Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η

Ο Θεός, ο Δημιουργός των πάντων είναι Παντοδύναμος, Παντογνώστης, πανταχού Παρών και Αιώνιος.

Ο θαυμαστός Θεός μας δημιούργησε τον άνθρωπο με το προνόμιο της λογικής και της ελεύθερης εκλογής γιατί ήθελε ένα λαό, ο οποίος κάτω από διάφορους πειρασμούς θα διάλεγε να Τον αγαπάει και να Τον υπηρετεί πάνω από καθετί άλλο.

Η εκκλησία είναι πάντα στην έρημο

Στο βιβλίο των Αριθμών, βλέπουμε το λαό Ισραήλ σαν οδοιπόρους και ξένους σε ξένη γη. Θλίψεις, δοκιμασίες, τελειοποίηση.

Έρημος: Ουρλιαχτά και ερήμωση.

Όμως, τι θαυμαστό θέαμα παρουσιάζει το στρατόπεδο του Ισραήλ για το Θεό και τους αγγέλους Του, μέσα σ’ αυτή την έρημο!

·      

ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΣΕΠΟΙΗΤΟ ...

Είναι γνωστή σε όλους μας η σκηνή με τον αναστημένο Κύριο και τους δύο μαθητές, καθώς βάδιζαν για τους Εμμαούς, ένα χωριό λίγο πιο έξω από την Ιερουσαλήμ. Εκείνοι οι μαθητές βάδιζαν και μιλούσαν μεταξύ τους για τα γεγονότα που είχαν προηγηθεί, τη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού. Ξαφνικά κάποιος τρίτος τους πλησιάζει και παρεμβαίνει στη συζήτηση. Ήταν ο Κύριός μας, Τον οποίο όμως εκείνοι δεν μπορούσαν να αναγνωρίσουν.
 

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ

Ιωάν.ς:5 Υψώσας λοιπόν ο Ιησούς τους οφθαλμούς και ιδών ότι πολύς όχλος έρχεται προς αυτόν, λέγει προς τον Φίλιππον· Πόθεν θέλομεν αγοράσει άρτους, διά να φάγωσιν ούτοι;

Δεν υπάρχει άνθρωπος, δεν υπάρχει οικογένεια ή κοινωνία που να μην έχει προβλήματα. Μικρά και μεγάλα. Απλά και περίπλοκα. Η ζωή είναι γεμάτη από προβλήματα. Προβλήματα οικονομικά, ψυχολογικά, προβλήματα σχέσεων, υγείας.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Μέσα σε έξη μόλις εδάφια, μπόρεσε ο Χριστός να μας περιγράφει όλο τον ανθρώπινο βίο, μάλιστα με τις φοβερές παγίδες που τον παραμονεύουν και που μπορούν να τον οδηγήσουν - αν δεν προσέξει ο άνθρωπος - στο ναυάγιο και την καταστροφή. Πρόκειται, για την παραβολή που είπε ο Κύριος, εξ αφορμής της φιλοσοφίας που είδε να υπάρχει σε πολλούς, ότι δηλαδή «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού» (Λουκ.ιβ:15). Επειδή δε την ίδια παγίδα στήνει πάντοτε ο εχθρός στον άνθρωπο, καλό να προσέξουμε μερικά πολύ σημαντικά σημεία:

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

«Δεν είσαι μακράν από της βασιλείας του Θεού» Μάρκος ιβ:28-34

ΜΙΑ από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της ζωής είναι η παρ’ ολίγον επιτυχία σε όλους τους τομείς: Ένας σπουδαστής προσπαθεί, διαβάζει, στερείται τα πάντα για ένα και για δύο ή και περισσότερα χρόνια, αλλά τελικά χάνει στις πανελλήνιες για μία μονάδα!

Ένας αθλητής προπονείται, αγωνίζεται, κουράζεται, στερείται τα πάντα για δύο, τρία και τέσσερα χρόνια, και τελικά στους Ολυμπιακούς χάνει έστω και το αργυρό μετάλλιο για λίγα εκατοστά δρόμου, για λίγα γραμμάρια βάρους στην άρση βαρών κλπ.

Η ελευθερία της υπηρεσίας

Ματθαίος ιθ:16-30, Ιωάννης ιβ:20-28

Βρισκόμαστε σε μια τάξη Κυριακού Σχολείου. Το μάθημα ήταν από την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Αφού διαβάζουν την παραβολή, και αφού η δασκάλα εξηγεί με λίγα λόγια μερικές από τις λεπτομέρειες της παραβολής για να καταλάβουν τα παιδιά, γιατί οι Ιουδαίοι δεν συμπαθούσαν τους Σαμαρείτες, πριν προχωρήσει ρωτάει: Τι νομίζετε ότι μας μαθαίνει αυτή η παραβολή; Σηκώνει ένα από τα παιδιά το χέρι του και λέει, «Αυτή η παραβολή διδάσκει το εξής: Αν βρίσκομαι σε ανάγκη, όποιος και να είμαι, εσύ πρέπει να με βοηθήσεις».

Η δυνατότητα να επιλέγουμε

Καμιά φορά σκέφτομαι τη δυνατότητα που ο Θεός έβαλε μέσα μας να μπορούμε να αποφασίζουμε. Ή με άλλα λόγια να μπορούμε να επιλέγουμε. Ολόκληρη η ζωή μας, κάθε ώρα και κάθε στιγμή, αποτελείται από αποφάσεις που παίρνουμε και επιλογές που κάνουμε. Αυτό που καταλαβαίνω και που είναι πολύ σημαντικό, είναι πως ο Θεός δεν αποφασίζει για μας, εμείς αποφασίζουμε. Ο ίδιος ο Θεός έβαλε  αυτή τη δυνατότητα μέσα μας, αυτή την ελεύθερη βούληση να μπορούμε να εκλέγουμε και  να αποφασίζουμε.

Όλη η ωριμότητα και το μεγάλωμα μας με το Θεό,  εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιούμε αυτή τη δυνατότητα που έχουμε, δεν είμαστε μηχανήματα ή ρομπότ αλλά έχουμε σαν άνθρωποι, ελεύθερη βούληση. Αυτό είναι που μας διαφοροποιεί από όλη τη φύση γύρω μας και είναι ένα πολύ θαυμαστό πράγμα.

Γιατί τόσο στενή;

Ματθ.ζ:13-14 Εισέλθετε διά της στενής πύλης· διότι πλατεία είναι η πύλη και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλειαν, και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι δι' αυτής. Επειδή στενή είναι η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν.

Απαισιόδοξη, μελαγχολική, μικρόψυχη εικόνα!

Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν την ίδια μέρα της επί του όρους ομιλίας, της επίσημης διακήρυξης των νόμων της Βασιλείας.

Πίστη

Α’ Κορ.β:12 Αλλ' ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, διά να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς.

Η πίστη είναι το βασικό υλικό της σχέσης μας με το Θεό.

·        Για κάθε φράση του λόγου του Θεού

·        Για να μπορέσουμε να πράξουμε το λόγο του Θεού

·        Για να δούμε το χέρι του Θεού να εργάζεται

Το να πιστέψεις, είναι απλό, όπως τα παιδιά.

Ο Ιησούς Χριστός ήρθε εν σαρκί

Στο θέμα που εξετάζουμε, όλη η προσοχή του Σατανά είναι στραμμένη ενάντια στο πρόσωπο του ανθρώπου Ιησού Χριστού.

Αυτό που ενοχλεί το Σατανά, δεν είναι ο Πατέρας, γιατί Αυτός είναι Παντοκράτορας!

Όμως:

·        Αυτός που του σύντριψε την κεφαλή

·        Αυτός που του αφαίρεσε κάθε εξουσία (Εβρ.β:14)

·        Αυτός που τον ξεγύμνωσε

·        Αυτός που θριάμβευσε (Κολ.β:15)

Είναι ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός!

·  

Μάθημα ταπείνωσης

Ματθ.ιη:1-6 Εν εκείνη τη ώρα ήλθον οι μαθηταί προς τον Ιησούν, λέγοντες· Τις άρα είναι μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών; Και προσκαλέσας ο Ιησούς παιδίον, έστησεν αυτό εν τω μέσω αυτών και είπεν· Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών. Όστις λοιπόν ταπεινώση εαυτόν ως το παιδίον τούτο, ούτος είναι ο μεγαλήτερος εν τη βασιλεία των ουρανών. Και όστις δεχθή εν τοιούτον παιδίον εις το όνομά μου, εμέ δέχεται· όστις όμως σκανδαλίση ένα των μικρών τούτων των πιστευόντων εις εμέ, συμφέρει εις αυτόν να κρεμασθή μύλου πέτρα επί τον τράχηλον αυτού και να καταποντισθή εις το πέλαγος της θαλάσσης.

Η δοξολογία φέρνει τη νίκη

 

Ψαλ.κβ:1 «Εις τον πρώτον μουσικόν, επί Αγέλεθ Σάχαρ. Ψαλμός του Δαβίδ.» Θεέ μου, Θεέ μου, διά τι με εγκατέλιπες; διά τι ίστασαι μακράν από της σωτηρίας μου και από των λόγων των στεναγμών μου;

Ψαλ.κβ:2 Θεέ μου, κράζω την ημέραν, και δεν αποκρίνεσαι· και την νύκτα, και δεν σιωπώ.

Ψαλ.κβ:3 Συ δε ο Άγιος κατοικείς μεταξύ των επαίνων του Ισραήλ.

Ψαλ.κβ:23 Οι φοβούμενοι τον Κύριον, αινείτε αυτόν· άπαν το σπέρμα Ιακώβ, δοξάσατε αυτόν· και φοβήθητε αυτόν, άπαν το σπέρμα Ισραήλ.

Αυτό είναι το μυστικό της νίκης, που άλλαξε τη ζωή του Δαβίδ.

Πίστη

Α’ Κορ.β:12 Αλλ' ημείς δεν ελάβομεν το πνεύμα του κόσμου, αλλά το πνεύμα το εκ του Θεού, διά να γνωρίσωμεν τα υπό του Θεού χαρισθέντα εις ημάς.

Η πίστη είναι το βασικό υλικό της σχέσης μας με το Θεό.

·        Για κάθε φράση του λόγου του Θεού

·        Για να μπορέσουμε να πράξουμε το λόγο του Θεού

·        Για να δούμε το χέρι του Θεού να εργάζεται

Το να πιστέψεις, είναι απλό, όπως τα παιδιά.

Έξελθε

Β’ Κορ.ς:17 Διά τούτο. Εξέλθετε εκ μέσου αυτών και αποχωρίσθητε, λέγει Κύριος, και μη εγγίσητε ακάθαρτον, και εγώ θέλω σας δεχθή,

Ησαΐας νβ (όλο)

Ησ.νθ:1 Ιδού, η χειρ του Κυρίου δεν εσμικρύνθη, ώστε να μη δύναται να σώση, ουδέ το ωτίον αυτού εβάρυνεν, ώστε να μη δύναται να ακούση·

Η πραγματική χριστιανική ζωή, αρχίζει μ’ αυτή τη λέξη. Είναι λέξη απλή, δεν είναι εντυπωσιακή, αλλά έχει νόημα, αξία, προεκτάσεις και συνέπειες!

Υπάρχει μεταμόρφωση;

Το μάνα στην έρημο, δινόταν τόσο, όσο χρειαζόταν κάθε μέρα.

Ορτύκια έφαγαν τόσο πολλά, που έβγαιναν από τα ρουθούνια τους.

Καλός ο λόγος του Θεού, ωραία τα κηρύγματα, έχουμε ακούσει πολλά κηρύγματα, ΑΛΛΑ αν δεν υπάρχει μεταμόρφωση, κάτι συμβαίνει!

Ιησούς, ο ναρκαλιευτής!

Αριθ.ιδ:1-9

ιδ:1 Και πάσα η συναγωγή υψώσασα την φωνήν αυτής εβόησε· και έκλαυσεν ο λαός την νύκτα εκείνην.

Τι άλλο μπορούσε κανείς να περιμένει από ένα λαό που δεν έβλεπε τίποτε άλλο από ισχυρούς γίγαντες, υψηλά τείχη, μεγάλες πόλεις!

Τι άλλο από δάκρυα και στεναγμούς όταν έβλεπαν τους εαυτούς τους σαν ακρίδες μπροστά σε ανυπέρβλητα εμπόδια, χωρίς καμία αίσθηση της θείας δύναμης που θα μπορούσε να τους βγάλει νικητές μέσα απ’ όλα αυτά.

Η απιστία τους είχε περικυκλώσει και ο Θεός είχε αποκλειστεί!

Μη ήσθε μετέωροι

Λουκ.ιβ:14-34

Εδ.17 «Τι να κάμω»;

     1) Ευχαρίστησε

     2) Αναγνώρισε ότι «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού» (εδ.15).

     3) Μάθε ότι η ευτυχία έχει σχέση με το «δίνω», όχι με το «μαζεύω». Α’ Τιμ.ς:17-18 «Εις τους πλουσίους του κόσμου τούτου παράγγελλε να μη υψηλοφρονώσι, μηδέ να ελπίζωσιν επί την αδηλότητα του πλούτου, αλλ' επί τον Θεόν τον ζώντα, όστις δίδει εις ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν, να αγαθοεργώσι, να πλουτώσιν εις έργα καλά, να ήναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί». Παρ.ια:24 «Οι μεν σκορπίζουσι, και όμως περισσεύονται· οι δε παρά το δέον φείδονται, και όμως έρχονται εις ένδειαν».

Ημάρτησα

Δευτ.α:41 Τότε απεκρίθητε και είπετε προς εμέ, Ημαρτήσαμεν εις τον Κύριον· ημείς θέλομεν αναβή και πολεμήσει κατά πάντα όσα προσέταξεν εις ημάς Κύριος ο Θεός ημών. Και ζωσθέντες έκαστος τα πολεμικά όπλα αυτού, ήσθε προπετείς να αναβήτε εις το όρος.

Είναι πολύ εύκολο να πει κανείς: Αμάρτησα!

Κι ο Σαούλ το είπε αργότερα, αλλά χωρίς να καταλαβαίνει τη σημασία του.

ΠΙΣΤΙΣ ΘΕΟΥ

Η απάντηση του Χριστού στον Πέτρο μπροστά στην ξεραμένη συκιά και το θαυμασμό του μαθητή, ήταν «έχετε πίστιν Θεού» (Μάρκ.ια:22). Φαίνεται δε πως η έκφραση «πίστιν Θεού», δηλώνει όχι μόνο το Πρόσωπο στο οποίο η πίστη καλείται ν’ ακουμπήσει, αλλά και την ποιότητα της πίστης. Πίστη στο Θεό και πίστη Θεού. Πίστη που στηρίζεται στην αξιοπιστία του Θεού και πίστη που δεν προέρχεται από ανθρώπινη σάρκα, αλλά είναι εμφύτευμα του Θεού μέσα μας. Ας δούμε μια τέτοια πίστη, σε εφτά εκδηλώσεις της: