- έχοντας τον Θεό στο κέντρο της λατρείας μας.
Ποιο από τα
παρακάτω είναι αληθινή λατρεία;
· Μια
τεράστια εκκλησία που κουνιέται στους ήχους τέλειας μουσικής μιας ταλαντούχας
ομάδας επαγγελματιών μουσικών.
· Μια
λεπτά ντυμένη χορωδία που κάθεται απαλά σε σειρές από ξύλινα καθίσματα, ενώ η
απαλή μουσική των οργάνων παίζει ένα αργό, λυπητερό ύμνο.
· Μια
παρέα νεαρών που φορούν εξεζητημένα τζιν, πίνοντας χυμό, και κάθονται
συζητώντας τι σημαίνει η Βίβλος γι’ αυτούς.
· Τριάντα
άνθρωποι σε μια καταρρέουσα καλύβα από λάσπη στην Αφρική, που συζητάνε το πώς
θα μπορούσαν να αποκτήσουν ένα αντίγραφο της Βίβλου για την «εκκλησία» τους.
Δεν πρόκειται
να απαντήσω στην ερώτηση για το ποιο από αυτά τα σενάρια είναι αληθινή λατρεία.
Αντ’ αυτού, πρέπει να μιλήσουμε για τη λατρεία και τι συνθέτει την αληθινή
λατρεία. Σκεφτόμαστε περισσότερο τι πρέπει να κάνουμε στη λατρεία και όχι τι είναι
λατρεία. Συγκεκριμένα, θέλουμε να κατανοήσουμε πώς μπορούμε να κρατήσουμε τον
Θεό στο κέντρο της λατρείας μας.
Ενισχύει,
δεν αποσπά την προσοχή.
Οτιδήποτε έχει
να κάνει με την λατρεία - μουσική, βίντεο, μηχανήματα ήχου, ενδυμασία,
διακοσμήσεις, ατμόσφαιρα, το κλίμα, καθίσματα, η διάρκεια, το περιεχόμενο - πρέπει
να χρησιμεύει για την ενίσχυση της λατρείας, δεν αποσπά την προσοχή από αυτήν.
Δημιουργική,
όχι διασκεδαστική.
Ένας από τους
μεγαλύτερους περισπασμούς στη λατρεία είναι αυτός που πραγματικά δύσκολα
εντοπίζεται. Είναι η απόσπαση της προσοχής του μυαλού που βρίσκεται αλλού. Τι
θέλω να πω. Συχνά, θεωρούμε σαν «περισπασμό» στη λατρεία, κάτι που τραβάει την
προσοχή μας και την στρέφει σε κάτι άλλο, όπως κάποιο πρόβλημα στο ηχητικό
σύστημα, ένα τυπογραφικό λάθος, ή οι αταίριαστες κάλτσες του ποιμένα. Αλλά «απόσπαση
της προσοχής» είναι και η απουσία ενδιαφέροντος. Είναι η λατρεία που επιτρέπει
στο μυαλό μας να φύγει και απλά να ακολουθούμε τη ροή, μηχανικά. Αν η λατρεία
αποτυγχάνει να εμπλέξει το μυαλό, αποσπάται. Απόσπαση προσοχής είναι οτιδήποτε
προκαλεί το μυαλό να απεμπλακεί από αυτό που θα έπρεπε να είναι. Μια βαρετή ώρα
λατρείας, αποσπά το ίδιο την προσοχή όπως όταν ένας τραγουδιστής ξεχάσει τα
λόγια του ύμνου ή στη μέση ενός ύμνου, ένα μικρόφωνο αρχίζει να μικροφωνίζει. Η
απόσπαση της προσοχής είναι επιζήμια για τη λατρεία.
Για το λόγο
αυτό, η λατρεία θα πρέπει να είναι ενδιαφέρουσα.
Που μας οδηγεί
σε ένα μεγάλο ερώτημα - πώς θα κρατηθεί η λατρεία ενδιαφέρουσα; Μεγάλη ερώτηση.
Χωρίς να απαντήσουμε άμεσα, εδώ είναι κάτι που πρέπει να θυμάστε:
Η λατρεία έχει
να κάνει μόνο με τον Θεό.
Μην ξεχνάτε
ότι η λατρεία δεν είναι κάτι που επινόησε ο άνθρωπος, ώστε να μπορεί να το χειραγωγήσει.
Η λατρεία μπορεί να πραγματοποιηθεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε - ανεξάρτητα από
τις ρυθμίσεις ή τον θρησκευτικό εξοπλισμό. Η λατρεία μπορεί να είναι εξίσου
σημαντική και ο Θεός να την τιμήσει τόσο σε μια καλύβα από λάσπη στην Τανζανία,
όσο και σε μια πλούσια και πολύ μεγάλη εκκλησία στη Γερμανία. Λατρεία είναι όταν
δέκα πιστοί ψάλουν (αρμονικά) με τη συνοδεία ενός τυμπάνου. Λατρεία μπορεί
επίσης να είναι όταν 120 εκπαιδευμένοι μουσικοί, ντυμένοι με όμορφα ρούχα, ψάλουν
ένδοξα με μια πλήρη ορχήστρα και ένα εκκλησιαστικό όργανο πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
Το κύριο
συστατικό της λατρείας είναι η εστίαση στον Θεό.
Η λατρεία
είναι προσκύνηση. Λατρεία είναι να αποδώσεις στον Θεό την αξία Του. Λατρεία
είναι σεβασμός προς τον Θεό. Η λατρεία εξυψώνει τον Θεό. Η λατρεία είναι
ευχαριστία προς τον Θεό. Η λατρεία είναι έπαινος προς τον Θεό. Η λατρεία τιμά
τον Θεό. Η λατρεία δοξάζει τον Θεό. Η λατρεία εξυμνεί τον Θεό.
Η λατρεία
είναι μια μεγάλη υπόθεση για τον Θεό, και είναι σημαντικό να την βλέπουμε έτσι,
αν ισχυριζόμαστε ότι Τον λατρεύουμε.
Με λίγα λόγια,
η λατρεία δεν έχει να κάνει μ’ εμάς. Όλα έχουν να κάνουν με τον Θεό.
Η λατρεία
είναι ένα θέμα που αξίζει να ξοδέψουμε χρόνο.
