«ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ»

Ζαχαρίας δ:10

Γνωστά, τα ιστορικά πλαίσια. Μια φούχτα αιχμάλωτοι με μέσα σχεδόν ανύπαρκτα, ξεκινάνε ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο. Ένα ναό, που τελικά ο ίδιος ο Χριστός θα λαμπρύνει με την παρουσία Του. Κι ενώ όλα τα έργα του Θεού, υλικά και πνευματικά, μικρό έχουν το ξεκίνημά τους, κι αυτό το ξέρουμε και το δεχόμαστε, εντούτοις στην πνευματική μας σπορά, πόσες φορές το ξεχνούμε! Στη μικρή απλή μαρτυρία πίστης ενός παιδιού, πόσο συχνά συνοφρυωνόμαστε, δυσπιστούντες!..

ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ

Μα υπάρχουν παράδοξα στη Βίβλο; 

Και ΟΧΙ και ΝΑΙ. 

Όχι, γιατί η Βίβλος, περιέχει μόνο άγιες, πάνσοφες και ευλογημένες αλήθειες του Θεού. 

Ναι, γιατί η δική μας φιλοσοφία ζωής είναι τόσο αντίθετη, που βλέπουμε ανάποδα και σαν παράδοξες, τις θέσεις της Αγίας Γραφής. 

Να λοιπόν τα παράδοξα:

Είναι Παρασκευή

Γήινες θλίψεις, η γήινη ζωή είναι προσωρινή

Είναι Παρασκευή, αλλά έρχεται η Κυριακή (θα πάμε εκκλησία)!

Ο  Χριστός σταυρώθηκε, αλλά αναστήθηκε!

Μπορεί να περνάμε θλίψεις, αλλά έρχεται η απολύτρωσή μας!

Η ζωή του καθένα χαρακτηρίζεται, σε κάποιο βαθμό, από θάνατο - αρρώστια, θλίψη, πόνο, βάσανα και συντριβή.

Γιατί αγαπάμε να μαθαίνουμε για τη δυστυχία των άλλων;

Όσοι έχουν μεγαλώσει σε χωριά ή έστω σε μικρές γειτονιές θα έχουν παρατηρήσει ότι τα καλύτερα, τα πιο επιτυχημένα…κουτσομπολιά είναι τα αρνητικά.

Όταν λέμε αρνητικά εννοούμε αυτά που εμπεριέχουν μια δυσάρεστη είδηση για τον άλλον. Κανείς δηλαδή δεν θα ενδιαφερθεί παραπάνω από 5 λεπτά αν κάποιος του μεταφέρει ότι ο τάδε παντρεύεται ή πέρασε σε πολύ καλή σχολή στο πανεπιστήμιο. Αντίθετα όμως αν η “είδηση” περιλαμβάνει ένα διαζύγιο, μια αρρώστια ή μια αποτυχία ταξιδεύει γρηγορότερα και από το φως.

Αγάπη για παιδεία

Κάποιοι λένε ότι ο Θεός μας τιμωρεί για να τραβήξει την προσοχή μας.

Κάποιοι άλλοι λένε ότι ο Θεός ποτέ δεν τιμωρεί, μόνο αποκαθιστά και λυτρώνει.

Ποιοι έχουν δίκιο;

Η Γραφή μας εξηγεί:

Συνέχισε να αγωνίζεσαι

Αγωνιζόμενοι για αδελφούς

Κολ.β:1-4 Διότι θέλω να εξεύρητε οποίον μέγαν αγώνα έχω διά σας και τους εν Λαοδικεία και τους όσοι δεν είδον το πρόσωπόν μου σωματικώς, διά να παρηγορηθώσιν αι καρδίαι αυτών, ενωθέντων ομού εν αγάπη και εις πάντα πλούτον της πληροφορίας της συνέσεως, ώστε να γνωρίσωσι το μυστήριον του Θεού και Πατρός και του Χριστού, εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως. Λέγω δε τούτο, διά να μη σας εξαπατά τις με πιθανολογίαν·

Αγωνίζεσαι για κάποιον;

Οδηγός πλυσίματος μαξιλαριών!

Ξεκινάμε από το γεγονός, ότι τα μαξιλάρια έχουν ακούσει όσα δεν έχει ακούσει ο κόσμος όλος!

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Στο όραμά του ο Ιωάννης στην Πάτμο, είδε-«εν μέσω του θρόνου... αρνίον εστηκός ως εσφαγμένον» (ε:6) και οι 28 φορές που στο ίδιο βιβλίο αναφέρεται ο Χριστός και η θυσία Του, κάνουν την Αποκάλυψη να κυριαρχείται από το Σταυρό και το εξιλαστήριο έργο του Χριστού. Έτσι, ο Σταυρός δεν περιορίζεται στον ιστορικό επίγειο ρόλο του. Είναι το κέντρο της πνευματικής μας ζωής εδώ, μα θα 'ναι και το κέντρο της λατρείας μας στον ουρανό για πάντα- «εν μέσω του θρόνου».

«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΠΕΚΡΙΘΗ»

Έχει υποστηριχτεί ότι στο τέρμα του δρόμου μας - στο τέρμα κάθε πίστης στον εαυτό μας, κάθε προσπάθειας προβολής μας κι αυτοδικαίωσής μας - βρίσκεται ο Θεός, έτοιμος να μας συναντήσει και να συναλλαγεί μαζί μας. Πόσο μακρύς όμως είναι αυτός ο δρόμος!.. Ενώ η απόστασή του διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, η ιστορία εντούτοις του Ιώβ, μπορεί να μας γίνει οδηγός στην πνευματική μας έρευνα. Ας προσπαθήσουμε:

«ΙΛΕΩΣ ΕΙΣ ΣΕΑΥΤΟΝ... ΑΠΑΡΝΗΘΗ ΕΑΥΤΟΝ»

Δύο αντίθετοι πόλοι ή φιλοσοφίες ζωής, γύρω από τους οποίους οι άνθρωποι στρέφονται, σκέφτονται και κινούνται. Ολόκληρη η συμπεριφορά του ανθρώπου, σημαδεύεται και κυριαρχείται από τούτη την εσωτερική και συνήθως ανομολόγητη τοποθέτηση. Παντού ο εαυτός σου ή πάντοτε η απάρνησή του. Το πρώτο το προβάλει ο άνθρωπος. Το δεύτερο, είναι η εντολή και ο όρος του Χριστού (Ματθαίος ις:21-28).

5 κρυφοί σκοποί

Ο Παύλος είναι στη φυλακή των Φιλίππων και είναι χαρούμενος για τις αντιξοότητες.

Μερικές φορές για να δούμε το καλό σε μια κακή κατάσταση, πρέπει να δούμε το θέμα λίγο πιο πλατιά (Γέν.ν:20, Ρωμ.η:28).

Θριαμβευτική είσοδος

Λουκάς ιθ:28 - 48

Βλέπουμε:

1. Ένα αποφασισμένο Κύριο (28)

Το κείμενο του Λουκά μας αναφέρει ότι ο Ιησούς «επορεύετο έμπροσθεν αναβαίνων εις Ιεροσόλυμα» και ο Μάρκος τονίζει ότι «ήν προάγων αυτούς ο Ιησούς» (ι:32). Τα «έμπροσθεν» και «προάγων», εκφράζουν την αυθόρμητη προσφορά του Ιησού. Την αταλάντευτη αποφασιστικότητα, να γευτεί την κρίση του Θεού πάνω του για μας. Ένα μελλοθάνατο τον οδηγούν στον τόπο της εκτέλεσης. Ένας λυτρωτής, προχωράει με δικό του προβάδισμα στον τόπο της θυσίας. «Ουδείς αφαιρεί... εγώ βάλλω αυτήν απ’ εμαυτού» (Ιωάννης 118).

Γιατί ο Ιησούς δίπλωσε την πετσέτα μετά την ανάστασή Του; (που δεν την δίπλωσε!).

Είναι μια πολύ όμορφη ιστορία και θα ήθελα πολύ να την πιστέψω, αλλά δεν μπορώ να βρω κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι είναι ακριβής. Το σουδάριον σημαίνει «μαντήλι ή ύφασμα για το σκούπισμα του ιδρώτα από το πρόσωπο, για τον καθαρισμό της μύτης και για τύλιγμα του κεφαλιού νεκρού». Δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι μπορεί να αναφέρεται σε πετσέτα που χρησιμοποιείται σε γεύμα.

4 παρανοήσεις σχετικά με το τι σημαίνει "ακολουθώ τον Ιησού".

Παρεξηγήσεις που εμποδίζουν τη μαθητεία, που δημιουργούν ένα Χριστιανισμό, που απέχει από τις τελικές οδηγίες του Χριστού «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ.κη:18-20).

Δυστυχώς, η σύγχρονη εκκλησία, συχνά είναι καλύτερη στο να κάνει προσήλυτους παρά μαθητές.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Τί μας προσφέρει, τούτο το «αίμα της Καινής Διαθήκης» (Α’ Κορινθίους ια:25);
 

1. μας προσφέρει ΛΥΤΡΩΣΗ
 

Λύτρωση, σημαίνει λύτρο που καταβάλουμε για την εξαγορά κάποιου. Και ο Πέτρος μας πληροφορεί ότι «δεν ελυτρώθημεν από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής ημών διά φθαρτών... αλλά διά του τιμίου αίματος του Χριστού (Α' Πέτρ.α:19). Από τη σκλαβιά της αμαρτίας τίποτα δεν μπορεί να σε απελευθερώσει, και... κανένας. Μόνο ο Χριστός «όστις έδωκεν εαυτόν, διά να μας λυτρώση από πάσης ανομίας» (Τίτος β:14). Το λύτρο, ήταν... ο ίδιος ο Λυτρωτής. Δεν θυσίασε, αλλά θυσιάστηκε. Δεν πρόσφερε, προσφέρθηκε. Εκκλησία, που προσφέρει οτιδήποτε άλλο κι όχι το «αίμα του Σταυρού του Χριστού», δεν είναι χριστιανική εκκλησία.
 

ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Συγκλονιστικά γεγονότα λάβαιναν χώρα. «Ούτε ήλιος, ούτε άστρα» γύρω, «ούτε ελπίδα» μέσα στις καρδιές. Πρόκειται για στιγμές συγκλονιστικές στον ανθρώπινο βίο, που γίνονται τραγικές ή και μοιραίες, αν δεν υπάρξει το αντιστάθμισμα μιας σωστής σχέσης με τον Θεό. Δεν υπήρχε στο πλήθος των «273 ψυχών». Υπήρξε όμως στον Παύλο, ασφαλώς δε και στους δυο συντρόφους του. Κι έπαιξε ρόλο σωτήριο και γι’ αυτόν και για όλους. Ποια ήσαν τα συστατικά της; Ο Παύλος «σταθείς εν τω μέσω αυτών», τα ομολόγησε. Αποτελούν δε του συναρπαστικού κεφ.κζ των πράξεων, την... καρδιά. Ας τα προσέξουμε:

Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

Λένε πως η πιο ανεξερεύνητη περιοχή του κόσμου, είναι αυτή που βρίσκεται... κάτω από το καπέλο μας. Δηλαδή ο εαυτός μας. Ποιος μπορεί να πει πως έχει μια βαθιά κι αληθινή αυτογνωσία! Ότι παρά τα χειροκροτήματα του «άξιος... άξιος...» (Λουκάς ζ:4), αυτός ξέρει πόσο χαμηλότατη είναι η πνευματική και η ηθική του στάθμη! Δύσκολο, σαν άλλος Ιωάννης να λες και να το πιστεύεις «ουκ ειμί... ουκ ειμί...» (Ιωάννης α:19-22).

Μακάριοι οι επιεικείς:

Θα ‘ναι πάντα δυο τρεις στις παρέες της γης, να σκορπίζουν παπλώματα, που σκεπάζουν πληγές αμαρτίες, και πόνους.

ΚΕΝΟ ΖΩΗΣ

Μέσα στην πορεία της ζωής μας κάποιες φορές πρέπει να σκεπτόμαστε και να αναρωτιόμαστε τι κάναμε μέχρι τώρα, που πάμε. Μήπως μέσα σου νοιώθεις ότι δεν πάει άλλο;

«ΕΝΘΕΡΜΩΣ»

Είναι μια προτροπή του κήρυκα του πρακτικού χριστιανισμού της Καινής Διαθήκης, του Ιάκωβου. Η προσευχή μας, να μη είναι χλιαρή και υποτονική. Η προσευχή μας, να είναι με θερμότητα και ζέση. Γιατί, όπως μας βεβαιώνει ο ίδιος απόστολος, «πολύ Ισχύει η δέησις του δικαίου, ενθέρμως γενομένη». Ας δούμε λοιπόν τα στοιχεία τα οποία μια τέτοια ένθερμος προσευχή πρέπει να έχει.