Α. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Εβρ.β:14 “Επεί ουν τα παιδιά κεκοινώνηκεν αίματος και
σαρκός, και αυτός παραπλησίως μετέχειν των αυτών, ίνα δια του θανάτου καταργήση
τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τουτ’ έστιν τον διάβολον.”
Βλέπουμε την τέλεια
ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού. Ήταν ο Θεός και τέλειος άνθρωπος. Δεν χρησιμοποιούμε τη λέξη τέλειος στη
θεότητα, επειδή δεν υπάρχουν βαθμίδες τελειότητας στο Θεό. Υπάρχουν όμως
βαθμίδες τελειότητας στον άνθρωπο. Επομένως, λέμε ότι ο Ιησούς ήταν ο Θεός και
τέλειος άνθρωπος.
Ο Ιησούς ήταν ένας τέλειος
άνθρωπος, αλλά εκφράσεις όπως, “η Μαρία ήταν η μητέρα του Παντοδύναμου Θεού”
και ότι “το αίμα στο Γολγοθά ήταν το αίμα του Θεού” είναι λανθασμένες. Υπάρχει
κάποια αλήθεια που έχει να κάνει μ’ αυτές τις τοποθετήσεις, ότι ο Θεός
φανερώθηκε στην σάρκα η οποία γεννήθηκε και η οποία αργότερα πέθανε, και ότι ο
ενσαρκωμένος λόγος ήταν ο Θεός. Αυτό
όμως δεν σημαίνει ότι ο Παντοδύναμος Θεός θα μπορούσε ποτέ να γεννηθεί ή να
πεθάνει. Δεν υπάρχει κανένα εδάφιο που να αποδεικνύει ότι η σάρκα του Ιησού δεν
ήταν ίδια με τη δική μας, εκτός από το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ήταν
αναμάρτητος. Οι Γραφές το ξεκαθαρίζουν ότι ο Ιησούς μετείχε σε σάρκα και αίμα
όπως και τα παιδιά Του (Εβρ.β:14). Το
εδάφιο αυτό αποδεικνύει ότι ο Πατέρας, το Αιώνιο Πνεύμα, φανέρωσε τον Εαυτό Του
σε σάρκα με σκοπό να σώσει τα παιδιά Του.
Β. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Ματθ.β:11 “είδον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός
αυτού”
Φιλιπ.β:8 “εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι
θανάτου, θανάτου δε σταυρού”
Α’ Τιμ.β:5 “Εις γαρ Θεός, εις και μεσίτης Θεού και
ανθρώπων άνθρωπος Χριστός Ιησούς.”
Όχι λιγότερες από ογδόντα
φορές στα Ευαγγέλια ο Ιησούς ονομάζει τον Εαυτό Του Υιό του ανθρώπου.
Υπάρχουν αναφορές στο:
1. Σπέρμα του Αβραάμ 2.
Σπέρμα του Δαβίδ
3. Στην καταγωγή του
Δαβίδ 4. Στο σπέρμα της
γυναικός
Γ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
Λουκ.κδ:18 “συ μόνος παροικείς Ιερουσαλήμ....”
Ιωάν.δ:9 “πώς συ Ιουδαίος ών ........”
Ιωάν.κ:15 “εκείνη δοκούσα ότι κηπουρός έστιν....”
Σ’ αυτά τα εδάφια βλέπουμε
ότι ο Ιησούς έμοιαζε Ιουδαίος, ξένος (πάροικος) και σαν ένας κηπουρός. Στην
πραγματικότητα όμως, κανείς δεν γνώριζε το πώς ο Ιησούς έμοιαζε. Το εδάφιο που
περισσότερο από όλα τα άλλα Τον περιγράφει καλύτερα είναι το Ησ.νγ:2, “.....δεν έχει είδος, ουδέ
κάλλος και είδομεν αυτόν, και δεν είχεν
ωραιότητα ώστε να επιθυμώμεν αυτόν.”
Δ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΔΥΝΑΜΙΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ
Ματθ.δ:2 “.....ύστερον επείνασεν ....”
Ματθ.η:24 “..... αυτός δε εκάθευδεν (κοιμόταν)”
Ματθ.κς:38 “..... περίλυπος έστιν η
ψυχή μου έως θανάτου.”
Ιωάν.δ:6 “ό ούν Ιησούς κεκοπιακώς εκ της οδοιπορίας
εκαθέζετο ούτος επί τη πηγή.”
Ιωάν.ια:35 “Εδάκρυσεν ο Ιησούς”
Ιωάν.ιθ:28 “..... ο Ιησούς ......
λέγει διψώ”
Εβρ.δ:15 “ού γαρ έχομεν αρχιερέα μη δυνάμενον
συμπαθήσαι ταις ασθενείαις ημών, πεπειραμένον δε κατά πάντα καθ’ ομοιότητα
χωρίς αμαρτίας.”
Στα εδάφια αυτά διαβάζουμε
ότι ο Ιησούς πεινούσε, διψούσε, κουραζόταν, ένοιωθε εξουθενωμένος και κοιμόταν
όπως και κάθε άλλος άνθρωπος. Μόνο μία ήταν η ουσιαστική διαφορά - ο Ιησούς
ποτέ δεν ηττήθηκε. Ποτέ δεν υπέκυψε στον πειρασμό. Ο Ιησούς πάντοτε νικούσε και έζησε χωρίς
αμαρτία.
Ε. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΕΙΡΑΧΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΑ
Εβρ.δ:15 “πεπειρασμένος δε κατά πάντα καθ’ ομοιότητα
χωρίς αμαρτίας”
Εβρ.β:18 “εν ώ γαρ πέπονθεν αυτός πειρασθείς, δύναται
τοις πειραζομένοις βοηθήσαι”
Η θέση της Βίβλου είναι
ξεκάθαρη στο ότι ο Ιησούς πειράχτηκε κατά πάντα με τον ίδιο τρόπο που και ο
άνθρωπος πειράζεται. Αυτό μας δείχνει ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν ένας τέλειος
άνθρωπος, και αυτό γιατί η ανθρώπινη φύση Του ήταν που πειραζόταν. Η Θεότητα
δεν μπορεί να πειραχθεί. “Ο γαρ Θεός
απείραστός έστιν κακών, πειράζει δε Αυτός ουδένα.” (Ιάκ.α:13).
Ο Ιησούς πειράχτηκε στην
έρημο με τρεις τρόπους:
1. Επιθυμία
της σαρκός
2. Επιθυμία
των οφθαλμών
3. Αλαζονεία
του βίου
Ο πειρασμός αυτός μπορεί να
ταξινομηθεί και με άλλο τρόπο:
1. Να
χρησιμοποιήσει τη δύναμή Του στο να υπηρετήσει τον Εαυτό Του.
2. Να
επιδείξει τη δύναμή Του.
3. Να
χρησιμοποιήσει τη δύναμή Του για να κερδίσει ακόμα περισσότερη δύναμη.
Χωρίς καμία αμφιβολία ο
Ιησούς πειράχτηκε στη διάρκεια της ζωής και της διακονίας Του στη γη με πολλούς
τρόπους και πολλές φορές, αλλά ο μεγαλύτερος πειρασμός Του ήταν στον κήπο της
Γεθσημανή. Το ότι ο Ιησούς στην πραγματικότητα πειράχτηκε με κάθε τρόπο που ο
άνθρωπος είναι δυνατόν να πειραχτεί, αποδεικνύει ότι ήταν ολοκληρωμένος
άνθρωπος, ένας τέλειος άνθρωπος, συμμετέχοντας σε όλες τις αδυναμίες της σάρκας
αλλά παρ’ όλα αυτά χωρίς αμαρτία.
ΣΤ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΤΑΝ ΥΙΟΣ
Το ότι ο Ιησούς ήταν Υιός
δηλώνει κάποια αρχή, και επίσης κάποια σχέση με το χρόνο και το χώρο. Μόνο σαν
άνθρωπος μπορούσε να γίνει και ο μονογενής Υιός (Ιωάν.γ:16). Όχι ο αιώνιος Υιός
ή ο δημιουργημένος Υιός, αλλά ο Υιός που συνελήφθη στη μήτρα της Μαρίας. Σαν
Υιός μεγάλωσε και ωρίμασε και ήταν υπόλογος στον Πατέρα. Σαν Υιός δοκίμασε τις
ασθένειες και τις αδυναμίες μας και πειράχτηκε κατά πάντα.
Η μελέτη των παρακάτω
εδαφίων αποκαλύπτει τον Ιησού στην ανθρώπινη φύση Του σαν Υιό.
Σαν
Υιός έμαθε την υπακοή Εβρ.ε:8
Σαν
Υιός προσευχήθηκε Ιωάν.ιζ
Σαν
Υιός ήταν υποδεέστερος του Πατέρα Ιωάν.ιδ:28
Σαν
Υιός υπήρχαν πράγματα που δεν γνώριζε Μαρκ.ιγ:32
Σαν
Υιός πέθανε Γαλάτ.β:20
Σαν
Υιός γεννήθηκε από γυναίκα Γαλάτ.δ:4
Ζ. Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΑΝ ΥΙΟΣ
ΕΙΧΑΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΣΚΟΠΟ
Ο
σκοπός του Ιησού σαν Υιός ήταν:
·
Να γίνει ο λυτρωτής μας. Η αναγκαιότητα της εξιλέωσης
απαιτούσε προσφορά θυσίας χωρίς αμαρτία στη δική μας θέση. Μόνο ο Θεός μπορούσε
να προσφέρει τέτοια θυσία (Εβρ.β:14).
·
Να γίνει ο Μεσίτης μας. Ο Μεσίτης μας μέσω της παντογνωσίας
του και των πραγματικών εμπειριών Του γνωρίζει τις αδυναμίες μας (Εβρ.δ:15).
·
Να γίνει ο Βασιλιάς μας. Για να έχουμε βασιλεία, θα πρέπει
να έχουμε και Βασιλιά. Βασιλεύει τώρα στις καρδιές μας, αλλά σύντομα θα έρθει
να βασιλεύσει και επάνω στη γη.
(Ματθ.κς:64)
·
Να είναι ο Κριτής μας. (Πράξ.ιζ:31).
