Δαν.β:30 Πλην όσον το κατ' εμέ, το μυστήριον τούτο
δεν απεκαλύφθη προς εμέ διά σοφίας, την οποίαν έχω εγώ μάλλον παρά πάντας τους
ζώντας, αλλά διά να φανερωθή η ερμηνεία προς τον
βασιλέα και διά να γνωρίσης τους διαλογισμούς της καρδίας σου.
Εδώ ο Δανιήλ δείχνει ταπεινοφροσύνη. Αναγνωρίζει ταπεινά ότι
εάν ο Θεός δεν του φανέρωνε την όράση, ποτέ δεν θα ήταν ικανός να πει στον
βασιλιά την ερμηνεία του ενυπνίου.
Ο Δανιήλ δεν λέει ότι δεν είναι σοφότερος από όλους τους ζώντες, ή ότι δεν είναι σοφός από οιονδήποτε άλλον. Ήταν πράγματι ο πιο σοφός από όλους, αλλά η φανέρωση του ονείρου δεν ήταν αποτέλεσμα της σοφίας του. Ο Θεός του το απεκάλυψε. Ο Δανιήλ δεν ήταν κάποιος υπεράνθρωπος, κάποιο υπερφυσικό δημιούργημα του Θεού. Ήταν απλά ένας άνθρωπος στον οποίο ο Θεός έδωσε σοφία και ιδιαίτερη αποκάλυψη ώστε να φανερώσει την ερμηνεία στον βασιλιά. Εδώ ο Δανιήλ δοξάζει και υψώνει τον Θεό μέσα στο παλάτι και μπροστά στον βασιλιά, στον κατάλληλο καιρό και στην κατάλληλη περίσταση. Εκμεταλλεύεται την ευκαιρία να μαρτυρήσει για τον Κύριο όσο μπορούσε και να ομολογήσει ότι ο Θεός του ουρανού έκανε γνωστή την ερμηνεία στον βασιλιά.