«Κατά πάσας τας
θλίψεις αυτών εθλίβετο» (Ης.ξγ:9). Είναι κάτι ασύλληπτο. Κάτι που το μυαλό
μας δεν μπορεί να το πιάσει και η καρδιά μας κινδυνεύει να διαρρηχθεί από την
ένταση. Μα, ο Κύριος πάντα ζούσε τη ζωή μας. Και όταν εμείς θλιβόμασταν, η θλίψη
αγκάλιαζε κι Αυτόν.
Ο Κύριος θλίβεται μαζί μας, όταν εμείς θλιβόμαστε. Λέει πως
«Αυτός θα είναι μέσα μας, και εμείς θα είμαστε μέσα σ' Αυτόν». Είναι μια
ταύτιση, όχι θεωρητική, μα απόλυτα πραγματική. Και όταν θλιβόμαστε εμείς,
θλίβεται και Αυτός μαζί μας.
