότι μεγαλήτερος είναι εκείνος όστις είναι εν υμίν παρά
όστις είναι εν τω κόσμω.
Όταν βλέπουμε τις δυσκολίες δεν πρέπει να ανησυχούμε ή να
φοβόμαστε.
Όπως ήταν σαν φωτιά και νεφέλη, ημέρα και νύχτα, μαζί με
τους Ισραηλίτες, έτσι είναι και σήμερα ανάμεσα στο λαό Του.
Η ράβδος του Μωυσή αντιπροσώπευε μια σχέση και κοινωνία 40
χρόνων!
Η αξία δεν ήταν στο ξύλο, αλλά στο τι είχε κάνει ο Θεός στη
ζωή του αυτά τα 40 χρόνια.
Πόσο εύκολα ξεχνάμε τι έχει κάνει ο Θεός στη ζωή μας!
Μπροστά στη θάλασσα δείλιασαν και ήθελαν να γυρίσουν πίσω.
Έξοδ.ιδ:15,16 Και είπε Κύριος
προς τον Μωϋσήν, Τι βοάς προς εμέ; ειπέ προς τους υιούς Ισραήλ να κινήσωσι· συ
δε ύψωσον την ράβδον σου και έκτεινον την χείρα σου επί την θάλασσαν και σχίσον
αυτήν, και ας διέλθωσιν οι υιοί Ισραήλ διά ξηράς εν μέσω της θαλάσσης·
Γιατί κλαις; Σου έχω ήδη δώσει την απάντηση!
Είναι ανάγκη σήμερα να δούμε τι έχουμε στα χέρια μας. Ό, τι
μας έχει δοθεί, αυτό θα μας διαφυλάξει και θα μας διατηρήσει.
Όταν αντιμετωπίζουμε ερυθρές θάλασσες, δεν χρειάζεται να
φοβόμαστε ούτε να δειλιάζουμε.
Η ράβδος μας είναι οι ενέργειες του Θεού στη ζωή μας!
Ποια είναι η σχέση σου με τον Κύριο; Αυτή θα σε διατηρήσει.
2. Ο ΜΙΚΡΟΣ ΒΟΣΚΟΣ ΔΑΒΙΔ (Α’ Σαμ.ιζ).
Υποταγμένος στον πατέρα του, έμαθε από μόνος του να παίζει
μουσικά όργανα και να ψάλει.
Κάποτε πάταξε ένα λιοντάρι και μια αρκούδα που ήρθαν να
αρπάξουν τα πρόβατά του (Α’ Σαμ.ιζ:34,35).
Μια φορά, ο πατέρας του τον έστειλε να πάει φαγητό στους
αδελφούς του που ήταν στη μάχη.
Τους βρήκε κρυμμένους από φόβο στα βράχια, κι αυτό τον
ενόχλησε. Είχαν φοβηθεί τον Γολιάθ! Εμείς τι θα κάνουμε;
Θα κρυφτούμε; Ή θα
πολεμήσουμε σαν τον Δαβίδ;
Δεν μπορούσε να φορέσει την πανοπλία του Σαούλ, αλλά ήξερε
να χρησιμοποιεί το δικό του όπλο.
Α’ Πέτρ.ε:6 Ταπεινώθητε λοιπόν υπό την κραταιάν χείρα
του Θεού, διά να σας υψώση εν καιρώ,
Κι όταν αυτό γίνει, κανείς δεν μπορεί να σε κατεβάσει από
εκεί.
Τελικά ο γίγαντας έπεσε!
3. ΕΛΙΣΑΙΕ & ΗΛΙΑΣ (Β’ Βας.β)
«είπεν ο Ηλίας προς
τον Ελισσαιέ, Ζήτησον τι να σοι κάμω, πριν αναληφθώ από σου. Και είπεν ο
Ελισσαιέ, Διπλασία μερίς του πνεύματός σου ας ήναι, παρακαλώ, επ' εμέ»
(εδ.9).
«Ο δε είπε, Σκληρόν
πράγμα εζήτησας· πλην εάν με ίδης αναλαμβανόμενον από σου, θέλει γείνει εις σε
ούτως» (εδ.10).
Ποιος θα άφηνε τον Ηλία από τα μάτια του!
Ο Ηλίας αρπάχτηκε «και
ανέβη με ανεμοστρόβιλον εις τον ουρανόν».
Ο Ελισσαιέ πήρε τη μηλωτή του Ηλία (το κήρυγμα) που είχε
πέσει πάνω του και χτύπησε κι αυτός τα νερά του Ιορδάνη και ο ποταμός χωρίστηκε
στα δύο.
Το ευαγγέλιο είναι δύναμη προς σωτηρία.
Ο Θεός δεν ψάχνει για ικανούς, αλλά για διαθέσιμους!
Οι ευκαιρίες είναι για τους δραστήριους.
4. ΓΕΔΕΩΝ (Κριτ.ς:11)
Κοπάνιζε στάρι στο αλώνι όταν του φανερώθηκε ο άγγελος.
Ο Κύριος μετά σου,
δυνατέ εν ισχύϊ (εδ.12).
Εγώ δυνατός, εγώ κρύβομαι εδώ από τους Μαδιανήτες!
Να μην ικανοποιούμαστε με λίγο στάρι που κοπανάμε ιδιωτικά
στο αλώνι, ο Θεός έχει μεγαλύτερη σοδειά!
Βλέπει πράγματα που εμείς δεν τα βλέπουμε. Ο Γεδεών
ξεγελούσε τον εαυτό του μ’ αυτή τη δουλειά που έκανε, αλλά αργότερα πήρε τη
ρομφαία και βγήκε για πόλεμο!
Δεν πολεμάμε τη σοδειά αλλά τον εχθρό της σοδειάς.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε στρατιώτες στο στρατό του
Χριστού.
Ο Κύριος έχει ετοιμάσει πράγματα που δεν τα έχουμε
φανταστεί!
