Γιατί θα πρέπει να περιμένουμε δοκιμασίες

Η σύγχρονη κουλτούρα, διακατέχεται από ναρκισσισμό. Και η εκκλησία δεν είναι άτρωτη από αυτόν τον ιό. Σήμερα, ο τρόπος ζωής και οι επιθυμίες πολλών χριστιανών, συχνά δεν έχουν καμία αξιόλογη διαφορά από εκείνο των μη-χριστιανών γειτόνων ή συνεργατών.

Από κάποια στιγμή και μετά, κατά τη διάρκεια της τελευταίας 25ετίας, έγινε πολύ κοινό να σταματήσει το κήρυγμα του ευαγγελίου που απευθυνόταν στις πραγματικές πνευματικές ανάγκες των ανθρώπων και να επικεντρωθεί στα θέλω και τις επιθυμίες των εκκλησιασμάτων. Αντί να φαίνεται η ζωή της πρώτης εκκλησίας, αυτό που αντανακλάται στη ζωή των σύγχρονων χριστιανών είναι ένας αγώνας διαφήμισης, προβολής επιτυχίας, ανταγωνισμού, κτλ.

Εφευρέσεις

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ

Εμείς δεν διδάσκουμε ο Πατέρας «είναι» ο γιος, αλλά ότι ο Πατέρας είναι «μέσα» στον γιο. Σας παρακαλούμε καταλάβετέ το.

Πώς μπορούν οι τριαδικοί να ισχυρίζονται ειλικρινά, ότι ο «Πατέρας Θεός» ποτέ δεν αναφέρεται σαν Ιησούς στην Καινή Διαθήκη; Λοιπόν, πρώτα θα πρέπει να εξηγήσουν που είναι το λάθος με τις αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης. Ποιο είναι το πρόβλημα με το Ης.θ:6; Αυτή είναι μία σαφής αναφορά της Παλαιάς Διαθήκης όπου ο Θεός ονομάζεται πατέρας αναφορικά με το γιο Του. Εδώ ο Ησαΐας λέει ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας. Αυτό δεν είναι ένα θανάσιμο πλήγμα στην θεωρία, ότι ο Υιός είναι ξεχωριστό πρόσωπο, αιώνια διακριτό από τον Πατέρα; Η Καινή Διαθήκη επισφραγίζει αυτό το γεγονός (Ιωάν.ι:30, ιδ:9-19, Κολ.β:9, Α’ Ιωάν.ε:20).

Κ α λ η μ έ ρ α

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (10)

ΙΙ. Η ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΩΝ ΑΣΕΒΩΝ

Α. Ο ξαφνικός ερχομός του Χριστού.

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτούς που πεθαίνουν εν Χριστώ και σ’ αυτούς που πεθαίνουν μέσα στις αμαρτίες τους χωρίς το Χριστό. Ο άγιος του Θεού περιγράφεται σαν κάποιο που κοιμάται και περιμένει τον ήχο της σάλπιγγας για να σηκωθεί στη νέα ζωή. Ο Χριστιανός ζει και πεθαίνει με την ελπίδα του ερχομού του Κυρίου, αλλά ο αμαρτωλός ζει και πεθαίνει χωρίς ελπίδα. Εξαιτίας αυτού, ζει μια ζωή απόγνωσης και απελπισίας.

Εφευρέσεις

Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (7)

6. Είναι η Βίβλος βιβλίο σεξιστικό και αντιφεμινιστικό;

Διαφορετικού είδους επίθεση εναντίον της Βίβλου, γίνεται από σκεπτικιστές και κάποιους νεοπαγανιστικούς και φεμινιστικούς κύκλους, που βλέπουν την Αγία Γραφή ως βιβλίο πατριαρχικό, με δομές καθαρά ανδροκρατικές—ότι τάχα η Βίβλος είναι βιβλίο σεξιστικό, αντιφεμινιστικό και μισογυνικό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Εν Χριστώ

Ο ΘΕΟΣ ΗΤΟ ΕΝ ΤΩ ΧΡΙΣΤΩ (Β’ Κορ.ε:19)

Β’ Κορ.ε:19 δηλονότι ο Θεός ήτο εν τω Χριστώ διαλλάσσων τον κόσμον προς εαυτόν, μη λογαριάζων εις αυτούς τα πταίσματα αυτών, και ενεπιστεύθη εις ημάς τον λόγον της διαλλαγής.

Που διδάσκει η Γραφή ότι ο Θεός ήταν σε τρία πρόσωπα; Ο απόστολος Παύλος μας διδάσκει ότι συμφιλιωθήκαμε δια του θανάτου του Χριστού, με την θεότητα που κατοικούσε μέσα Του. Ποιος Θεός ήταν μέσα στον Χριστό; Αν μέσα Του ήταν μόνο ένα από τα τρία πρόσωπα της θεότητας, τότε, σύμφωνα με αυτό το εδάφιο, εμείς δεν έχουμε συμφιλιωθεί με τον Πατέρα ή το Άγιο Πνεύμα. Σημαίνει ότι συμφιλιωθήκαμε μόνο με τον θεό που ήταν στον Χριστό, δηλαδή τον θεό υιό.

Εφευρέσεις

Της καρδιάς τίνος τα ζητήματα;

Ψαλμ.λζ:4 και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου.

Είναι ωραίο να αναγνωρίζει κανείς ότι όλα τα πράγματα στη ζωή είναι ευλογία από τον Θεό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Θεός θα ευλογήσει παράλογα ή κενόδοξα αιτήματα. Αντ’ αυτού, θα αλλάξει τις επιθυμίες...

Μπορεί να πάρεις μια μετάθεση, που για διάφορους λόγους, δεν σου αρέσει. Σίγουρα αυτό είναι μια απογοήτευση, αλλά καθώς το κουβεντιάζεις και προσεύχεσαι γι’ αυτό, αρχίζεις να βλέπεις το χέρι του Θεού. Και τότε ενθουσιάζεσαι! 

Ο Θεός έχει αντικαταστήσει τις επιθυμίες της καρδιάς σου με τις επιθυμίες της καρδιάς Του.

Κ α λ η μ έ ρ α

Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (6)

5. Επιστήμη και Βίβλος

Πολύ θόρυβο δημιουργούν οι αρνητές γύρω από το θέμα επιστήμη και Βίβλος. Υποστηρίζουν ότι η Αγία Γραφή βρίθει από επιστημονικά σφάλματα, απόδειξη της μη θεοπνευστίας της και του μυθολογικού τάχα περιεχομένου της. Για να αντικρουστούν λέξη προς λέξη τα εσφαλμένα επιχειρήματά τους, θα χρειάζονταν ίσως όχι σελίδες αλλά τόμοι. Εδώ αρκούμαι να πω λίγα πράγματα για το βαρύ πυροβολικό τους, την επίθεση εναντίον του 1^ου κεφαλαίου της Γένεσης.

Εφευρέσεις

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (9)

3. Η ΑΡΠΑΓΗ

Η Αρπαγή είναι η ελπίδα των πιστών, μια ελπίδα που είναι το πιο ισχυρό κίνητρο για να ζήσει κανείς για το Θεό. Αποβλέπουμε στη μελλοντική δόξα με τον Ιησού Χριστό.

Β΄Θες.α:10   Τίτος β:13   Ματθ.κδ:36,39   Β’ Τιμ.δ:8  Β΄Θες.β:3   Ματθ.κε:14,24

Τίτ.β:13 “προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα, και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού”.

Κ α λ η μ έ ρ α

Προσοχή τον θησαυρό!

Ματθ.ιγ:44-45 Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με θησαυρόν κεκρυμμένον εν τω αγρώ, τον οποίον ευρών άνθρωπος έκρυψε, και από της χαράς αυτού υπάγει και πωλεί πάντα όσα έχει και αγοράζει τον αγρόν εκείνον. Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπον έμπορον ζητούντα καλούς μαργαρίτας·

Κολ.α:19-20 διότι εν αυτώ ηυδόκησεν ο Πατήρ να κατοικήση παν το πλήρωμα και δι' αυτού να συνδιαλλάξη τα πάντα προς εαυτόν, ειρηνοποιήσας διά του αίματος του σταυρού αυτού, δι' αυτού, είτε τα επί της γης είτε τα εν τοις ουρανοίς.

Παρά τω Θεώ όμως....

ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ – ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ (Α’ Κορ.η:6)

Πώς μπορεί ο Θεός να τονίζει τόσο πολύ ότι είναι ΕΙΣ σε αντίθεση με τις παγανιστικές θεότητες, και την ίδια στιγμή να υπάρχει σαν τριάδα προσώπων; Γιατί οι Εβραίοι απορρίπτουν την τριαδική έννοια του Θεού, και επιμένουν στον απόλυτο μονοθεϊσμό; Ήταν λάθος ο Μωυσής, που είδε τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο, να πιστεύει σε έναν μονοπρόσωπο  Θεό, σε αντίθεση με τη θεολογία των προσώπων; Παρόλο που ο Μωυσής διέτριψε με τον Γιάχβε, στο Εβρ.ια:26 μας λέει ότι ο Θεός ήταν ο Ιησούς.

Εφευρέσεις

Προς Ρωμαίους (046)

Ρωμ.η:32 Επειδή όστις τον ίδιον εαυτού Υιόν δεν εφείσθη, αλλά παρέδωκεν αυτόν υπέρ πάντων ημών, πως και μετ' αυτού δεν θέλει χαρίσει εις ημάς τα πάντα;

Ο Θεός είναι ο προμηθεύων. Ο Θεός έδωσε ένα ανεκτίμητο δώρο όταν έδωσε το Γιό Του να πεθάνει για μας. Ιωάν.ιε:13 Μεγαλητέραν ταύτης αγάπην δεν έχει ουδείς, του να βάλη τις την ψυχήν αυτού υπέρ των φίλων αυτού. Αν ο Θεός ήταν πρόθυμος να πάρει μια ανθρώπινη ζωή και να την θυσιάσει για μας, σίγουρα θα μας δώσει δωρεάν οτιδήποτε άλλο χρειαζόμαστε για να αντέξουμε μέχρι το τέλος. Αν έχει ήδη πληρώσει το ύψιστο τίμημα, μπορούμε να στηριχτούμε ήσυχοι ότι θα μας προμηθεύσει τη χάρη που χρειαζόμαστε για τον υπόλοιπο δρόμο. Δεν μας έφερε από τόσο μακριά για να μας απογοητεύσει. Θα προστατεύσει την τόσο δαπανηρή επένδυση που έκανε για μας.

Καλημέρα

Γιατί εμείς υποφέρουμε για την αμαρτία του Αδάμ;

Ιερ.θ:24 ότι εγώ είμαι ο Κύριος, ο ποιών έλεος, κρίσιν και δικαιοσύνην επί της γής· επειδή εις ταύτα ευαρεστούμαι, λέγει Κύριος.

Ο Θεός είναι δίκαιος, ο Αδάμ ήταν το κεφάλι μας.

Έχεις ποτέ αναρωτηθεί γιατί ολόκληρη η ανθρώπινη φυλή τιμωρήθηκε για την αμαρτία του Αδάμ; Υποφέρουμε για κάτι που δεν κάναμε.

Εφευρέσεις

ΟΤΑΝ ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ, ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ

Ιωάν.ιδ:9 Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Τόσον καιρόν είμαι μεθ' υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα;

Αυτό το εδάφιο σημαίνει ότι ο Ιησούς ήταν πραγματικά ο Πατέρας ή ότι απλά εκπροσωπούσε τον Πατέρα; Ας αφήσουμε την Αγία Γραφή να μιλήσει. Ο προφήτης Ησαΐας είπε, σχετικά με τον Ιησού, ότι θα ήταν το  «παιδίον που εγεννήθη εις ημάς», «Θεός ισχυρός» και «αιώνιος πατέρας» (Ης.θ:6). Ο ίδιος ο Ιησούς, είπε απερίφραστα στον Φίλιππο ότι «ο Πατήρ είναι εν εμοί» και ότι «ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα» (Ιωάν.ιδ:10). Πιστεύεις αυτό που είπε ο Ιησούς; Οι τριαδικοί πιστεύουν (και διδάσκουν) ότι η θεότητα που κατοικούσε στον Χριστό δεν ήταν του Πατέρα, αλλά του θεού υιού. 

Καλημέρα

ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ (8)

ΙΙΙ. ΑΝΑΓΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑΣ

Χαρτογραφώντας το βόθρο της αμαρτίας και με την απλή γνώση ότι αντιμετωπίζουμε τις έσχατες ημέρες, τα λόγια του Ιησού σχίζουν το σκοτάδι: «Ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή» (Ματθ.κδ:13). Φαίνεται, ότι η οδός διαφυγής είναι μόνο προς τα επάνω! Τα λόγια του Κυρίου στα τελευταία εδάφια του Ματθ.κδ είναι οι υποσχέσεις Του για τη Βασιλεία. Το Ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχτεί σε όλο τον κόσμο για μαρτυρία, και μετά θα έρθει το τέλος (Ματθ.κδ:14).

Γιατί δεν μπορείς να διαπραγματευτείς με τον Θεό.

Το έχουμε όλοι ακούσει αυτό, οι περισσότεροι από εμάς το έχουν σκεφτεί και ακόμη έχουν προσευχηθεί γι’ αυτό. «Θεέ μου, αν κάνεις αυτό που θέλω τώρα, τότε θα κάνω κάτι που προφανώς έπρεπε να έχω κάνει, αλλά δεν το έχω κάνει.» Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση ή κάτι μας λείπει που το θέλουμε, αλλά αισθανόμαστε ανίκανοι να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας. Έτσι, στρεφόμαστε σε κάποιον που πιστεύουμε ότι είναι ικανός να το κάνει και ελπίζουμε ότι ο Θεός θα κάνει χάρη.

Κ α λ η μ έ ρ α

Βιβλικός Χριστιανισμός και ορθολογιστικός σκεπτικισμός (5)

4. Ο Ιησούς ως προφήτης: Απέτυχε;

Κάποιοι απ’ αυτούς τους κριτικούς, με τη φλυαρία τους και το αντιχριστιανικό μένος τους, προσπαθούν μέσα στις ιστοσελίδες τους, να αποδείξουν ότι ο Ιησούς Χριστός έκανε λάθος στις προρρήσεις του για την Ιερουσαλήμ και το τέλος του κόσμου! Έτσι, φυσικά, δεν μπορούσε να είναι αλάνθαστος Υιός Θεού, μεσσίας και προφήτης, όπως τον πιστεύουν και τον αποδέχονται οι Χριστιανοί ανά τους αιώνες.

Εφευρέσεις

Όχι μόνο τα εύκολα

Η μεγάλη εντολή

Ματθ.κη:18-20 Και προσελθών ο Ιησούς, ελάλησε προς αυτούς, λέγων· Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης. Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η Σώζουσα Πίστη - η φύση και τα χαρακτηριστικά της

Καθώς ερχόμαστε να ασχοληθούμε με το θέμα της σώζουσας πίστης, πρέπει να αποφύγουμε δυο ακρότητες. Η μία ακρότητα είναι η εξέταση του θέματος αποκλειστικά από τη θεολογική του σκοπιά. Μία τέτοια προσέγγιση θα μας έκανε να αισθανθούμε ότι πλενόμαστε με καθαρό μεν αλλά παγωμένο νερό. Θα ξεκαθάριζε την σκέψη μας από πληθώρα συγχύσεων γύρω από αυτό το θέμα αλλά δεν θα αναθέρμαινε τις καρδιές μας. Μία απλώς ακαδημαϊκή ανάπτυξη θα άφηνε αδιάφορους πολλούς καθώς δεν θα έβλεπαν την σχέση ανάμεσα στο θέμα και την προσωπική τους χριστιανική πορεία. Θα έλειπε αυτό που λέμε «εφαρμογή» στις ατομικές μας περιστάσεις. Πρέπει όμως να βιαστούμε να προσθέσουμε ότι όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η θεολογική ανάλυση του θέματος της πίστης πρέπει να απουσιάζει παντελώς. Απεναντίας όχι μόνο πρέπει να υπάρχει αλλά και να κατέχει εξέχουσα θέση. Μία διανοητική ανάπτυξη ενός θέματος πρέπει να βρίσκεται στην αφετηρία του δρόμου και να κατέχει την πρώτη θέση. Το να λέμε ότι με την σχολαστική ανάλυση ενός θέματος και το υπερβολικό ενδιαφέρον για ορθοδοξία σε αυτά που πιστεύουμε ως αλήθειες μας καταντάει πνευματικά νεκρούς και ξηρούς είναι μία ρηχή και άδικη παρατήρηση.

«ΕΝ»: (Ιωάν.ι:30) Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα.

Αυτό το εδάφιο μιλά για την απόλυτη μονότητα και ενότητα του Ιησού με τον Πατέρα. Δεν λέει, «εγώ και ο πατέρας συμφωνούμε στο ίδιο», σαν να ήταν ενωμένοι στον σκοπό την προστασία ή οτιδήποτε άλλο, αλλά «εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα». Αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς αναγνωρίζει ότι είναι ο Πατέρας. Ο Ιησούς, σαν Πατέρας μας, είναι προστάτης μας, ενωμένος με την σάρκα με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζουν ένα πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό. Ο ισχυρισμός αυτός του Χριστού, δεν πέρασε απαρατήρητος από τους αυστηρά μονοθεϊστές Εβραίους που αποτελούσαν το ακροατήριό Του. Κατάλαβαν πολύ καλά τι έλεγε και Του το είπαν. Γι’ αυτό πήραν πέτρες για να Τον σκοτώσουν, «διότι συ άνθρωπος ων κάμνεις σεαυτόν Θεόν» (εδ.33).

Εμπιστοσύνη στον Κύριο

Νεεμ.ε:19 Μνήσθητί μου, Θεέ μου, επ' αγαθώ, κατά πάντα όσα εγώ έκαμον υπέρ του λαού τούτου.

Ιερ.β:2 Ύπαγε και βόησον εις τα ώτα της Ιερουσαλήμ λέγων, Ούτω λέγει Κύριος· Ενθυμούμαι περί σου την προς σε ευμένειάν μου εν τη νεότητί σου, την αγάπην της νυμφεύσεώς σου, ότε με ηκολούθεις εν τη ερήμω, εν γη ασπάρτω·

Κ α λ η μ έ ρ α

Σε αγαπώ!

Υπάρχει ακόμα ελπίδα!

Η αγαθή μερίδα

Λουκ.ι:42 πλην ενός είναι χρεία· η Μαρία όμως εξέλεξε την αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθή απ' αυτής.

Στο μικρό χωριουδάκι της Βηθανίας, εκείνη τη μέρα, στήθηκε μια κάλπη.

Η κάθε μία έπρεπε να διαλέξει και να ψηφίσει.

Η Μάρθα διάλεξε τη μέριμνα και το «θόρυβο», η Μαρία διάλεξε την αγαθή μερίδα.