Η ζωή είναι πολυτιμότερη απ’ την τροφή και
το σώμα απ’ τα ρούχα είπε ο Χριστός, θέλοντας να τονίσει ότι σαν άνθρωποι θα
πρέπει να κάνουμε πάντοτε σωστές αξιολογήσεις στη ζωή μας.
Μια σωστή αξιολόγηση των πραγμάτων είναι
απαραίτητη για κάθε νέο και νέα που θέλει να παντρευτεί. Μεγαλύτερη αξία για
παράδειγμα, έχει ένας καλός άνθρωπος με μικρό εισόδημα ή όχι σπουδαίο επάγγελμα,
από ένα δύσκολο άνθρωπο με μεγάλο μισθό ή πολύ περιουσία. Πιο πολύ αξίζει ένας
καλός χαρακτήρας που βρίσκεται μέσα σ’ ένα όχι πολύ όμορφο σώμα από ένα πολύ
όμορφο νέο ή νέα που δεν έχει καλό χαρακτήρα. Τέλος η πίστη ενός ανθρώπου στο
Θεό και η επίδρασή της στο χαρακτήρα του
έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από τη
μεγάλη μόρφωση ενός ανθρώπου, τα εξαιρετικά του προσόντα ή τα πολλά του πλούτη,
επειδή βοηθάει σημαντικά στη δημιουργία μιας αρμονικής κι ευτυχισμένης
οικογένειας.
Ίσως όμως κάποιος πει: Γιατί να μην
συνδυάζει αυτός που θέλω να παντρευτώ πολλά καλά στοιχεία, δηλαδή πίστη στο
Θεό, καλό χαρακτήρα, αρκετά καλά ψυχικά χαρίσματα, αρκετές ικανότητες, καλή
εμφάνιση και μια καλή δουλειά;
Αν βρεις ένα τέτοιο άτομο, μη διστάσεις να
το παντρευτείς αμέσως! Αν δεν το κάνεις κάποιος άλλος θα σε προλάβει. Αυτό όμως
είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο και γι’ αυτό αν περιμένουμε να βρούμε μια τόσο καλή
περίπτωση, κινδυνεύουμε να χάσουμε άλλες ίσως όχι τόσο ιδανικές ευκαιρίες. Ας
μην ξεχνάμε ότι αν υπάρχει καλή θέληση κι από τους δύο συζύγους, κάποια
πράγματα μπορούν και πρέπει να διορθωθούν στην πορεία του γάμου.
Επειδή λοιπόν δεν μπορούμε να βρούμε εύκολα
όλα αυτά σ’ ένα νέο ή μια νέα, θα πρέπει αναγκαστικά να κάνουμε μερικές, τις
πιο ανώδυνες αβαρίες. Εξάλλου τέλειος και ολοκληρωμένος δεν είναι κανείς απ’
την αρχή αλλά μπορεί να γίνει στη συνέχεια.
Σε τί όμως πρέπει να μείνουμε ανένδοτοι και
σε τι μπορούμε να κάνουμε αβαρίες; Αυτό είναι το πιο δύσκολο σημείο στο θέμα
του γάμου. Εδώ χρειάζεται σοφία και σύνεση για να κρίνουμε ποιο είναι βασικό
και ποιο όχι. Εδώ χρειάζεται πολύ προσοχή για να μας οδηγήσει ο Θεός σε σωστή
αξιολόγηση και στην πιο καλή απόφαση.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κι εμείς δεν
είμαστε τέλειοι, ότι κι οι δικές μας ικανότητες και χαρίσματα δεν είναι τόσο
πολλά ή τόσο αξιόλογα. Πώς λοιπόν έχουμε την απαίτηση από τον άλλο να τα
διαθέτει όλα;
Ο σκοπός του γάμου δεν είναι να βρούμε τα
πάντα έτοιμα και μετά σ’ όλη μας τη ζωή ν’ απολαμβάνουμε, αλλά να
δημιουργήσουμε και να δημιουργηθούμε.
Απ’ την πρώτη στιγμή που ο Θεός δημιούργησε
τον άνθρωπο, λέει ότι τον έβαλε στον κήπο της Εδέμ “διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν” (Γεν.β:15). Η απόλαυση και η ικανοποίηση πρέπει να είναι συνέπεια της
υπηρεσίας και της δημιουργίας μας.
Όσο λοιπόν είναι απίθανο να βρούμε ένα
άτομο του άλλου φύλου που θα διαθέτει όλα αυτά που θέλουμε, άλλο τόσο
επικίνδυνο είναι να παντρευτούμε από φόβο μήπως μείνουμε ανύπαντροι. Αν
αντίθετα κάνουμε μια σωστή εκλογή με βάση κυρίως την πνευματική κατάσταση και
τα χαρίσματα του άλλου, τότε ο άνθρωπος που θα ενώσουμε τη ζωή μας, μπορεί, αν
το θέλει, με τη βοήθειά μας να προχωρήσει και να τελειοποιηθεί Αρκεί, κι απ’ τη δική του τη μεριά, να
υπάρχει ταπείνωση και θέληση να βοηθηθεί.
