Οι φράσεις που «καταργήθηκαν».....

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μπει πια σε άλλους ρυθμούς ζωής, προσπαθώντας ο καθένας με τον τρόπο του να αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση, η οποία μας επιβλήθηκε.

Στο πλαίσιο αυτό, οφείλουμε να ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε μέχρι σήμερα και, μάλιστα, να βγάλουμε εκτός καθημερινότητας κάποιες συνηθισμένες φράσεις που όλοι μας χρησιμοποιούσαμε συνεχώς!

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε ό,τι λέμε για να μη φαντάζει ουτοπικό αυτό που ακούει ο συνομιλητής μας. Γιατί με τα νέα δεδομένα οι φράσεις που θα διαβάσετε στη συνέχεια δεν… κολλάνε με τίποτα!

το καταπέτασμα σχίσθηκε

Σαϊεντολογία, η μεγάλη απάτη

Ιδρυτής της Σαϊεντολογίας ήταν ο Λαφαγιέτ Ρόναλντ Xάμπαρντ, συγγραφέας φανταστικών ιστοριών με εξωγήινους και τέρατα, λάτρης του αποκρυφισμού, μέλος των Ρoδόσταυρων 'AMORC και της νεοσατανιστικής οργάνωσης Ordo Temρli Orientis (ΟΤΟ) του αρχισατανιστή Aleister Crowley4. Παρίστανε τον πυρηνικό χημικό χωρίς να έχει τελειώσει το 2ο έτος του κολεγίου και έζησε φοβούμενος τα μικρόβια και τη ζωή του.

Τέλη δεκαετίας του '40 σκέφτηκε να ιδρύσει προσωπική θρησκεία.
Συνέγραψε ένα βιβλίο την «Διανοητική» ως εγχειρίδιο αυτoβελτίωσης και 2 χρόνια αργότερα εισήγαγε την ιδέα της Σαϊεντολογίας (από το λατινικό scίο-γνωρίζω και το ελληνικό «λόγος») με σκοπό τη λύση προβλημάτων και τη βελτίωση χαρακτηριστικών του ανθρώπου.

Το 1954 ιδρύθηκε η ψευτοεπιστημονική εμπορική οργάνωση ως εκκλησία Σαϊεντολογίας (Chυrch of Scientology), παρουσιαζόμενη σαν «θρησκεία ' φιλoσoφία» αυτοεξέλιξης του ανθρώπoυ, χρησιμοποιώvτας τεχνικές KGB, πρεσβεύovτας ότι τα προβλήματα λύνοvται με το ώντιτιvγκ, μια θεραπεία με «ηλεκτρόμετρο» που δήθεν μετρά ηλεκτρικά φορτία του σώματος κατά τη διάρκεια της εξέτασης γνωρίζοντας ο ώντιτορ πότε ο «πελάτης» λέει αλήθεια ή ψέματα....

Το αύριο

«Μή μεριμνήσητε λοιπόν περί τής αύριον· διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τά εαυτής· αρκετόν είναι εις τήν ημέραν τό κακόν αυτής» (Ματθ.ς:34).

Δεν πρέπει να ανησυχούμε υπερβολικά για μελλοντικά γεγονότα, γιατί κάθε μέρα έχει τις δικές της μέριμνες και τα δικά της προβλήματα.

Δε χρειάζεται να σκεπτόμαστε για το αύριο γιατί από μόνο του θα φέρει τα προβλήματά του.

ΓΕΝΕΣΗ κθ

Απ’ αυτό το κεφάλαιο αρχίζει η αφήγηση για το τί έγινε στην παροίκηση του Ιακώβ στην Παδάν - αράμ, στην πόλη του Ναχώρ.

Ο Ιακώβ στη Χαράν είναι μια θαυμαστή εικόνα, αν όχι τύπος, του Ισραήλ όπως είναι διασκορπισμένος σήμερα. Όπως ο Ισραήλ:

1.  Ήταν μακριά απ’ τον τόπο της ευλογίας (Γεν.κς:3)

2.  Χωρίς θυσιαστήριο (Ωσηέ γ:4-5)

3.  Απέκτησε κακό όνομα (Γεν.λα:1  Ρωμ.β:17-24)

4.  Παρ’ όλα αυτά, ήταν κάτω απ’ τη διαθήκη του Γιάχβε (Γεν.κη:13-14 Ρωμ.ια:1,25-30)

5.  Τελικά επέστρεψε πίσω (Γεν.λα:3  λε:1-4  Ιεζ.λζ:21-23)

Πάει με όλα....

Οι παραδόσεις (11)

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ

Μια από τις εντολές του Κυρίου στους μαθητές Του, πριν αναληφθεί, ήταν να βαπτίζουν μέσα στο νερό κάθε άτομο που θα πιστέψει στο “Ευαγγέλιο”.

Ματθ.κη:19 “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς...”

Μαρκ.ις:16 “Υπάγετε... κηρύξατε το ευαγγέλιο... όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή”.

Οι μαθητές υπακούοντας στην εντολή του Κυρίου βάπτιζαν όσους πίστευαν. Επειδή με την πάροδο των αιώνων το βάπτισμα πήρε διαφορετική μορφή και γύρω από αυτό διατυπώθηκαν πολλές εσφαλμένες απόψεις, θέλουμε με αυτό το μάθημα να εξετάσουμε τι ακριβώς λέγει ο λόγος του Κυρίου και ποια είναι η αποστολική παράδοση στο θέμα αυτό.

Ωδή στον δημιουργό του σύμπαντος

" Ιησού μου , Σύ που δημιούργησες τούς Αγγέλους, καί είσαι Κύριος αυτών των άϋλων όντων, που σε δοξολογούν ασίγητα, Σε δοξολογώ .

Ιησού, πού καλλώπισες όλα τα κτίσματα, Σ΄ευχαριστώ, γιατί με το λογικό που μου έδωσες τα βλέπω και τα χαίρομαι.
Ιησού, που μ΄ένα Σου νεύμα έφτιαξες τον ουρανό, εξομολογούμαι ότι με το βάρος των αμαρτιών μου δεν μπορώ να σηκώσω το βλέμμα να τον δω.
Ιησού, που κατασκεύασες τον ήλιο και τη σελήνη, φώτισε την ψυχή μου.
Ιησού, που διακόσμησες τον ουρανό με τ΄άστρα, κόσμησέ με, με τα χαρίσματά Σου.
Ιησού, που ζωγράφισες τη γη με τα πολύχρωμα κι ευωδιαστά λουλούδια, κάνε να βλαστάνει κι η ψυχή μου άνθη των αρετών.
Ιησού, που έκανες να βγάζουν τα δέντρα διάφορους ωραίους καρπούς, πλούτισέ με, με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος"

...Οχι δεν είναι κείμενο της εκκλησίας μας ..είναι κείμενο του Νικόδημου(του αγιορείτη !) αγίου της ορθόδοξης εκκλησίας (1790 μΧ)

Δεν έχω καιρό

Πολλές φορές με τις δικαιολογίες μας επισφραγίζουμε την καταδίκη μας. Κι επειδή οι δικαιολογίες μας έχουν σαν σκοπό να μας απαλλάξουν από κάποια τυχόν κατηγορία, ερχόμαστε μ’ αυτές κι επιβεβαιώνουμε το δίκαιο της κατηγορίας. Αυτοομολογούμε το λάθος μας.

Πολύ συχνά ακούγεται από ανθρώπους, που τους μιλάς για το Θεό, για την αγάπη Του, για το σχέδιο της σωτηρίας Του και τους προτρέπεις να πάρουν την Αγία Γραφή και να διαβάσουν μόνοι τους όλα όσα είναι γραμμένα γι’ αυτούς, ν’ απαντούν με την κυνικότατη απάντηση: «Δεν έχω καιρό»!

Ο κίνδυνος της αμέλειας

«Διά τούτο πρέπει ημείς να προσέχωμεν περισσότερον εις όσα ηκούσαμεν, διά να μη εκπέσωμεν ποτέ. Διότι εάν ο λόγος ο λαληθείς δι' αγγέλων έγινε βέβαιος, και πάσα παράβασις και παρακοή έλαβε δικαίαν μισθαποδοσίαν, πώς ημείς θέλομεν εκφύγει, εάν αμελήσωμεν τόσον μεγάλην σωτηρίαν; ήτις αρχίσασα να λαλήται διά του Κυρίου, εβεβαιώθη εις ημάς υπό των ακουσάντων...» (Εβρ.β:1-3)

Καλό θα είναι ν' ασχοληθούμε με το μεγάλο κίνδυνο που έχει ο κάθε πιστός στην πορεία της ζωής του εδώ κάτω στη γη, από την αμέλεια.

ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Μεγ. Βρετανία: Επίσημη εκκλησία είναι η «Αγγλικανική» Εκκλησία της Αγγλίας με κεφαλή της τον μονάρχη. Ο όρκος του έχει θρησκευτικές αναφορές, τη στέψη του τελεί ο Αρχιεπίσκοπος του Canterbury. Προνόμια της εκκλησίας είναι η παραχώρηση ακαδημαϊκών εδρών σε κληρικούς στα Πανεπιστήμια του Oxford, Cambridge, Durham και η προστασία της με τον νόμο περί βλασφημίας (ισχύει από το 1676). Δεν υπάρχει οικονομική στήριξη της επίσημης εκκλησίας παρά μόνο συντήρηση εκκλησιών που θεωρούνται ιστορικά μνημεία.

 

Βλέπετε ή όχι ;

Αν  μας ρωτούσε κάποιος σήμερα «βλέπεις ή όχι;» Φαντάζομαι η πρώτη αντίδρασή μας θα ήταν να τον κοιτάξουμε στην αρχή με απορία και στη συνέχεια χαμογελώντας θα του απαντούσαμε «τι ερώτηση είναι αυτή. Φυσικά και βλέπω, δεν είμαι τυφλός».

    Κάπως έτσι απάντησαν  και  οι Φαρισαίοι  στον Κύριο  όταν τους είπε: «Εγώ διά κρίσιν ήλθον εις τον κόσμον τούτον, διά να βλέπωσιν οι μη βλέποντες και να γείνωσι τυφλοί οι βλέποντες» Ιωάννης 9/θ΄39. Παράξενα λόγια, αλήθεια. Τι είδους κρίση είναι αυτή, να δουν αυτοί που δεν μπορούν και να τυφλωθούν αυτοί που βλέπουν; Γίνονται αυτά σήμερα;

  Κρίση σημαίνει επιλογή, διαχωρισμός βάσει κριτηρίων.

 Στις  ημέρες του Κυρίου μας εδώ στη  γη, όσοι τυφλοί πίστεψαν στον Ιησού Χριστό και επέλεξαν να του ζητήσουν την όρασή τους θεραπεύτηκαν. «Εν αυτή δε τη ώρα εθεράπευσε πολλούς από νόσων και μαστίγων και πνευμάτων πονηρών, και εις τυφλούς πολλούς εχάρισε το βλέπειν» (Λουκάς 7:21). Αυτονόητη θεωρείται η προϋπόθεση της αντίληψης της τύφλωσής τους και της αναζήτησης Εκείνου που θα μπορούσε να τους δώσει φως.

o χάρτης της γενοκτονίας των χριστιανών

από καθολικούς, ορθοδόξους και προτεστάντες

(από leonjes)

Περιμένοντας την υιοθεσία

«Επειδή φρονώ ότι τα παθήματα του παρόντος καιρού δεν είναι άξια να συγκριθώσι με την δόξαν την μέλλουσαν να αποκαλυφθή εις ημάς. Διότι η μεγάλη προσδοκία της κτίσεως προσμένει την φανέρωσιν των υιών του Θεού. Επειδή η κτίσις υπετάχθη εις την ματαιότητα, ουχί εκουσίως, αλλά διά τον υποτάξαντα αυτήν, επ' ελπίδι ότι και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού. Επειδή εξεύρομεν ότι πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά έως του νύν· και ουχί μόνον αυτή, αλλά και αυτοί οίτινες έχομεν την απαρχήν του Πνεύματος, και ημείς αυτοί στενάζομεν εν εαυτοίς περιμένοντες την υιοθεσίαν, την απολύτρωσιν του σώματος ημών. Διότι με την ελπίδα εσώθημεν· ελπίς δε ήτις βλέπεται δεν είναι ελπίς· διότι εκείνο, το οποίον βλέπει τις, διά τι και ελπίζει;» (Ρωμ.η:18-24).

Τα παθήματα των παιδιών του Θεού είναι μόνο του παρόντα καιρού.

 

Πρόσφυγες

Φαντάσου μόνο για μια στιγμή, ότι όλη σου η περιουσία - από τα λεφτά που με τόσο κόπο έχεις βγάλει, μέχρι το σπίτι σου, το αυτοκίνητό σου, κάποια πολύτιμα αντικείμενα  αρπάχτηκαν από μια ομάδα ανθρώπων που δεν τους αρέσει το πρόσωπό σου ή το χρώμα του δέρματός σου. Όλα εκτός από τα ρούχα που φοράς, ίσως.  

Έχεις αναγκαστεί να φύγεις, προφανώς χωρίς την οικογένεια σου, και καταντάς να τρέχεις με ανθρώπους που δεν έχεις συναντήσει ξανά, αλλά με τους οποίους τώρα μοιράζεσαι έναν κοινό στόχο - να μείνεις ζωντανός.

Αδώνια

Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε μια ετήσια γιορτή τα «Αδώνια», σε ανάμνηση του θανάτου και της ανάστασης του Άδωνη που συμβόλιζε το πέρας του χειμώνα και την έλευσης της άνοιξης, δηλαδή τον ετήσιο κύκλο της βλάστησης και της καρποφορίας.

Η ανάσταση του Χριστού και η δική μας ανάσταση

Κανείς χριστιανός δεν αμφιβάλει για το ότι η ανάσταση του Χριστού είναι το κεντρικό σημείο της χριστιανικής πίστης. Στην ανάσταση κατέληξε η διακονία του Χριστού. Η ανάσταση ήταν αυτό που συνέβη μετά το πάθος. Ο Χριστός δεν έμεινε στο Σταυρό, ούτε στον τάφο, αλλά αναστήθηκε.

Αν ο Χριστός είχε μείνει στον τάφο δεν θα ήταν τίποτα περισσότερο από ένας ακόμη ιδρυτής μιας θρησκείας. Ένας ιδεολόγος που πέθανε γι’ αυτό που πίστευε.

Η ανάσταση του Χριστού αποδεικνύει πως υπάρχει συνέχεια στη ζωή, πέρα απ’ αυτό που βλέπουμε.

Αν δεν υπάρχει ανάσταση, η ίδια η Αγία Γραφή γράφει πως όλα αυτά που πιστεύουμε και κάνουμε είναι μάταια και πάνε χαμένα.

Τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου

Μπορεί να είναι γραμμένα ή μεταφρασμένα σε δεκάδες ή και εκατοντάδες γλώσσες, οι εκδόσεις τους να διαφέρουν εντυπωσιακά, να βρίσκονται στα χέρια ανθρώπων από διαφορετικές κουλτούρες και θρησκείες, έχουν όμως κάτι κοινό: είναι τα πλέον πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου.

Το μυστικό της επιτυχίας τους, που τα κάνει να μιλούν στις καρδιές και το νου τόσο διαφορετικών ανθρώπων, δεν είναι πολλές φορές γνωστό ούτε για τους ίδιους τους τούς συγγραφείς.

 

Το αγκάθινο στεφάνι

Οι στρατιώτες έφτιαξαν το ακάνθινο στεφάνι που φόρεσαν στο Χριστό προφανώς για να διασκεδάσουν, όμως τα Ευαγγέλια το αναφέρουν σαν ένα σημαντικό μέρος των παθών του Ιησού. Φαίνεται πως υπάρχει εδώ μια ειρωνική αλήθεια —ο Ιησούς ήταν ο Βασιλιάς, όμως πριν αναλάβει τη βασιλεία Του, έπρεπε πρώτα να γευθεί την απόρριψη από το λαό Του, τον εμπαιγμό και τα πάθη, από ένα κόσμο γεμάτο από αγκάθια, πόνο και τη διαφθορά της αμαρτίας. Θεμελίωσε, λοιπόν, το βασιλικό Του δικαίωμα βιώνοντας τον πόνο προσωπικά και ανέλαβε την εξουσία καθώς Τον έστεψαν με το αγκάθινο στεφάνι.

 

Το μέλλον σαν αποτέλεσμα του παρόντος

Δεν είναι μία και δύο οι φορές που χρειάστηκε να συμμετάσχω σε μια  κηδεία. 'Αλλοτε μέσα σε ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα και άλλοτε σε πιο ήσυχο, πιο βουβό.

Ωστόσο πάντοτε είτε σιωπηλά είτε εκκωφαντικά, στα μάτια και τα πρόσωπα των ανθρώπων υπάρχει ένα γιατί. Μια απορία. Πολλές φορές φόβος και αγωνία που ξεπερνούσε τον εκάστοτε κεκοιμημένο και μετατρεπόταν σε θρήνο για το δικό τους θάνατο.

Γιατί τις περισσότερες φορές στο φέρετρο του άλλου κλαίμε τον εαυτό μας. Στο θάνατο του άλλου βλέπουμε τον δικό μας. Μοιρολογούμε το λείψανο μας. Στην δική μας κηδεία πρωταγωνιστούμε. Τους φόβους μας προσπαθούμε να ξεμπερδέψουμε, να καταπραΰνουμε και να εξευμενίσουμε. Και ενώ τα δάκρυα κυλούν στο όνομα κάποιου άλλου, στο βάθος αυτός ο κάποιος είμαστε εμεις.

Πως θα γίνεις καλός κήρυκας

ΠΑΝΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΩΝ

(τα πρώτα 7 άρθρα - έπονται κι άλλα ..)

'Αρθρον Α

Είναι βασικό η δική σου φωνή να είναι η πιο θεόθεν αποκαλυπτική.

Για να είσαι εσύ φίνος χριστιανός, πρέπει οι άλλοι να είναι διαλογής.

Πώς θα το καταφέρεις αυτό ;

Με την επιχείρηση «χωματερή ! Τους «θάβεις» όλους !»

Πώς θα το καταφέρεις όμως αυτό και ταυτόχρονα να φαίνεσαι καλός ;;;

Απλό !

Απίθανες σκέψεις για μπαμπάδες!

Για να γίνει κάποιος «μπαμπάς» ή «πατέρας» (γιατί υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ορισμών) υποτίθεται ότι στη θεωρία είναι εύκολο αλλά στην πράξη μια προσπάθεια παραπάνω τη χρειάζεται!

Παίζει ρόλο η ηλικία, η ιδιοσυγκρασία, ο χαρακτήρας, ο τρόπος που βλέπει καθένας τα πράγματα αλλά και το πώς διαχειρίζεται τις καταστάσεις.

 

Προσέχετε πως ακούετε

Το λόγο αυτό είπε ο Χριστός στους ακροατές Του (Λουκ.η:18) και όπως πάντα είχε δίκιο. Υπάρχουν πολλά που δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε στις συμπεριφορές διαφόρων ανθρώπων και ένα από τα πιο δύσκολα αφορά τη στάση του βασιλιά Ηρώδη απέναντι στο Βαπτιστή Ιωάννη.

Ιωάν. 2:19

Χαλάσατε τον ναόν τούτον, και διά τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν.　

Ο Ιησούς και τα συστήματα εξουσίας

Πιθανότατα έχετε δει το «Δικτάτορα» του Σαρλώ. Όπου ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι συναγωνίζονται για το ποιος θα καθίσει σε ψηλότερο βάθρο.

Όπως συμβαίνει με τους δικτάτορες όλων των εποχών. Ακόμη και τους θρησκευτικούς. Οι οποίοι φιλονικούν, σαν τα μωρά παιδιά, για το ποιος θα' χει τον υψηλότερο θρόνο και τα περισσότερα προνόμια.

 

Κι όπως, δυστυχώς, συμβαίνει με όλους μας. Κι όταν ακόμη λέμε ότι πιστεύουμε στη δημοκρατία και την ισότητα.
 

Η αραμαική σήμερα

Ο  Ιησούς μιλούσε στην Αραμαϊκή.

Σήμερα, το 2012 μΧ, την ίδια γλώσσα εξακολουθούν και μιλούν οι ηλικιωμένοι κάτοικοι  της Μαλούλα, της Τζαμπαντίν και του Μπακάα, χωριών κοντά στη Δαμασκό της Συρίας.

Οι περισσότεροι που γνώριζαν τα αραμαικά  αραβοποιήθηκαν και  στο πέρασμα των ετών και των αιώνων, εξισλαμίστηκαν. Αυτοί που σήμερα εξακολουθούν να μιλούν και να θυμούνται αραμαϊκά, το κάνουν απλώς «από πείσμα», όπως επισημαίνει ο καθηγητής Γλωσσολογίας Ζαν Βολτούργκ.

Το ράσο και η ιστορία του

(του Πρωτοπρεσβύτερου και τ. Λυκειάρχη Ευάγγελου Σκορδά)

Το ράσο είναι ένα ένδυμα που διαμορφώθηκε σαν κοσμικό ένδυμα στο Βυζάντιο από τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Προέρχεται από το Βυζαντινό Κολόβιο ή Καββάδιο. Η λέξη προέρχεται από το λατινικό rasum, που σημαίνει ένδυμα μή χνουδωτό, το λείο, και τέτοια ενδύματα ήσαν τα μεταξωτά. Πρόκειται ομολογουμένως περί επιβλητικού και θεαματικού ενδύματος, που παραδόξως προτιμήθηκε από τους μοναχούς, παρά το ιδεώδες της ταπεινώσεως τους.

Το παράπονο του Ιησού Χριστού

(από airetikos.gr)

Καταγγελίες μοναχού

Καταγγελίες μοναχού ο οποίος εκδιώχθηκε ύστερα από 22 χρόνια για μεθόδους ελέγχου με τη χορήγηση ψυχοφαρμάκων.

Μοναχός, ο οποίος «απελύθη» από τη μονή Γρηγορίου στο "άγιο" όρος 22 χρόνια μετά την εισδοχή του, καταγγέλλει μεθόδους που θυμίζουν την ταινία «στη φωλιά του κούκου», όπου σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του εφαρμόζονται μέθοδοι ελέγχου των μοναχών με τη χορήγηση ψυχοφαρμάκων.

 

Ψυχολογία της Μάζας

Οι 10 στρατηγικές χειραγώγησης που χρησιμοποιούν οι επικυρίαρχοι για να πετύχουν τον απόλυτο έλεγχό μας με την βοήθεια των ΜΜΕ.

1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. 

 

Καθεύδετε το λοιπόν και αναπαύσθε

Οπως δείχνουν τα πράγματα, φαίνεται πια καθαρά πως δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν λόγια και επιχειρήματα λογικά ή θεολογικά που θα σταθούν ικανά να πείσουν τους δεισιδαίμονες και περιδεείς θρησκευομένους για το μάταιο έργο του Διαβόλου και του αθλιοτέρου ανθρώπου της ανθρωπό­τητος που θα τον ενσαρκώση και θα τον εμφανίση στον κόσμο, δηλαδή του Αντιχρίστου.

Κρίση ειλικρίνειας !

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝO ΕΝΟΣ ΕΓΓΡΑΦΟΥ ΠΟΥ ΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΜΕΡΙ­ΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΙ ΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΙΟΥΛΙΟ ΤΟΝ ΙΙΙ ΟΤΑΝ ΕΞΕΛΕΓΗ ΠΑΠΑΣ ΣΤΟ ΕΤΟΣ 1550 : 

"...Η άνάγνωσις του ευαγγελίου δεν πρέπει να επιτρέπεται παρά οσο το δυνατόν λιγότερο, κυρίως σε σύγχρονη γλώσσα και στις χώρες πού υπόκεινται στην εξουσία σας.Τα πολύ λίγα που διαβάζονται γενικά στή λειτουργία πρέπει να είναι αρ­κετά καί ν' απαγορεύεται σε οποιονδήποτε να διαβάζει περισσότερα. 

Εφόσον ό λαός θ' άρκηται σ' αυτά τα λίγα , τα συμφέροντα σας θά ευδοκιμούν, αλλά από τη στιγμή πού θα ήθελε κανείς να διαβάσει περισσότερα τα συμφέροντα σας θα άρχιζαν να φθείρωνται. 

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - Προγαμιαίες σχέσεις και καλλιεργημένοι μύθοι

Τα ζευγάρια που αποφεύγουν να έχουν σεξουαλικές σχέσεις πριν το γάμο, έχουν τελικά μια πιο σταθερή και ευτυχισμένη σχέση, αλλά και καλύτερη σεξουαλική επαφή.

Αυτό ισχυρίζεται ότι διαπίστωσε μια νέα αμερικανική έρευνα, που έρχεται να αναθερμάνει πατροπαράδοτες αντιλήψεις, τις οποίες ο περισσότερος κόσμος θεωρεί πια ξεπερασμένες.