Καμιά
μελέτη αποδεκατισμού δεν θα ήταν πλήρης χωρίς να εξετάσουμε τον Μαλαχία γ:8-10, αφού αυτά τα εδάφια
είναι που χρησιμοποιούνται συνήθως όταν κάποιος θέλει να διδάξει για τα δέκατα
στην εκκλησία.
Στο
Νόμο του Μωϋσή, ο Θεός τόνισε την ευλογία εκείνων που θα πλήρωναν τα δέκατά
τους. Πολύ λίγα ειπώθηκαν για την καταδίκη αυτών που δεν θα πλήρωναν, γιατί ο
σκοπός του Θεού όταν ζητάει απ’ τον άνθρωπο το δέκατο δεν είναι η καταδίκη,
αλλά η ευλογία (Δευτ.ιδ:29). Οι
Ισραηλίτες, έχοντας ευλογηθεί από το Θεό, πρόσφεραν σ’ Αυτόν το δέκατο σαν ένα
τύπο λατρείας και ευγνωμοσύνης για τις ευλογίες Του. Ο Θεός θέσπισε το δέκατο
να είναι ευλογία στον άνθρωπο, όχι κατάρα.
Οι
ποιμένες πρέπει να προσέχουν να μην χρησιμοποιούν αρνητικές μεθόδους στη
διδασκαλία θεμάτων που η Βίβλος παρουσιάζει μ’ ένα θετικό τρόπο. Η Βίβλος μας
μιλάει για την ευλογία που παίρνουμε όταν δίνουμε τα δέκατα και τις απαρχές (Παρ.γ:9-10). Η γενική παρουσίαση
σύμφωνα με τον Νόμο ήταν: Έχετε ευλογηθεί, επομένως πρέπει να πληρώνετε δέκατα (Δευτ.ιδ:22-26).







































