Προς Εφεσίους (1)

 

ΜΕΡΟΣ  Ι

 Εφεσ.α

 

Α. Η ΕΦΕΣΟΣ

H Έφεσος ήταν μια ευημερούσα πόλη της Δυτικής Μ. Ασίας, στην επαρχία της Λυδίας κι ήταν η πρωτεύουσα του διοικητή της περιοχής.

Η θέση της ήταν στις εκβολές του Κάϋστρου ποταμού, πάνω στον “αυτοκρατορικό” δημόσιο δρόμο που ένωνε την Ρώμη με την Ανατολή κι ήταν ένα απ’ τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Ήταν μια “ελεύθερη πόλη” με δική της σύγκλητο  και Βουλή.

Επιστολές (17)

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

Εφεσ.δ:16-ς:24

 

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ δ:17-32

1. Σύγκριση ενός αμαρτωλού μ’ ένα άγιο του Θεού

Ξανά ο απόστολος Παύλος δείχνει την έντονη διαφορά ανάμεσα στον μη αναγεννημένο κι αυτόν που έχει γεννηθεί απ’ το Πνεύμα του Θεού.

Ο άνθρωπος που δεν έχει σωθεί ζει για να ικανοποιεί μόνο τις σαρκικές του επιθυμίες κι ό,τι μπορεί να καταλάβει είναι σκοτάδι. Έχει αποχωριστεί απ’ την ζωή του Θεού εξαιτίας της άγνοιας κι έχει επιδοθεί στην αχαλίνωτη ικανοποίηση των ακάθαρτων επιθυμιών του.

Αντίθετα, το παιδί του Θεού είναι ένας νέος άνθρωπος που έχει κτισθεί κατά Θεό με δικαιοσύνη και αγιότητα.

Επιστολές (16)

 

ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Εφεσ.β - δ:1-16

 

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β

1. Η μεγάλη αντίθεση.

Στο δεύτερο κεφάλαιο μας δίνεται η αντίθεση ανάμεσα στον αμαρτωλό πριν σωθεί και τον άγιο του Θεού μετά την απολύτρωσή του. Πριν τη σωτηρία ο άνθρωπος είναι:

α. Νεκρός εξ αιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών. Αυτό σημαίνει απλά, ότι δεν έχει πνευματική, αιώνια ζωή. Σαν νεκρός, δεν μπορεί να γνωρίζει όλες τις ευλογίες του Θεού και δεν μπορεί να ζήσει μ’ ένα τρόπο που να ευαρεστεί Αυτόν.

β. Βαδίζει κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου.

γ. Είναι υιός απειθείας. Αυτό αναφέρεται στο γεγονός ότι πατέρας του είναι ο διάβολος που είναι ο άνομος και δεν μπορεί να είναι καλύτερος απ’ τον πατέρα του.

Επιστολές (15)

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ  Ι

 Εφεσ.α

 Α. Η ΕΦΕΣΟΣ

H Eφεσος ήταν μια ευημερούσα πόλη της Δυτικής Μ. Ασίας, στην επαρχία της Λυδίας κι ήταν η πρωτεύουσα του διοικητή της περιοχής. Η θέση της ήταν στις εκβολές του Κάϋστρου ποταμού, πάνω στον “αυτοκρατορικό” δημόσιο δρόμο που ένωνε την Ρώμη με την Ανατολή κι ήταν ένα απ’ τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Ήταν μια “ελεύθερη πόλη” με δική της σύγκλητο  και Βουλή.

Ένα από τα “επτά θαύματα του κόσμου” βρισκόταν στην Έφεσο, ο ναός της Άρτεμης, το κέντρο κάθε ειδωλολατρικής λατρείας στην περιοχή. Μέσα στον ναό υπήρχε ένα άγαλμα της θεάς που οι Εφέσιοι έλεγαν (απαιτούσαν) ότι είχε πέσει απ’ τον ουρανό.

Οι κάτοικοι της Εφέσου ασχολούνταν πολύ με την μαγεία. Ήταν η πόλη της αστρολογίας, διαφόρων γοητειών, εξορκισμών και κάθε είδους μυστικισμού.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Εφεσίους (3)

Εφεσ.δ:16-ς:24

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ δ:17-32

1. Σύγκριση ενός αμαρτωλού μ’ ένα άγιο του Θεού

Ξανά ο απόστολος Παύλος δείχνει την έντονη διαφορά ανάμεσα στον μη αναγεννημένο κι αυτόν που έχει γεννηθεί απ’ το Πνεύμα του Θεού.

Ο άνθρωπος που δεν έχει σωθεί ζει μόνο για να ικανοποιεί τις σαρκικές του επιθυμίες κι ό,τι μπορεί να καταλάβει είναι σκοτάδι. Έχει αποχωριστεί απ’ τη ζωή του Θεού εξαιτίας της άγνοιας κι έχει επιδοθεί στην αχαλίνωτη ικανοποίηση των ακάθαρτων επιθυμιών του.

Αντίθετα, το παιδί του Θεού είναι ένας νέος άνθρωπος που έχει κτισθεί κατά Θεό με δικαιοσύνη και αγιότητα.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Εφεσίους (2)

Εφεσ.β - δ:1-16

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β

1. Η μεγάλη αντίθεση.

Στο δεύτερο κεφάλαιο μας δίνεται η αντίθεση ανάμεσα στον αμαρτωλό πριν σωθεί και τον άγιο του Θεού μετά τη απολύτρωσή του. Πριν τη σωτηρία ο άνθρωπος είναι:

α. Νεκρός εξ αιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών. Αυτό σημαίνει απλά, ότι δεν έχει πνευματική, αιώνια ζωή. Σαν νεκρός, δεν μπορεί να γνωρίζει όλες τις ευλογίες του Θεού και δεν μπορεί να ζήσει μ’ ένα τρόπο που να ευαρεστεί Αυτόν.

β. Βαδίζει κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου.

γ. Είναι υιός απειθείας. Αυτό αναφέρεται στο γεγονός ότι πατέρας του είναι ο διάβολος που είναι ο άνομος και δεν μπορεί να είναι καλύτερος απ’ τον πατέρα του.

δ. Η ζωή του κυριαρχείται απ’ την επιθυμία της σάρκας. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με σεξουαλικές καταχρήσεις, αλλά με κάθε ανθρώπινη επιθυμία που είναι αντίθετη στο θέλημα του Θεού.

ε. Είναι τέκνο οργής. Αυτό σημαίνει ότι αξίζει την οργή του Θεού. Ο Θεός μισεί κάθε αμαρτία, συνεπώς ο αμετανόητος αμαρτωλός θα γευτεί την οργή του Θεού.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Εφεσίους (1)

Εφεσ.α

Α. Η ΕΦΕΣΟΣ

H Έφεσος ήταν μια ευημερούσα πόλη της Δυτικής Μ. Ασίας, στην επαρχία της Λυδίας κι ήταν η πρωτεύουσα του διοικητή της περιοχής. Η θέση της ήταν στις εκβολές του Κάϋστρου ποταμού, πάνω στον “αυτοκρατορικό” δημόσιο δρόμο που ένωνε τη Ρώμη με την Ανατολή κι ήταν ένα απ’ τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Ήταν μια “ελεύθερη πόλη” με δική της σύγκλητο  και Βουλή.

Ένα από τα “επτά θαύματα του κόσμου” βρισκόταν στην Έφεσο και ήταν ο ναός της Άρτεμης, το κέντρο κάθε ειδωλολατρικής λατρείας στην περιοχή. Μέσα στο ναό υπήρχε ένα άγαλμα της θεάς που οι Εφέσιοι έλεγαν (απαιτούσαν) ότι είχε πέσει απ’ τον ουρανό.

Οι κάτοικοι της Εφέσου ασχολούνταν πολύ με τη μαγεία. Ήταν η πόλη της αστρολογίας, διαφόρων γοητειών, εξορκισμών και κάθε είδους μυστικισμού.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Εφεσίους (3)

Εφεσ.δ:16-ς:24

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ δ:17-32

1. Σύγκριση ενός αμαρτωλού μ’ ένα άγιο του Θεού

Ξανά ο απόστολος Παύλος δείχνει την έντονη διαφορά ανάμεσα στον μη αναγεννημένο κι αυτόν που έχει γεννηθεί απ’ το Πνεύμα του Θεού.

Ο άνθρωπος που δεν έχει σωθεί ζει μόνο για να ικανοποιεί τις σαρκικές του επιθυμίες κι ό,τι μπορεί να καταλάβει είναι σκοτάδι. Έχει αποχωριστεί απ’ τη ζωή του Θεού εξαιτίας της άγνοιας κι έχει επιδοθεί στην αχαλίνωτη ικανοποίηση των ακάθαρτων επιθυμιών του.

Αντίθετα, το παιδί του Θεού είναι ένας νέος άνθρωπος που έχει κτισθεί κατά Θεό με δικαιοσύνη και αγιότητα.

2. Λαλείτε αλήθειαν

Γραφική αναφορά: δ:25

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Εφεσίους (2)

Κείμενο: Εφεσ.β - δ:1-16

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β

1. Η μεγάλη αντίθεση.

Στο δεύτερο κεφάλαιο μας δίνεται η αντίθεση ανάμεσα στον αμαρτωλό πριν σωθεί και τον άγιο του Θεού μετά την απολύτρωσή του. Πριν τη σωτηρία ο άνθρωπος είναι:

α. Νεκρός εξ αιτίας των παραβάσεων και των αμαρτιών. Αυτό σημαίνει απλά, ότι δεν έχει πνευματική, αιώνια ζωή. Σαν νεκρός, δεν μπορεί να γνωρίζει όλες τις ευλογίες του Θεού και δεν μπορεί να ζήσει μ’ ένα τρόπο που να ευαρεστεί Αυτόν.

β. Βαδίζει κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου.

γ. Είναι υιός απειθείας. Αυτό αναφέρεται στο γεγονός ότι πατέρας του είναι ο διάβολος που είναι ο άνομος και δεν μπορεί να είναι καλύτερος απ’ τον πατέρα του.

δ. Η ζωή του κυριαρχείται απ’ την επιθυμία της σάρκας. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με σεξουαλικές καταχρήσεις, αλλά με κάθε ανθρώπινη επιθυμία που είναι αντίθετη στο θέλημα του Θεού.

ε. Είναι τέκνο οργής. Αυτό σημαίνει ότι αξίζει την οργή του Θεού. Ο Θεός μισεί κάθε αμαρτία, συνεπώς ο αμετανόητος αμαρτωλός θα γευτεί την οργή του Θεού.

Τι θαυμαστή αντίθεση με την περιγραφή του άγιου του Θεού:

α. Έχει “ζωοποιηθεί” ή με άλλα λόγια έχει αιώνια ζωή.

β. Έχει συναναστηθεί και συγκαθίσει στα επουράνια δια Ιησού Χριστού

γ. Είναι ποίημα του Θεού εν Χριστώ Ιησού

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Εφεσίους (1)

Εφεσ.α

Α. Η ΕΦΕΣΟΣ

H Eφεσος ήταν μια ευημερούσα πόλη της Δυτικής Μ. Ασίας, στην επαρχία της Λυδίας κι ήταν η πρωτεύουσα του διοικητή της περιοχής. Η θέση της ήταν στις εκβολές του Κάϋστρου ποταμού, πάνω στον “αυτοκρατορικό” δημόσιο δρόμο που ένωνε τη Ρώμη με την Ανατολή κι ήταν ένα απ’ τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Ανατολικής Μεσογείου. Ήταν μια “ελεύθερη πόλη” με δική της σύγκλητο  και Βουλή.

Ένα από τα “επτά θαύματα του κόσμου” βρισκόταν στην Έφεσο και ήταν ο ναός της Άρτεμης, το κέντρο κάθε ειδωλολατρικής λατρείας στην περιοχή. Μέσα στο ναό υπήρχε ένα άγαλμα της θεάς που οι Εφέσιοι έλεγαν (απαιτούσαν) ότι είχε πέσει απ’ τον ουρανό.

Οι κάτοικοι της Εφέσου ασχολούνταν πολύ με τη μαγεία. Ήταν η πόλη της αστρολογίας, διαφόρων γοητειών, εξορκισμών και κάθε είδους μυστικισμού.