Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (04)

Όταν ο Ιωάννης έγραφε το Ευαγγέλιό του, δεν ήταν καθόλου επηρεασμένος από τις θεωρίες των εθνικών φιλοσόφων. Το Πνεύμα του Θεού ήθελε να δώσει τη σωστή χριστολογία του λόγου - σε αντίθεση με τις φιλοσοφικές θέσεις της εποχής - και να μας φανερώσει ποιος είναι ο λόγος του Θεού.

Η Γραφή σε πολλά μέρη μας λέει ότι τα πάντα έγιναν διά του λόγου (Ιωάν.α:3, Εβρ.α:2, Α’ Κορ.η:6). Από αυτά τα εδάφια και ίσως από άλλα, έχει δημιουργηθεί η λάθος εντύπωση ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε από το Θεό, τον Πατέρα, αλλά από το «θεό Υιό»! Λένε μάλιστα ότι ο Πατέρας τα σχεδίαζε και ο υιός εκτελούσε.


Όμως, με τη χάρη του Θεού μέσα από τις Γραφές θα δούμε με ποια έννοια τα πάντα έγιναν διά του Υιού. Πρώτα όμως ας δούμε τί η Βίβλος μας λέει για το ποιος δημιούργησε τον κόσμο:

Ησ.μ:22 «Αυτός είναι ο καθήμενος επί τον γύρον της γης και οι κάτοικοι αυτής είναι ως ακρίδες ο εκτείνων τους ουρανούς ως παραπέτασμα και εξαπλόνων αυτούς ως σκηνήν προς κατοίκησιν»

Ης.μβ:5-8 «Ούτω λέγει ο Θεός ο Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς και εκτείνας αυτούς ο στερεώσας την γην και τα γεννώμενα εξ αυτής ο διδούς πνοήν εις τον λαόν τον επ' αυτής και πνεύμα εις τους περιπατούντας επ' αυτής Εγώ ο Κύριος σε εκάλεσα εν δικαιοσύνη, και θέλω κρατεί την χείρα σου και θέλω σε φυλάττει και θέλω σε καταστήσει διαθήκην του λαού, φως των εθνών διά να ανοίξης τους οφθαλμούς των τυφλών, να εκβάλης τους δεσμίους εκ των δεσμών, τους καθημένους εν σκότει εκ του οίκου της φυλακής. Εγώ είμαι ο Κύριος τούτο είναι το όνομά μου και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά»

Ης.μγ:1,10,15 «Και τώρα ούτω λέγει Κύριος, ο δημιουργός σου, Ιακώβ, και ο πλάστης σου, Ισραήλ Μη φοβού διότι εγώ σε ελύτρωσα, σε εκάλεσα με το όνομά σου εμού είσαι…. Σεις είσθε μάρτυρές μου, λέγει Κύριος, και ο δούλός μου, τον οποίον εξέλεξα, διά να μάθητε και να πιστεύσητε εις εμέ και να εννοήσητε ότι εγώ αυτός είμαι προ εμού άλλος Θεός δεν υπήρξεν ουδέ θέλει υπάρχει μετ' εμέ…. Εγώ είμαι ο Κύριος, ο Άγιός σας, ο Ποιητής του Ισραήλ, ο Βασιλεύς σας»

Ης.μδ:24 «Ούτω λέγει ο Κύριος, όστις σε ελύτρωσε και σε έπλασεν εκ κοιλίας Εγώ είμαι ο Κύριος ο ποιήσας τα πάντα ο μόνος εκτείνας τους ουρανούς, ο στερεώσας την γην απ' εμαυτού»

Ης.με:5-7 & 12,18 «Εγώ είμαι ο Κύριος και δεν είναι άλλος δεν υπάρχει εκτός εμού Θεός εγώ σε περιέζωσα, αν και δεν με εγνώρισας, διά να γνωρίσωσιν από ανατολών ηλίου και από δυσμών, ότι εκτός εμού δεν υπάρχει ουδείς εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος ο κατασκευάσας το φως και ποιήσας το σκότος ο ποιών ειρήνην και κτίζων κακόν εγώ ο Κύριος ποιώ πάντα ταύτα…. Εγώ έκτισα την γην και εποίησα άνθρωπον επ' αυτής εγώ διά των χειρών μου εξέτεινα τους ουρανούς και έδωκα διαταγάς εις πάσαν την στρατιάν αυτών….. Διότι ούτω λέγει Κύριος, ο ποιήσας τους ουρανούς αυτός ο Θεός, ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως αλλ' έπλασεν αυτήν διά να κατοικήται Εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος»

Ης.μη:12-13 «Ακουσόν μου, Ιακώβ, και Ισραήλ τον οποίον εγώ εκάλεσα εγώ αυτός είμαι εγώ ο πρώτος, εγώ και ο έσχατος. Και η χειρ μου εθεμελίωσε την γην και η δεξιά μου εμέτρησε με σπιθαμήν τους ουρανούς όταν καλώ αυτούς, παρίστανται ομού»

Ης.να:13 «και ελησμόνησας Κύριον τον Ποιητήν σου, τον εκτείναντα τους ουρανούς και θεμελιώσαντα την γήν και εφοβείσο πάντοτε καθ' ημέραν την οργήν του καταθλίβοντός σε, ως εάν ήτο έτοιμος να καταστρέψη; και που είναι τώρα η οργή του καταθλίβοντος

Ιερ.ι:10-12 «Αλλ' ο Κύριος είναι Θεός αληθινός, είναι Θεός ζων και βασιλεύς αιώνιος εν τη οργή αυτού η γη θέλει σεισθή και τα έθνη δεν θέλουσιν ανθέξει εις την αγανάκτησιν αυτού. Ούτω θέλετε ειπεί προς αυτούς οι θεοί, οίτινες δεν έκαμον τον ουρανόν και την γην, θέλουσιν αφανισθή από της γης και υποκάτωθεν του ουρανού τούτου. Αυτός εποίησε την γην διά της δυνάμεως αυτού, εστερέωσε την οικουμένην εν τη σοφία αυτού, και εξέτεινε τους ουρανούς εν τη συνέσει αυτού»

Ιερεμ.κζ:5 «Εγώ έκαμον την γην, τον άνθρωπον και τα ζώα τα επί προσώπου της γης, διά της δυνάμεώς μου της μεγάλης και διά του βραχίονός μου του εξηπλωμένου και έδωκα αυτήν εις όντινα ηυδόκησα»

Ιερεμ.να:15 «Αυτός εποίησε την γην εν τη δυνάμει αυτού, εστερέωσε την οικουμένην εν τη σοφία αυτού και εξέτεινε τους ουρανούς εν τη συνέσει αυτού»

Ιώβ θ:8 «Αυτός μόνος εκτείνει τους ουρανούς και πατεί επί τα ύψη της θαλάσσης»

Αμώς ε:8 «εκζητήσατε τον ποιούντα την Πλειάδα και τον Ωρίωνα και μετατρέποντα την σκιάν του θανάτου εις αυγήν και σκοτίζοντα την ημέραν εις νύκτα, τον προσκαλούντα τα ύδατα της θαλάσσης και εκχέοντα αυτά επί το πρόσωπον της γής Κύριος είναι το όνομα αυτού»

Ζαχ.ιβ:1 «Το φορτίον του λόγου του Κυρίου περί του Ισραήλ. Ούτω λέγει Κύριος, ο εκτείνων τους ουρανούς και θεμελιών την γην και μορφόνων το πνεύμα του ανθρώπου εντός αυτού»

Ψαλμ.ρδ & ρλς

Αυτές είναι οι μαρτυρίες της Π.Δ. αλλά το ίδιο ισχύει και για την Κ.Δ.:

Πράξ.δ:24-30 «Οι δε ακούσαντες, ομοθυμαδόν ύψωσαν την φωνήν προς τον Θεόν και είπον Δέσποτα, συ είσαι ο Θεός, όστις έκαμες τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς, όστις είπας διά στόματος Δαβίδ του δούλου σου Διά τι εφρύαξαν τα έθνη και οι λαοί εμελέτησαν μάταια; παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης και οι άρχοντες συνήχθησαν ομού κατά του Κυρίου και κατά του Χριστού αυτού. Διότι συνήχθησαν επ' αληθείας εναντίον του αγίου Παιδός σου Ιησού, τον οποίον έχρισας, και ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μετά των εθνών και των λαών του Ισραήλ, διά να κάμωσιν όσα η χειρ σου και η βουλή σου προώρισε να γείνωσι και τώρα, Κύριε, βλέψον εις τας απειλάς αυτών και δος εις τους δούλους σου να λαλώσι τον λόγον σου μετά πάσης παρρησίας, εκτείνων την χείρα σου εις θεραπείαν και γινομένων σημείων και τεραστίων διά του ονόματος του αγίου Παιδός σου Ιησού»

Εδώ έχουμε μια καθαρή διακήρυξη της πρώτης εκκλησίας, ότι ο πλάστης και δημιουργός είναι ο Πατέρας Θεός.

Πράξ.ιδ:15 «και λέγοντες Άνδρες, τι κάμνετε ταύτα; και ημείς είμεθα άνθρωποι ομοιοπαθείς με σας, κηρύττοντες προς εσάς να επιστρέψητε από τούτων των ματαίων προς τον Θεόν τον ζώντα, όστις έκαμε τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτοίς»

Πράξ.ζ:50 «Η χειρ μου δεν έκαμε ταύτα πάντα

Αποκ.δ:11 «Άξιος είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και διά το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν»

Η δόξα δίνεται στον καθήμενο επί του θρόνου που είναι ο Πατέρας και όλοι αναγνωρίζουν ότι αυτός έκτισε τα πάντα. Φυσικά μέσα στο θρόνο είναι και το Αρνίο, όμως οι άγιοι δεν αναγνωρίζουν την ιδιότητα του Πλάστη στο Αρνίο, που αναφέρεται στον άνθρωπο Ιησού Χριστό και στην προκειμένη περίπτωση είναι αφομοιωμένος με τον Πατέρα, αλλά στον ίδιο τον Πατέρα.

Αποκ.ι:6 «και ώμοσεν εις τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων, όστις έκτισε τον ουρανόν και τα εν αυτώ, και την γην και τα εν αυτή και την θάλασσαν και τα εν αυτή, ότι καιρός δεν θέλει είσθαι έτι»

Εβρ.γ:4 «Διότι πας οίκος κατασκευάζεται υπό τινός, ο δε κατασκευάσας τα πάντα είναι ο Θεός»

Εβρ.α:10 «καί Συ κατ' αρχάς, Κύριε, την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου είναι οι ουρανοί»

Πράξ.ιζ:24 «Ο Θεός, όστις έκαμε τον κόσμον και πάντα τα εν αυτώ, ούτος Κύριος ων του ουρανού και της γης, δεν κατοικεί εν χειροποιήτοις ναοίς»