Καθήκοντα διακονίας

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Εφεσ.δ:11 ”Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους”.

Από τις πολλές φάσεις και κλήσεις της χριστιανικής διακονίας το έργο και η διακονία του ποιμένα είναι εξαιρετικά ζωτικής σημασίας. Ο Ίδιος ο Ιησούς έχει θέσει ποιμένες μέσα στην εκκλησία για να υπηρετούν το λαό Του. Στην επιστολή προς Εφεσίους δ:11-16 το έργο του ποιμένα ορίζεται ως εξής:

Ψαράδες - Η δύναμη του ψαρά

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - β:14

αλλ’ έχω κατά σου ολίγα, ότι έχεις εκεί κρατούντας την διδαχήν Βαλαάμ, ός εδίδασκεν τω Βαλάκ βαλείν σκάνδαλον ενώπιον των υιών Ισραήλ, φαγείν ειδωλόθυτα και πορνεύσαι. 

Η ιστορία του Βαλαάμ με τον Βαλάκ βρίσκεται στους Αριθ.κε:1-9 και αναφέρει ότι ο Ισραήλ εξαπατήθηκε από τον Βαλάκ βασιλιά του Μωάβ δια μέσου του φιλοχρήματου προφήτη Βαλαάμ και πόρνευσε με τις γυναίκες των Μωαβιτών, παρασύρθηκε στην αμαρτωλή προσκύνηση του Βάαλ και σαν αποτέλεσμα 24.000 Ισραηλιτών έπεσαν από μια πληγή.

Στην Π.Δ. δεν βλέπουμε πώς ο Βαλαάμ συμβούλεψε τον Βαλάκ να βάλει πρόσκομμα στους Ισραηλίτες, όμως μας το λέει εδώ ο Ιησούς δίνοντάς μας μια αποκάλυψη στην ιστορία αυτή.

Κάπου στα 1945, στο Ψυχρό.

Στον αστυνομικό σταθμό υπηρετούσε ως σταθμάρχης ο Ευάγγελος Ζώγας. Δεν ήταν Κρητικός, αλλά είχε υπηρετήσει στο Οροπέδιο για αρκετά χρόνια – εκεί είχε ζήσει και κατά την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Δύσκολες εποχές, ο τόπος μόλις βγαλμένος από την περιπέτεια του πολέμου, το Λασίθι θρηνούσε ακόμη θύματα.

(Ψαλ. 31:14) ἐπὶ Σὲ ἤλπισα Κύριε εἶπα Σὺ εἶ ὁ Θεός μου

Κύριε, έως του ουρανού φθάνει το έλεός σου, η αλήθειά σου έως των νεφελών.

 Η δικαιοσύνη σου είναι ως τα υψηλά όρη· αι κρίσεις σου άβυσσος μεγάλη· ανθρώπους και κτήνη σώζεις, Κύριε.

 Πόσον πολύτιμον είναι το έλεός σου, Θεέ. Διά τούτο οι υιοί των ανθρώπων ελπίζουσιν επί την σκιάν των πτερύγων σου.

καλημέρα

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η μεγάλη αποστολή

Ματθ.κδ:14  “Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος”.

Ματθ.κη:19,20  “Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς...”

Μάρκ.ις:15  “Και είπε προς αυτούς, Υπάγετε εις όλον τον κόσμον, και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσην”.

Λουκ.κδ:47    “Και να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ”.

Ιωάν.κ:22,23  “...Λάβετε Πνεύμα Αγιον. Αν τινων συχγωρήσητε τις αμαρτίες είναι συγκεχωρημέναι εις αυτούς, αν τινων κρατήτε, είναι κεκρατημέναι”.

Πρ.α:8  “Aλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Αγιον Πνεύμα εφ’ ημάς και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία, και έως εσχάτου της γης”.

Ημέρα αγαθών αγγελιών

Β΄Βας.ς & ζ

Δεν είμαστε σίγουροι για το αύριο.

Πολλές φορές η έλλειψη ακολουθεί την αφθονία!

Ης.νς:12 «Έλθετε, λέγουσι, θέλω φέρει οίνον και θέλομεν μεθυσθή με σίκερα· και αύριον θέλει είσθαι ως η ημέρα αύτη, πολύ πλέον άφθονος»

Ψαλμ.λ:6 «Εγώ δε είπα εν τη ευτυχία μου, δεν θέλω σαλευθή εις τον αιώνα».

Δευτ.κη:53-57  Θα έτρωγαν τα παιδιά τους!

Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν.

Καιρός του γεννάσθαι και καιρός του αποθνήσκειν· καιρός του φυτεύειν και καιρός του εκριζόνειν το πεφυτευμένον·

 καιρός του αποκτείνειν και καιρός του ιατρεύειν· καιρός του καταστρέφειν και καιρός του οικοδομείν·

 καιρός του κλαίειν και καιρός του γελάν· καιρός του πενθείν και καιρός του χορεύειν·

Ανθοφορία

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Πως πρέπει να είναι ο σύζυγος και η σύζυγος της Καινής Διαθήκης

Είδαμε ότι ο γάμος και κατ’ επέκταση η οικογένεια είναι κάτι που ο Θεός σχεδίασε και όρισε τους ιδιαίτερους ρόλους του άντρα και της γυναίκας. Βέβαια, πολλοί κοινωνιολόγοι διακηρύττουν ότι ένα χαρακτηριστικό των καιρών μας θα είναι η παροδική φύση των ανθρώπινων σχέσεων. Λένε, πως λίγοι θα είναι εκείνοι που θα θέλουν να έχουν ένα ισόβιο γάμο.

Πίστη, Έργα, Σωτηρία...

Εκατομμύρια καλοί χριστιανοί νομίζουν ότι έχουν σωθεί «εκ πίστεως», όμως τα έργα τους κάθε άλλο παρά μια σωτηριώδη αλλαγή δείχνουν στη ζωή τους. Αυτοί κοιμούνται μακαρίως πάνω στο βολικό στρώμα που λέει ότι “ο άπαξ σωθείς δεν χάνεται”.

Εκατομμύρια άλλοι, επίσης καλοί χριστιανοί, στερούνται την απόλαυση της Σωτηρίας, επειδή νομίζουν ότι η κατοχή της εξαρτάται από τα έργα που οφείλουν να πράξουν και στα οποία δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν με επιτυχία. Αυτοί υποφέρουν με αβεβαιότητα και ανασφάλεια, περιμένοντας να μάθουν αν τελικά έχουν σωθεί στο τέλος αυτού του κόσμου.

Παράλληλα, εκείνοι που λένε τα πιο μεγάλα λόγια, συνήθως κάνουν και τις μεγαλύτερες “αταξίες”.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (6)

Τα χαρίσματα της διακονίας

«Διά τούτο λέγει Αναβάς εις ύψος, ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν και έδωκε χαρίσματα εις τους ανθρώπους……… Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, διά να μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην, αλλά αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός, εξ ου παν το σώμα συναρμολογούμενον και συνδεόμενον διά πάσης συναφείας των συνεργούντων μελών, κατά την ανάλογον ενέργειαν ενός εκάστου μέρους κάμνει την αύξησιν του σώματος προς οικοδομήν εαυτού εν αγάπη» (Εφες.δ:8, 11-16).

Ελλάς - ελλήνων- "χριστιανών" : έβλεπαν να δολοφονούν κάποιον, και δεν επενέβησαν γιατί νόμιζαν ότι το θύμα ήταν πακιστανός !

Η δολοφονία του Κωνσταντίνου Προβιδάκη συνεχίζει να απασχολεί τη τοπική κοινωνία του Ηρακλείου Κρήτης.

Ο αδικοχαμένος άνδρας ξυλοκοπήθηκε με μαγκούρες από τους δράστες μέχρι θανάτου επειδή τους έκανε παρατήρηση. Τραγική φιγούρα ο γιος του θύματος, που όταν έφτασε στο σημείο της δολοφονίας ο πατέρας του ήταν ήδη νεκρός. Ο ίδιος με οργή και πολύ πόνο θυμάται όσα ειπώθηκαν την επομένη του τραγικού συμβάντος. "Οι συγχωριανοί νόμιζαν ότι έδερναν Πακιστανό και φοβήθηκαν να μπουν στη μέση. Τους είπα: "Γιατί, ο Πακιστανός δεν έχει ζωή;"

Η προετοιμασία της καρδιάς

Το μαλάκωμα της καρδιάς 

Αν  θες ν' "ανοίξεις την εγκαταλειμμένη γη" της καρδιάς σου, πρέπει ν' αρχίσεις κοιτάζοντας τον ίδιο σου τον εαυτό.

Έλεγξε και σημείωσε την κατάσταση του νου σου. Δες που βρίσκεσαι. Πολλοί χριστιανοί είναι αδιάφοροι στο θέμα του ελέγχου του εαυτού τους. Δε δίνουν προσοχή στην καρδία τους και ποτέ δεν ξέρουν αν πηγαίνουν καλά στην πίστη ή όχι. Δεν ξέρουν αν πηγαίνουν μπροστά ή πίσω. Αν καρποφορούν ή όχι.

εγώ, όμως, θα ευφραίνομαι στον Κύριο

Διαβάζω από τον προφήτη Αββακούμ, τα τελευταία εδάφια: 

«Ακόμα και αν η συκιά δεν βλαστήσει ούτε θα υπάρχει καρπός στις αμπέλους· αν ο κόπος τού ελιόδεντρου ματαιωθεί, και τα χωράφια δεν δώσουν τροφή· το κοπάδι εξολοθρευτεί από τη μάντρα, και δεν υπάρχουν βόδια στους στάβλους· εγώ, όμως, θα ευφραίνομαι στον Κύριο, θα χαίρομαι στον Θεό της σωτηρίας μου».

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Β' Πέτρου (1)

Α. Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ

Η δεύτερη επιστολή του Πέτρου γράφτηκε προς τους ίδιους ανθρώπους, προς τους οποίους έγραψε και την πρώτη (Β΄ Πέτρου γ:1).

Η χρονολογία, που γράφτηκε η επιστολή είναι περίπου το 66 μ.Χ., λίγο πριν τον μαρτυρικό θάνατο του Πέτρου το 68μ.Χ., την καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70μ.Χ., και το τέλος της αυτοκρατορίας του Νέρωνα. Πιθανόν να γράφτηκαν περίπου την ίδια εποχή με την Β΄ επιστολή του Παύλου προς Τιμόθεο. Τόσο ο Παύλος, όσο και ο Πέτρος γνώριζαν, ότι ο μαρτυρικός θάνατος πλησίαζε (Β΄Τιμ.δ:6 και Β΄Πέτρ.α:14).

Ερμηνευτικά - 17 (τελευταίο)

ΣΧΗΜΑΤΑ ΛΟΓΟΥ (συνέχεια)

13.  Σύμβολο

Είναι σημείο, σχήμα ή αντικείμενο με το οποίο υποδηλώνονται κατά συνθήκη ορισμένες έννοιες, πράγματα ή γεγονότα.

Η λέξη προέρχεται από το συν+βάλλω, δηλαδή το να βάλλεις, να ρίξεις δύο πράγματα μαζί ώστε το ένα να αντιπροσωπεύει το άλλο. Η Βίβλος είναι γεμάτη από σύμβολα. Οι προφητείες του Δανιήλ και σχεδόν όλη η Αποκάλυψη είναι γραμμένα σε συμβολική γλώσσα.

Ο Βιβλικός συμβολισμός είναι, από πολλές απόψεις, ένα απ’  τα δυσκολότερα  αντικείμενα για τον μελετητή. Πνευματικές αλήθειες, προφητείες κι αόρατα, αιώνια πράγματα συμβολίζονται “αινιγματωδώς” με “καλυμμένα” σύμβολα. Φαίνεται ότι είναι ευχαρίστηση του υψίστου να κρύβει μ’ αυτό τον τρόπο  πολλά από τα άγιά Του.

Εξαιτίας αυτού του “κρυμμένου” χαρακτήρα των συμβόλων ο ερμηνευτής πρέπει να βαδίζει με διάκριση και προσοχή, εκτεταμένη μελέτη κι έρευνα, με λογική και σωστή σειρά σε κάθε πτυχή της μελέτης του και να ζητάει, πάνω απ’ όλα,  την οδηγία του Αγίου Πνεύματος, του συγγραφέα της Βίβλου.

Αυτός γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα

Καθώς σπλαγχνίζεται ο πατήρ τα τέκνα, ούτως ο Κύριος σπλαγχνίζεται τους φοβουμένους αυτόν.

 Διότι αυτός γνωρίζει την πλάσιν ημών, ενθυμείται ότι είμεθα χώμα.

 Του ανθρώπου αι ημέραι είναι ως χόρτος· ως το άνθος του αγρού, ούτως ανθεί. Διότι διέρχεται ο άνεμος επ' αυτού, και δεν υπάρχει πλέον· και ο τόπος αυτού δεν γνωρίζει αυτό πλέον.

καλημέρα

 

Καθήκοντα διακονίας

Ο ΠΛΗΡΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΣ

Ο ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ

Η σημασία της λέξης «ποιμένας» είναι «βοσκός» και «τροφοδότης». Ο προφήτης Ιερεμίας μίλησε γι’ αυτή τη διακονία: 

ΙΕΡ.γ:15 και θέλω σας δώσει ποιμένας επ’ αυτά κατά την καρδίαν μου, και θέλουσι σας ποιμάνει εν γνώσει και συνέσει. 

ΙΕΡ.κγ:4 και θέλω καταστήσει ποιμένας επ’ αυτά, και θέλουσι ποιμαίνει αυτά και δεν θέλουσι φοβηθή πλέον, ουδέ τρομάξει, ουδέ εκλείψει, λέγει Κύριος.

Ψαράδες - Η προσωπική σου ομολογία

Μια απλή μέθοδος για να μοιραστεί κανείς τις εμπειρίες του με άλλους, βασισμένη στον τρόπο που ο απόστολος Παύλος το έκανε (δες Πραξ.θ & κβ).

1. ΣΥΝΘΕΣΕ ΚΑΙ ΤΑΥΤΙΣΟΥ	4. ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
2. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ	5. ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΖΩΗ
3. ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΟ ΧΡΙΣΜΑ	6. ΕΚΤΙΜΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

εν τη δουλεία ημών δεν εγκατέλιπεν ημάς ο Θεός ημών

 Και τώρα ως εν μιά στιγμή έγεινεν έλεος παρά Κυρίου του Θεού ημών, ώστε να διασωθή εις ημάς υπόλοιπον, και να δοθή εις ημάς στερέωσις εν τω αγίω αυτού τόπω, διά να φωτίζη ο Θεός ημών τους οφθαλμούς ημών, και να δώση εις ημάς μικράν αναψυχήν εν τη δουλεία ημών.

 Διότι δούλοι ήμεθα· και εν τη δουλεία ημών δεν εγκατέλιπεν ημάς ο Θεός ημών, αλλ' ηυδόκησε να εύρωμεν έλεος ενώπιον των βασιλέων της Περσίας, ώστε να δώση εις ημάς αναψυχήν, διά να ανεγείρωμεν τον οίκον του Θεού ημών και να ανορθώσωμεν τας ερημώσεις αυτού, και να δώση εις ημάς περιτείχισμα.

Εσδ. 9:8-9

καλημέρα

Μιχαήλ Σερβέτος (1511 - 1553)

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ
Ο Ισπανός γιατρός Μιχαήλ Σερβέτος ανήκει στους πιο φανατικούς μονοθεϊστές του 16ου αιώνα.

Οι απόψεις όμως του Μ. Σερβέτου είχαν προκαλέσει και την αντίδραση στη Γενεύη του Ι. Καλβίνου, που μίλησε για το πρόσωπό του με απαξιωτικό και υβριστικό τρόπο, χαρακτηρίζοντάς τον, μεταξύ άλλων, σαν «παράφρονα», «δηλητηριώδες τέρας», «βρώμικο σκύλο», «άπιστο παλιάνθρωπο».

ΕΞΟΔΟΣ - Μελέτη στη Σκηνή του Μαρτυρίου (19- τελευταίο)

ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Ο Μωυσής, σαν τύπος του Χριστού, έντυσε κομμάτι - κομμάτι τον Ααρών και τους γιους του. Πρώτα τους φόρεσε τον κεντητό λινό χιτώνα που στερεωνόταν με ζώνη (Έξ.κη:39) και μετά τον κυανού ποδήρη του Εφόδ (Έξ.κη:31) που στο κράσπεδό του είχε χρυσά κουδουνάκια και ρόδια (κη:33-35). Μετά, αυτό καθ’ αυτό το Εφόδ που από την περιγραφή του, φαίνεται ότι ήταν ένα είδος γιλέκου ή περιβλήματος χωρίς μανίκια, του οποίου το μπροστινό και το πίσω μέρος ενώνονταν σε κάθε ώμο με ένα ονυχίτη λίθο και οι οποίοι λίθοι ήταν τοποθετημένοι σε χρυσούς οικίσκους. Τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ ήταν χαραγμένα στους δύο λίθους, έξι ονόματα σε κάθε λίθο. Ο αρχιερέας πάντοτε μετέφερε αυτά τα ονόματα, τα οποία αντιπροσώπευαν ολόκληρη τη συναγωγή του Ισραήλ, στους ώμους του, για να δηλώσουν την δύναμη του όταν πήγαινε μπροστά στον Κύριο. Η ζώνη φαίνεται ότι ήταν κεντητή και ήταν πιθανόν προσδεμένη στο εφόδ στην περιοχή της μέσης. (Έξ.κη:8).

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - β:13

Οίδα που κατοικείς, όπου ο θρόνος του Σατανά, και κρατείς το όνομά μου, και ουκ ηρνήσω την πίστην μου και εν ταις ημέραις Αντιπάς ο μάρτυς μου ο πιστός μου, ός απεκτάνθη παρ’ υμίν, όπου ο Σατανάς κατοικεί.

Εδώ αναφέρεται κύρια στη λατρεία του όφη του Ασκληπιού. Ο όφις είναι σύμβολο του Σατανά.

Το πνευματικό μήνυμα για τους πιστούς είναι ότι ο θρόνος του Σατανά ήταν η ειδωλολατρία που υπήρχε κι ότι ο Σατανάς στο πρόσωπο των αυτοκρατόρων έστησε τον θρόνο του μέσα στην εκκλησία κι έγινε εκκλησιαστικός ηγέτης. (Εκκλησιαστική ιστορία Β. Στεφανίδη, παργρ.11 «Σχέσεις εκκλησίας και πολιτείας» σελ.149).

Η επιθυμία Αυτού είναι προς εμέ

 Ο ουρανίσκος σου ως ο καλός οίνος ρέων ηδέως διά τον αγαπητόν μου, και κάμνων να λαλώσι τα χείλη των κοιμωμένων. Εγώ είμαι του αγαπητού μου, και η επιθυμία Αυτού είναι προς εμέ. 
 Ελθέ, αγαπητέ μου, ας εξέλθωμεν εις τον αγρόν· ας διανυκτερεύσωμεν εν ταις κώμαις. Ας εξημερωθώμεν εις τους αμπελώνας· ας ίδωμεν εάν εβλάστησεν η άμπελος, εάν ήνοιξε το άνθος της σταφυλής και εξήνθησαν αι ροϊδιαί· εκεί θέλω δώσει την αγάπην μου εις Σε. 
 Οι μανδραγόραι έδωκαν οσμήν, και εν ταις θύραις ημών είναι παν είδος καρπών αρεστών, νέων και παλαιών, τους οποίους εφύλαξα, αγαπητέ μου, διά Σε.

 Άσμ. 7:9-13

καλημέρα

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (5)

Πρέπει να προσδιορίσουμε τα ιδιαίτερα χαρίσματά μας.

Το ανθρώπινο σώμα έχει πολλά μέλη, αλλά όλα τα μέλη δεν κάνουν την ίδια δουλειά. Υπάρχει ένα σώμα αλλά πολλά μέλη - ένα σώμα αλλά διαφορετικές λειτουργίες. Έτσι και η εκκλησία είναι το σώμα Χριστού και οι χριστιανοί είναι τα μέλη αυτού του ενός σώματος (Α’ Κορ.ιβ:12-27). Κατά συνέπεια καθένας είναι μέρος των άλλων, όλοι εξαρτιόμαστε ο ένας απ’ τον άλλο.

Τα μέλη της εκκλησίας έχουν διαφορετικές διακονίες και χαρίσματα, ακριβώς όπως τα μέλη του σώματος έχουν διαφορετικές λειτουργίες. Γι’ αυτό το λόγο δεν τολμάμε να συγκριθούμε μεταξύ μας (Β’ Κορ.ι:12), αλλά μάλλον πρέπει να αναγνωρίζουμε μια ποικιλομορφία λειτουργιών και την αξία των διάφορων μελών του σώματος. Πρέπει να επιδιώξουμε να προσδιορίσουμε τα ιδιαίτερα χαρίσματά μας και να τα λειτουργήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε προς όφελος του σώματος της εκκλησίας. Αντί να προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα μέσα στο σώμα, πρέπει να επικεντρωθούμε στις ιδιαίτερες λειτουργίες που ο Θεός μας έχει δώσει και να τις εκτελέσουμε σωστά.

Το ευαγγέλιο

Το καθ' ημών χειρόγραφο

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - Η ανάσταση

Α. Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Η ανάσταση του Ιησού Χριστού είναι αναγκαία για την σωτηρία μας. Όλα είναι μάταια αν το σώμα του Χριστού δεν αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς.

Αν ο Ιησούς είχε παραμείνει θαμμένος στον τάφο, η ιστορία της ζωής και του θανάτου Του θα είχε μείνει στον τάφο μαζί Του. Η ανάσταση δεν προέρχεται απ’ την ιστορία της ζωής Του, αλλά η όμορφη ιστορία της ζωής του Χριστού προέρχεται απ’ το γεγονός της ανάστασής Του. Μ’ άλλα λόγια, η ανάσταση του σώματος του Χριστού απ’ τον τάφο αποδεικνύει την θεότητα του Ιησού και τη δύναμη του αίματός Του να σώζει αμαρτωλούς.

H «κατασκευή» της Ιστορίας

Κάτω ο πίνακας του Γύζη «το κρυφό σχολειό» (1886) έγινε σε μια συγκεκριμένη εποχή, όταν βρισκόταν ήδη σε πλήρη εξέλιξη η σκύλευση πάνω στο πτώμα της επανάστασης του ’21 και η (καθεστωτική) εκκλησία, σε πλήρη σύμπνοια με την πολιτεία, μετέδιδε τη δική της εκδοχή για το παρελθόν.

25η Μαρτίου: Μύθοι και σύμβολα μιας εθνικής επετείου

(αποσπάσματα από άρθρο του Χρήστου Κάτσικα, Εφημ. των Συντακτών)

Το 1871, στον εορτασμό για τα 50 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, με μια επίσημη τελετή γίνεται η ανακομιδή των οστών του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Γρηγορίου του Ε’ από την Οδησσό στην Αθήνα και η πανηγυρική ένταξή του στους ήρωες και πρωτεργάτες της Ελληνικής Επανάστασης.

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Α' Πέτρου (2)

Α. ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΖΥΓΩΝ

Α΄ Πέτρου γ:1-7

Οι γυναίκες πρέπει να υποτάσσονται στους συζύγους (άνδρες) τους (εδ. 1 & 2).  Εάν οι σύζυγοι (άνδρες) δεν υπακούν στο λόγο του Θεού, μπορούν να κερδηθούν στον Κύριο, όχι με καυγά, αλλά με μια αξιοσέβαστη, καθαρή διαγωγή. Οι άγιες ζωές των γυναικών μιλούν καλύτερα από τα λόγια.

Οι γυναίκες δεν πρέπει να ενδιαφέρονται για την εξωτερική ομορφιά, τη σχετική με κοσμήματα, όμορφα ρούχα ή περίπλοκα χτενίσματα. Πρέπει να είναι όμορφες μέσα στις καρδιές τους, με τη γοητεία ενός ήσυχου πνεύματος, το οποίο είναι πολύτιμο στο Θεό (εδ.3-5).

Στο εδάφιο 6, δίνεται σαν παράδειγμα η Σάρα, η οποία τιμούσε τον άνδρα της σαν κεφαλή του σπιτιού. Αποκαλούσε τον Αβραάμ “κύριο” ή “αφέντη”. Σαν κόρες της Σάρας, οι Χριστιανές γυναίκες πρέπει να ακολουθούν το παράδειγμα της και να δείχνουν απόλυτο σεβασμό στους άνδρες τους.

Στο εδάφιο 7, ο Πέτρος μίλησε στους άνδρες. Στους άνδρες υποδεικνύεται να είναι ευγενείς με τις γυναίκες τους, και να τους τιμούν σαν ασθενέστερες συντρόφους. Εάν δεν συμπεριφέρονται στις γυναίκες τους, όπως πρέπει, τότε οι προσευχές τους εμποδίζονται.

καλημέρα

Η οικογένεια κατά το Βιβλικό πρότυπο - Πως αντιδρούμε στις συγκρούσεις

Έχει μεγάλη σημασία η σωστή αντίδραση.

Απαραίτητο να σέβεται ο ένας τη γνώμη του άλλου. Αυτό δεν σημαίνει ότι συμφωνείς, απλά σέβεσαι. Η γνώμη και η ιδέα που έχω για κάτι, είναι ένα μέρος του εαυτού μου. Αν κάποιος γελά με τη γνώμη μου, γελά μ’ εμένα κι αυτό υποσυνείδητα δημιουργεί αναστάτωση.

Καθένας έχει το δικαίωμα να έχει τη γνώμη του. Είναι λάθος να προσπαθείς ν’ αλλάξεις τη γνώμη κάποιου. Μπορείς να κουβεντιάσεις το θέμα, όμως πάντα με το σκεπτικό ότι είναι η γνώμη, το συναίσθημα, ο εαυτός του άλλου.

Άγνοια του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού.

Αυτή η χώρα δεν έχει σκληρύνει προς το Ευαγγέλιο. Έχει άγνοια του Ευαγγελίου, επειδή οι περισσότεροι από τους κήρυκές της έχουν.

Το νόσημα σ’ αυτή τη χώρα δεν είναι οι πολιτικοί, ή οτιδήποτε άλλο. Είναι ο αποκαλούμενος ποιμένας της εποχής μας και ο κήρυκας της εποχής μας και ο ευαγγελιστής της εποχής μας. Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα.