Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

Πνευματική αύξηση

Το Άγιο Πνεύμα, για να μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα τις πνευματικές αλήθειες,  μας παρουσιάζει εικόνες από την καθημερινή φυσική ζωή μας (παραβολές).

Η διαδικασία που απαιτείται για να γίνουμε παιδιά του Θεού, ονομάζεται Γέννηση.

Παραβάλλεται με τη βλάστηση του καλού σπόρου που σπέρνει ο γεωργός.

Όσοι έχουν δεχτεί πρόσφατα το Χριστό, ονομάζονται νεογέννητα βρέφη που πρέπει να «αυξήσωσι».


Α’ Πέτρ.β:2 επιποθήσατε ως νεογέννητα βρέφη το λογικόν άδολον γάλα, διά να αυξηθήτε δι' αυτού,

Εφεσ.δ:15 αλλά αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός,

Ησ.ξα:3 διά να θέσω εις τους πενθούντας εν Σιών, να δώσω εις αυτούς ώραιότητα αντί της στάκτης, έλαιον ευφροσύνης αντί του πένθους, στολήν αινέσεως αντί του πνεύματος της ακηδίας· διά να ονομάζωνται δένδρα δικαιοσύνης, φύτευμα του Κυρίου, εις δόξαν αυτού.

Ο άνθρωπος, δεν μπορεί να δώσει ζωή σε τίποτα. Ο Θεός χορηγεί τη ζωή – εκτός από τον άνθρωπο - στα φυτά και στα ζώα.

Αν ο άνθρωπος δεν γεννηθεί «άνωθεν», δεν μπορεί να γίνει μέτοχος στη νέα ζωή που ήρθε να δώσει ο Χριστός.

Αυτό που ισχύει για τη ζωή, ισχύει και για την αύξηση.

Ο Θεός κάνει τα μπουμπούκια να ανθίζουν και να καρποφορούν.

Με τη δική Του δύναμη, η γη καρποφορεί (Μάρκ.δ:28).

Ωσ.ιδ:5,7 Θέλω είσθαι ως δρόσος εις τον Ισραήλ· ως κρίνον θέλει ανθήσει και θέλει εκτείνει τας ρίζας αυτού ως δένδρον του Λιβάνου….. Θέλουσιν επιστρέψει και καθήσει υπό την σκιάν αυτού· θέλουσιν αναζήσει ως σίτος και ανθήσει ως άμπελος· η μνήμη αυτού θέλει είσθαι ως οίνος Λιβάνου.

Λουκ.ιβ:27 Παρατηρήσατε τα κρίνα πως αυξάνουσι· δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι….

Όχι με δικές τους φροντίδες, έγνοιες προσπάθειες, αλλά παίρνοντας ό, τι ο Θεός τους προμηθεύει.

Το ίδιο και τα μωρά, χρειάζονται φως, αέρα, τροφή.

Όλα αυτά, είναι ο Χριστός σ’ αυτούς που Τον εμπιστεύονται και θέλουν να αυξήσουν πνευματικά.

Ησ.ξ:19 Δεν θέλει είσθαι πλέον εν σοι ο ήλιος φως της ημέρας, ουδέ η σελήνη διά της λάμψεως αυτής θέλει σε φωτίζει· αλλ' ο Κύριος θέλει είσθαι εις σε φως αιώνιον και ο Θεός σου η δόξα σου.

Ψαλ.πδ:11 Διότι ήλιος και ασπίς είναι Κύριος ο Θεός· χάριν και δόξαν θέλει δώσει ο Κύριος· δεν θέλει στερήσει ουδενός αγαθού τους περιπατούντας εν ακακία.

Ψαλ.οβ:6 Θέλει καταβή ως βροχή επί θερισμένον λειβάδιον· ως ρανίδες σταλάζουσαι επί την γην.

Ιωάν.ς:33 Διότι ο άρτος του Θεού είναι ο καταβαίνων εκ του ουρανού και δίδων ζωήν εις τον κόσμον.

Αυτό διδάσκει ο Ιησούς όταν λέει: «Μείνατε εν εμοί» (Ιωάν.ιε:4,5).

Ακριβώς όπως το κλήμα εξαρτάται από τον κορμό, έτσι κι εμείς για να αυξηθούμε και να ζήσουμε άγια, εξαρτιόμαστε από τον Ιησού.

Πολλοί φαντάζονται ότι ένα μέρος αυτού του έργου πρέπει να το αναλάβουν οι ίδιοι.

Για τη συγχώρηση των αμαρτιών τους Τον εμπιστεύτηκαν, αλλά για να ζήσουν μια δίκαιη ζωή, βασίζονται στις δικές τους προσπάθειες.

Αλλά, κάθε τέτοια προσπάθεια είναι καταδικασμένη, αφού Αυτός είπε: «χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν».

Όλα εξαρτώνται απ’ Αυτόν: η αύξηση, η χαρά, η χρησιμότητα…

Αυτός δεν είναι μόνο ο Αρχηγός αλλά και ο Τελειωτής της πίστης μας.

Πως μπορώ να μείνω με τον Χριστό;

Με τον ίδιο τρόπο που αρχικά τον δέχτηκες.

Κολ.β:6 Καθώς λοιπόν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε,

Αφιέρωνε τον εαυτό σου κάθε πρωί σ’ αυτόν:


  •    Κάνε με ολοκληρωτικά δικό σου
  •    Αφήνω τα σχέδιά μου στα πόδια σου
  •    Χρησιμοποίησέ με στο έργο σου
  •    Κατεύθυνε τις πράξεις μου

Η ζωή κοντά στο Χριστό είναι μια ήρεμη ζωή. Δεν είναι ανάγκη να καταληφθείς από εκστατικά αισθήματα, μπορείς να νοιώθεις μια σταθερή, γαλήνια σιγουριά.

Δεν στηρίζεσαι πλέον στον εαυτό σου.


  • Η αδυναμία σου ενώνεται με τη δική Του δύναμη.
  • Η άγνοιά σου, με τη σοφία Του.
  • Η αναξιότητά σου με το κράτος της ισχύος Του.

Γι’ αυτό μη βλέπεις στον εαυτό σου, αλλά προσήλωσε τα μάτια σου σ’ Αυτόν.

Μόνο έτσι μπορούμε να μετασχηματιστούμε σύμφωνα με την εικόνα Του.

«Μείνατε εν εμοί»: Αυτά τα λόγια εμπνέουν ηρεμία, σιγουριά, εμπιστοσύνη.

Ματθ.ια:28-29 Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει. Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών·

Ψαλ.λζ:7 Αναπαύου επί τον Κύριον και πρόσμενε αυτόν· μη αγανάκτει διά τον κατευοδούμενον εν τη οδώ αυτού, διά άνθρωπον πράττοντα παρανομίας.

Ησ.λ:15 Διότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός, ο Άγιος του Ισραήλ· Εν τη επιστροφή και αναπαύσει θέλετε σωθή· εν τη ησυχία και πεποιθήσει θέλει είσθαι η δύναμίς σας· αλλά δεν ηθελήσατε·

Όμως, αυτή η ανάπαυση δεν βρίσκεται στην αδράνεια, γιατί λέει:

Ματθ.ια:29 Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών·

Όταν ο νους περιστρέφεται γύρω από το ΕΓΩ, τότε απομακρύνεται από το Χριστό, την πηγή της δύναμης και της ζωής.

Γι’ αυτό ο Σατανάς προσπαθεί συνεχώς να αποσπάσει την προσοχή μας από τον Σωτήρα μας με:


  • Κοσμικές σκέψεις
  • Βιοτικές μέριμνες
  • Θλίψεις, δυσκολίες
  • Σφάλματα των άλλων
  • Δικά μας λάθη και ατέλειες

Δεν πρέπει να ζούμε με αγωνία και φόβο στην καρδιά μήπως χαθούμε (εγωκεντρικά).

Ανάθεσε τη φρούρηση της ψυχής σου στο Θεό, έχε εμπιστοσύνη σ’ Αυτόν, απομάκρυνε κάθε αμφιβολία και φόβο.

Πες μαζί με τον Παύλο: Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού (Γαλ.β:20).

Ματθ.κη:20 ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν.
Μετά την Πεντηκοστή, η σχέση έγινε πιο στενή:

Πράξ.δ:13 Θεωρούντες δε την παρρησίαν του Πέτρου και Ιωάννου, και πληροφορηθέντες ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι και ιδιώται, εθαύμαζον και ανεγνώριζον αυτούς ότι ήσαν μετά του Ιησού·

Ο Ιησούς αντανακλούσε πάνω τους!

Το ίδιο θέλει να κάνει και σ’ εσένα:

Ιωάν.ιζ:20 Και δεν παρακαλώ μόνον περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις εμέ διά του λόγου αυτών·