Υψηλοί τόποι

Ειδωλολατρικός τόπος λατρείας (Όλυμπος, Βαβέλ, Ζιγκουράτ, - Μετέωρα, Σουμελά, Άγιο Όρος, Προφήτης Ηλίας).

Ήταν πάντα συνδεδεμένοι με όργια και ανθρωποθυσίες (Μολώχ).

Ήταν συνήθως ξέφωτα σε βουνά και λόφους.

Ο Θεός είχε προειδοποιήσει τον Ισραήλ:

Έξοδ.λδ:12 Προσέχε εις σεαυτόν, μη κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης εις την οποίαν υπάγεις, μήποτε γείνη παγίς εν τω μέσω σου·

Δευτ.ιβ:2-14

Θέλετε καταστρέψει πάντας τους τόπους, όπου τα έθνη, τα οποία θέλετε κυριεύσει, ελάτρευον τους θεούς αυτών, επί τα υψηλά όρη και επί τους λόφους και υποκάτω παντός δένδρου δασέος.

Μην αφήσεις τίποτα από τα παλιά!

Μα….. κακό είναι αυτό; Εγώ ξέρω…

Αυτά ήταν για τους Εβραίους, θα πει κάποιος.

Ο απόστολος Παύλος θα χρησιμοποιήσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο (Α’ Κορ.ι) για να μας πει: «Ταύτα δε έγειναν παραδείγματα ημών, διά να μη ήμεθα ημείς επιθυμηταί κακών, καθώς και εκείνοι επεθύμησαν».

Ό,τι κλέβει την προσοχή, την τιμή και την λατρεία από το πρόσωπο του Θεού, είναι είδωλο, ένας υψηλός τόπος.

Ο Θεός είπε τότε «προσέξτε» και το ίδιο λέει και σήμερα: «Προσέξτε τον παλαιό άνθρωπο».

Εφεσ.δ:22 να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας,

ΕΝΑ πράγμα να κρατάς από την παλιά ζωή, είναι ένα αλσίδιο λατρείας, ένας υψηλός τόπος.

Πας στην εκκλησία, και μόλις φύγεις πας στο άλσος.

Οι Ισραηλίτες μιμήθηκαν τους Εθνικούς:

Αρχικά άρχισαν να λατρεύουν τον Θεό σε υψηλούς τόπους:

Α’ Σαμ.θ:12 …Και εκείνα απεκρίθησαν προς αυτούς και είπον, Είναι ιδού, έμπροσθέν σου· τάχυνον λοιπόν· διότι σήμερον ήλθεν εις την πόλιν, επειδή είναι σήμερον θυσία του λαού επί του υψηλού τόπου·

Α’ Βασ.γ:4 Και υπήγεν ο βασιλεύς εις Γαβαών, διά να θυσιάση εκεί· διότι εκείνος ήτο ο υψηλός τόπος ο μέγας· χίλια ολοκαυτώματα προσέφερεν ο Σολομών επί το θυσιαστήριον εκείνο.

Αργότερα άρχισαν να θυσιάζουν στα είδωλα:

Α’ Βασ.ια:7 Τότε ωκοδόμησεν ο Σολομών υψηλόν τόπον εις τον Χεμώς, το βδέλυγμα του Μωάβ, εν τω όρει τω απέναντι της Ιερουσαλήμ, και εις τον Μολόχ, το βδέλυγμα των υιών Αμμών.

Β’ Βασ.ιζ:10-17 Και ανήγειραν εις εαυτούς αγάλματα και άλση επί πάντα υψηλόν λόφον και υποκάτω παντός δένδρου πρασίνου. Και εκεί εθυμίαζον επί πάντας τους υψηλούς τόπους, καθώς τα έθνη τα οποία ο Κύριος εξεδίωξεν απέμπροσθεν αυτών· και έπραττον πονηρά πράγματα διά να παροργίζωσι τον Κύριον· και ελάτρευσαν τα είδωλα, περί των οποίων ο Κύριος είπε προς αυτούς, Δεν θέλετε κάμει το πράγμα τούτο. Και διεμαρτυρήθη ο Κύριος κατά του Ισραήλ και κατά του Ιούδα, διά χειρός πάντων των προφητών, πάντων των βλεπόντων, λέγων, Επιστρέψατε από των οδών υμών των πονηρών και φυλάττετε τας εντολάς μου, τα διατάγματά μου, κατά πάντα τον νόμον τον οποίον προσέταξα εις τους πατέρας σας και τον οποίον απέστειλα εις εσάς διά μέσου των δούλων μου των προφητών. Πλην αυτοί δεν υπήκουσαν, αλλ' εσκλήρυναν τον τράχηλον αυτών, ως τον τράχηλον των πατέρων αυτών, οίτινες δεν επίστευσαν εις Κύριον τον Θεόν αυτών. Και απέρριψαν τα διατάγματα αυτού και την διαθήκην αυτού, την οποίαν έκαμε μετά των πατέρων αυτών, και τας διαμαρτυρήσεις αυτού, τας οποίας διεμαρτυρήθη εναντίον αυτών· και υπήγαν οπίσω της ματαιότητος, και εματαιώθησαν, και οπίσω των εθνών των πέριξ αυτών, περί των οποίων ο Κύριος προσέταξεν αυτούς, να μη πράξωσιν ως εκείνα. Και εγκατέλιπον πάσας ταις εντολάς Κυρίου του Θεού αυτών, και έκαμον εις εαυτούς χωνευτά, δύο μόσχους, και έκαμον άλση και προσεκύνησαν πάσαν την στρατιάν του ουρανού και ελάτρευσαν τον Βάαλ. Και διεβίβαζον τους υιούς αυτών και τας θυγατέρας αυτών διά του πυρός, και μετεχειρίζοντο μαντείας και οιωνισμούς, και επώλησαν εαυτούς εις το να πράττωσι πονηρά ενώπιον του Κυρίου, διά να παροργίζωσιν αυτόν.

Η παρακοή κόστισε στον Ισραήλ. Ο Θεός μας τα δείχνει για να δούμε τι θα κοστίσει σ’ εμάς αν δεν ακούσουμε.

Αριθ.λγ:50-56 Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωϋσήν εις τας πεδιάδας Μωάβ παρά τον Ιορδάνην κατέναντι της Ιεριχώ, λέγων, Λάλησον προς τους υιούς Ισραήλ και ειπέ προς αυτούς, Αφού διαβήτε τον Ιορδάνην προς την γην Χαναάν, θέλετε εκδιώξει πάντας τους κατοίκους της γης απ' έμπροσθέν σας και καταστρέψει πάσας τας εικόνας αυτών και καταστρέψει πάντα τα χυτά είδωλα αυτών και κατεδαφίσει πάντας τους βωμούς αυτών· και θέλετε κυριεύσει την γην και κατοικήσει εν αυτή· διότι εις εσάς έδωκα την γην ταύτην εις κληρονομίαν· και θέλετε διαμοιρασθή την γην διά κλήρων μεταξύ των συγγενειών σας· εις τους περισσοτέρους θέλετε δώσει περισσοτέραν κληρονομίαν, και εις τους ολιγωτέρους θέλετε δώσει ολιγωτέραν κληρονομίαν· εκάστου η κληρονομία θέλει είσθαι εις το μέρος όπου πέση ο κλήρος αυτού· κατά τας φυλάς των πατέρων σας θέλετε κληρονομήσει. Εάν όμως δεν εκδιώξητε τους κατοίκους της γης απ' έμπροσθέν σας, τότε όσους ηθέλετε αφήσει εξ αυτών να μένωσι, θέλουσιν είσθαι άκανθαι εις τους οφθαλμούς σας και κέντρα εις τας πλευράς σας και θέλουσι σας ενοχλεί εν τω τόπω όπου κατοικείτε· και έτι, καθώς εστοχαζόμην να κάμω εις αυτούς, ούτω θέλω κάμει εις εσάς.

Το πέρασμα του Ιορδάνη, συμβολίζει την αναγέννηση. Μετά, μπαίνεις στην γη Χαναάν. Τώρα πρέπει να διώξεις όλα όσα κατοικούσαν μέσα σου: ψέματα, κομπίνες, πορνείες, βλασφημίες, φαρμακείες.

Ό,τι αφήσεις θα είναι αγκάθι. Ναι, θα είσαι μέσα στην Χαναάν, αλλά θα πονάς. Το αγκάθι μολύνει.

Όταν διαβήκαμε τον Ιορδάνη (βάπτισμα), αφήσαμε τον παλιό άνθρωπο (τυπικά), στην πραγματικότητα μέρα με την μέρα, κάθε μέρα.

Ο Ιησούς εργάζεται συνεχώς, έτσι ο Θεός μας βλέπει άγιους διά Ιησού Χριστού, όχι γιατί είμαστε.

Πρέπει λοιπόν να γίνει αυτός ο καθαρισμός στη ζωή μας και να αφήνουμε το Πνεύμα του Θεού να μας δείχνει τα ατακτοποίητα σημεία μας.

Ρωμ.α:29 πλήρεις όντες πάσης αδικίας, πορνείας, πονηρίας, πλεονεξίας, κακίας, γέμοντες φθόνου, φόνου, έριδος, δόλου, κακοηθείας·

Μήπως κάτι απ’ αυτά έχει μείνει; - είναι υψηλός τόπος, είδωλο.

Αφού καταπολεμήσουμε τα πάντα θα σταθούμε.

Γαλ.ε:19 Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια,

Όλα αυτά ο Θεός θέλει να τα κόψει, να μας καθαρίσει και να προχωρήσουμε.

Όσο κρατάμε αυτά τα αγκάθια, πονάμε και καθυστερούμε.

Αν μείνουν μέχρι τέλους; - Βασιλεία Θεού δεν θα δουν!

Ο διάβολος είναι πονηρός και κακός. Ο Θεός δεν θέλει χαραμάδες, γι’ αυτό δίνει έμφαση στον καθαρισμό.

Λευιτ.ιζ:3,4 Όστις άνθρωπος εκ του οίκου Ισραήλ σφάξη βουν ή αρνίον ή αίγα εν τω στρατοπέδω, ή όστις σφάξη έξω του στρατοπέδου, και εις την θύραν της σκηνής του μαρτυρίου δεν φέρη αυτό, διά να προσφέρη προσφοράν εις τον Κύριον έμπροσθεν της σκηνής του Κυρίου, αίμα θέλει λογισθή εις εκείνον τον άνθρωπον· αίμα έχυσε και θέλει εξολοθρευθή ο άνθρωπος εκείνος εκ μέσου του λαού αυτού·

Θυσία θα γίνεται ΜΟΝΟ στη Σκηνή του Μαρτυρίου.

Καθαρή εντολή. Και σήμερα ο Θεός δίνει καθαρές εντολές.

Αλλά ο άνθρωπος, δεν νομίζει ότι…. αποφασίζει και βάζει δικούς του νόμους για το κάθε τι.

Α’ Βασ.γ:1 Έκαμε δε ο Σολομών επιγαμίαν μετά του Φαραώ, βασιλέως της Αιγύπτου, και έλαβε την θυγατέρα του Φαραώ· και έφερεν αυτήν εις την πόλιν Δαβίδ, εωσού ετελείωσε να οικοδομή τον οίκον αυτού και τον οίκον του Κυρίου και το τείχος της Ιερουσαλήμ κύκλω.

Τι θα περίμενε κανείς από ένα σοφό άνθρωπο;

Ο Δαβίδ (άνθρωπος κατά την καρδίαν του Θεού), φυλούσε τα διατάγματά Του, δεν άφηνε ειδωλολατρίες.

Για να μπορέσεις να φυλάξεις τα διατάγματα του Θεού, πρέπει να ξέρεις τον λόγο Του. Το Πνεύμα του Θεού, όσο αφορά στην επαφή με τον λόγο του Θεού, χρησιμοποιεί την λέξη «σπούδασον», όχι αρπαχτές.

Ακόμα, μπορεί να ξέρεις ιστορία, να ξέρεις νομικά και φιλολογία, αλλά αυτά όλα δεν αναιρούν την σπουδή του λόγου του Θεού.

Η σπουδή απαιτεί χρόνο, κόπο και ταπείνωση.

Όταν ο λόγος του Θεού δεν μελετάται, δεν ακούγεται, δεν διδάσκεται, δεν κηρύττεται, ο λαός δεν ξέρει τι έχει πει ο Θεός.

Δεν τον νοιάζει τον διάβολο να λες ότι αγαπάς τον Θεό, τον ενδιαφέρει η χαραμάδα, γιατί τότε σε έχει στο χέρι!

Α’ Βασ.ια:1,2 Ηγάπησε δε ο βασιλεύς Σολομών πολλάς ξένας γυναίκας, εκτός της θυγατρός του Φαραώ, Μωαβίτιδας, Αμμωνίτιδας, Ιδουμαίας, Σιδωνίας, Χετταίας· εκ των εθνών περί των οποίων ο Κύριος είπε προς τους υιούς Ισραήλ, Δεν θέλετε εισέλθει προς αυτά, ουδέ αυτά θέλουσιν εισέλθει προς εσάς, μήποτε εκκλίνωσι τας καρδίας σας κατόπιν των θεών αυτών· εις αυτά ο Σολομών προσεκολλήθη με έρωτα.

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα! Προσοχή, προσοχή, προσοχή!

Ζούμε για τον Ιησού. Πρέπει να γκρεμίσουμε τα είδωλα, γιατί διαφορετικά ο διάβολος θα μας ξεγελάσει και δεν θα πάμε στον ουρανό.

Γέν.ιζ:1 ….Εγώ είμαι Θεός ο Παντοκράτωρ· περιπάτει ενώπιόν μου, και έσο τέλειος.

Ο καθένας λίγο πολύ ξέρει ποια είναι τα αδύνατα σημεία του.

Α’ Βασ.ιδ:21-24 Ο δε Ροβοάμ ο υιός του Σολομώντος εβασίλευσεν επί τον Ιούδαν. Τεσσαρακόντα και ενός έτους ήτο ο Ροβοάμ ότε έγεινε βασιλεύς, και εβασίλευσε δεκαεπτά έτη εν Ιερουσαλήμ, τη πόλει την οποίαν ο Κύριος εξέλεξεν εκ πασών των φυλών του Ισραήλ διά να θέση το όνομα αυτού εκεί. Και το όνομα της μητρός αυτού ήτο Νααμά η Αμμωνίτις. Έπραξε δε ο Ιούδας πονηρά ενώπιον του Κυρίου και παρώξυναν αυτόν εις ζηλοτυπίαν με τας αμαρτίας αυτών, τας οποίας ημάρτησαν υπέρ πάντα όσα έπραξαν οι πατέρες αυτών. Διότι και αυτοί ωκοδόμησαν εις εαυτούς τόπους υψηλούς, και έκαμον αγάλματα και άλση επί παντός υψηλού λόφου και υποκάτω παντός δένδρου πρασίνου. Ήσαν δε έτι εν τη γη και σοδομίται και έπραττον κατά πάντα τα βδελύγματα των εθνών, τα οποία ο Κύριος εξεδίωξεν απ' έμπροσθεν των υιών Ισραήλ.

Πάλι τα ίδια!!

εβασίλευσεν επί τον Ιούδαν. Ο Θεός τους είχε δώσει όλη τη γη, αλλά αυτοί χωρίστηκαν σε Βόρειο Βασίλειο (10 φυλές) και Νότιο Βασίλειο (Ιούδας & Βενιαμίν και οικογένειες απ’ όλες τις άλλες φυλές που πίστευαν ότι η λατρεία πρέπει να δίνεται στην Ιερουσαλήμ).

Α’ Βασ.ιβ:28 «Έλαβε λοιπόν ο βασιλεύς βουλήν και έκαμε δύο μόσχους χρυσούς, και είπε προς αυτούς, Φθάνει εις εσάς να αναβαίνητε εις Ιερουσαλήμ· ιδού, οι θεοί σου, Ισραήλ, οίτινες σε ανήγαγον εκ γης Αιγύπτου» (περίπου για 400 χρόνια).

Η πίστη έλεγε: ο Θεός πρέπει να λατρεύεται στην Ιερουσαλήμ. Όσοι έχασαν την πίστη τους, χρειαζόταν ορατά πράγματα (υποκατάστατα).

Β’ Βασ.ιζ:6-9 Εν τω εννάτω έτει του Ωσηέ, ο βασιλεύς της Ασσυρίας εκυρίευσε την Σαμάρειαν και μετώκισε τον Ισραήλ εις την Ασσυρίαν, και κατώκισεν αυτούς εν Αλά και εν Αβώρ, παρά τον ποταμόν Γωζάν, και εν ταις πόλεσι των Μήδων. Έγεινε δε τούτο, διότι οι υιοί του Ισραήλ ημάρτησαν εις Κύριον τον Θεόν αυτών, όστις ανήγαγεν αυτούς εκ γης Αιγύπτου, υποκάτωθεν της χειρός του Φαραώ βασιλέως της Αιγύπτου, και εσεβάσβησαν άλλους θεούς, και περιεπάτησαν εις τα νόμιμα των εθνών, τα οποία εξεδίωξεν ο Κύριος απέμπροσθεν των υιών Ισραήλ, και τα των βασιλέων του Ισραήλ, τα οποία εθέσπισαν. Και έπραττον οι υιοί του Ισραήλ κρυφίως πράγματα, τα οποία δεν ήσαν ευθέα ενώπιον Κυρίου του Θεού αυτών, και ωκοδόμησαν εις εαυτούς υψηλούς τόπους εν πάσαις ταις πόλεσιν αυτών, από πύργου φυλάκων έως οχυράς πόλεως.

Το αποτέλεσμα: όταν ο λαός του Θεού παρακούει, ο διάβολος παίρνει εξουσία, κυριεύει και σκορπίζει το λαό του Θεού.

Και έπραττον οι υιοί του Ισραήλ κρυφίως πράγματα, Μήπως γίνεται και σημερα; Θα έρθει ο Ασσύριος!

Ο Θεός μας έχει δώσει τα πάντα κι εμείς κρατάμε πράγματα που Τον λυπούν;

Β’ Βασ.ιη:1-3 Εν δε τω τρίτω έτει του Ωσηέ υιού του Ηλά, βασιλέως του Ισραήλ, εβασίλευσεν Εζεκίας ο υιός του Άχαζ βασιλέως του Ιούδα. Εικοσιπέντε ετών ηλικίας ήτο, ότε εβασίλευσεν· εβασίλευσε δε εικοσιεννέα έτη εν Ιερουσαλήμ. Και το όνομα της μητρός αυτού ήτο Αβί, θυγάτηρ του Ζαχαρίου. Και έκαμε το ευθές ενώπιον του Κυρίου, κατά πάντα όσα έκαμε Δαβίδ ο πατήρ αυτού.

Ο Θεός θέλει Δαβίδ και Εζεκίες, βασιλιάδες δοσμένους σ’ Αυτόν. Με τον Ιεροβοάμ δεν έκανε τίποτα, όπως και με τον Μανασή.

Ο αγιασμός δεν συμβαίνει κατά τύχη, ξαφνικά, δεν κοιμάσαι και ξυπνάς πιο άγιος! Είναι κόπος, έργο, ζωή!

Β’ Βασ.ιζ:20-22 Και απέβαλεν ο Κύριος παν το σπέρμα του Ισραήλ και κατέθλιψεν αυτούς, και παρέδωκεν αυτούς εις την χείρα των διαρπαζόντων, εωσού απέρριψεν αυτούς από προσώπου αυτού. Διότι απεσχίσθη ο Ισραήλ από του οίκου Δαβίδ, και έκαμον βασιλέα τον Ιεροβοάμ υιόν του Ναβάτ· και ο Ιεροβοάμ απέσπασε τον Ισραήλ εξόπισθεν του Κυρίου, και έκαμεν αυτούς να αμαρτήσωσιν αμαρτίαν μεγάλην. Διότι οι υιοί Ισραήλ περιεπάτησαν εν πάσαις ταις αμαρτίαις του Ιεροβοάμ, τας οποίας έπραξε· δεν απεμακρύνθησαν απ' αυτών,

Όταν ο οίκος του Κυρίου μιαίνεται, ο Κύριος φεύγει…

Αμαρτιούλες, αμαρτιούλες….

Πάντοτε άνθρωποι μιλούσαν τον λόγο του Θεού για να διατηρείται καθαρός ο οίκος Του.