περί μονοθεισμού και πεντηκοστής

Πρόκειται για άρθρο στο περιοδικό «ΔΙΑΛΟΓΟΣ», τεύχος 47 σχετικά με τους μονοθειστές που εξήλθαν από τους κόλπους του καθολικού (τριαδικού) πεντηκοστιανισμού στις αρχές του 20ου αιώνα και προσέγγισαν τις θέσεις της αποστολικής εκκλησίας. Παραθέτουμε τα επιχειρήματα (με τις αντίστοιχες δικές μας επισημάνσεις): 

" ... Οι αντιτριαδικοί Πεντηκοστιανοί είναι ένας κλάδος της παγκόσμιας πεντηκοστιανής κίνησης, όπου το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ΑΠΟΡΡΙΨΗ του Μυστηρίου της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος..."

• Να θυμήσουμε οτι οι τρινιταριανοί όταν λένε "ομοούσιος" εννοούν "ομοιοούσιος" (ημι αρειανική ομολογία πίστης). Δηλαδή δεν πιστεύουν σε μία ουσία του Θεού, αλλά τρείς μεταξύ τους όμοιες. Την παραπλανητική αυτή διδασκαλία τους ονομάζουν "μυστήριο". 

Νέα Ρώμη : η ματωμένη επικράτηση των ησυχαστών

Οι ησυχαστές ξεκίνησαν από το Σινά, ενώ οι διδασκαλίες τους  βρήκαν γόνιμο έδαφος  στο "άγιο" όρος. Αλλοι αναφέρουν σαν αφετηρία τον Συμεών τον νέο «Θεο»λόγο, τον οποίο ορισμένοι πεντηκοστιανοί θαυμάζουν μέχρι σήμερα. Κυριότερος εκπρόσωπός τους ο Γρηγόριος Παλαμάς ο οποίος μυήθηκε από τον πατέρα του, ανώτατο αξιωματούχο του κράτους. Οι διδασκαλίες των ησυχαστών ήταν δημοφιλείς στην αριστοκρατία της Νέας Ρώμης τον 14 αιώνα.

Βασικός επικριτής του ησυχασμού ο Γρηγόριος Ακίνδυνος που αρχικά (το 1330) ανέλαβε το βάρος του αγώνα κατά του Βαρλαάμ (εκπροσώπου μιας άλλης φιλοδυτικής εξουσιαστικής ομάδας).

παλαια και νεα Διαθήκη

Ο Ιωαννίκιος Καρτάνος πρεσβύτερος της εκκλησίας και πιστός στο όνομα του Κυρίου  έζησε τον 16ο αιώνα στην Κέρκυρα.

 Κατά την διάρκεια της διακονίας του έχοντας χριστεί μέγας πρωτοσύγγελος από την ανατολική εκκλησία, κήρυξε στα ιόνια νησιά που ήταν υπό ενετική κατοχή και στην δυτική Ελλάδα που ήταν υπό τουρκική κυριαρχία .Ταξίδεψε ακόμη  στην Ιερουσαλήμ, την Νέα Ρώμη, και την Βενετία.

Στην Βενετία που βρίσκεται το 1534 αναδεικνύεται από τους βασικούς  πολέμιους του παπισμού, ενώ η σύγκρουσή του με τον μητροπολίτη Μονεμβασίας Αρσένιο, (που είχε ασπασθεί τον παπισμό), όταν ο τελευταίος επιχείρησε να κηρύξει σε ελληνική εκκλησία της Βενετίας, (έχοντας την επίσημη άδεια των αρχών), είχε ως αποτέλεσμα την τριετή φυλάκισή του Καρτάνου.

Ωδή στον δημιουργό του σύμπαντος

" Ιησού μου , Σύ που δημιούργησες τούς Αγγέλους, καί είσαι Κύριος αυτών των άϋλων όντων, που σε δοξολογούν ασίγητα, Σε δοξολογώ .

Ιησού, πού καλλώπισες όλα τα κτίσματα, Σ΄ευχαριστώ, γιατί με το λογικό που μου έδωσες τα βλέπω και τα χαίρομαι.
Ιησού, που μ΄ένα Σου νεύμα έφτιαξες τον ουρανό, εξομολογούμαι ότι με το βάρος των αμαρτιών μου δεν μπορώ να σηκώσω το βλέμμα να τον δω.
Ιησού, που κατασκεύασες τον ήλιο και τη σελήνη, φώτισε την ψυχή μου.
Ιησού, που διακόσμησες τον ουρανό με τ΄άστρα, κόσμησέ με, με τα χαρίσματά Σου.
Ιησού, που ζωγράφισες τη γη με τα πολύχρωμα κι ευωδιαστά λουλούδια, κάνε να βλαστάνει κι η ψυχή μου άνθη των αρετών.
Ιησού, που έκανες να βγάζουν τα δέντρα διάφορους ωραίους καρπούς, πλούτισέ με, με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος"

...Οχι δεν είναι κείμενο της εκκλησίας μας ..είναι κείμενο του Νικόδημου(του αγιορείτη !) αγίου της ορθόδοξης εκκλησίας (1790 μΧ)

Η πρώτη εντολή

Για τον δημώδη μοναρχιανισμό του Πορφύριου έχουμε ξαναμιλήσει. Ας δούμε ακόμη ένα κείμενο :

"..Πολλοί λένε ότι η χριστιανική ζωή είναι δυσάρεστη και δύσκολη, εγώ λέω ότι είναι ευχάριστη και εύκολη, αλλά απαιτεί  δυο προϋποθέσεις: ταπείνωση και αγάπη.

 Αν έρθει η χάρη του Θεού, όλοι και όλα αλλάζουν, έλα όμως που για να έρθει, χρειάζεται πρώτα να ταπεινωθούμε.  
Μπορεί  κάποιος να μιλάει για τις αμαρτίες του  και να είναι υπερήφανος κι άλλος να μιλάει για τις αρετές του και να είναι ταπεινός.

ο Πορφύριος και ο Ενας Θεός ...

Σε πείσμα της κυρίαρχης θεολογίας , διάσπαρτα κείμενα μαρτυρούν τον δημώδη μοναρχιανισμό όσων ορθοδόξων αγαπούν πραγματικά τον Χριστό .

Από το βιβλίο «ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ» γ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ Καυσοκαλυβίτου