Το βιβλίο των αριθμών 34

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

κδ:1 να ζητήσει μαντείας: ίσως είχαν να κάνουν οι βωμοί, αλλά και ο τρόπος του Βαλαάμ να μην ήταν ο σωστός. Μάλλον δεν θα ήξερε ο Βαλαάμ πώς να ζητήσει από το Θεό - με τον τρόπο που ο Θεός θέλει - και ζητούσε με κάποιο άλλο τρόπο που ίσως να ήταν μια αντιγραφή από μάντεις. Τον βλέπουμε να λέει «θα πάω στο υψηλό μέρος» κάτι που ήταν ειδωλολατρική συνήθεια, ενώ ο Ελισσαιέ όταν ο Ιωσαφάτ του ζήτησε να προφητεύσει, το έκανε εκεί που βρισκόταν και το μόνο που ζήτησε ήταν ένας ψαλμωδός για να γαληνέψει το πνεύμα του (Β’ Βασ.γ:15)

«Σεαυτόν παρεχόμενος τύπον»

«Τους νεωτέρους ωσαύτως παρακάλει σωφρονείν περί πάντα σεαυτόν παρεχόμενος τύπον καλών έργων εν τη διδασκαλία αδιαφθορίαν, σεμνότητα, λόγον υγιή, ακατάγνωστον, ίνα ο εξ εναντίας εντραπή μηδέν έχων περί ημών λέγειν φαύλον» (Τίτο β:6-8)

Στα ήδη αρκετά χρόνια που ζούμε κάτω από το φως του Ευαγγελίου μέσα στη χριστιανική αδελφότητα – και λέγοντας «χριστιανική» εννοούμε όχι εκείνη που έχει το όνομα αλλά εκείνη που θέλει και φροντίζει να έχει και τη χάρη – συχνά συναντήσαμε ανθρώπους πρόθυμους να μας διδάξουν και να μας δείξουν το σωστό δρόμο και τρόπο της χριστιανικής ζωής και πίστης.

Μάλιστα, για να είμαστε όσο το δυνατόν δίκαιοι, πρέπει να ομολογηθεί ότι πολλά καλά και σωστά πράγματα μάθαμε από διάφορους, για τα οποία είμαστε υπόχρεοι πρώτα στο Θεό και ύστερα σ’ αυτούς που σαν εργαλεία Του πολύτιμα βρέθηκαν στο δρόμο μας και χρησιμοποιήθηκαν απ’ Αυτόν.

Προς Ρωμαίους (028)

Ρωμ.ε:18 Καθώς λοιπόν δι' ενός αμαρτήματος ήλθε κατάκρισις εις πάντας ανθρώπους, ούτω και διά μιας δικαιοσύνης ήλθεν εις πάντας ανθρώπους δικαίωσις εις ζωήν.

Πρέπει να πάμε πίσω στο εδ.16, για να βρούμε τα δύο θέματα, των δύο μισών του εδ.18. Με το αμάρτημα του Αδάμ, ήρθε κρίση σε όλους τους ανθρώπους, αλλά από την πράξη δικαιοσύνης του Χριστού, το δώρο της σωτηρίας ήρθε επίσης σε όλους τους ανθρώπους. Ο Αδάμ έφερε καταδίκη, αλλά ο Χριστός φέρνει δικαίωση προς ζωή. Η μία πράξη δικαιοσύνης που φέρνει δικαίωση είναι ο θάνατος, η ταφή και η ανάσταση του Χριστού, κάτι που είναι ένα ενιαίο, αδιάσπαστο σύνολο (Ρωμ.δ:25, ς:4). Το όφελος αυτής της πράξης δεν είναι απλά η απομάκρυνση της αμαρτία και της τιμωρίας, αλλά και το θετικό έργο του καταλογισμού δικαιοσύνης και η εκχώρηση ζωής (Β’ Κορ.ε:21, Γαλ.β:20.)

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ

Β’ Πέτρου α:16-21   Γένεση ιβ

Α’ Θεσσαλονικείς δ:13-18

Ρωμαίους ιε:4   Πράξεις β

Β’ Πέτρ.α:19 «Καί έχομεν βεβαιότερον τόν προφητικόν λόγον, εις τόν οποίον κάμνετε καλά νά προσέχητε ως εις λύχνον φέγγοντα εν σκοτεινώ τόπω, έωσού έλθη η αυγή τής ημέρας καί ο φωσφόρος ανατείλη εν ταίς καρδίαις υμών»

Β’ Πέτρ.γ:1-10 «Δευτέραν ήδη ταύτην τήν επιστολήν σάς γράφω, αγαπητοί, μέ τάς οποίας διεγείρω δι' υπενθυμίσεως τήν ειλικρινή σας διάνοιαν, διά νά ενθυμηθήτε τούς λόγους τούς προλαληθέντας υπό τών αγίων προφητών καί τήν παραγγελίαν ημών τών αποστόλων τού Κυρίου καί Σωτήρος· τούτο πρώτον γνωρίζοντες, ότι θέλουσιν ελθεί εν ταίς εσχάταις ημέραις εμπαίκται, περιπατούντες κατά τάς ιδίας αυτών επιθυμίας καί λέγοντες· Πού είναι η υπόσχεσις τής παρουσίας αυτού; διότι αφ' ής ημέρας οι πατέρες εκοιμήθησαν, τά πάντα διαμένουσιν ούτως απ' αρχής τής κτίσεως. Διότι εκουσίως αγνοούσι τούτο, ότι μέ τόν λόγον τού Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι καί η γή συνεστώσα εξ ύδατος καί δι' ύδατος, διά τών οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό τού ύδατος· οι δέ σημερινοί ουρανοί καί η γή διά τού αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι διά τό πύρ εις τήν ημέραν τής κρίσεως καί τής απωλείας τών ασεβών ανθρώπων. Εν δέ τούτο άς μή σάς λανθάνη, αγαπητοί, ότι παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη καί χίλια έτη ως ημέρα μία. Δέν βραδύνει ο Κύριος τήν υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μή θέλων νά απολεσθώσι τινες, αλλά πάντες νά έλθωσιν εις μετάνοιαν. Θέλει δέ ελθεί η ημέρα τού Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ήν οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει μέ συριγμόν, τά στοιχεία δέ πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, καί η γή καί τά εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή».

Καλημέρα

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΩΝ

Στη Βιβλική γλώσσα, όπως και σε κάθε άλλη, υπάρχουν λέξεις των οποίων το νόημα διαφοροποιείται ανάλογα με την έννοια της φράσης ή του επιχειρήματος μέσα στο οποίο βρίσκονται. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, πάντοτε να εξετάζουμε και να καθορίζουμε την συγκεκριμένη ιδέα που ο συγγραφέας θέλει να εκφράσει. Έχοντας  σαν οδηγό αυτό τον κανόνα, μπορούμε να καθορίσουμε την έννοια της λέξης που μας ενδιαφέρει.

Ο δεύτερος κανόνας, λοιπόν, μας λέει ότι:

Πρέπει να την χάσεις !

Η Εκκλησία δεν έχει μικρότερο στόχο από την κατάκτηση της γης της αμαρτίας και της ανομίας για το Χριστό. Σκοπός μας δεν είναι να περάσουμε καλά σ' αυτή τη ζωή, αλλά αντίθετα να δώσουμε τη ζωή που ο Χριστός μας έχει δώσει, για να κερδίσουμε τις χαμένες ψυχές. Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια είναι η μειωμένη αντίληψη που έχουμε για το μέτρο της παράδοσής μας στο θέλημα του Θεού. Νομίζουμε ότι όταν ζούμε μία «καθώς πρέπει», αξιοπρεπή χριστιανική ζωή, θα πετύχουμε το σκοπό του Κυρίου.

Καλημέρα

ΜΕΛΕΤΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ

Παρόλο που ο Πέτρος και ο Παύλος είναι οι δύο κύριοι χαρακτήρες στην ιστορία της πρώτης Εκκλησίας όπως καταγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων, οι μελετητές του βιβλίου αυτού πρέπει να γνωρίσουν καλά τους κύριους χαρακτήρες, το ρόλο που έπαιξαν σ’ αυτή την ιστορία, και που θα βρουν τις αναφορές για το κάθε τι απ’ αυτά. Πρέπει να είναι τόσο πολύ εξοικειωμένοι μ’ αυτό το βιβλίο, ώστε αμέσως να μπορούν να ανατρέχουν στην ιστορία που αναφέρεται σ’ αυτούς τους χαρακτήρες. Μερικοί απ’ αυτούς αναφέρονται παρακάτω:

ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΩΝ

Έχουμε, ήδη, πει πολλές φορές ότι η Αγία Γραφή ερμηνεύεται απ’ τον εαυτό της. Υπάρχουν, όμως, κι άλλοι κανόνες που διέπουν την ερμηνεία των Γραφών, τους οποίους θα  εξετάσουμε παρακάτω:

·     Είναι αναγκαίο, όσο το δυνατόν, να παίρνουμε τις λέξεις με τη συνηθισμένη, κοινή έννοιά τους.

Πρέπει να θυμόμαστε  ότι η συνηθισμένη, κοινή έννοια μιας λέξης δεν είναι πάντα ίδια με την πεζή. Με άλλα λόγια, ο κανόνας να παίρνουμε τις λέξεις με τη συνηθισμένη και κοινή έννοιά τους δεν σημαίνει ότι πρέπει να παίρνουμε μόνο την πεζή έννοιά τους και καμία άλλη. Κάθε γλώσσα έχει δικούς της τρόπους έκφρασης και ιδιωματισμούς που διαφέρουν τόσο πολύ απ’ τις άλλες γλώσσες, ώστε αν προσπαθήσουμε να μεταφράσουμε με την πεζή έννοια, μπορεί το νόημα να αλλάζει ή να καταστρέφεται τελείως  (βρέχει καρεκλοπόδαρα, λέμε στα Ελληνικά, ενώ στα Αγγλικά η αντίστοιχη έκφραση είναι, it rains cats and dogs). Αυτό συμβαίνει συχνά στη Βίβλο που είναι γεμάτη από τέτοιες ιδιομορφίες.

Καλημέρα

ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

Είδαμε μέχρι τώρα ότι είναι σωστό και λογικό, όταν υπάρχει κάποιο δύσκολο σημείο, ν’ αφήνουμε το ίδιο το κείμενο να ερμηνεύει τον εαυτό του, όποια κι αν είναι η σπουδαιότητα και το ενδιαφέρον του. Όταν πρόκειται για τη Βίβλο, αυτή η διαδικασία δεν είναι μόνο σωστή αλλά κι απόλυτα αναγκαία.

Σ’ όλες τις εποχές κι ιδιαίτερα στις μέρες μας ψευδοδιδάσκαλοι, συνειδητά ή ασυνείδητα, εξαπατούν πολλούς ανθρώπους με τις πλάνες που διδάσκουν.

Είναι πολύ λογικό  να πάρουμε ένα νομικό έγγραφο που δεν καταλαβαίνουμε και να πάμε σ’ ένα δικηγόρο να μας το εξηγήσει.  Το ίδιο ισχύει για την Αγία Γραφή, μόνο που εδώ “δικηγόρος” είναι κάποιος αναγνωρισμένος ερμηνευτής της Γραφής. Για ακόμα πιο πλατιά κατανόηση του θέματος που μας απασχολεί μπορούμε να συμβουλευτούμε  δύο ή τρεις απ’ αυτούς. Έτσι, αφού πάρουμε τις πληροφορίες που μας λείπουν, μπορούμε να εκτιμήσουμε το έγγραφο καλύτερα. Εδώ όμως χρειάζεται λίγο προσοχή, γιατί όπως όταν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε ένα δικηγόρο εξετάζουμε το φρόνημά του, τις πολιτικές του πεποιθήσεις, αν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα κ.λ.π, με τον ίδιο τρόπο πρέπει να διακρίνουμε πότε, πώς και μέχρι ποιο σημείο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα ερμηνευτή της Γραφής.

Καλημέρα

Το «βιβλίο του Ενώχ», δεν είναι του Ενώχ!

(Το ξεσκέπασμα της απάτης)

I. Εισαγωγή

Κάνετε μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο και θα δείτε ότι υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι τα εδάφια 14-15 από το βιβλίο του Ιούδα είναι ένα απόσπασμα που προέρχεται από «το βιβλίο του Ενώχ» 1:9. Υποτίθεται επίσης ότι κι άλλα μέρη της Καινής Διαθήκης πάρθηκαν από αυτό που σήμερα ονομάζουν «το βιβλίο του Ενώχ».

Ακόμα, λένε κάποιοι, ότι αυτό «το βιβλίο του Ενώχ» γράφτηκε πριν από την εποχή του Χριστού, κι έτσι καταλήγουν, ότι ορισμένες έννοιες που βρίσκονται στην Καινή Διαθήκη πάρθηκαν από αυτό το βιβλίο, του Ενώχ και ότι κακώς δεν περιλαμβάνεται στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης, ή ότι παλιά ήταν, αλλά κάποιοι για λόγους σκοπιμότητας το αφαίρεσαν. Όμως, όλα αυτά δεν είναι τίποτα περισσότερο από υποθέσεις. Τίποτα δεν στηρίζεται σε στερεά γεγονότα.

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Α.   ΠΩΣ ΣΩΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ;

Πώς σωζόταν οι πρώτοι χριστιανοί; Ποια ήταν η εμπειρία που είχαν;

Το μόνο μέρος όπου μπορούμε να βρούμε την αληθινή απάντηση σ’ αυτές τις ερωτήσεις είναι οι Πράξεις των Αποστόλων. Το Βιβλίο των Πράξεων είναι το μοναδικό ιστορικό βιβλίο της Καινής Διαθήκης. Τα τέσσερα Ευαγγέλια αναφέρουν τη ζωή και τη διακονία του Κυρίου μας. Οι Επιστολές γράφτηκαν σε άτομα ή εκκλησίες, που είχαν ήδη σωθεί. Μόνο στο Βιβλίο των Πράξεων βρίσκουμε αναφορές πώς έλαβαν τη σωτηρία στην πρώτη Εκκλησία.

Είναι άκρως απαραίτητο να εξετάσουμε προσεκτικά και με προσευχή αυτές τις αναφορές.

Κ α λ η μ έ ρ α

Σαν σήμερα (το μακελειό της Σαλονίκης)

Στα τέλη του 1350 (περίπου σαν σήμερα) ο στρατός της νέας Ρώμης με την υποστήριξη των οθωμανών και των μισθοφορικών συμμοριών της ολιγαρχίας της Θεσσαλονίκης εισβάλλει στην πόλη, σπέρνει το θάνατο, συλλαμβάνει και πουλά σαν σκλάβους χιλιάδες πολίτες και εγκαθιστά σαν επίσκοπο τον Γρηγόριο Παλαμά (ησυχαστή και τριαδιστή των άκρων). 

Με την επικράτηση των ησυχαστών ξεκινά από την καθεστωτική εκκλησία η μεθοδική επιβολή των εθίμων των ανατολικών θρησκειών στην χώρα μας, τα οποία αρχικά είχαν εισαχθεί μόνο στην αίγυπτο. 

ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Τελικά, αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα: Είναι σωστό;

Πάρα πολλές φορές οι ερωτήσεις που κάνουμε είναι: «Μου αρέσει;», «Με κάνει να αισθάνομαι όμορφα;».

Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο που μόλις πληροφορήθηκε ότι έχει καρκίνο. Θα ήταν παράξενος χαρακτήρας αν διατυμπάνιζε με χαρά το νέο. Το πιθανότερο όμως είναι ότι θα στεναχωρηθεί πολύ με τη διάγνωση. Υποθέτω ότι θα μπορούσε να διαλέξει να ζει σ ‘έναν φανταστικό κόσμο, όπου δεν υπάρχει καρκίνος. Ίσως έτσι αισθανθεί καλύτερα, αλλά δεν θα είναι καλύτερα. Η ελπίδα του βρίσκεται πράγματι στο να αποδεχθεί τη διάγνωση και να υποβληθεί στην κατάλληλη θεραπεία.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΒΙΒΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Όπως είδαμε μέχρι τώρα, η Βίβλος διακηρύττει ότι είναι θεόπνευστη (Β’  Τιμ.γ:16,17).

Ακόμα και στα πιο απλά μαθήματα του Δημοτικού Σχολείου και για πράγματα που έχουν να κάνουν μ’ αυτή τη γη, μπορεί να βρεθούν λέξεις ή νοήματα, τα οποία να μη μπορούν να γίνουν κατανοητά από κάποιον που είναι άσχετος με το θέμα που εξετάζεται. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο, όταν συναντάμε δυσκολίες σε λέξεις και νοήματα της Αγίας Γραφής, η οποία είναι γραμμένη σε ανθρώπινη γλώσσα, ασχολείται, όμως,  με πράγματα ουράνια κι αιώνια.

Καλημέρα

Προς Ρωμαίους (027)

Ρωμ.ε:13 διότι μέχρι του νόμου ήτο εν τω κόσμω η αμαρτία, αμαρτία όμως δεν λογίζεται όταν δεν ήναι νόμος·

Διακόπτει το επιχείρημα για να αιτιολογήσει ότι η αμαρτία και ο θάνατος βασίλεψαν στον κόσμο ακόμη και πριν από το νόμο του Μωυσή. Φυσικά, ο Θεός δεν καταλογίζει αμαρτία ελλείψει του νόμου. Δεδομένου ότι αμαρτία είναι η παραβίαση του νόμου (Α’ Ιωάν.γ:4) ο Θεός δεν θεωρεί κάποιον υπεύθυνο για αμαρτία όπου δεν υπάρχει νόμος που να καθορίζει την αμαρτία και να την θέτει εκτός νόμου. Δεν υπάρχει προσωπική ενοχή αν δεν υπάρξει προσωπική παραβίαση του νόμου.

Το τελευταίο μέρος του εδ.13 δεν λέει «ο νόμος» εννοώντας το νόμο του Μωυσή, αλλά λέει απλά «νόμος», που σημαίνει την αρχή του νόμου. Ο Θεός δεν καταλογίζει αμαρτία χωρίς νομικό πλαίσιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κρίνει κάθε αμαρτία πριν από το νόμο του Μωυσή. Ακόμη και πριν από το Μωυσή, ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο ορισμένους νόμους για να υπακούσει. Σε τελευταία ανάλυση, ο Θεός θεωρεί τον καθένα υπόλογο στο νόμο της συνείδησης (Ρωμ.β:12-15). Επιπλέον, όλοι έχουν αμαρτήσει, ακόμη και μόνο κατά της συνείδησης (Ρωμ.γ:23).

Είναι σωστό, οι χριστιανοί να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα;

Είναι αναμφισβήτητο, ότι τα Χριστούγεννα είναι η πιο αναμενόμενη στιγμή του χρόνου για εκατομμύρια «Χριστιανών» και μη Χριστιανών. Είναι αυτές οι μέρες με τις όμορφες μουσικές, τα νόστιμα φαγητά και γλυκά, τα φωτεινά χρώματα και φωτάκια, τις οικογενειακές συναντήσεις. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που δεν είναι τα Χριστούγεννα, ούτε ήταν ποτέ: χριστιανικά!!!

   
Όσο αθώες και ελκυστικές μπορεί να φαίνονται αυτές οι μέρες, οι ρίζες τους είναι πολύ σκοτεινές και δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό.

Χριστούγεννα

Ενώ έκοβε το ψωμί

Βρισκόμαστε μαζί με τον Ιησού και τους δύο μαθητές, στο δρόμο προς τους Εμμαούς.

Καθώς πλησίαζαν στην πόλη,

…αυτός προσεποιείτο ότι υπάγει μακρότερα· και παρεβίασαν αυτόν, λέγοντες· Μείνον μεθ' ημών, διότι πλησιάζει η εσπέρα και έκλινεν η ημέρα. Και εισήλθε διά να μείνη μετ' αυτών. Και αφού εκάθησε μετ' αυτών εις την τράπεζαν, λαβών τον άρτον ευλόγησε και κόψας έδιδεν εις αυτούς. Αυτών δε διηνοίχθησαν οι οφθαλμοί, και εγνώρισαν αυτόν. Και αυτός έγεινεν άφαντος απ' αυτών. Και είπον προς αλλήλους· Δεν εκαίετο εν υμίν η καρδία ημών, ότε ελάλει προς ημάς καθ' οδόν και μας εξήγει τας γραφάς; Και σηκωθέντες τη αυτή ώρα υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ, και εύρον συνηθροισμένους τους ένδεκα και τους μετ' αυτών, οίτινες έλεγον ότι όντως ανέστη ο Κύριος και εφάνη εις τον Σίμωνα. Και αυτοί διηγούντο τα εν τη οδώ και πως εγνωρίσθη εις αυτούς, ενώ έκοπτε τον άρτον (Λουκ.κδ:28-35).

Καλημέρα

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ

Πράξ. κζ & κη

Α.   ΑΠΕΛΑΣΗ ΣΤΗ ΡΩΜΗ

Τα ταξίδια με πλοίο δεν ήταν κάτι σίγουρο, ούτε μπορούσε να προγραμματίσει κανείς το τέλος του, στις μέρες του Παύλου. Ο Παύλος έφυγε από την Παλαιστίνη τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο και δεν έφτασε στην Ρώμη παρά το Μάρτιο, έχοντας χάσει εντωμεταξύ το πλοίο και τα υπάρχοντά του.

Ο Παύλος παραδόθηκε στον εκατόνταρχο Ιούλιο, για το ταξίδι στη Ρώμη, όπου ο Λουκάς τον ακολούθησε πάλι (σημείωσε το «εμείς» στο εδάφιο 2). Στη Σιδώνα επετράπη στον Παύλο να επισκεφτεί τους φίλους του. Έπλευσαν ανατολικά και νότια της Κύπρου στα Μύρα στην νοτιότερη ακτή της Μικράς Ασίας, όπου ο Παύλος κι οι άλλοι επιβιβάστηκαν σε ένα πλοίο απ’ την Αίγυπτο.

Χριστούγεννα

Οτιδήποτε θέλετε να μάθετε για τις μέρες που μας έρχονται, μπορείτε να ανατρέξετε στις παλαιότερες αναρτήσεις μας:

Καλημέρα

Η ΑΡΧΗ ΟΛΩΝ

Ο Ιησούς, ασφαλώς, δεν θεωρούσε την εξιστόρηση του κήπου της Εδέμ ότι είναι κάποιο παραμύθι της γιαγιάς! Αντίθετα, υποστήριξε ότι αυτά που μαθαίνουμε απ’ αυτή την εξιστόρηση για το πως είναι πλασμένοι άνδρες και γυναίκες, εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα, (Ματθ.ιθ:4-6).

Ο Ιησούς, αλλά και όλοι οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης, δίδαξαν ότι ο Αδάμ δεν ήταν απλά ένα πρότυπο του μέσου Δυτικού Χριστιανού. Ήταν «ο πρώτος άνθρωπος», και «ξέπεσε» σαν πατέρας της ανθρώπινης φυλής (Ρωμ.ε:12 και Α' Κορ.ιε:45,49). Όταν ο Αδάμ παράκουσε στο Θεό, λάσπωσε τα πράγματα για όλους αυτούς που θα ακολουθούσαν.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΦΕΛΙΜΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ

Όπως για να εκτιμήσει κανείς την ποίηση πρέπει να έχει μια ιδιαίτερη αίσθηση  κι αντίληψη του ωραίου, έτσι κι αυτός που θέλει να ωφεληθεί απ’ τη μελέτη της Γραφής πρέπει να έχει μία ιδιαίτερη σχέση με το λόγο του Θεού. Ο ασεβής, ο επιπόλαιος, ο ανυπόμονος δεν μπορεί να μελετήσει ένα τέτοιο βιβλίο όπως είναι η Αγία Γραφή. Θα είναι σαν έναν τυφλό που προσπαθεί να καταλάβει τη διαφορά των χρωμάτων.  Αυτό που χρειάζεται πρώτα απ’ όλα  για τη μελέτη της Βίβλου, είναι πνεύμα ταπείνωσης, αγάπη για την αλήθεια, υπομονή και σύνεση.

Καλημέρα

Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΩΝ

Μία απ’ τις πρώτες επιστήμες που πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζει ένας σπουδαστής της Βίβλου είναι τα ερμηνευτικά.  Πρέπει να ξέρει πώς να μελετά σωστά, να συσχετίζει και να αναλύει το λόγο του Θεού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα αν δεν είναι γνώστης ορισμένων στοιχείων (ιστορικών, αρχαιολογικών, κ.λπ.), όπως αναφέραμε παραπάνω κι αν δεν ακολουθεί ένα λογικό, αναλυτικό σύστημα κατανόησης των αρχαίων κειμένων.

Αυτό δεν σημαίνει ότι χωρίς τα ερμηνευτικά δεν μπορεί κανείς να καταλάβει τίποτα μέσα απ’ τις Γραφές, γιατί ένας απλός, λογικός νους, όταν οδηγείται από το Άγιο Πνεύμα θ’ ανακαλύψει αυτές τις βασικές αρχές. Ωστόσο, η μελέτη των ερμηνευτικών θα δώσει την ευκαιρία σ’ ένα λογικό μαθητή να γνωρίζει αυτά τα πράγματα απ’ την αρχή, ώστε να έχει πολύτιμο χρόνο στη διάθεσή του για άλλες μελέτες ή σκοπούς. Ακόμα η μελέτη των ερμηνευτικών είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σ’ αυτούς που δεν έχουν αυτό το λογικό, αναλυτικό νου γιατί θα τους βοηθήσει να αποφύγουν πολλές παγίδες που υπάρχουν στη σωστή ερμηνεία του λόγου του Θεού.

Γιατί δεν πρέπει να πέφτετε με νεύρα για ύπνο

Ποτέ δεν πρέπει να πέφτετε για ύπνο με νεύρα, λέγανε από παλιά και μια νέα επιστημονική έρευνα έρχεται να το επιβεβαιώσει.

Ουσιαστικά η μελέτη επιβεβαιώνει αυτό που είναι ήδη γνωστό: ο ύπνος ενισχύει αυτό που έχεις μάθει - ή πάθει - την προηγούμενη μέρα.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑ

 

Πράξ. κδ, κε, κς

Α.   ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ

Ο Κύριος είχε πει στον Ανανία ότι ο Παύλος ήταν εκλεγμένο σκεύος για να φέρει το όνομα του Ιησού στους Εθνικούς, σε βασιλιάδες, και στο λαό Ισραήλ. Στο μάθημα αυτό θα μελετήσουμε πώς ο Παύλος έφερε το όνομα του Ιησού μπροστά σε δύο ηγεμόνες και ένα βασιλιά. Αργότερα βρισκόταν ενώπιον του αυτοκράτορα της Ρώμης.

1.  Φήλικας

Ο Φήλικας είχε ελευθερωθεί από τη δουλεία από τον Κλαύδιο από τον οποίο διορίστηκε διοικητής της Ιουδαίας. Διοίκησε την πόλη με ένα σκληρό, βάναυσο και ανήθικο τρόπο. Η περίοδος της εξουσίας του ήταν γεμάτη από προβλήματα και αναταραχές. Η σύζυγος του ήταν η Δρουσίλλη, κόρη του Ηρώδη Αγρίππα του πρώτου.

Κ α λ η μ έ ρ α