Χρειάζεται κόπος

Για να πετύχει κανείς οτιδήποτε, χρειάζεται κόπος.

«Τα αγαθά κόποις κτώνται» (Αριστοτέλης).

Ο μαθητής, ο/η σύζυγος, ο γεωργός, ο επαγγελματίας, κοπιάζουν προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους.

Όταν κάνεις μόνο αυτά που ξέρεις να κάνεις, τότε δεν κάνεις αρκετά.

Αποκ.β:2-3 Εξεύρω τα έργα σου και τον κόπον σου και την υπομονήν σου, και ότι δεν δύνασαι να υποφέρης τους κακούς, και εδοκίμασας τους λέγοντας ότι είναι απόστολοι, και δεν είναι, και εύρες αυτούς ψευδείς· και υπέφερες και έχεις υπομονήν και διά το όνομά μου εκοπίασας, και δεν απέκαμες.

Εξουσία

Έτυχε ποτέ να δείτε το άνθος του κάκτου; Είναι να απορεί κανείς πώς μέσα από ένα τέτοιο αγκαθωτό στεγνό φυτό μπορεί να προέλθει ένα τόσο λεπτό άρωμα, μια τόση ποικιλία και αρμονία χρωμάτων, μια πανέμορφη παρουσία.

Πόσο μου θυμίζει το λουλούδι αυτό το λόγο του Θεού. Πόση ομορφιά, πόση ανακούφιση, πόση ευγένεια κρύβει μέσα του! Σκορπά πλούσια το λεπτό άρωμά του πάνω στις θλιμμένες ανθρώπινες καρδιές, ακριβώς όπως το λουλούδι του κάκτου.

Δεν είναι λίγες οι φορές που μέσα στις θλίψεις, στην πίεση, στις αγωνίες και τους φόβους αυτής της ζωής, ο λόγος του Θεού αποτέλεσε στο παρελθόν αλλά και τώρα το στοιχείο εκείνο που προσέφερε ισορροπία, ανάπαυση, γαλήνη.

Συνεργασία

Το 444 π.Χ. έφτασε ο Νεεμία (πολιτικός) στην Ιερουσαλήμ. Ο Έσδρα (ιερέας) ήταν εκεί πριν 13 χρόνια.

Ήταν εξουσιοδοτημένος από το βασιλιά της Περσίας να χτίσει τα τείχη.

Μετά από 3 μέρες ανεβαίνει στα τείχη και διαπιστώνει την άθλια κατάσταση (Νεεμ.β:11-16).

Δίνει θάρρος στο λαό για να ξεκινήσουν την ανοικοδόμηση (β:17,18).

Αναθέτει σε κάθε οικογένεια μια ιδιαίτερη δουλειά (γ).

Τα συγχαρητήρια του «Σώματος»

Αυτό που οι άνθρωποι συνήθως λένε Εκκλησία, είναι ένα κτίσμα που το συγκροτούν τα διάφορα οικοδομικά υλικά, συναρμοσμένα και συγκολλημένα μεταξύ τους, με ποικίλους τρόπους. Αυτό που η Καινή Διαθήκη ονομάζει Εκκλησία, είναι ένα Σώμα που το συναπαρτίζουν διάφορα ζωντανά μέλη, οργανικά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Η πρώτη είναι άθροισμα υλικών στοιχείων που κάποιοι φυσικοί νόμοι τα συγκρατούν μαζί, ενώ η δεύτερη αποτελεί ένα ζωντανό σύνολο, που κάθε μέλος του έχει ενταχθεί εκεί που είναι, για να παίξει ένα ρόλο καθαρά πρωταγωνιστικό, ενταγμένο εντούτοις στην κοινή ζωή του Σώματος και υποταγμένο στην κυρίαρχη παρουσία της Κεφαλής. «Μέλη πολλά... εν σώμα». Προσωπικότητες διάφορες, αυτόνομες και υπεύθυνες, όλες όμως σ’ εξάρτηση από την Κεφαλή και σ’ αρμονική συνύπαρξη, συμβίωση και συμπόρευση, μεταξύ τους. Ας πλησιάζουμε με τον ερευνητικό φακό του λόγου του Θεού, τούτο τον μοναδικό και θαυμάσιο Οργανισμό, για να θαυμάσουμε, να συνειδητοποιήσουμε και να ζήσουμε τις πνευματικές του ιδιαιτερότητες: Ιδιαίτερα, τα «συγχαρητήρια του Σώματος».

Η χαρά του αδελφού μου, στη δική μου διακονία

Αν αυτά που θα πούμε θίξουν καταστάσεις που συνηθίσαμε να μη τις συζητάμε, συγχωρέσατε μου την παρατυπία. Ούτε παράταιρος μ’ αρέσει να είμαι, ούτε πράγματα «ξενίζοντα τας ακοάς υμών» (Πράξ.ιζ:20), επιθυμώ να παρουσιάσω.

Όμως δεν θα είμαστε εξωπραγματικοί αν παρατηρούσαμε ότι πολλές φορές τη χαρά μας έρχεται να την ανακόψει όχι μια δική μας συμφορά, αλλά... μια επιτυχία του διπλανού μας ή και του αδελφού μας. Είναι οι περιπτώσεις που από το «ου ζηλοί» (Α’ Κορ.ιγ:4), αφαιρούμε το αρνητικό μόριο και χάνουμε το χαμόγελό μας.

Ο προφήτης του Θεού

Τον Σολομώντα διαδέχτηκε ο γιος του Ροβοάμ.

Ο Ροβοάμ ήταν αγράμματος και κυβερνούσε δεσποτικά. Ο ιστορικός Ιώσηπος τον αποκάλεσε υπερήφανο και ανόητο άνθρωπο. Όπως ο πατέρας του, είχε πολυτελείς συνήθειες. Είχε 18 συζύγους, 60 παλλακίδες, 28 γιους και 60 θυγατέρες (Β’ Χρον.ια:21). Ήταν 41 χρονών όταν έγινε βασιλιάς και βασίλεψε για 17 χρόνια.

Συνεργασία

Το 444 π.Χ. έφτασε ο Νεεμία (πολιτικός) στην Ιερουσαλήμ. Ο Έσδρα (ιερέας) ήταν εκεί πριν 13 χρόνια.

Ήταν εξουσιοδοτημένος από το βασιλιά της Περσίας να χτίσει τα τείχη.

Μετά από 3 μέρες ανεβαίνει στα τείχη και διαπιστώνει την άθλια κατάσταση (Νεεμ.β:11-16).

Δίνει θάρρος στο λαό για να ξεκινήσουν την ανοικοδόμηση (β:17,18).

Η εκκλησία των τελευταίων ημερών

Η εκκλησία παγκόσμια είναι εντελώς διαφορετική απ’ ότι ο Θεός προόριζε να είναι. Τα περισσότερα από ό,τι βλέπουμε να συμβαίνουν σήμερα στο όνομα του Χριστού είναι βδέλυγμα. Παρόλα αυτά υπάρχουν υπολειπόμενες εκκλησίες διασκορπισμένες σ’ ολόκληρο τον κόσμο που ζουν σύμφωνα με τα άγια πρότυπα που ο Θεός καθόρισε. Ζουν άγιες ζωές, κηρύττουν δικαιοσύνη, πιστεύουν στα χαρίσματα του Πνεύματος. Αυτές οι εκκλησίες είναι ζωντανές, γεμάτες με το Πνεύμα του Θεού, η ζωή τους επηρεάζει το περιβάλλον τους γιατί οι εκκλησίες αυτές ζουν για τον Ιησού.

Έχεις ακούσει τη φωνή του Θεού;

Συ λοιπόν, τέκνον μου, ενδυναμού διά της χάριτος της εν Χριστώ Ιησού, και όσα ήκουσας παρ' εμού διά πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι (Β’ Τιμ.β:1-2)

Ουχί διότι είμεθα ικανοί αφ' εαυτών να νοήσωμέν τι ως εξ ημών αυτών, αλλ' ικανότης ημών είναι εκ του Θεού, (Β’ Κορ.γ:5)

Αυτός που σε κάλεσε θα φροντίσει.

σηκώθητι και στήθι επί τους πόδας σου

Χρειαζόμαστε μια αφύπνιση, αλλά δεν μπορούμε απλά να περιμένουμε το Άγιο Πνεύμα να έρθει και να καθαρίσει όλη την ακαταστασία που έχουμε κάνει. Έχουμε καθαρή οδηγία από το λόγο του Θεού που αφορά τι Εκείνος έχει κάνει, και πώς περιμένει να ζούμε εμείς και να βάλουμε σε τάξη την Εκκλησία Του. Δεν είναι καλό να κράζουμε για επιπλέον βιβλικές φανερώσεις, όταν οι βιβλικές αρχές παραβιάζονται παντού γύρω μας.

χάριν και δόξαν θέλει δώσει ο Κύριος

Όταν ασχολούμαστε με τα παιδιά του Αδάμ και της Εύας, τον Κάιν και τον Άβελ, συνήθως μιλάμε πιο πολύ για τον Κάιν και δεν παρατηρούμε τη ζωή του Άβελ.

Οι γιοι του Κάιν χρησιμοποίησαν τη γνώση και τη δύναμή τους με τη μάταιη ελπίδα να καλυτερέψουν τον κόσμο.

Ο Ενώχ, είχε βρει ένα καλύτερο κόσμο!

Βέβαια, ζώντας έτσι, κινδυνεύεις και εύκολα κατηγορείσαι σαν «υπερβολικός» ή «αδρανής»!

Καθήκοντα διακονίας

Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΤ’ EΥΘΕΙΑΝ ΑΠ’ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

Μέσα σε μια εκκλησία υπάρχουν διαφορετικά  αξιώματα, διακονίες και χαρίσματα, τα οποία όλα τα μέλη ξεχωριστά καλούνται να εκπληρώσουν. Αυτά τα αξιώματα και διακονίες δεν είναι «έργο ανθρώπου», ούτε «κλήση από άνθρωπο», αλλά λαμβάνονται κατευθείαν από τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι η κεφαλή του σώματος και ο οποίος έχει θέσει κάθε μέλος ξεχωριστά στην εκκλησία, όπως Τον ευαρεστεί.

“Αλλά τώρα ο Θεός έθεσε τα μέλη εν έκαστον αυτών εις το σώμα, καθώς ηθέλησεν”(Α’ Κορ.ιβ:18)

“Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους” (Εφεσ.δ:11).

«Ο ενθουσιασμός χωρίς λογικό, είναι άλογο χωρίς χαλινάρι»

Πραγματικά, η γνώση είναι το χαλινάρι που σταθμίζει τον ενθουσιασμό και τον κατευθύνει σε έξοχες πρωτοπορίες και μνημειώδη μεγαλουργήματα. Όταν όμως η γνώση αυτή λείψει, τότε ο ενθουσιασμός αστάθμιστος, τυφλός και μωρός, σαν ένα αχαλίνωτο αφηνιασμένο άλογο, κλωτσάει, καταπατεί, καταστρέφει. Κι όσο αληθεύει ότι καμιά αληθινά μεγάλη πράξη δεν έγινε χωρίς ενθουσιασμό, άλλο τόσο είναι αλήθεια πως ο ενθουσιασμός αυτός είναι η πιο επικίνδυνη δύναμη, όταν δεν ελέγχεται και δεν σταθμίζεται απ’ το λογικό και τη γνώση.

Η ελευθερία της υπηρεσίας

Ματθαίος ιθ:16-30, Ιωάννης ιβ:20-28

Βρισκόμαστε σε μια τάξη Κυριακού Σχολείου. Το μάθημα ήταν από την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Αφού διαβάζουν την παραβολή, και αφού η δασκάλα εξηγεί με λίγα λόγια μερικές από τις λεπτομέρειες της παραβολής για να καταλάβουν τα παιδιά, γιατί οι Ιουδαίοι δεν συμπαθούσαν τους Σαμαρείτες, πριν προχωρήσει ρωτάει: Τι νομίζετε ότι μας μαθαίνει αυτή η παραβολή; Σηκώνει ένα από τα παιδιά το χέρι του και λέει, «Αυτή η παραβολή διδάσκει το εξής: Αν βρίσκομαι σε ανάγκη, όποιος και να είμαι, εσύ πρέπει να με βοηθήσεις».

Τρεις σημαντικές ερωτήσεις

 

1.  Ανήκεις σε κάποια εκκλησία;

  2. Έχεις λάβει το Άγιο Πνεύμα με το αρχικό σημείο της γλωσσολαλιάς από τότε που πίστεψες; (Πράξ.ιθ:2)

   3.  Σε τι όνομα έχεις βαπτιστεί; (Πράξ.ιθ:3)

Πρέπει να ανήκεις σε κάποια εκκλησία, γιατί διαφορετικά, φοβάμαι, ότι δεν θα πας στον ουρανό! Παρατραβηγμένο θα πούνε κάποιοι. Ενσπείρεις φόβους στο λαό του Θεού, θα που κάποιοι άλλοι.

Η ώρα της αποθάρρυνσης

Α' Βας. ιθ : 1 - 21

Ο Ηλίας είναι, δίχως αμφιβολία, ένας από τους ταπεινούς ήρωες της Αγίας Γραφής. Μην ξεχνάμε όμως πως ήταν βασικά άνθρωπος σαν κι εμάς «ομοιοπαθής». Πέρασε απογοήτευση, κατάθλιψη αποθάρρυνση. Έφτασε κι αυτός σε σημεία οριακά. 

Όποιος μελετά το λόγο του Θεού γνωρίζει πως οι στιγμές αυτές δεν είναι σπάνιες, ακόμη και στους ήρωες της πίστης. Ο Παύλος γράφει για κάποια στιγμή της διακονίας του στην Ασία, Διότι δεν θέλομεν να αγνοήτε, αδελφοί, περί της θλίψεως ημών, ήτις συνέβη εις ημάς εν τη Ασία, ότι καθ' υπερβολήν εστενοχωρήθημεν υπέρ δύναμιν, ώστε απηλπίσθημεν και του ζήν· (Β’ Κορ.α:8).

Δεν είναι περίεργο λοιπόν, που και ο Ηλίας σε κάποιο σημείο φαίνεται να «έπιασε πάτο». Για πολύ καιρό αντιστάθηκε σε αντιξοότητες και δυσκολίες, τώρα όμως, μετά από μια μεγάλη νίκη «απελπίστηκε» και αυτός «από το να ζει». 

Είναι καλό που το κεφάλαιο αυτό συμπεριλαμβάνεται στην Αγία Γραφή. Είναι καλό που όταν ο Θεός χρησιμοποιεί ανθρώπους τους περιγράφει όπως είναι. Δεν κρύβει τις αδυναμίες τους ή τις αμαρτίες τους, τα λάθη τους ή τις απογοητεύσεις τους. Και είναι καλό γιατί μαθαίνουμε τι σημαίνει κάποιος να είναι αυθεντικός. Αυθεντικός σημαίνει πραγματικός, γνήσιος, σημαίνει άνθρωπος σε πορεία, όχι κάποιος άκαμπτος τεχνοκράτης που πάντα κρατά το προσωπείο του αλώβητου, του ατσαλάκωτου χωρίς προβλήματα και αδυναμίες. 

Το αναπόφευκτο κόστος

Ο Ιησούς μόλις έδωσε στον Πέτρο μια σπουδαία αποστολή. Τον κάλεσε να «ποιμάνει τα πρόβατά Του». Τον κάλεσε να νοιαστεί και να ασχοληθεί και να διακονήσει τους άλλους. Και δεν πρόλαβε ο Πέτρος να το συνειδητοποιήσει και να το κατανοήσει και του λέει στο εδ.18: «αμήν, αμήν». Με άλλα λόγια «άκου τώρα καλά». «Πρόσεξε τι πρόκειται να σου πω». Και του λέει μια… παροιμία.

Η Πρίσκιλλα και ο Ακύλας

 Μαζί για πάντα

1. Τα νεανικά χρόνια

Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα γνωρίστηκαν στη Ρώμη. Τότε που άνθιζε της αγάπης τους η άνοιξη, δεν θα μπορούσαν να το φανταστούν ότι ξεκινούν για μια αιώνια άνοιξη, ξεκινούν για την αιωνιότητα!

Ο Ακύλας, που τ’ όνομα του σημαίνει στα λατινικά αετός, καταγόταν από τον Πόντο της Μικράς Ασίας και ήταν Ιουδαίος. Το επάγγελμά του ήταν σκηνοποιός. Στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας ήρθε αναζητώντας καλύτερη τύχη, και φυσικά ερχόμενος στη Ρώμη εγκαταστάθηκε στην εβραϊκή φτωχογειτονιά. Το επάγγελμά του ήταν πολύ ταπεινό και το ασκούσανε άνθρωποι φτωχοί και απελευθερωμένοι δούλοι.

Το όνομα Πρίσκα (και το υποκοριστικό Πρίσκιλλα) προέρχεται από το λατινικό priscus (εκλεκτός) και μπορεί να μεταφραστεί Πολύτιμη, Διαλεχτή, Ακριβή. Η Πρίσκα φαίνεται ότι καταγόταν από ανώτερη τάξη και ήταν κοπέλα πολύ μορφωμένη και δραστήρια. 

Εμείς τα έχουμε αφήσει όλα;

«Είπε δε ο Πέτρος· Ιδού, ημείς αφήκαμεν πάντα και σε ηκολουθήσαμεν» (Λουκ. ιη:28).

Αυτά τα λόγια του Πέτρου είναι ο επίλογος ενός άλλου επεισο­δίου. Ήταν η συνέ­χεια μιας συνάντησης, που είχε με κά­ποιον ο Ιησούς. Είναι ανάγκη να το έχουμε υπόψη μας αυτό, γιατί έτσι μόνο θα μπορέσουμε να καταλά­βουμε αυτά τα λόγια του απόστολου Πέτρου, αποφεύγοντας έτσι να τον αδικήσουμε, όπως τον αδίκησαν μερικοί ερμηνευτές των Γραφών.

Ήταν αμέσως μετά από τη συ­νάντηση του Χριστού μ' εκείνον τον πλούσιο νέο, που είχε έρθει για να Τον ρωτήσει πώς θα μπορούσε ν' αποκτήσει την αιώνια ζωή, και έφυγε λυπημένος γιατί ήταν πολύ πλούσιος. Ειλικρινής ήταν η επιθυμία στην καρδιά του ν’ αποκτήσει  την αιώνια ζωή, δεν είχε όμως τη δύναμη να την αγαπήσει περισσότερο από τα πλούτη του.