Η εκκλησία στον ουρανό

Στο 4^ο και 5^ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης βλέπουμε την εκπλήρωση των υποσχέσεων του Θεού στο λαό Του.

Βλέπουμε την εκκλησία της αρπαγής στα επουράνια, στο θρόνο του Θεού, μέσα στην παρουσία Του, κάτω από διάφορα σύμβολα.  Στο μέσο του θρόνου και κύκλω του θρόνου, βλέπουμε τους άγιους που ο Κύριος άρπαξε όπως είχε υποσχεθεί (Α’ Θεσ.δ:15-18 και Α’ Κορ.ιε:50-55).

Βλέπουμε την απαρχή των καρπών του Θεού από τη γη στον ουρανό, τους πρώτους καρπούς της καινούργιας κτίσης του Θεού. Η νύμφη του Αρνίου ή η εκκλησία της αρπαγής, είναι η απαρχή, και μετά ακολουθούν οι υπόλοιποι άγιοι της θλίψης, μετά οι 144.000 Ισραηλίτες, μετά ο Ισραήλ κατά τη διάρκεια της Χιλιετηρίδας, και μετά όλοι όσοι βρεθούν δίκαιοι από την κρίση του μεγάλου Λευκού Θρόνου, που σημαίνει ότι περιλαμβάνονται όλοι οι δίκαιοι που έζησαν ποτέ πάνω στη γη, εκτός βέβαια από αυτούς που θα περικλείονται στην αρπαγή.

Μετά ταύτα είδον, και ιδού, θύρα ανεωγμένη εν τω ουρανώ, και η φωνή η πρώτη, την οποίαν ήκουσα ως σάλπιγγος λαλούσης μετ' εμού, έλεγεν· Ανάβα εδώ και θέλω σοι δείξει όσα πρέπει να γείνωσι μετά ταύτα. (Αποκ.δ:1)

Αυτή η φωνή του λέει: «Ανάβα ώδε, και δείξω σοι α δεί γενέσθαι μετά ταύτα»

Ο Ιησούς προσκαλεί τον Ιωάννη στα επουράνια για να του δείξει τι πρόκειται να γίνει μετά από την Αρπαγή. Στο 5^ο κεφάλαιο, θα δούμε τον Ιησού ν’ ανοίγει τις σφραγίδες, τον ερχομό του Αντίχριστου και τη Μεγάλη Θλίψη.

Άρα, αυτά που βλέπει ο Ιωάννης στο 4^ο και 5^ο κεφάλαιο είναι πριν τη Μεγάλη Θλίψη και μετά την Αρπαγή, γιατί οι άγιοι της Αρπαγής βρίσκονται μπροστά στην παρουσία του Θεού.

Και κύκλω του θρόνου ήσαν θρόνοι εικοσιτέσσαρες· και επί τους θρόνους είδον καθημένους τους εικοσιτέσσαρας πρεσβυτέρους, ενδεδυμένους ιμάτια λευκά, και είχον επί τας κεφαλάς αυτών στεφάνους χρυσούς. (Αποκ.δ:4)

Τώρα αρχίζουμε να βλέπουμε πως είναι το «σκηνικό» γύρω από το θρόνο του Θεού. Έχουμε 24 θρόνους που κάθονται 24 πρεσβύτεροι. 24 = 2Χ12, και έχουμε δύο Διαθήκες, την Παλαιά και την Καινή. Στην Παλαιά είχαμε 12 πατριάρχες, και στην Καινή 12 αποστόλους οι οποίοι θα είναι κριτές στις 12 φυλές του Ισραήλ. Δεν σημαίνει όμως ότι οι 24 πρεσβύτεροι που ο Ιωάννης βλέπει εδώ είναι οι 12 υιοί του Ιακώβ, και οι 12 μαθητές του Ιησού. Αυτό που θέλει να μας φανερώσει ο λόγος του Θεού εδώ είναι ότι οι πατριάρχες των 12 φυλών αντιπροσώπευαν ολόκληρες φυλές. Στην ιστορία του Ισραήλ, ο Θεός αποκαλεί ολόκληρη φυλή με το όνομα του γενάρχη της. Αυτές οι 12 φυλές συμβολίζουν τον πνευματικό Ισραήλ, διότι στην όραση αυτή βλέπουμε το πνευματικό βασίλειο του Θεού. Οι 12 απόστολοι αντιπροσωπεύουν όλη την πνευματική εκκλησία του Κυρίου Ιησού Χριστού.

Από πολλές άλλες γραφές μέσα στο λόγο του Θεού, βρίσκουμε ότι ο αριθμός 12 συμβολίζει το πλήρες πνευματικό βασίλειο του Θεού και το πλήρες βασίλειο του Θεού αποτελείται από αγίους της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Με άλλα λόγια το πλήρες βασίλειο του Θεού θα αποτελείται από τους αγίους της Αρπαγής, που σημαίνει και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.

Στο κεφάλαιο κα:10-14, έχουμε μία περιγραφή της ουράνιας Ιερουσαλήμ, της πόλεως της αγίας που όλοι γνωρίζουμε καλά ότι αναφέρεται στην εκκλησία, τη νύμφη του Αρνίου, και εδώ βλέπουμε να περιγράφεται το σύνολο αυτό των πιστών της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης με δύο δωδεκάδες ονόματα. Τα ονόματα των 12 υιών του Ιακώβ γραμμένα πάνω στους δώδεκα πυλώνες της πόλης, και τα ονόματα των 12 αποστόλων, γραμμένα πάνω στα 12 θεμέλιά της. Φαίνεται λοιπόν καθαρά ότι το 24 συμβολίζει το σύνολο των πιστών της νύμφης του Ιησού τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης. Άρα λοιπόν ο Ιωάννης βλέπει σε σύμβολα τη νύμφη του Χριστού που έχει ήδη αρπαχτεί, γύρω από το θρόνο Του και όπως θα δούμε και άλλες ομάδες ανθρώπων πρόκειται να προστεθούν σ’ αυτή την ουράνια σκηνή.

«πρεσβύτεροι»

Παντού μέσα στην Καινή Διαθήκη, η λέξη αυτή αναφέρεται σε ανθρώπους, όχι σε αγγέλους. Τους βλέπουμε να κάθονται πάνω σε θρόνους, που σημαίνει ότι ο κόπος της εργασίας τους έχει πια τελειώσει. Η διακονία τους έχει διεκπεραιωθεί.

Όταν ο Ιησούς τελείωσε τη διακονία Του στη γη, η Καινή Διαθήκη μας λέει ότι αναλήφθηκε και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. Το να κάθεται κανείς σημαίνει ότι η διακονία του έχει σταματήσει, έχει πλέον τη θέση του στη δόξα του Θεού και απολαμβάνει την παρουσία Του.

και έμπροσθεν του θρόνου ήτο θάλασσα υαλίνη, ομοία με κρύσταλλον· και εν τω μέσω του θρόνου και κύκλω του θρόνου τέσσαρα ζώα γέμοντα οφθαλμών έμπροσθεν και όπισθεν. (Αποκ.δ:6)

Εκτός από τους 24 πρεσβύτερους οι οποίοι είναι κύκλω του θρόνου, εδώ βλέπουμε πάλι κύκλω του θρόνου, αλλά και στο μέσο του θρόνου, 4 ζώα που είναι θαυμαστοί συμβολισμοί που θα εξετάσουμε με λεπτομέρειες.

Η λέξη «ζώα» αναφέρεται στα ζώα του αγρού φυσικά, αλλά εδώ έχει το δεύτερο νόημά της που είναι «ζωντανά όντα», οντότητες που έχουν το στοιχείο της ζωής. Ο Ιωάννης εδώ βλέπει 4 ζωντανά όντα, που ζούσαν στην παρουσία του Θεού, εν μέσω και κύκλω του θρόνου. Έχουμε δηλαδή 4 όντα που είναι απόλυτα συνδεδεμένα με το θρόνο του Θεού.

Ο αριθμός 4 φανερώνει παγκοσμιότητα γιατί έχει να κάνει με τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Εάν είναι άνθρωποι ή εάν τυπολογικά αναφέρεται σε ανθρώπους, τότε αυτό το σύνολο των ανθρώπων θα πρέπει να έχει λυτρωθεί και να αποτελείται από έθνη και λαούς όλου του κόσμου. Το 4 λοιπόν φανερώνει ένα παγκόσμιο σύνολο ανθρώπων.

«.... γέμοντα οφθαλμών έμπροσθεν και όπισθεν».

Βλέπουμε ότι υπάρχει έμφαση στην όραση των ζώων. Τονίζεται καθαρά το γεγονός ότι τα 4 αυτά ζώα βλέπουν τέλεια, τόσο μπροστά όσο και πίσω τους. Βλέπουν δηλαδή το παρελθόν τέλεια, γνωρίζουν ποιοι ήταν και πως έφθασαν μέχρι το θρόνο της παρουσίας του Θεού, καθώς βέβαια βλέπουν το παρόν και το μέλλον. Βλέπουν τέλεια τον Κύριό τους πάνω στο θρόνο της δόξας, θεωρούν όλα Του τα μεγαλεία και Τον γνωρίζουν τέλεια. (Α’ Κορ.ιγ:12 «Διότι τώρα βλέπουμε δια κατόπτρου αινιγματωδώς, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον, τώρα γνωρίζω κατά μέρος, τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην».)

Και το ζώον το πρώτον ήτο όμοιον με λέοντα, και το δεύτερον ζώον όμοιον με μοσχάριον, και το τρίτον ζώον είχε το πρόσωπον ως άνθρωπος, και το τέταρτον ζώον ήτο όμοιον με αετόν πετώμενον. (Αποκ.δ:7)

Αυτές οι τέσσερις όψεις του λέοντος, του μόσχου, του ανθρώπου και του αετού δεν φανερώνουν αγγέλους, αλλά το Χριστό. Τα στοιχεία αυτά ανήκουν καθαρά στο Χριστό και κατ’ επέκταση στο παγκόσμιο σώμα της εκκλησίας Του. Το 4 όπως είπαμε αναφέρεται σε παγκοσμιότητα, σε σύνολο ανθρώπων που έχουν τις ιδιότητες και τα στοιχεία του Χριστού, την εκκλησία.

Το κυριότερο πράγμα που βλέπουμε σ’ αυτά τα τέσσερα ζώα δεν είναι η εμφάνισή τους, αλλά το ότι ΖΟΥΝ και μάλιστα στην παρουσία του Θεού, μέσα στο θρόνο Του. Πώς έφτασαν σ’ αυτό το τόσο ξεχωριστό και υψηλό επίπεδο; Η απάντηση έρχεται και πάλι μέσα από το λόγο του Θεού. Ζουν γιατί διάλεξαν να πεθάνουν ως προς τον σαρκικό άνθρωπο και να ζήσουν με τον Κύριο στην επίγεια ζωή τους.

Στους Ρωμ.ς:8-11 βλέπουμε το μονοπάτι που πρέπει να πάρουμε: «εάν δε αποθάνομεν μετά του Χριστού θέλομεν και συζήσει μετ αυτού γινώσκοντες ότι ο Χριστός αναστάς εκ νεκρών, δεν αποθνήσκει πλέον θάνατος αυτόν δεν κυριεύει πλέον. Διότι καθ’ ό απέθανεν, απέθανεν άπαξ δια την αμαρτίαν αλλά καθ’ ό ζή ζή εις τον Θεόν. Ούτω και σεις φρονείτε εαυτούς ότι είσθε νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις τον Θεόν, δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών».

Θα ζήσουμε λοιπόν μαζί Του, θα είμαστε ζώντες εις τον Θεόν δια Ιησού Χριστού. Αυτό ακριβώς βλέπουμε και στα 4 ζώα, ζουν αιώνια μαζί Του στο θρόνο της παρουσίας Του.

Κολ.γ:1,4 «Εάν λοιπόν συνανέστητε μετά του Χριστού, τα άνω ζητείτε, όπου είναι ο  Χριστός καθήμενος εν δεξιά του Θεού. Τα άνω φρονείτε, μη τα επι της γής. Διότι απεθάνετε και η ζωή σας είναι κεκρυμμένη μετά του Χριστού εν Θεώ. Όταν ο Χριστός, η ζωή ημών φανερωθή, τότε και σείς μετ’ Αυτού θέλετε φανερωθή εν δόξη». Την εκπλήρωση αυτού του εδαφίου τη βλέπουμε στην όραση των τεσσάρων ζώων.

Ιωάν.ιβ:25 «Όστις αγαπά την ψυχήν αυτού θέλει απολέση αυτήν, και όστις μισεί την ψυχήν αυτού εν τω κόσμω τούτω, εις ζωήν αιώνιον θέλει φυλάξει αυτή». Αυτό ακριβώς έκαναν και τα τέσσερα ζώα.

Γιατί τα 4 ζώα δεν είναι άγγελοι, αλλά το σώμα της εκκλησίας.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι αναφέρονται με τις ιδιότητες του Χριστού (άνθρωπος, λέων, μόσχος, και αετός) που έχουν απόλυτη σχέση και φυσική σύνδεση με τους ανθρώπους, και μάλιστα με το σώμα της εκκλησίας.

Στο βιβλίο των Αριθμών βρίσκουμε τέσσερις φυλές του Ισραήλ να έχουν σαν σύμβολα στις σημαίες τους  αντίστοιχα, τον άνθρωπο, το μόσχο, τον λέοντα και τον αετό. Τα σύμβολα αυτά έχουν να κάνουν με τον Ισραήλ, ο οποίος ήταν στρατοπεδευμένος γύρω από τη σκηνή του Μαρτυρίου. Έχουμε λοιπόν τέσσερις ομάδες ανθρώπων οι οποίοι ξέρουμε πολύ καλά ότι αντιπροσωπεύουν την εκκλησία του Χριστού στην Παλαιά Διαθήκη, με τα σύμβολα του ανθρώπου, του μόσχου του αετού και του λέοντος, γύρω από το θρόνο του Θεού, που είναι η ακριβώς αντίστοιχη εικόνα των 4 ζώων γύρω από την παρουσία του Θεού.

Η δεύτερη αιτία είναι ότι τα 4 ζώα παρουσιάζονται στην Αποκάλυψη σε στενή σχέση και επικοινωνία με τους 24 πρεσβυτέρους. Όπως είδαμε όταν εξετάσαμε τους 24 πρεσβύτερους αντιπροσωπεύουν αγίους και όχι αγγέλους για πολλούς λόγους τους οποίους προαναφέραμε. Βλέπουμε λοιπόν τους 24 πρεσβύτερους σε στενή σχέση με τα 4 ζώα όσον αφορά την προσκύνηση και τη δοξολογία στο πρόσωπο του καθήμενου επί του θρόνου.

Αποκ.δ:9-10 «και όταν δώσουσιν τα ζώα δόξαν και τιμήν και ευχαριστίαν τώ καθημένω επί τω θρόνω, τω ζώντι εις  τους αιώνας των αιώνων, πεσούνται οι είκοσι τέσσαρις πρεσβύτεροι ενώπιον του καθημένου επί του θρόνου , και προσκυνήσουσιν τω ζώντι εις τους αιώνας των αιώνων, και βαλούσιν τους στεφάνους αυτών ενώπιον του θρόνου λέγοντες....». Βλέπουμε εδώ ότι είναι συνδεδεμένα στην προσκύνηση με τους 24 πρεσβυτέρους.

Αποκ.ε:8 «και ότε έλαβεν το βιβλίον, τα τέσσερα ζώα και οι είκοσι τέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσαν ενώπιον του αρνίου, έχοντες έκαστος κιθάραν και φιάλας χρυσάς γεμούσας θυμιαμάτων αι εισίν αι προσευχαί των αγίων».

Αποκ.ε:9-10 «και άδουσιν ωδήν καινήν λέγοντες, Άξιος εί λαβείν το βιβλίον και ανοίξαι τας σφραγίδας αυτού, ότι εσφάγης και ηγόρασας τω Θεώ εν των αίματί σου εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους, και εποίησας αυτούς τω Θεώ ημών βασιλείαν και ιερείς, και βασιλεύσουσιν επί της γής».

Οι λυτρωμένοι είναι αυτοί που πρόκειται να καθίσουν στο θρόνο του Θεού για να ποιμάνουν και να κρίνουν τα έθνη εν δικαιοσύνη. Εμείς είμαστε το σώμα του Χριστού και όχι οι άγγελοι, συνεπώς όπου η κεφαλή εκεί και το υπόλοιπο σώμα που είναι η Νύμφη, η εκκλησία, τα 4 ζώα και οι 24 πρεσβύτεροι.