Πώς μπορείς να έχεις ειρήνη σε μια πραγματικά κακή
κατάσταση;
·
- Μπορεί να δίνεις τη μάχη της ζωής σου για οικονομικά θέματα, μπορεί να χάνεις το σπίτι σου.
- Μπορεί να σου διαγνώστηκε καρκίνος του πνεύμονα.
- Μπορεί να καταρρέει ο γάμος σου.
- Συμπλήρωσε ό, τι θέλεις.
Μπορεί να είσαι στο ξεκίνημα, στη μέση ή στην έξοδο μιας
κρίσης. Τώρα, αν είσαι στην έξοδο, αυτό είναι θαυμάσιο. Μπορείς να δεις πως ο
Θεός ήταν μέσα σ’ όλα αυτά, και αισθάνεσαι ένα μέτρο ειρήνης απ’ αυτό. Αλλά πώς
μπορείς να έχεις ειρήνη αν είσαι στην αρχή ή στη μέση μιας κρίσης; Ο Θεός μας
λέει πώς μπορεί να γίνει αυτό, στην Φιλιπ.δ:4-9.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να επικεντρωθείς στον
Θεό αντί στην κατάστασή σου. Αυτό, ξέρω ότι είναι ευκολότερο να το λες παρά να
το κάνεις, αλλά αυτό εννοεί ο Παύλος όταν λέει, «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν θέλω ειπεί, Χαίρετε»
(Φιλιπ.δ:4). Δεν λέει να είμαστε χαρούμενοι για την κατάσταση που βρισκόμαστε,
ούτε να χαιρόμαστε για τις δυσκολίες μας. Λέει «Χαίρετε εν Κυρίω», και αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Βιβλική χαρά είναι η γνώση ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο των
περιστάσεών σου και επιτρέπει μόνο αυτό που είναι καλό για τη ζωή σου (Ρωμ.η:28).
Αυτός είναι ο λόγος που ο Ιάκωβος λέει «Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους
πειρασμούς» (Ιάκ.α:2). Δεν είναι ότι η δοκιμασία φέρνει χαρά. Είναι τι ο
Θεός κάνει για εμάς μέσα στη δοκιμασία. Επειδή το ξέρουμε αυτό, βλέπουμε τη
δοκιμασία σαν χαρά, αναπαυόμαστε στον Κύριο. Στην ουσία, Τον λατρεύουμε. Αυτό
έκανε ο Ιώβ, όταν έχασε τα υπάρχοντά του και την οικογένειά του, είπε, «είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον» (Ιώβ α:21).
Αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε
εκεί γιατί ο Σατανάς και η σάρκα έχουν έναν τρόπο να επιστρέφουν για να μας
δαγκώσουν. Καθώς επικεντρωνόμαστε στον Θεό, πρέπει κυριολεκτικά να ασχοληθούμε
με την υπηρεσία των άλλων. Ο Παύλος λέει, «Η
επιείκειά σας ας γείνη γνωστή εις πάντας τους ανθρώπους. Ο
Κύριος είναι πλησίον»
(Φιλιπ.δ:5). Καθώς χαίρεσαι εν Κυρίω, αυτό θα πρέπει να σε οδηγήσει στη
συνέχεια να επικεντρωθείς στους άλλους. Κάνε γνωστή την ευγένειά σου, την καλοσύνη, την υπομονή και την καρδιά σου στους
άλλους. Πώς το κάνουμε; Παύλος λέει «Ο
Κύριος είναι πλησίον», ο Θεός είναι κοντά και θα σε βοηθήσει.
Και δεν είναι μόνο ότι ο Θεός θέλει να υπηρετήσεις τους
άλλους εν μέσω των προβλημάτων σου. Είναι ότι ξέρει τις αδυναμίες μας. Η τάση
μας είναι να εστιάζουμε στους εαυτούς μας και να πέφτουμε σε απόγνωση. Αλλά αν
εστιάσουμε στους άλλους, θα αποσπάσουμε την προσοχή μας και δεν θα έχουμε χρόνο
να πέσουμε. Επιπλέον, μπορούμε να αποκομίσουμε λίγη χαρά, υπηρετώντας τους
άλλους ενώπιον του Κυρίου.
Αλλά, τι γίνεται όταν είμαστε μόνοι ή όταν είναι η ώρα να πάμε
για ύπνο; Πρέπει να δώσουμε το πρόβλημά μας στον Θεό, με προσευχή. Μπορεί αύριο
να πρέπει να κάνεις – ή κάποιος δικός σου – εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Σίγουρα
δεν μπορείς να ησυχάσεις, αλλά θυμήσου τα λόγια του Θεού:
«Μη μεριμνάτε περί
μηδενός, αλλ' εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν
μετ' ευχαριστίας διά της προσευχής και της δεήσεως» (Φιλιπ.δ:6).
Και μπορεί να το κάνεις, να προσεύχεσαι ξανά και ξανά, αλλά
πάλι να μην ησυχάζεις. Πρόσεξε, γιατί μπορεί να προσεύχεσαι όπως οι εθνικοί
(Ματθ.ς:7-8). Ανησυχείς αν τα είπες καλά, με τη σωστή ένταση της φωνής, αν τα
είπες όλα, με όλες τις λεπτομέρειες, αν είχες τη σωστή στάση, αν ο Θεός ακούσει
τις προσευχές σου. Κατάλαβε τι κάνεις και πες με απλότητα το πρόβλημά σου στον
Κύριο. Αυτός είναι ο λόγος που μας λέει να προσευχόμαστε. Λες στον Ιησού τι
βαραίνει την καρδιά σου και το αφήνεις σ’ Αυτόν για να μπορέσεις να αναπαυθείς.
Μας δίνει την άδεια (μάλλον μας διατάσσει) να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τα
προβλήματά μας και να Τον αφήσουμε να τα αναλάβει Αυτός. Όταν αποφασίσουμε να
το κάνουμε, τότε Αυτός μας δίνει ειρήνη. Και μπορείς να πας για ύπνο. Όταν
προσευχόμαστε και αφήνουμε τα βάρη μας στον Θεό, τότε «η ειρήνη του Θεού η υπερέχουσα πάντα νούν θέλει
διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας διά του Ιησού Χριστού»
(Φιλιπ.δ:7).
Δεν δουλεύει! Αυτό λέμε συνήθως, όταν είμαστε γεμάτοι με
ανησυχία, φόβο ή απελπισία. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να πάρουμε κάτι χωρίς
να λάβουμε υπόψη μας τα υπόλοιπα. Κάθε ένα από τα πράγματα που μιλάμε, αποτελεί
ένα σύνολο. Ο Θεός μας λέει τι πρέπει να κάνουμε εν μέσω μιας δύσκολης
κατάστασης. Μας λέει να εστιάσουμε σ’ Αυτόν και στους άλλους, να σκεφτόμαστε Αυτόν,
να προσευχόμαστε σ’ Αυτόν. Δεν αρκεί να προσευχόμαστε. Όταν προσευχόμαστε, λέει
ο Παύλος, πρέπει να πιέσουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται τα πράγματα του Θεού
και όχι αυτό που μας ενοχλεί. Δεν είναι εύκολο και αυτός είναι ο λόγος που η
προσευχή είναι μία μάχη. Πρέπει να αγωνιστούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που
σκεφτόμαστε.
Μπορεί να πεις ότι συγκεκριμένες σκέψεις σε βασανίζουν
επειδή έχεις ένα μακροχρόνιο πρόβλημα, που δεν φαίνεται να τελειώνει ποτέ. Ναι,
αλλά δεν χρειάζεται να μένεις στις δυσκολίες. Άλλαξε τον προσανατολισμό του
επίκεντρου των σκέψεων σου. Ο Παύλος λέει, «Το
λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα
προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή και εάν τις έπαινος, ταύτα
συλλογίζεσθε» (Φιλιπ.δ:8).
Ας κάνουμε άλλο ένα βήμα. Όσο πιο πολύ διαλογίζεσαι τα
πράγματα του Θεού, όπως λέει ο Παύλος, τόσο περισσότερο θα γνωρίζεις τον Θεό και
τους τρόπους Του. Θα ξέρεις ότι πράγματι εργάζεται αυτά τα πράγματα για το καλό
στη ζωή σου. Θα ξέρεις ότι «ήλιος και
ασπίς είναι Κύριος ο Θεός· χάριν και δόξαν θέλει δώσει ο Κύριος· δεν θέλει
στερήσει ουδενός αγαθού τους περιπατούντας εν ακακία» (Ψαλμ.πδ:11).
Αλλά υπάρχει ακόμα κάτι. Έχεις μετατοπίσει την εστίασή σου
από τα προβλήματά σου στον Θεό. Ο Παύλος λέει τώρα να σιγουρευτείς ότι συνεχίζεις
να το κάνεις. Να συνεχίσεις να κάνεις τα πράγματα που ο Θεός σου έχει πει να
κάνεις. «εκείνα τα οποία και εμάθετε και
παρελάβετε και ηκούσατε και είδετε εν εμοί, ταύτα πράττετε και ο Θεός της ειρήνης θέλει είσθαι μεθ' υμών» (Φιλιπ.δ:9). Αν κάνεις ό, τι ο Θεός
σου έχει πει, θα έχεις ειρήνη. Και μην παραβλέπετε την λεπτή διαφορά αυτού που
λέει ο Παύλος εδώ. Νωρίτερα, είπε ότι η ειρήνη του Θεού θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας. Αυτό είναι αλήθεια, αυτό είναι που
θέλουμε. Αλλά εδώ λέει ότι ο Θεός της
ειρήνης θέλει είσθαι μεθ' υμών. Αυτό είναι ακόμα καλύτερο! Έχεις ειρήνη,
επειδή ο Θεός της ειρήνης περπατά μαζί σου μέσα στη φωτιά.
Όταν οι Σεδράχ, Μισάχ και Αβδέ-νεγώ ήταν μέσα στο καμίνι,
ήταν ακόμα κάποιος, όμοιος με Υιόν Θεού (Δαν.γ:25). Είχαν ειρήνη ακόμα κι αν δεν ήξεραν
εάν ο Θεός θα τους κρατούσε πραγματικά ζωντανούς ή όχι (Δαν.γ:17-18). Αυτό που
ήξεραν ήταν ότι ο Θεός ήταν μαζί τους. Κι αυτό πρέπει να καταλάβεις. Ο Θεός
είναι μαζί σου και σε βλέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και αυτό δεν είναι
παραίτηση ή ηττοπάθεια. Αυτό είναι εμπιστοσύνη. Ο Θεός έχει ένα καλό σχέδιο για
σένα. Περπατάς μαζί Του, γιατί Αυτός περπατάει μαζί σου. Έτσι αποκτάς ειρήνη σε
μια πραγματικά κακή κατάσταση.
