Δαν.β:4 Και ελάλησαν οι Χαλδαίοι προς τον βασιλέα
Συριστί, λέγοντες, Βασιλεύ, ζήθι εις τον αιώνα· ειπέ το ενύπνιον προς τους
δούλους σου και ημείς θέλομεν φανερώσει την ερμηνείαν.
Σαν να του έλεγαν ότι μπορούν να ερμηνεύσουν τα πάντα, αρκεί
να ξέρουν το δυσερμήνευτο. Μίλησαν Συριακά, δηλαδή Αραμαϊκά, που είναι μια
αρχαία γλώσσα. Τα Αραμαϊκά που μιλούσαν στην Παλαιστίνη την εποχή του Χριστού,
ήταν μια διάλεκτος της γνήσιας Αραμαϊκής, δημιουργημένη από την ανάμιξη των
Εβραϊκών με τα αρχαία Αραμαϊκά την περίοδο της αιχμαλωσίας στη Βαβυλώνα.
Δαν.β:5 Ο βασιλεύς απεκρίθη και είπε προς τους
Χαλδαίους, το πράγμα διέφυγεν απ' εμού· εάν δεν κάμητε γνωστόν εις εμέ το
ενύπνιον και την ερμηνείαν αυτού, θέλετε καταμελισθή και αι οικίαι σας θέλουσι
γείνει κοπρώνες·
Τους είπε δηλαδή, επειδή το πράγμα διέφυγε από το νου του,
θέλει να του πουν το κάθε τι σχετικά με το ενύπνιο. Μερικοί σχολιαστές ισχυρίζονται
ότι η φράση «το πράγμα διέφυγε απ’ εμού», σημαίνει κάποιο βέβαιο πράγμα που
εξήλθε από τον βασιλιά σαν διάταγμα, και τους είπε εάν δεν του το φανέρωναν θα
τους τιμωρούσε. Όμως στο εδ.8 φαίνεται καθαρά ότι πρόκειται για το όνειρο που
ξέχασε ο Ναβουχοδονόσωρ.
θέλετε καταμελισθή και
αι οικίαι σας θέλουσι γείνει κοπρώνες
Αυτού του είδους η βαναυσότητα ήταν ευρύτατα διαδεδομένη
στον αρχαίο κόσμο. Και αυτοί οι αρχαίοι ανατολικοί τύραννοι μπορούσαν πράγματι
να χρησιμοποιήσουν βία, λόγω της απόλυτης εξουσίας που είχαν. Ο Ναβουχοδονόσωρ
ήταν ένας νέος βασιλιάς και έπρεπε να είχε χάσει την εμπιστοσύνη του προς
αυτούς τους σοφούς, τους μάγους και τους επαοιδούς. Υποπτευόταν ότι μπορεί να
υπήρχαν ανάμεσά τους δολοπλόκοι του παλατιού και προσπαθούσαν να τον μπερδέψουν
σαν νέος βασιλιάς που ήταν, να τον εξαπατήσουν, αναγκάζοντάς τον να ακολουθήσει
την σοφία τους, τα ξόρκια τους, τις δαιμονικές αποκαλύψεις τους και τις
μηχανορραφίες τους. Γι’ αυτό και τους περνά από σκληρή δοκιμασία. Φέρεται λοιπόν
πολύ απότομα και βίαια απέναντί τους. Θέλει να διαπιστώσει πόσο άξιζαν αυτοί οι
σοφοί Χαλδαίοι.
Δαν.β:6 αλλ' εάν φανερώσητε το ενύπνιον και την
ερμηνείαν αυτού, θέλετε λάβει παρ' εμού δώρα και αμοιβάς και τιμήν μεγάλην· το
ενύπνιον λοιπόν και την ερμηνείαν αυτού φανερώσατε εις εμέ.
Ήταν συνήθεια των βασιλιάδων της ανατολής, να τιμούν και να αμείβουν
πλουσιοπάροχα αυτούς που πιστά τους υπηρετούσαν. Μπορεί να οργίζονταν πολύ
εύκολα και να φέρονταν βάναυσα, αλλά από την άλλη πλευρά, έδιναν μεγάλα δώρα σ’
αυτούς που τους ευαρεστούσαν, και εύρισκαν χάρη ενώπιον τους. Όπως ο Πέρσης
βασιλιάς είπε στην Εσθήρ ότι θα της έδινε ό,τι του ζητούσε, ακόμη και το μισό
βασίλειο. (Εσθήρ ε:3).
Δαν.β:7 Απεκρίθησαν εκ δευτέρου και είπον, Ας είπη ο
βασιλεύς το ενύπνιον προς τους δούλους αυτού, και ημείς θέλομεν φανερώσει την
ερμηνείαν αυτού.
Προσπαθούσαν να κερδίσουν χρόνο. Περίμεναν μήπως ο βασιλιάς
θυμηθεί το όνειρο, για να του το ερμηνεύσουν.
Δαν.β:8 Ο βασιλεύς απεκρίθη και είπε, Επ' αληθείας
καταλαμβάνω ότι σεις θέλετε να εξαγοράζητε τον καιρόν, βλέποντες ότι διέφυγεν
απ' εμού το πράγμα.
Εννοούσε, να κερδίζετε χρόνο προς όφελος σας. Χρειάζονταν
χρόνο είτε για να θυμηθεί ο Ναβουχοδονόσωρ το ενύπνιο, ή για να περάσει αυτή η
άσχημη κατάσταση. Μπορεί ο βασιλιάς να άλλαζε γνώμη και να αποφάσιζε ότι για να
μην μπορεί να το θυμηθεί, δεν θα ήταν κανένα σπουδαίο όνειρο, και να τους άφηνε
ελεύθερους. Ακόμα, μπορεί να ήθελαν χρόνο για να συγκεντρωθούν, να σκεφτούν και
να σχεδιάσουν ένα όνειρο στο οποίο να δώσουν μια ερμηνεία, ελπίζοντας ότι ο Ναβουχοδονόσωρ
δεν θα το καταλάβαινε και δεν θα θυμόταν τελικά το όνειρο. Μπορούσε όμως και να
τους παραπλανούσε, κάνοντας πως δεν θυμάται το όνειρο, ενώ στην πραγματικότητα
το θυμόταν, και αν του έλεγαν ένα άλλο όνειρο, θα ήξερε με βεβαιότητα ότι του
έλεγαν ψέματα. Γι' αυτό προσπαθούσαν να είναι πολύ προσεκτικοί στους ελιγμούς
τους να διαφύγουν αυτή την κατάσταση και να σώσουν την ζωή τους. Ο Ναβουχοδονόσωρ
δεν τους έδινε χρόνο. Ήθελε αμέσως εκείνη την ώρα να του δώσουν την απάντηση.
