Καταγγελίες μοναχού ο οποίος εκδιώχθηκε ύστερα από 22 χρόνια για μεθόδους ελέγχου με τη χορήγηση ψυχοφαρμάκων.
Μοναχός, ο οποίος «απελύθη» από τη μονή Γρηγορίου στο "άγιο" όρος 22 χρόνια μετά την εισδοχή του, καταγγέλλει μεθόδους που θυμίζουν την ταινία «στη φωλιά του κούκου», όπου σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του εφαρμόζονται μέθοδοι ελέγχου των μοναχών με τη χορήγηση ψυχοφαρμάκων.
Οι καταγγελίες προέρχονται από τον μοναχό Χριστόδουλο ο οποίος προσκόμισε και απόσπασμα ταινίας στην οποία παρουσιάζεται δεμένος με κλειδαριά στο πόδι και στο κρεβάτι, σε δωμάτιο του νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, όπου οδηγήθηκε για «θεραπεία».
Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι έχει σώας τας φρένας επικαλούμενος και γνωμάτευση του Κύπριου ψυχίατρου κ. Γιάγκου Μικελίδη στην οποία αναφέρεται ότι εξέτασε τον Χριστόδουλο «και δεν πάσχει από κανένα σοβαρό ψυχικό νόσημα και ούτε χρήζει θεραπείας».
Τα περί ψυχασθένειας του μοναχού έφτασαν, όπως αναφέρει ο ίδιος, μέχρι και το νομάρχη Θεσσαλονίκης τη μαρτυρία του οποίου επικαλέστηκε για να καταχωρήσει μήνυση εναντίον του ηγουμένου της μονής Γρηγορίου για συκοφαντική δυσφήμηση. Πέραν τούτου, κατηγορεί τη διοίκηση της μονής ότι δεν του επέστρεψε χρήματα που εξασφάλισε από την πώληση δικών του ακινήτων.
Ο Χριστόδουλος δεν ήταν ο «τυπικός» τύπος μοναχού αφού ζήτησε την παραίτηση του ηγουμένου, προχώρησε σε απεργία πείνας δύο φορές ενώ δεν ήταν όσο υπάκουος ανέμενε η διοίκηση της Μονής.
Όταν του έδωσαν το απολυτήριο του και αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη μονή, η διοίκηση της μονής επεστράτευσε αστυνομικούς από τις Καρυές .. Στις Καρυές μετεφέρθησαν και τα υπάρχοντα του μοναχού που αριθμούσαν 47 κιβώτια με διάφορα προσωπικά του αντικείμενα και τα οποία επίσης δεν του παραδόθηκαν μετά την εκδίωξή του.
«Προσπάθησαν να με βγάλουν τρελό»
Ο Χριστόδουλος, (Νικόλαος Διαμαντόπουλος) μίλησε για όσα ισχυρίζεται ότι συνέβησαν στη Μονή Γρηγορίου:
Εντάχθηκα στη μονή Γρηγορίου το 1987 σε ηλικία 30 ετών. Το 2003 έκανα απεργία πείνας ζητώντας την παραίτηση του Ηγουμένου επειδή δεν μπορούσε να ασκήσει με πληρότητα τα καθήκοντά του. Ο ηγούμενος μού έδωσε χειρόγραφη επιστολή με την οποία επαραιτείτο και μου ζήτησε να τη διαβιβάσω στη γεροντική σύναξη .
Έθεσα το θέμα της παραίτησης ενώπιον της γεροντικής σύσκεψης (αποτελείται από επτά μοναχούς) αλλά μου είπαν ότι δεν την αποδέχονται. Επέστρεψα στον ηγούμενο και ζήτησα ακρόαση από όλη την αδελφότητα που αποτελείται από περίπου 70 μοναχούς. Ενώπιον τους ανέπτυξα τη θέση μου και κατόπιν τούτου ετοίμασαν έγγραφο καλώντας τον εισαγγελέα πρωτοδικών Θεσσαλονίκης να με κλείσει στο ψυχιατρείο. Με την επιστράτευση αστυνομικών με οδηγούν στο ψυχιατρείο. Ανέφερα στον ψυχίατρο (ο οποίος ετύγχανε συμφοιτητής του γιατρού της μονής που με έστειλε στο ψυχιατρείο) ότι έχω διαφορές με τη διοίκηση της μονής η οποία θέλει να τον χρησιμοποιήσει για να με βγάλει τρελό.
Τηλεφώνησα στον αδελφό μου από ένα καρτοτηλέφωνο και του εξήγησα ότι θέλουν να με κηρύξουν τρελό. Μέχρι να έρθει με έδεσαν σε ένα κρεβάτι με τη βοήθεια σεκιούριτι.
Χρησιμοποίησαν ιμάντα και κλειδαριά. Όταν ήρθαν τα δύο αδέλφια μου για να ρωτήσουν τι συμβαίνει, δεν τους έδιναν σημασία. Όταν με είδαν δεμένο, τράβηξαν μια σκηνή με κάμερα και προειδοποίησαν τους υπεύθυνους του νοσοκομείου πως θα την έδιναν στη δημοσιότητα αν συνέχιζαν να με έχουν δεμένο. Τα αδέλφια μου είπαν ότι θα με πάρουν σε άλλον ψυχίατρο ο οποίος δεν είναι επηρεασμένος από τη μονή. Για να με αφήσουν χρειάστηκαν τρεις μέρες επαφών και παρεμβάσεων..!
