Ο Σατανάς έχει τη δύναμη να θεραπεύσει;

Στον Ψαλμό ργ:3, βλέπουμε ότι είναι ο Θεός Αυτός που συγχωρεί πάσας τας ανομίας σου· και ιατρεύων πάσας τας αρρωστίας σου· 

Έξοδ.ιε:26, εγώ είμαι ο Κύριος ο θεραπεύων σε.

Ο απόστολος Παύλος έγραψε στην Α’ Κορ.ιβ:28, Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, βοηθείας, κυβερνήσεις, είδη γλωσσών.

Ο Θεός είναι Αυτός που έχει τη δύναμη να θεραπεύει και εξασκεί αυτή τη δύναμη κυρίως μέσα από ανθρώπους που τους χρησιμοποιεί σαν όργανα μέσα στη μία αληθινή εκκλησία Του.

Μιλώντας για τους ψεύτικους εργάτες που κηρύττουν προς εσάς άλλον Ιησούν, τον οποίον ημείς δεν εκηρύξαμεν, ο Παύλος έγραψε, Διότι οι τοιούτοι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ουδέν θαυμαστόν· διότι αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Δεν είναι λοιπόν μέγα αν και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζωνται εις διακόνους δικαιοσύνης, των οποίων το τέλος θέλει είσθαι κατά τα έργα αυτών. (Β΄Κορ.ια:4, 13-14).

Ένας πιθανός τρόπος που ο Σατανάς κάνει τους διακόνους του να φαίνονται σαν διάκονοι του Θεού, είναι με την επίδειξη ορισμένων «θαυμάτων», συμπεριλαμβανομένων φαινομενικών θεραπειών. (Αποκ.ιγ:11-14).

Στο βιβλίο της Εξόδου, στην αρχή του 5^ου κεφαλαίου, βλέπουμε ότι οι μάγοι του Φαραώ μπορούσαν να κάνουν παρόμοια θαύματα μ’ αυτά που έκανε ο Θεός μέσω του δούλου του Μωυσή.

Βέβαια, αυτά ήταν πράγματα που ο Θεός επέτρεψε στο Σατανά να κάνει μέσω των υπηρετών του, σαν τμήμα της διαδικασίας της σκλήρυνσης της καρδιάς του Φαραώ (Έξ.δ:21 ζ:3 ιδ:4), έτσι ώστε ο Φαραώ να ήταν μάρτυρας της δύναμης του Θεού στην απελευθέρωση των Ισραηλιτών από τους Αιγύπτιους.

Αυτές οι «δραματικές δημόσιες θεραπείες» που προωθούνται από πολλούς «θεραπευτές» είναι η ίδια προσπάθεια επίδειξης, κατά την οποία, άτομα που πάσχουν από διάφορες ασθένειες και αναπηρίες, είναι ουσιαστικά δεμένα από δαιμονικές δυνάμεις.

Ένα παράδειγμα αυτού του γεγονότος βρίσκεται στο Λουκ.ιγ:11-13Και ιδού, γυνή τις είχε πνεύμα ασθενείας δεκαοκτώ έτη και ήτο συγκύπτουσα και δεν ηδύνατο παντελώς να ανακύψη. Ιδών δε αυτήν ο Ιησούς, εφώναξε και είπε προς αυτήν· Γύναι, ηλευθερωμένη είσαι από της ασθενείας σου· και έθεσεν επ' αυτήν τας χείρας· και παρευθύς ανωρθώθη και εδόξαζε τον Θεόν.  

Αυτό είναι παράδειγμα ατόμου που δεν είχε μια φυσική αναπηρία, αλλά το σώμα του ήταν δεμένο από ένα δαίμονα. Ο Χριστός έδιωξε το δαιμόνιο από τη γυναίκα και αποκαταστάθηκε η φυσιολογική της κατάσταση.

Επίσης, σκεφτείτε προσεκτικά, αυτό που συχνά γίνεται, στο αποκορύφωμα πολλών τέτοιων «σταυροφοριών θεραπείας»: τα άτομα που συμμετέχουν, φαινομενικά χάνουν τον αυτοέλεγχο, πέφτοντας προς τα πίσω.

Αλλά προσέξτε αυτά τα εδάφια:

«Και έπεσεν ο Άβραμ επί πρόσωπον αυτού· και ελάλησε προς αυτόν ο Θεός, λέγων…»(Γέν.ιζ:3,17).

«Και έκυψεν ο Ιωσαφάτ επί πρόσωπον εις την γήν· και πας ο Ιούδας και οι κατοικούντες την Ιερουσαλήμ έπεσον ενώπιον του Κυρίου, προσκυνούντες τον Κύριον» (Β’ Χρον.κ:18).

«Και προχωρήσας ολίγον έπεσεν επί πρόσωπον αυτού, προσευχόμενος και λέγων· Πάτερ μου, εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ' εμού το ποτήριον τούτο· πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ' ως συ» (Ματθ.κς:39).

«και ούτω τα κρυπτά της καρδίας αυτού γίνονται φανερά· και ούτω πεσών κατά πρόσωπον θέλει προσκυνήσει τον Θεόν, κηρύττων ότι ο Θεός είναι τωόντι εν μέσω υμών» (Α’ Κορ.ιδ:25).

Βλέπουμε ότι όσοι έρχονται μπροστά στην παρουσία του Θεού για να Τον λατρέψουν, κλίνουν προς τα εμπρός!

Πουθενά μέσα στο λόγο του Θεού, δεν βλέπουμε να χτυπιούνται άνθρωποι στο μέτωπο και να πέφτουν προς τα πίσω! Τους άρρωστους οι εργάτες του Θεού τους έχριαν με λάδι, ποτέ δεν τους χτυπούσαν στο μέτωπο.

Οι βίαιες και θορυβώδεις αντιδράσεις είναι χαρακτηριστικές εκείνων που είναι μολυσμένοι από δαιμόνια.

«Και ήτο εν τη συναγωγή αυτών άνθρωπος έχων πνεύμα ακάθαρτον, και ανέκραξε, λέγων· Φευ, τι είναι μεταξύ ημών και σου, Ιησού Ναζαρηνέ; ήλθες να μας απολέσης; σε γνωρίζω τις είσαι, ο Άγιος του Θεού. Και επετίμησεν αυτό ο Ιησούς, λέγων· Σιώπα και έξελθε εξ αυτού. Και το πνεύμα το ακάθαρτον, αφού εσπάραξεν αυτόν και έκραξε μετά φωνής μεγάλης, εξήλθεν εξ αυτού» (Μάρκ.α:23-26). 

Συγκρίνετε το παραπάνω με τα ξεσπάσματα «Αλληλούγια! Αμήν! κ.λπ.», που συχνά συνοδεύονται από περιστροφές ή άλλες επιδείξεις της φαινομενικά ανεξέλεγκτης συμπεριφοράς, τα οποία έχουν γίνει τυποποιημένα στερεότυπα στις οργανωμένες «αναζωπυρώσεις θεραπείας».

Επίσης σημειώστε το Πράξ.ιθ:15-16, όπου καταγράφεται το φοβερό αποτέλεσμα που είχε η απρόσεκτη και ριψοκίνδυνη επίκληση του ονόματος του Ιησού από κάποια άτομα για να εκβάλουν δαιμόνια. Ενήργησαν αλαζονικά, χωρίς την εξουσία του Ιησού.

Ενώ η Γραφή μας λέει ότι ο Σατανάς δεν εκβάλει Σατανά (Μάρκ.γ:23-26), σίγουρα εργάζεται σαν ο θεός αυτού του κόσμου (Β΄Κορ.δ:4) για να κάνει τους διακόνους του να φαίνεται ότι έχουν θεραπευτική δύναμη. Υπόψη ότι ο Σατανάς μπορεί να κάνει μόνο ό,τι ο Θεός του επιτρέπει να κάνει (Ιώβ α:12 & β:6). Και όπως βλέπουμε στο Ματθ.ιβ:43-45, εάν ένα άτομο που κατέχεται από δαιμόνιο, ελευθερωθεί απ’ αυτό, και το μυαλό αυτού του ανθρώπου δεν είναι δεκτικό στην αλήθεια του λόγου του Θεού, κατόπιν αυτό το δαιμόνιο θα επιστρέψει, φέρνοντας μαζί του άλλα εφτά, χειρότερα δαιμόνια.

Επίσης, σκεφτείτε σοβαρά, ότι ο Σατανάς δεν έχει τα καλύτερα αισθήματα για μας (Α’ Πέτρ.ε:8). Ξέρει ότι δεν έχει πολύ καιρό (Αποκ.ιβ:12) πριν την επιστροφή του Χριστού. Ξέρει ότι η τελικός προορισμός μας, εφόσον φτιαχτήκαμε κατά την εικόνα του Θεού (Γέν.α:26), είναι να κυβερνήσουμε μαζί με Χριστό στη Βασιλεία του Θεού. Όχι μόνο δεν θέλει να θεραπεύσει φυσικά κανένα και τίποτα (ακόμα κι αν είχε τη δύναμη), αλλά επιδιώκει να εξαπατήσει όλους τους ανθρώπους και να τους τυφλώσει σχετικά με το σκοπό του Θεού, την πνευματική θεραπεία όλου του κόσμου.