Η αλήθεια για το Ματθαίος κη:19 (2)

3) Μαρτυρία από το αρχαία γραπτά χειρόγραφα. Για το τριαδικό όνομα: Τα δύο αρχαιότερα γραπτά χειρόγραφα, που έχουν σωθεί [Σιναϊτικός (Sinaiticus) και Βατικανός (Vaticanus) κώδικας], που γράφτηκαν τον 4^ο αιώνα, και τα δύο περιλαμβάνουν το τέλος του Ματθαίου καθώς επίσης περιέχουν και το τριαδικό όνομα. "Σε όλα τα υπάρχοντα αρχαία γραπτά χειρόγραφα ... το κείμενο βρίσκεται στην παραδοσιακή (Τριαδική) μορφή ...αν και πρέπει να θυμόμαστε ότι τα καλύτερα χειρόγραφα, και η Αρχαία Αφρικάνικη Λατινική και η Αρχαία Συριακή έκδοση είναι ελλαττωματική σ΄ αυτό το σημείο» (Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και της Ηθικής). Ενάντια στο τριαδικό όνομα: Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο στο αρχαία γραπτά χειρόγραφα που να έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. 

ΑΛΛΑ Πρέπει να αναφερθεί ότι δεν έχουμε κανένα χειρόγραφο που να γράφτηκε στον πρώτο, τον δεύτερο, ή τον τρίτο αιώνα. Υπάρχει ένα χάσμα τριών ολόκληρων αιώνων μεταξύ του χειρογράφου του Ματθαίου και των πιο πρώιμων αρχαίων γραπτών αντιγράφων που περιέχουν το τριαδικό όνομα. Πρέπει να αναφερθεί ότι ούτε ένα πρώιμο χειρόγραφο δεν είναι απαλλαγμένο από κάποιο λάθος κειμένου. Μερικά παρουσιάζουν παράδοξα λάθη, και άλλα που αντιγράφτηκαν εκτεταμένα και παρουσιάζουν τα ίδια λάθη. Ο κριτικός κειμένου στοχεύει να αναπαραγάγει από μια εξέταση όλων των στοιχείων ποιες ήταν πιθανώς οι πρωτότυπες λέξεις. Αλλά από τα γεγονότα που καταγράφονται, είναι δυνατόν όλα τα υπάρχοντα χειρόγραφα να έχουν από κοινού ένα ή περισσότερα λάθη κειμένου. 

Αυτό το γεγονός πρέπει να αναγνωριστεί, παρά τους όποιους δισταγμούς.. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι όλες οι Γραφές από την Γένεση μέχρι το Μαλαχία δεν κάνουν αναφορά σε ένα Τριαδικό Θεό, και ότι από τον Μάρκο μέχρι την Αποκάλυψη επίσης δεν βρίσκουμε καμία μαρτυρία για την Τριάδα, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας την πιθανότητα ότι όλα τα υπάρχοντα χειρόγραφα μπορεί να έχουν ένα ή περισσότερα κοινά λάθη κειμένου. Ένα άλλο γεγονός που πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι ότι κατά τη διάρκεια εκείνου του χρονικού χάσματος των τριακοσίων ετών ευδοκίμησε η ψευδοδιδασκαλία και αναπτύχθηκε στη διάρκεια της μεγάλης αποστασίας. 

Επιπλέον "Τα Ελληνικά Χειρόγραφα του κειμένου της Καινής Διαθήκης» τροποποιούνταν συχνά από τους γραφείς, οι οποίοι έβαζαν μέσα σε αυτά τα αναγνώσματα που ήταν γνωστά σε αυτούς, και τα οποία θεωρούσαν ότι είναι τα σωστά αναγνώσματα (Δρ C. R. Gregory, ένας από τους μεγαλύτερους κριτικούς κειμένου)." Αλλά αυτή η άποψη εξετάζεται σε ένα επόμενο κεφάλαιο. 

Ένας άλλος συγγραφέας είπε : "Βαδίζουμε ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός όταν προτείνουμε να δώσουμε βαρύτητα στα χειρόγραφα, όχι σύμφωνα με την χρονολογία τους, αλλά σύμφωνα με την χρονολογία του κειμένου που περιέχουν. Στον Tregelles πρέπει να αποδοθεί η τιμή της εισαγωγής αυτής της μεθόδου διαδικασίας, την οποία αυτός κατάλληλα ονόμασε "συγκριτική κριτική." Είναι μια αληθινά επιστημονική μέθοδος, και μας οδηγεί για πρώτη φορά σε ασφαλή αποτελέσματα. ..Αλλά μια μικρή εξέταση θα μας πείσει ότι σαν ένα εργαλείο κριτικής, αυτή η μέθοδος είναι κάθε άλλο παρά τέλεια. Θα μας εφοδιάσει με ένα κείμενο που είναι ευαπόδεικτα αρχαίο, και αυτό, σαν ένα βήμα προς το αληθινό κείμενο, είναι ένα πολύ σημαντικό κέρδος. 

Είναι κάτι σημαντικό να προσεγγίζεις ένα κείμενο που είναι σίγουρα του τρίτου ή του δεύτερου αιώνα. Αλλά το ΜΟΝΟ που μπορεί να υποτεθεί είναι ότι ήταν ένα ιδιόχειρο κείμενο. Εάν αποδείξουμε ότι ένα κείμενο είναι αρχαιότερο από τον τέταρτο αιώνα, που υπήρχε στον τρίτο αιώνα ή καλύτερα ακόμα στο δεύτερο αιώνα , δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι ακόμα ότι δεν έχει παραποιηθεί. Τόσο μακριά από αυτό, εντούτοις, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι τα πολύ χονδροειδή λάθη που έχουν παραμορφώσει ακόμη το κείμενο είχαν εισαχθεί ήδη στο δεύτερο αιώνα. ... Εάν η λύδια λίθος μας αποκαλύπτει μόνο κείμενα που είναι αρχαία, δεν μπορούμε να ελπίζουμε να εξασφαλίσουμε για το αποτέλεσμά μας τίποτα άλλο παρά ένα αρχαίο κείμενο. Αυτό που επιθυμούμε εντούτοις, δεν είναι απλά ένα αρχαίο αλλά ένα γνήσιο κείμενο." Φυσικά, όταν μιλά για τα "χονδροειδή λάθη" ο συγγραφέας δεν μιλά για τα λάθη της διδασκαλίας, αλλά, σαν κριτικός κειμένου, των λαθών στο ίδιο το κείμενο. Το θέμα της αλλοίωσης του κειμένου των Γραφών ταυτόχρονα με τη αλλοίωση της διδασκαλίας στις αποστατημένες εκκλησίες εξετάζεται σε ένα επόμενο κεφάλαιο. Πριν φθάσουμε σε οποιαδήποτε συμπέρασμα, αφήνουμε τον αναγνώστη να εξετάσει τα στοιχεία των εκδόσεων, καθώς μερικές από αυτές είναι πρωΐμότερες από οποιαδήποτε από τα πρωτότυπα αρχαία χειρόγραφα. Αλλά πρώτα δείτε τι συνέβη στα αρχαία πρωτότυπα χειρόγραφα.

4) Τι συνέβη στα πιο πρώιμα αρχαία πρωτότυπα χειρόγραφα; Γιατί δεν έχουμε κανένα αντίγραφο των Γραφών γραμμένο νωρίτερα από τον 5^ο αιώνα (εκτός από τα δύο που γράφτηκαν τον 4^ο αιώνα); Η ακόλουθη αναφορά θα δώσει την απάντηση: «ο Διοκλητιανός το 303 μ.Χ. διέταξε να καούν όλα τα ιερά βιβλία ... αλλά επέζησαν αρκετά για να μεταδοθεί το κείμενο (Swete σε Variorum "Aids")». "Ένας από τους λόγους για τους οποίους κανένα από τα πρώιμα αρχαία πρωτότυπα χειρόγραφα δεν έχει ανακαλυφθεί είναι ότι, όταν βρίσκονταν, καίγονταν από τους διώκτες των Χριστιανών: Ο Ευσέβιος γράφει: «Είδα με τα ίδια μου τα μάτια οι οίκοι της προσευχής να γκρεμίζονται και να ισοπεδώνονται εκ θεμελίων, και οι Θεόπνευστες και Ιερές Γραφές να παραδίνονται στην πυρά στην υπαίθρια αγορά (η Α.Ε. VIII 2.)». Ανάμεσα σε τέτοιες αντιλήψεις δεν θα μπορούσε να αποτύχει να μάθει ποια βιβλία οι άνθρωποι θεωρούσαν ότι είναι πιο πολύτιμα κι απ' τις ζωές τους (Δρ Westcott: Γενική έρευνα για την Ιστορία του Κανόνα της Καινής Διαθήκης., σελ. 383).

5) Μαρτυρίες των εκδόσεων. Για το τρισυπόστατο όνομα: Όλες οι υπάρχουσες εκδόσεις που περιέχουν το τέλος του Ματθαίου περιέχουν το τριαδικό όνομα. ΑΛΛΑ "Σε όλες τις υπάρχουσες εκδόσεις το κείμενο βρίσκεται στην παραδοσιακή (τριαδική) μορφή, αν και πρέπει να αναφερθεί ότι η Αφρικανική αρχαία Λατινική και η αρχαία Συριακή έκδοση είναι ελαττωματικές σε αυτό το σημείο "(Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας και της Ηθικής). «Πάλι... στους μόνους κώδικες που θα ήταν ακόμα και πιθανό να διατηρηθεί μια παλαιότερη γραφή, δηλαδή τον Σιναϊτικό Συριακό και το αρχαιότερο Λατινικό Χειρόγραφο, οι σελίδες που περιείχαν το τέλος του Ματθαίου έχουν εξαφανιστεί.» (F.C. Conybeare) Έτσι ώστε δεν έχουμε κανένα χειρόγραφο νωρίτερα από τον 4ο αιώνα, και στην περίπτωση αυτών των δύο προηγούμενων εκδόσεων η τελευταία σελίδα του Ματθαίου έχει καταστραφεί; Σε αυτές τις περιστάσεις πρέπει να στραφούμε στις πρώιμες αναφορές, που χαρακτηρίζονται "Πατερικά Κείμενα" και να εξετάσουμε τα στοιχεία τους, για να δούμε πώς ανέφεραν το Ματθαίος 28:19, και αυτό θα προχωρήσουμε να κάνουμε.

Συνεχίζεται