Δαν.β:1 Και εν τω δευτέρω έτει της βασιλείας του Ναβουχοδονόσωρ,
ο Ναβουχοδονόσωρ ενυπνιάσθη ενύπνια, και εταράχθη το πνεύμα αυτού και ο ύπνος
αυτού έφυγεν απ' αυτού.
Στην πραγματικότητα αυτό ήταν το τρίτο έτος της βασιλείας
του, υπολογίζοντας και το πρώτο έτος που βασίλευσε, μετά το οποίο άρχισαν να
υπολογίζουν τα χρόνια της βασιλείας του. Έτσι πιθανόν να βασίλευσε λίγο
περισσότερο από 3 χρόνια, σχεδόν 4 χρόνια.
ο Ναβουχοδονόσωρ
ενυπνιάσθη ενύπνια, και εταράχθη το πνεύμα αυτού και ο ύπνος αυτού έφυγεν απ'
αυτού.
Θα δούμε ότι ο Θεός έδωσε στον Ναβουχοδονόσωρ αυτό το
ενύπνιο. Και στον Δανιήλ έδωσε την ικανότητα να το ερμηνεύσει δι’ αποκαλύψεως.
Ο Θεός γνωρίζει πως να προωθεί τον πιστό και έτοιμο δούλο Του ακριβώς τον
κατάλληλο χρόνο ώστε να τον υψώσει και να τον δοξάσει. Ο Θεός έχει ένα σχέδιο
και γνωρίζει πως να εργάζεται τα πράγματα, τις συνθήκες, όχι για δικό μας
όφελος, για να γίνουμε σπουδαίοι και να υψωθούμε, αλλά για να έχει τους δικούς
Του ανθρώπους στην κατάλληλη θέση, ώστε οι άνθρωποι να στραφούν σ’ αυτούς, να
μάθουν για το Θεό και να τον εκζητήσουν, με αποτέλεσμα ο Θεός να δοξαστεί.
Ο Θεός έκανε το ίδιο στον Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Έδωσε στον
Φαραώ ένα ενύπνιο, και στον Ιωσήφ έδωσε την ερμηνεία του. Και αυτό έγινε αιτία
να υψωθεί ο Ιωσήφ και να γίνει ο δεύτερος άρχοντας της Αιγύπτου μετά τον Φαραώ
(Γεν.μα:16)
Δαν.β:2 Και είπεν ο βασιλεύς να καλέσωσι τους μάγους
και τους επαοιδούς και τους γόητας και τους Χαλδαίους, διά να φανερώσωσι προς
τον βασιλέα τα ενύπνια αυτού. Ήλθον λοιπόν και εστάθησαν έμπροσθεν του βασιλέως.
Για εκείνη την εποχή, τα όνειρα του βασιλιά ήταν πολύ
σημαντικά. Σαν πολύ σπουδαίο πρόσωπο που ήταν, τα όνειρά του δεν μπορούσαν παρά
να είναι κι αυτά σπουδαία. Κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί ότι το όνειρο του
βασιλιά ήταν ένα απλό, κοινό όνειρο. Βέβαια, το όνειρο που είδε ο
Ναβουχοδονόσωρ, ήταν πράγματι πολύ σπουδαίο, αφού ήταν από τον Θεό.
Μάγοι: θρησκευτικοί γραφείς, εκπαιδευμένοι στα ιερά
γράμματα και την φιλοσοφία. Ήξεραν να κατασκευάζουν ωροσκόπια και τα όμοιά τους.
Τέτοιοι μάγοι υπήρχαν και στην Αίγυπτο (Γέν.μα:24).
Επαοιδοί: είναι οι ταχυδακτυλουργοί, οι θαυματοποιοί,
άνθρωποι που έκαναν γοητείες και ξόρκια.
Γόητες: Είναι το ίδιο όπως οι μάγοι. Οι μάγοι ήταν
παντοδύναμοι στη Βαβυλώνα σύμφωνα με τον Ης.μζ:9,12. Μιλάει για την αφθονία των
γοήτων και των μάγων που υπήρχαν στη Βαβυλώνα.
Οι Χαλδαίοι: Εδώ δεν αναφέρεται μόνο σ’ εκείνους που
ήταν Χαλδαίοι στην εθνικότητα. Αναφέρεται στην ιερατική τάξη των Χαλδαίων. Ήταν
η πιο διακεκριμένη τάξη μεταξύ των άλλων σοφών της Βαβυλώνας. Μεταξύ όλων των
μάγων επαοιδών, γοήτων, και Χαλδαίων, οι Χαλδαίοι κατείχαν την πιο εξέχουσα
θέση, και είχαν το μεγαλύτερο κύρος. Και πιο κάτω στα εδάφια 4 και 10, βλέπουμε
ότι οι Χαλδαίοι είναι αυτοί που αποκρίνονται στον βασιλιά, συζητούν μαζί του,
δικαιολογούν τους εαυτούς τους σχετικά με το ενύπνιο που είδε. Η Βαβυλωνιακή
αυτοκρατορία ήταν ένα σύμμικτο πλήθος από διάφορες εθνικότητες και φυλές, αλλά
οι Χαλδαίοι φαίνεται να ήταν οι πιο ισχυροί.
Δαν.β:3 Και είπε προς αυτούς ο βασιλεύς, Ενυπνιάσθην
ενύπνιον και το πνεύμά μου εταράχθη εις το να γνωρίσω το ενύπνιον.
Εκείνο που φαίνεται να συμβαίνει εδώ είναι ότι όχι μόνο το
πνεύμα του ταράχτηκε στο να γνωρίσει τη σημασία του ενυπνίου, αλλά ότι το
όνειρο διέφυγε εντελώς από το νου του. Γι’ αυτό ξύπνησε τόσο ταραγμένος. Όταν
σηκώθηκε, θυμήθηκε αμέσως ότι είχε δει κάτι το πολύ σημαντικό και παράξενο αλλά
δεν μπορούσε να θυμηθεί καθόλου τί όνειρο είδε. Και γι’ αυτό ζήτησε από τους
μάγους και επαοιδούς του όχι μόνο να του ερμηνεύσουν το όνειρο, αλλά να του
πουν και ποιο ήταν το όνειρο. Αυτοί κατατρόμαξαν, γιατί δεν ήξεραν να του
απαντήσουν. Στο επόμενο εδάφιο του απαντούν με πολύ σοφό τρόπο.
