Περπατώντας άξια του Ιησού Χριστού.

Ματθ.δ:19,20 και λέγει προς αυτούς· Έλθετε οπίσω μου και θέλω σας κάμει αλιείς ανθρώπων. Οι δε αφήσαντες ευθύς τα δίκτυα, ηκολούθησαν αυτόν.

Ακολουθώ τον Ιησού σημαίνει αυταπάρνηση.

Ματθ.ις:24 Τότε ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού· Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού και ας με ακολουθή.

Το να ακολουθήσουμε τον Ιησού σημαίνει πως θα τηρήσουμε τις εντολές Του.

Α’ Ιωάν.β:4 Όστις λέγει, Εγνώρισα αυτόν, και τας εντολάς αυτού δεν φυλάττει, ψεύστης είναι, και εν τούτω η αλήθεια δεν υπάρχει·

Όταν δεν ακολουθούμε τον Ιησού, ακολουθούμε τον Σατανά.

Ματθ.ιβ:30 Όστις δεν είναι μετ' εμού είναι κατ' εμού, και όστις δεν συνάγει μετ' εμού σκορπίζει.

Πρώτα αποφασίζουμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό και μετά δρούμε.

Φιλ.β:5 Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν, το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού,

Α’ Πέτρ.β:21 Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού·

Α’ Ιωάν.β:6 Όστις λέγει ότι μένει εν αυτώ χρεωστεί, καθώς εκείνος περιεπάτησε, και αυτός ούτω να περιπατή.

Το να μιλάς είναι εύκολη υπόθεση, έτσι δεν είναι; Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν πρόβλημα να σου μιλάνε σχεδόν για κάθε θέμα που μπορείς να σκεφτείς. Μπορούν να φλυαρούν συνέχεια, να λένε χιλιάδες λέξεις και να μην λένε πραγματικά τίποτα σημαντικό.

Τρία αγόρια καυχιόνταν ο ένας στον άλλο για τους πατεράδες τους. Το ένα είπε, «ο πατέρας μου είναι καθηγητής. Όταν μιλάει για πυρηνική φυσική, υπάρχουν μόνο 50 άνθρωποι στον κόσμο που μπορούν να τον καταλάβουν».

Το δεύτερο αγόρι είπε, «ο πατέρας μου είναι νευροχειρουργός παγκόσμιας κλάσης. Όταν μιλάει για εγχειρήσεις εγκεφάλου, υπάρχουν μόνο 20 άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο που μπορούν να τον καταλάβουν».

Το τρίτο αγόρι είπε, «αυτό δεν είναι τίποτα. Ο πατέρας μου είναι ποιμένας. Όταν κηρύττει, κανείς δεν φαίνεται να τον καταλαβαίνει».

Το να μιλάς είναι ένα υπέροχο πράγμα. Είναι ένας από τους τρόπους που μας έδωσε ο Θεός για να επικοινωνούμε και να έχουμε σχέση μεταξύ μας, αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αποκαλούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς που μπορούν να λένε πολλά, αλλά δεν μπορούν να περπατήσουν ανάλογα.

Αναγεννημένος Χριστιανός, σημαίνει κάτι παραπάνω από το να λες τα σωστά λόγια. Είναι κάτι περισσότερο από το να κάνεις καλές πράξεις, να έρχεσαι στην εκκλησία και να μιλάς για τη Βίβλο. Η δοκιμασία του αληθινού Χριστιανού βρίσκεται στον καθημερινό μας περπάτημα με τον Ιησού.

Ματθ.ι:38 και όστις δεν λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, δεν είναι άξιος εμού.

Αυτό είναι το μήνυμα για σήμερα το πρωί – περπατώντας «άξια» του Ιησού Χριστού.

Ο Ιησούς άφησε κάποιες πολύ διακριτές και ξεκάθαρες πατημασιές όταν περπάτησε στη γη. Περπάτησε με τέτοιο τρόπο που είναι εύκολο για μας να το δούμε και να περπατήσουμε άξιά Του, ακολουθώντας τα βήματά Του.

Εφεσ.δ:1-6 Σας παρακαλώ λοιπόν εγώ ο δέσμιος εν Κυρίω να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως, καθ' ην προσεκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη, σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του Πνεύματος διά του συνδέσμου της ειρήνης. Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας· εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα· εις Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν υμίν.

Περπατώντας αξίως.

Τι εννοεί ο Παύλος όταν λέει: «να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως, καθ' ην προσεκλήθητε»;

Είμαι άξιος, σημαίνει έχω αξία. Σημαίνει να έχω κάποιες ιδιότητες που με κάνουν να αξίζω κάτι.

Φαίνεται ότι ο Παύλος μας λέει να κάνουμε το αδύνατο, έτσι δεν είναι; Πώς μπορείς εσύ κι εγώ σαν απλοί θνητοί να αξίζουμε το μεγαλύτερο δώρο του Θεού; Η απάντηση, φυσικά, είναι ότι ποτέ δεν ήμασταν, ούτε θα είμαστε ποτέ.

Λέει στους Ρωμ.γ:10 «δεν υπάρχει δίκαιος ουδέ εις». Λέει ακόμα ότι «επειδή πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού» (Ρωμ. γ:23). Με άλλα λόγια, εσύ και εγώ δεν μπορούμε να είμαστε δίκαιοι από μόνοι μας.

Όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Κανείς μας δεν αξίζει την αγάπη του Θεού. Κανείς μας δεν αξίζει αιώνια ζωή, αλλά, δόξα τω Θεώ για τον Ιησού! Ο Θεός ήρθε σε μας στο πρόσωπο του ανθρώπου Ιησού Χριστού, και άνοιξε το δρόμο.

Άφησε τα ίχνη Tου για να τα δούμε εύκολα και να τα ακολουθήσουμε. Αν δεχτούμε τον Ιησού σαν Κύριο και σωτήρα μας, ακολουθήσουμε τα βήματά Του, το βάδισμά μας θα είναι άξιο. Ο Παύλος δεν μας λέει να κάνουμε κάτι αδύνατον.

Μπορούμε να «περιπατήσουμε αξίως της προσκλήσεως», αλλά μόνο εξαιτίας και μόνο μέσω του Ιησού Χριστού.

Οι πατημασιές του Ιησού

Ο Παύλος συνεχίζει στο εδ.2 για να μας πει πώς να περπατάμε άξια. Δεν μας λέει για τις πατημασιές της κοσμικής σοφίας. Ο κόσμος μας λέει να περπατάμε με υπεροψία, απληστία, καυχησιά και ανυπομονησία.

Ο κόσμος μας λέει να αποδείχνουμε συνέχεια ότι είμαστε καλύτεροι από οποιονδήποτε άλλο. Μας λέει να αρπάξουμε ό,τι μπορούμε να αρπάξουμε. Αν κάποιος μπει στη μέση, πάτησέ τον και προχώρα.

Όχι, ο Παύλος μας λέει να ακολουθήσουμε τις πατημασιές του Ιησού.

Μας λέει να περπατήσουμε με τον τρόπο που περπάτησε ο Ιησούς, και ο Ιησούς περπάτησε:

Ταπεινά!

Η ταπείνωση είναι το αντίθετο της υπερηφάνειας, και ο Ιησούς ήταν ταπεινός.

Φιλ.β:8 και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.

Α΄Πέτρ.β:21-25 Διότι εις τούτο προσεκλήθητε, επειδή και ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς διά να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού· όστις αμαρτίαν δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι αυτού. Όστις λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως· όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, διά να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη, αποθανόντες κατά τας αμαρτίας· με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε. Διότι υπήρχετε ως πρόβατα πλανώμενα, αλλά τώρα επεστράφητε εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών σας.

Όλες οι απαιτήσεις του Χριστού μπορούν να συνοψιστούν σε δύο λέξεις - «ακολούθει μοι».

Είμαι σίγουρος ότι ο μόνος τρόπος για να κερδίσουμε τον κόσμο είναι να κατανοήσουμε την πρόκληση του Ιησού και να πάρουμε στα σοβαρά όλα όσα συνεπάγεται.

Χριστιανός είναι αυτός που ακολουθεί τα βήματα του Ιησού Χριστού. Ακολουθώ σημαίνει «παίρνω τον ίδιο δρόμο» όπως κάποιος άλλος. Χριστιανός είναι αυτός που κάνει ακριβώς αυτό - ακολουθεί τα βήματα του Ιησού.

Πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε τα βήματα του Ιησού; Ας αναλογιστούμε κάποια χαρακτηριστικά της ζωής και της διακονίας του Κυρίου μας και ας μάθουμε πώς μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του.

1. Πρέπει να έχουμε τις ίδιες προτεραιότητες.

Ο Θεός ήταν η πρώτη προτεραιότητα στη ζωή του Ιησού. Το ενδιαφέρον της υπηρεσίας του Πατέρα ήταν πάνω από όλα. Αυτό έγινε ιδιαίτερα προφανές, όταν σαν δωδεκάχρονο αγόρι, ανταποκρίθηκε στην επίπληξη των γονιών Του λέγοντας, «Διά τι με εζητείτε; δεν ηξεύρετε ότι πρέπει να ήμαι εις τα του Πατρός μου»; (Λουκ.β:49).

Δείτε επίσης πώς ο Ιησούς χειρίστηκε την περίπτωση με τη γυναίκα στο πηγάδι, στον Ιωάν.δ. Ο Ιησούς είχε μαρτυρήσει σ’ αυτή την απελπισμένη και φτωχή γυναίκα. Αυτή άφησε τη στάμνα με το νερό και πηγαίνοντας στην πόλη κάλεσε τους ανθρώπους «Έλθετε να ίδητε άνθρωπον». Όταν οι μαθητές επέστρεψαν από την πόλη με φαγητό, το πρόσφεραν στον Ιησού που είπε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με και να τελειώσω το έργον αυτού» (Ιωάν.δ:34).

Ο Ιησούς μίλησε προσωπικά για τα κίνητρα και τους στόχους της ζωής Του όταν διακήρυξε στον Ιωάν.η:29, «εγώ κάμνω πάντοτε τα αρεστά εις αυτόν». Αυτή ήταν η φιλοσοφία της ζωής Του. Δεν ήθελε να αρέσει στους άλλους, αλλά μάλλον «να αρέσει στον Θεό».

Ο Ιησούς απαιτεί μια πίστη που ο Θεός θα έχει την πρώτη θέση και μας έδωσε το παράδειγμα της δικής Του ζωής την οποία μπορούμε να μιμηθούμε στη δική μας ζωή. Θυμάσαι τα δυνατά λόγια του Ιησού στο Λουκ ιδ:26; «Εάν τις έρχηται προς εμέ και δεν μισή τον πατέρα αυτού και την μητέρα και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου».

Οι απαιτήσεις του Χριστού πρέπει να είναι υπεράνω και πριν από κάθε άλλη αξίωση στη ζωή μας. Η σχέση μας μαζί Του πρέπει να είναι στην πρώτη θέση. Πρέπει να Του δώσουμε την υπέρτατη αφοσίωση στη ζωή μας.

2. Πρέπει να Τον ακολουθήσουμε στα βήματα της προσευχής Του.

Η προσευχή ήταν απόλυτα το κέντρο στη ζωή και τη διακονία του Ιησού. Αν ψάξετε τα Ευαγγέλια, θα ανακαλύψετε τουλάχιστον δεκαπέντε καταγεγραμμένες περιπτώσεις που ο Ιησούς προσευχήθηκε. Το παράδειγμά Του σαν άνθρωπος προσευχής, στέκεται σαν αδιάσειστη και αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι η προσευχή είναι ζωτικής σημασίας στη ζωή ενός χριστιανού.

Δεν είμαστε έτοιμοι να κηρύξουμε, να διδάξουμε, να οδηγήσουμε, ή ακόμη και να αντιμετωπίσουμε τις απαιτήσεις ενός προγράμματος εργασίας αν δεν έχουμε ακολουθήσει τα βήματα της προσευχής Του.

3. Πρέπει να Τον ακολουθήσουμε στο πως έβλεπε τους ανθρώπους.

Οι άνθρωποι ήταν σημαντικοί στη ζωή και τη διακονία του Ιησού. Οι θεολόγοι περιγράφουν τον Ιησού σαν τον «άνθρωπο για τους άλλους». Ενδιαφερόταν πολύ για τους ανθρώπους.

Αν ακολουθήσουμε τα βήματα του Ιησού, τα μικρά παιδιά θα είναι σημαντικά για μας. Στον καιρό της Καινής Διαθήκης θεωρούνταν ασήμαντα. Η στάση των μαθητών στο Μάρκ.ι:13 εκφράζει αυτή την άποψη. Όταν οι μητέρες άρχισαν να φέρνουν τα παιδιά τους στον Ιησού, επιθυμώντας να Τον αγγίξουν, οι μαθητές παρενέβησαν για να το εμποδίσουν.

Οι μαθητές δεν πίστευαν ότι ο Ιησούς είχε χρόνο για τόσο ασήμαντους ανθρώπους. Αλλά ο Ιησούς απέδειξε ότι έκαναν λάθος όταν είπε αγανακτισμένος: «Αφήσατε τα παιδία να έρχωνται προς εμέ, και μη εμποδίζετε αυτά· διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία του Θεού» (Μάρκ.ι:14).

Ο Ιησούς δεν αγαπούσε μόνο τα μικρά παιδιά, αλλά και τους μεγάλους αμαρτωλούς. Μία από τις επικρίσεις που συχνά δεχόταν ο Ιησούς από τους θρησκευτικούς ηγέτες των ημερών Του ήταν: «ότι ούτος αμαρτωλούς δέχεται και συντρώγει μετ' αυτών» (Λουκ.ιε:2). Ο Ιησούς δεχόταν τους αμαρτωλούς επειδή ήρθε να τους αναζητήσει και να τους σώσει. Αγαπούσε τους φοροεισπράκτορες, όπως ο Ματθαίος και ο Ζακχαίος. Αγαπούσε τις πόρνες, όπως η Μαρία η Μαγδαληνή και η γυναίκα στο πηγάδι.

Το πιο εκπληκτικό γεγονός για την αγάπη του Θεού εν Χριστώ, είναι ότι δεν αγαπά μόνο το μικρότερο παιδί και τον μεγαλύτερο αμαρτωλό, αγαπά επίσης τους χειρότερους εχθρούς Του. Ο Ιησούς προσπαθούσε συνεχώς να σπάσει την άκαμπτη σκληρή καρδιά των θρησκευτικών ηγετών, αλλά δεν τον άκουγαν.

Είναι οι άνθρωποι σημαντικοί για μας; Μας νοιάζει που κυριολεκτικά εκατομμύρια άνθρωποι στην πόλη μας, στη χώρα μας, σε ολόκληρο τον κόσμο χάνονται χωρίς τον Χριστό; Πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του για να τους πλησιάσουμε ξανά και ξανά, όλες τις ηλικίες, όλες τις τάξεις, όλες τις φυλές των ανθρώπων.

4. Πρέπει να ακολουθήσουμε την αγνότητά Του.

Α’ Ιωάν.α:7 εάν όμως περιπατώμεν εν τω φωτί, καθώς αυτός είναι εν τω φωτί, έχομεν κοινωνίαν μετ' αλλήλων, και το αίμα του Ιησού Χριστού του Υιού αυτού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας.

Το φως, μεταξύ άλλων, είναι σύμβολο της αγνότητας. Όταν διαβάζουμε στα Ευαγγέλια τη ζωή του Ιησού βλέπουμε ένα άτομο αγνότητας. Κατά τη διάρκεια της διακονίας Του, ο Ιησούς Χριστός ήταν αγνός στις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις. Είναι το τέλειο παράδειγμα αγνότητας.

5. Πρέπει να ακολουθήσουμε τα βήματα της εγκαρτέρησής Του.

Ο Παύλος στην επιστολή προς Εβραίους, κατάλαβε πολύ καλά την υπομονή ή την αντοχή του Ιησού. Στην Εβρ.ιβ:2 ο Ιησούς περιγράφεται σαν ένας που «ὑπέμεινεν σταυρὸν». Στο επόμενο  εδάφιο ο συγγραφέας απεικονίζει περαιτέρω τον Ιησού σαν «υπομείναντα υπό των αμαρτωλών τοιαύτην αντιλογίαν».

Ο Ιησούς υπέφερε μέχρι τέλους, και μας προκαλεί να κάνουμε το ίδιο. Στο ίδιο απόσπασμα, Εβρ.ιβ:1-3, η χριστιανική ζωή απεικονίζεται σαν ένας αγώνας - ένας αγώνας που πρέπει να τον τρέξουμε με υπομονή. Ο Ιησούς, ο Κύριός μας, έχει περάσει αυτό το μονοπάτι πριν από μας και μας περιμένει στη γραμμή του τερματισμού. Κάθε Χριστιανός πρέπει να «αποβλέψει στον Ιησού», στη γραμμή του τερματισμού του αγώνα, και να τρέξει τον αγώνα με υπομονή.

Ο Ιησούς θέλει να τερματίσουμε. Δεν θέλει να είμαστε ηττοπαθείς όπως ο Δημάς, αλλά να τελειώσουμε τον αγώνα όπως ο απόστολος Παύλος που διακήρυξε: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα».

6. Πρέπει να Τον ακολουθήσουμε στις διακηρύξεις Του.

Ο Λουκάς είδε τον Ιησού να εκπληρώνει τα λόγια του Ης.ξα όταν έγραψε: «Πνεύμα Κυρίου είναι επ' εμέ, διά τούτο με έχρισε· με απέστειλε διά να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, διά να ιατρεύσω τους συτετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, διά να κηρύξω ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν» (Λουκ.δ:18-19). Αυτά τα δύο εδάφια μας δίνουν κάποιες πληροφορίες για τη διακονία του Ιησού.

Πρώτο, ο Ιησούς φανέρωσε τα καλά νέα της παρηγοριάς. Ήρθε «διά να ιατρεύσει τους συτετριμμένους την καρδίαν». Συντετριμμένοι άνθρωποι βρίσκονται παντού. Είναι σε κάθε εκκλησία. Όπως ο Ιησούς κήρυττε το ευαγγέλιο, παρηγορώντας τους ανθρώπους του πρώτου αιώνα, πρέπει να κάνουμε το ίδιο για τους ανθρώπους του εικοστού πρώτου.

Δεύτερο, ο Ιησούς διακήρυξε τα καλά νέα της απελευθέρωσης. Ήρθε για «να κηρύξει προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν». Ο Ιωάννης η:34 μας υπενθυμίζει ότι «πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας». Οι άνθρωποι που ζουν κάτω από τη σκλαβιά της αμαρτίας πρέπει να ακούσουν τα καλά νέα της απελευθέρωσης.

Τρίτο, ο Ιησούς παρουσίασε τα καλά νέα της ανάβλεψης. Ήρθε για να δώσει όραση στους τυφλούς. Η πνευματική τύφλωση είναι ακόμα χειρότερη από τη σωματική τύφλωση. Ο Ιησούς αποκατέστησε την όραση πολλών ανθρώπων που ήταν σωματικά τυφλοί, αλλά ήρθε κυρίως για να δώσει όραση σε εκείνους που ήταν πνευματικά τυφλοί.

Τέταρτο, ο Ιησούς παρουσίασε τα καλά νέα της ελευθερίας. Ήρθε «να αποστείλει τους συντεθλασμένους εν ελευθερία». Συντεθλασμένοι άνθρωποι είναι αυτοί που είναι καταπιεσμένοι. Η καταπίεση είναι πολύ πιο βαθιά και σκληρή από τη σκλαβιά. Σημαίνει ότι ένα άτομο έχει συνθλιβεί, ηττηθεί, μαστιγωθεί από τη ζωή. Ο Ιησούς ήρθε να δώσει ελπίδα σε εκείνους που ήταν απελπισμένοι.

Πέμπτο, ο Ιησούς παρουσίασε τα καλά νέα της σωτηρίας. Ήρθε «διά να κηρύξει ευπρόσδεκτον Κυρίου ενιαυτόν». Ο Ιησούς ήρθε να ανακοινώσει ότι η μέρα της σωτηρίας είχε έρθει. Η παροχή άφθονης ζωής του Θεού είναι πλέον διαθέσιμη.

Μερικές φορές το να υπηρετείς τον Θεό, είναι σαν να περπατάς μέσα σε ναρκοπέδιο. Αλλά πάρε κουράγιο, οι πατημασιές Του είναι μπροστά μας, Αυτός προχωράει μπροστά! Ακολούθα τα βήματά Του και θα φτάσεις με ασφάλεια στο σπίτι.