Προς Εφεσίους (1)

 

ΜΕΡΟΣ  Ι

 Εφεσ.α

 

Α. Η ΕΦΕΣΟΣ

H Έφεσος ήταν μια ευημερούσα πόλη της Δυτικής Μ. Ασίας, στην επαρχία της Λυδίας κι ήταν η πρωτεύουσα του διοικητή της περιοχής.

Η θέση της ήταν στις εκβολές του Κάϋστρου ποταμού, πάνω στον “αυτοκρατορικό” δημόσιο δρόμο που ένωνε την Ρώμη με την Ανατολή κι ήταν ένα απ’ τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Ήταν μια “ελεύθερη πόλη” με δική της σύγκλητο  και Βουλή.

ΤΟ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗ ΓΗ – «ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ»

Το αντίθετο του φόβου είναι η πίστη. 

Αλλά τι είναι αληθινή πίστη; 

Αληθινή πίστη είναι η πλήρης εμπιστοσύνη, με όλη την καρδιά, στον Ιησού Χριστό. 

Εμπιστευόμαστε τον Χριστό μ’ έναν τρόπο πολύ πιο βαθύ από την εμπιστοσύνη που δείχνουμε σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε άλλον. 

Αυτό σημαίνει παραδίδομαι, αφήνω τον Θεό να αναλάβει τα πάντα – όχι ένα μόνο κομμάτι της ζωής μου, αλλά όλη τη ζωή μου.

Ο Πέτρος έδειξε αυτό το είδος πίστης προς τον Κύριο, όταν βγήκε έξω απ’ τη βάρκα για να περπατήσει πάνω στα νερά (Ματθ.ιδ:22-23).

«Εν Χριστώ»

Ο Ιησούς είναι τόσο απαραίτητος, γιατί είναι Αυτός που μπαίνει ανάμεσα σε μας τους αμαρτωλούς με τις αδυναμίες και τα προβλήματά μας, που αγωνιζόμαστε όμως να φτάσουμε το στόχο μας, και τον άγιο Θεό.

Η Γραφή λέει ότι ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον. Είναι δηλαδή τόσο άγιος που δεν μπορεί να Τον πλησιάσει τίποτα ακάθαρτο. Στο Σινά, όταν ο Θεός «κατέβηκε» για να δώσει τον Νόμο στον Μωυσή, το βουνό έτρεμε και κάπνιζε γιατί ο Θεός ήταν εκεί. Κάποια άλλη φορά, ο Θεός είχε πει στο Μωυσή, βγάλε τα παπούτσια σου γιατί στέκεσαι σε άγιο τόπο!

Εν Χριστώ!

Οριστικά πλέον, η σωτηρία εξαρτάται από το αν είναι κάποιος «εν Χριστώ».

Ο Παύλος γράφει σ’ αυτούς που είναι «εν Χριστώ».

Η σωτηρία βρίσκεται μόνο «εν Χριστώ».

Γαλ.γ:27 επειδή όσοι εβαπτίσθητε εις Χριστόν, Χριστόν ενεδύθητε.

Αυτό σημαίνει ότι αυτός που έχει ενδυθεί τον Χριστό, είναι «εν Χριστώ»! Άρα, μόνο όσοι έχουν βαπτιστεί σωστά – εις Χριστόν – και όχι εις Πατέραν Υιόν και Άγιον Πνεύμα, είναι εν Χριστώ.

Στα μέσα της Μ. Θλίψης υπάρχει αρπαγή, αλλά όχι της εκκλησίας!

Α’ Θεσ.δ:15-17 Διότι τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας· επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ' ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον, έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου.

Η διττή υπόσταση

Ιωάν.ιζ:9-12

Εγώ περί αυτών παρακαλώ· δεν παρακαλώ περί του κόσμου, αλλά περί εκείνων, τους οποίους μοι έδωκας, διότι ιδικοί σου είναι. Και τα εμά πάντα σα είναι και τα σα εμά, και εδοξάσθην εν αυτοίς. Και δεν είμαι πλέον εν τω κόσμω, αλλ' ούτοι είναι εν τω κόσμω, και εγώ έρχομαι προς σε. Πάτερ άγιε, φύλαξον αυτούς εν τω ονόματί σου, τους οποίους μοι έδωκας, διά να ήναι εν καθώς ημείς. Ότε ήμην μετ' αυτών εν τω κόσμω, εγώ εφύλαττον αυτούς εν τω ονόματί σου· εκείνους τους οποίους μοι έδωκας εφύλαξα, και ουδείς εξ αυτών απωλέσθη ειμή ο υιός της απωλείας, διά να πληρωθή η γραφή.

Εν Χριστώ

Η διττή υπόσταση

Ιωάν.ιζ:9-12

Ο χριστιανός έχει κατά την Καινή Διαθήκη, μια διττή υπόσταση. Γνώση δε και σωστή τοποθέτησή της, οδηγεί σε σωστό πνευματικό προσανατολισμό και πορεία. Πριν απ’ όλα, βρίσκεται:

ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ

Η προς Κολοσσαείς (επιστολή της αιχμαλωσίας και της ωριμότητας), μας παρουσιάζει το Χριστό σαν την «Κεφαλή του Σώματος της Εκκλησίας» (α:18), την «Κεφαλή πάσης αρχής και εξουσίας» (β:10). Όσο δε προσεκτικότερα μελετάει κανείς τούτο το θεόπνευστο γραφτό, τόσο βεβαιώνεται ότι είναι - μπορεί να είναι - «εν Χριστώ πεπληρωμένος» (β:10). Αυτής της πληρότητας που έχουμε εν Χριστώ, ας σχολιάσουμε λίγα σημεία: