ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Γέν.μα:1-4
Και μετά παρέλευσιν δύο ετών ο Φαραώ είδεν
ενύπνιον· και ιδού, ίστατο πλησίον του ποταμού. και ιδού, επτά δαμάλια εύμορφα
και παχύσαρκα ανέβαινον εκ του ποταμού και εβόσκοντο εις το λιβάδιον. και ιδού,
άλλα επτά δαμάλια ανέβαινον μετ' εκείνα εκ του ποταμού, άσχημα και λεπτόσαρκα,
και ίσταντο πλησίον των άλλων δαμαλίων επί το χείλος του ποταμού· και τα
δαμάλια τα άσχημα και λεπτόσαρκα κατέφαγον τα επτά δαμάλια τα εύμορφα και
παχύσαρκα. Τότε εξύπνησεν ο Φαραώ.
Ο Ιωσήφ ξεχάστηκε δύο χρόνια στη φυλακή.
Μπορεί να τον ξέχασε ο αρχιτρίκλινος, αλλά όχι ο Θεός. Ο Θεός εργάστηκε όλο
αυτό το διάστημα μέσα στον Ιωσήφ ένα θαυμαστό έργο ταπείνωσης, υπομονής,
υπακοής και πίστης. Την κατάλληλη στιγμή φροντίζει για την απελευθέρωσή του,
δίνοντας δύο όνειρα στον Φαραώ, κρατώντας όμως την ερμηνεία τους για να τη
δώσει στον Ιωσήφ.
Ο Νείλος είναι πηγή ζωής για την Αίγυπτο.
Είναι ο φυσικός της πλούτος απ’ όπου έχουν τροφή. Δεν έχουν ανάγκη τη βροχή
γιατί πλημμυρίζει ο Νείλος και ποτίζει τα χωράφια. Τα 7 δαμάλια αναφέρονται
στην πληρότητα της εφορίας ή της δυστυχίας που θα υπήρχε για 7 χρόνια
αντίστοιχα. Αυτό που είδε ο Φαραώ ήταν τρομακτικό και γι’ αυτό ξύπνησε απ’ τον
ύπνο του.
Γέν.μα:5-7
Και αποκοιμηθείς ενυπνιάσθη δευτέραν φοράν·
και ιδού, επτά αστάχυα παχέα και καλά ανέβαινον εκ του αυτού κορμού· και ιδού,
άλλα επτά αστάχυα λεπτά και κεκαυμένα υπό του ανατολικού ανέμου ανεφύοντο μετ'
εκείνα· και τα αστάχυα τα λεπτά κατέπιον τα επτά αστάχυα τα παχέα και μεστά.
Και εξύπνησεν ο Φαραώ και ιδού, ήτο όνειρον.
Ανατολικός
άνεμος:
ερχόταν απ’ την Αραβική έρημο κι έφερνε όλη την κάψα της ερήμου κατακαίγοντας
τα πάντα. Έπαιρνε όλη την υγρασία απ’ τα στάχυα κι έτσι ξέραινε τα σπαρτά
(Λίβας, Σιρόκο).
στάχυα: στα Εβραϊκά είναι
μια λέξη που χρησιμοποιείται γενικά για όλα τα δημητριακά, αλλά εδώ μάλλον
αναφέρεται στο στάρι. Σ’ Αιγυπτιακές παραστάσεις εκείνης της εποχής που έχουν
βρεθεί, βλέπουμε ότι η κύρια παραγωγή της Αιγύπτου ήταν το στάρι. Τον καιρό της
Ρώμης, η Αίγυπτος τροφοδοτούσε με στάρι το Βόσπορο.
Το παράξενο με το στάρι της Αιγύπτου, είναι
ότι έχει δύο, τρία, μέχρι κι εφτά κεφάλια αντί για ένα που ξέρουμε εμείς.
Γέν.μα:8
Και το πρωΐ το πνεύμα αυτού ήτο τεταραγμένον·
και αποστείλας εκάλεσε πάντας τους μάγους της Αιγύπτου και πάντας τους σοφούς
αυτής· και διηγήθη προς αυτούς ο Φαραώ τα ενύπνια αυτού· αλλά δεν ήτο ουδείς
όστις να εξηγήση αυτά προς τον Φαραώ.
μάγοι: Είχαν να κάνουν με
μαγείες, εξορκισμούς, μαγγανείες, αστρολογία κτλ.
σοφοί: αναφέρεται στους
μορφωμένους, επιστήμονες πάνω στη φιλοσοφία, τα μαθηματικά που όμως κι αυτοί
ήταν ανακατεμένοι με μαγείες.
Ο Φαραώ κάλεσε αυτούς που πίστευε ότι θα
μπορούσαν να τον βοηθήσουν, αλλά ο Θεός κρατούσε την ερμηνεία του ονείρου απ’
όλους αυτούς, ακόμα τους εμπόδισε να πουν ψέματα, για να εκπληρώσει τα δικά Του
σχέδια (Α’ Κορ.γ:19 Ψαλμ.κε:14).
Γέν.μα:9-13
Τότε ο αρχιοινοχόος ελάλησε προς τον Φαραώ
λέγων, την αμαρτίαν μου ενθυμούμαι σήμερον· ο Φαραώ είχεν οργισθή εναντίον των
δούλων αυτού και με έβαλεν εις φυλακήν εν τω οίκω του άρχοντος των
σωματοφυλάκων, εμέ και τον αρχισιτοποιόν· και είδομεν ενύπνιον κατά την αυτήν
νύκτα, εγώ και εκείνος· ενυπνιάσθημεν έκαστος κατά την εξήγησιν του ενυπνίου
αυτού· και ήτο εκεί μεθ' ημών νέος τις Εβραίος, δούλος του άρχοντος των
σωματοφυλάκων· και διηγήθημεν προς αυτόν και εξήγησεν εις ημάς τα ενύπνια ημών·
εις έκαστον κατά το ενύπνιον αυτού έκαμε την εξήγησιν· και καθώς εξήγησεν εις
ημάς, ούτω και συνέβη· εμέ μεν αποκατέστησεν εις το υπούργημά μου, εκείνον δε
εκρέμασε.
Ο Θεός φρόντισε για τη απελευθέρωση του
Ιωσήφ, δίνοντας δύο όνειρα στο Φαραώ που κανείς δεν μπορούσε να του εξηγήσει.
Ακριβώς αυτή τη στιγμή, ο αρχιτρίκλινος
θυμήθηκε τον Εβραίο δούλο μέσα στη φυλακή και λέει στο Φαραώ πώς τους εξήγησε
τα δικά τους όνειρα και βγήκαν ακριβώς όπως τους είπε.
Γέν.μα:14
Τότε αποστείλας ο Φαραώ, εκάλεσε τον Ιωσήφ,
και εξήγαγον αυτόν μετά σπουδής εκ της φυλακής· και εξυρίσθη και ήλλαξε την
στολήν αυτού και ήλθε προς τον Φαραώ.
Εξυρίσθη: Οι Αιγύπτιοι άφηναν
γένια μόνο σε περίπτωση πένθους. Κανονικά ήταν όλοι ξυρισμένοι και πολλοί απ’
αυτούς ξύριζαν ακόμα και το κεφάλι ή το σώμα για λόγους καθαριότητας.
Γέν.μα:15-16
Και είπεν ο Φαραώ προς τον Ιωσήφ, Είδον
ενύπνιον, και δεν είναι ουδείς όστις να εξηγήση αυτό· και εγώ ήκουσα περί σου
να λέγωσιν ότι εννοείς τα όνειρα ώστε να εξηγής αυτά. Και απεκρίθη ο Ιωσήφ προς
τον Φαραώ λέγων, Ουχί εγώ· ο Θεός θέλει δώσει εις τον Φαραώ σωτήριον απόκρισιν.
Ο Ιωσήφ βεβαιώνει το Φαραώ ότι ο Θεός θα του
δώσει την ερμηνεία. Βλέπουμε ότι δεν προσπαθεί να οικειοποιηθεί το χάρισμα που
έχει. Αυτή η διαγωγή βεβαιώνει το Θεό ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιον με
θαυμαστούς τρόπους κι η δόξα κι η τιμή θα παραμείνει σ’ Αυτόν. Ο Θεός δεν έχει
πρόβλημα να δώσει στο λαό του περισσότερα πνευματικά δώρα, αν μπορεί να τον
εμπιστευτεί ότι θα Του δώσει όλη τη δόξα. Ο Σατανάς καταστρέφει κάθε χάρισμα
του Θεού όταν αυτό είναι ανακατεμένο με υπερηφάνεια. Ιωαν.η:28 ιβ:49
ιζ:8.
Γέν.μα:17-24
Και είπεν ο Φαραώ προς τον Ιωσήφ, Εις το
όνειρόν μου, ιδού, ιστάμην επί το χείλος του ποταμού· και ιδού, επτά δαμάλια
παχύσαρκα και εύμορφα ανέβαινον εκ του ποταμού και εβόσκοντο εις το λιβάδιον· και
ιδού, άλλα επτά δαμάλια ανέβαινον κατόπιν εκείνων αδύνατα και πολύ άσχημα και
λεπτόσαρκα, οποία δεν είδον ποτέ ασχημότερα καθ' όλην την γην της Αιγύπτου· και
τα δαμάλια τα λεπτά και άσχημα κατέφαγον τα πρώτα επτά δαμάλια τα παχέα· και
αφού εισήλθον εις τας κοιλίας αυτών, δεν διεκρίνετο ότι εισήλθον εις τας
κοιλίας αυτών, αλλ' η θεωρία αυτών ήτο άσχημος καθώς και πρότερον· τότε
εξύπνησα. Έπειτα είδον εις το όνειρόν μου και ιδού, επτά αστάχυα ανέβαινον εκ
του αυτού κορμού μεστά και καλά· και ιδού, άλλα επτά αστάχυα ξηρά, λεπτά,
κεκαυμένα υπό του ανατολικού ανέμου, ανεφύοντο κατόπιν αυτών· και τα αστάχυα τα
λεπτά κατέπιον τα επτά αστάχυα τα καλά· και είπον ταύτα προς τους μάγους, αλλά
δεν ήτο ουδείς όστις να μοι εξηγήση αυτά.
Ο Φαραώ επαναλαμβάνει τα όνειρα στον Ιωσήφ.
Γέν.μα:25-32
Και είπεν ο Ιωσήφ προς τον Φαραώ, Το ενύπνιον
του Φαραώ εν είναι· ο Θεός εφανέρωσεν εις τον Φαραώ όσα μέλλει να κάμη. Τα επτά
δαμάλια τα καλά είναι επτά έτη· και τα επτά αστάχυα τα καλά είναι επτά έτη· το
ενύπνιον εν είναι. Και τα επτά δαμάλια τα λεπτά και άσχημα, τα οποία ανέβαινον
κατόπιν αυτών, είναι επτά έτη· και τα επτά αστάχυα τα άμεστα, τα κεκαυμένα υπό
του ανατολικού ανέμου, θέλουσιν είσθαι επτά έτη πείνης. Τούτο είναι το πράγμα
το οποίον είπα προς τον Φαραώ· ο Θεός εφανέρωσεν εις τον Φαραώ όσα μέλλει να
κάμη. Ιδού, έρχονται επτά έτη μεγάλης αφθονίας καθ' όλην την γην της Αιγύπτου· και
θέλουσιν επέλθει μετά ταύτα επτά έτη πείνης· και όλη η αφθονία θέλει λησμονηθή
εν τη γη της Αιγύπτου και η πείνα θέλει καταφθείρει την γήν· και δεν θέλει
γνωρισθή η αφθονία επί της γης εξ αιτίας εκείνης της πείνης, ήτις μέλλει να
ακολουθήση· διότι θέλει είσθαι βαρεία σφόδρα. Το δε ότι εδευτερώθη το ενύπνιον
εις τον Φαραώ δις, φανερόνει ότι το πράγμα είναι αποφασισμένον παρά του Θεού
και ότι ο Θεός θέλει ταχύνει να εκτελέση αυτό.
Ο Ιωσήφ ερμηνεύει το όνειρο. Το όνειρο στην
πραγματικότητα είναι ένα. Και τα δύο όνειρα έχουν την ίδια ερμηνεία αλλά
δόθηκαν έτσι για έμφαση.
Γέν.μα:33-36
Τώρα λοιπόν ας προβλέψη ο Φαραώ άνθρωπον
συνετόν και φρόνιμον και ας καταστήση αυτόν επί της γης της Αιγύπτου· ας κάμη ο
Φαραώ και ας διορίση επιστάτας επί της γής· και ας λαμβάνη το πέμπτον από της
γης Αιγύπτου εις τα επτά έτη της αφθονίας· και ας συνάξωσι πάσας τας τροφάς
τούτων των ερχομένων καλών ετών, και ας αποταμιεύσωσι σίτον υπό την χείρα του
Φαραώ διά τροφάς εις τας πόλεις, και ας φυλάττωσιν αυτόν· και αι τροφαί θέλουσι
μένει πεφυλαγμέναι διά την γην εις τα επτά έτη της πείνης, τα οποία θέλουσιν
ακολουθήσει εν τη γη της Αιγύπτου, διά να μη απολεσθή ο τόπος υπό της πείνης.
Ο Ιωσήφ συνιστά ν’ αποθηκεύεται το 20% της
παραγωγής τον καιρό της αφθονίας, που σημαίνει ότι η παραγωγή θα ήταν τόσο
μεγάλη που θα τους έφτανε να περάσουν και ν’ αποταμιεύσουν. Ο Φαραώ θα αγόραζε
το στάρι για λογαριασμό του, γιατί κανείς δεν θα πειθόταν να φυλάει τη σοδειά
του για 7 χρόνια. Αυτός όμως που είχε δει το όνειρο, ήταν πεπεισμένος για τη
σοβαρότητα της κατάστασης. Αυτό βέβαια θα κόστιζε, γιατί εκτός απ’ την τιμή του
σταριού έπρεπε να κτιστούν και αποθήκες γι’ αυτό το σκοπό. Όταν όμως θα ερχόταν
τα χρόνια της πείνας, ο Φαραώ θα πουλούσε το αποθηκευμένο στάρι κι έτσι θα
μάζευε όλο το χρήμα της Αιγύπτου.
Η ερμηνεία του ονείρου ήταν λόγος γνώσης, και
το τί θα έκαναν ήταν λόγος σοφίας. Ο Θεός μας καλεί να κάνουμε προμήθειες
«άρτου» τώρα, για να έχουμε όταν έρθει η πείνα για τους εαυτούς μας και για τον
κόσμο που θα πεθαίνει.
Η ζωή της Αιγύπτου εξαρτάτο απ’ το Νείλο.
Όλες οι σοδειές είχαν να κάνουν με τη στάθμη του ποταμού. Αν η στάθμη ανέβαινε
μερικούς πόντους πάνω απ’ το κανονικό, τότε ο ποταμός πλημμύριζε κι επειδή
αργούσαν ν’ αποτραβηχτούν τα νερά, σάπιζε ο σπόρος. Όταν όμως η στάθμη ήταν στα
κανονικά όρια, τότε η λάσπη που έφευγε απ’ το Νείλο, γινόταν λίπασμα για τις
φυτείες. Τα 7 πρώτα χρόνια λοιπόν ο Νείλος ήταν σε κανονική στάθμη, ενώ τα
επόμενα 7 θα πλημμύριζε. Ο Θεός όμως εξουσιάζει στο Νείλο και κατά συνέπεια
στην Αίγυπτο.
Γέν.μα:37-41
Και ήρεσεν ο λόγος εις τον Φαραώ και εις
πάντας τους δούλους αυτού. Και είπεν ο Φαραώ προς τους δούλους αυτού, Δυνάμεθα
να εύρωμεν καθώς τούτον, άνθρωπον εις τον οποίον υπάρχει το πνεύμα του Θεού; Και
είπεν ο Φαραώ προς τον Ιωσήφ, Επειδή ο Θεός έδειξεν εις σε πάντα ταύτα, δεν
είναι ουδείς τόσον συνετός και φρόνιμος όσον συ. Συ θέλεις είσθαι επί του οίκου
μου και εις τον λόγον του στόματός σου θέλει υπακούει πας ο λαός μου· μόνον
κατά τον θρόνον θέλω είσθαι ανώτερός σου. Και είπεν ο Φαραώ προς τον Ιωσήφ,
Ιδού, σε κατέστησα εφ' όλης της γης Αιγύπτου.
Ο Φαραώ κατάλαβε ότι αυτή ήταν η σωστή
απάντηση. Διαλέγει τον Ιωσήφ γι’ αυτή τη δουλειά, γιατί αναγνώρισε ότι το
Πνεύμα του Ελοχίμ είναι πάνω του. Τί καλά που θα ήταν αν και σήμερα αυτοί που
μας κυβερνούν εκλεγόταν με τον ίδιο τρόπο! Ακόμα κι ο κόσμος μπορεί να
καταλάβει ότι το Πνεύμα του Θεού είναι μέσα μας, όταν η ζωή μας κηρύττει αυτό
(Ιωαν.ζ:46 & Πραξ.δ:13). Ο Ιωσήφ υψώθηκε πάνω από κάθε τι άλλο στην
Αίγυπτο, εκτός απ’ το θρόνο του Φαραώ. Ο Ιησούς υψώθηκε πάνω από κάθε τι εκτός
τον Πατέρα Θεό (Α’ Πετρ.γ:22).
Α’ Κορ.ια:3: Ο Ιησούς σαν
άνθρωπος είναι κατώτερος απ’ τον Πατέρα, αλλά ενεργεί όλη την εξουσία και τη
δύναμη του Πατέρα στον κόσμο μέχρι να υποταχτούν τα πάντα σ’ Αυτόν. Κι όταν
γίνει αυτό, τότε θα υποταχθεί κι Αυτός στον υποτάξαντα σ’ Αυτόν τα πάντα (Α’
Κορ.ιε:28).
Τελικά ο Ιωσήφ έγινε επικεφαλής στην Αίγυπτο.
Ρωμ.η:28 & Εκκλ.ζ:8.
Γέν.μα:42-44
Και εκβαλών ο Φαραώ το δακτυλίδιον αυτού εκ
της χειρός αυτού, έβαλεν αυτό εις την χείρα του Ιωσήφ και ενέδυσεν αυτόν ιμάτια
βύσσινα, και περιέβαλε χρυσούν περιδέρραιον περί τον τράχηλον αυτού. Και
ανεβίβασεν αυτόν επί την άμαξαν αυτού την δευτέραν· και εκήρυττον έμπροσθεν
αυτού, Γονατίσατε· και κατέστησεν αυτόν εφ' όλης της γης Αιγύπτου. Και είπεν ο
Φαραώ προς τον Ιωσήφ, Εγώ είμαι ο Φαραώ, και χωρίς σου ουδείς θέλει σηκώσει την
χείρα αυτού ή τον πόδα αυτού καθ' όλην την γην της Αιγύπτου.
Δακτυλίδιον: το χρησιμοποιούσαν
σαν σφραγίδα, σύμβολο εξουσίας και δύναμης. Ο Ιωσήφ θα μπορούσε να σφραγίζει
κάτι και θα ήταν σαν να το έκανε ο Φαραώ. Το ίδιο κι ο Χριστός ενεργεί όλη την
εξουσία και τη δύναμη του Πατέρα (Εβρ.β:9 και Ματθ.κη:18).
Περιδέρραιον: δείγμα ευγένειας και
εξουσίας. Μπροστά στον Ιωσήφ που λίγο πριν ήταν στη φυλακή, τώρα γονατίζει όλη
η Αίγυπτος. Ο Χριστός πέθανε σαν ληστής πάνω στο σταυρό, αλλά μπροστά Του θα
κλίνει παν γόνυ (Φιλ.β:9). Η ταπείνωση προηγείται της δόξας (Φιλ.β:3).
Τελικά ο Ιωσήφ αποκτά τέτοια εξουσία, που
κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς αυτόν (εδ.44).Ιωαν.ιε:5. Γέν.μα:45
Ων: σημαίνει ηλιούπολις,
πόλη του ήλιου.
Ζαφνάθ-πανεάχ: είναι Αιγυπτιακό
όνομα και ορισμένοι το μεταφράζουν «Κρυφιογνώστης», αλλά όπως επισημαίνει και ο
Βάμβας στην παραπομπή του, αυτή η ερμηνεία είναι στα Κοπτικά. Οι Ο’ έδωσαν την
ερμηνεία «Σωτήρας του κόσμου» και μάλλον αυτό το όνομα ταιριάζει καλλίτερα στον
τέλειο τύπο του Ιωσήφ σε σχέση με το αντίτυπο τον Ιησού Χριστό! Και στην
πραγματικότητα ήταν σωτήρας, γιατί αν δεν ήταν ο Ιωσήφ, θα πέθαιναν από πείνα
(Πραξ.ε:31 Ματθ.α:21).
Ένας αξιοσημείωτος τύπος βρίσκεται στο
γεγονός ότι κατά την περίοδο που ο Ιωσήφ έχει απορριφθεί απ’ τ’ αδέλφια του
παντρεύεται μια Εθνική γυναίκα, την Ασενέθ, που το όνομά της σημαίνει «Λάτρης
του Νεθ» (Αιγυπτιακή θεότητα). Μετά που οι Εβραίοι απέρριψαν το Χριστό, Αυτός
στράφηκε στα έθνη για σύζυγο. Όλοι εμείς με κάποιο τρόπο λατρεύαμε κάποιον
«Νέθ» και όχι τον αληθινό Θεό, τον Γιάχβε (Πραξ.ιε:14 και κη:25-28). Βέβαια
αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος Ιουδαίος δεν μπορεί να είναι μέλος της νύμφης του
Χριστού, αλλά ότι η πλειονότητα θα είναι Εθνικοί.
Γέν.μα:46
Ήτο δε ο Ιωσήφ τριάκοντα ετών, ότε παρεστάθη
έμπροσθεν του Φαραώ βασιλέως της Αιγύπτου· και εξήλθεν ο Ιωσήφ απ' έμπροσθεν
του Φαραώ, και διήλθεν όλην την γην της Αιγύπτου.
Ο Ιωσήφ ήταν 30 χρονών όταν ξεκίνησε να
περιέρχεται τη γη της Αιγύπτου. Το ίδιο κι ο Ιησούς, βάδισε στη γη ταΐζοντας
τους φτωχούς με πνευματικό άρτο (Ματθ.θ:35). Όπως ο Ιωσήφ ζούσε τη ζωή του κι
έπαιρνε τις σωστές αποφάσεις και χωρίς να το καταλαβαίνει γινόταν τύπος του
Χριστού, έτσι κι εμείς μπορούμε να ζούμε τη ζωή που ο Κύριος θέλει, να
παίρνουμε τις σωστές αποφάσεις και να γινόμαστε τύποι του Χριστού.
Λουκ.γ:23 Ο Χριστός ήταν 30 χρονών όταν
ξεκίνησε τη διακονία Του, να «μαζεύει τη γυναίκα Του» απ’ τον Ισραήλ, αλλά κι
απ’ τα έθνη (πνευματική Αίγυπτος).
Γέν.μα:47-49
Και εκαρποφόρησεν η γη πλουσιοπαρόχως εις τα
επτά έτη της αφθονίας· και συνήγαγε πάσας τας τροφάς των επτά ετών των
γενομένων εν τη γη της Αιγύπτου· και εναπέθεσε τας τροφάς εν ταις πόλεσι· τας
τροφάς των αγρών των πέριξ εκάστης πόλεως έθεσεν εν αυτή. Και συνήγαγεν ο Ιωσήφ
σίτον ως την άμμον της θαλάσσης πολύν σφόδρα, ώστε έπαυσε να μετρή αυτόν· διότι
ήτο αμέτρητος.
Ο Ιωσήφ με σοφία αποθήκευσε όλο το σιτάρι σε
διάφορες πόλεις για να γλυτώσουν τα μεταφορικά. Άρχισε να μετράει τη συγκομιδή,
αλλά κάποια στιγμή σταμάτησε «διότι ήτο αμέτρητος». Οι προμήθειες του Θεού για
τις ανάγκες μας είτε αυτές είναι πνευματικές είτε φυσικές, δεν έχουν όρια.
Το σιτάρι συμβολίζει το λόγο του Θεού, αλλά
και τους αγίους του Θεού (Ματθ.ιγ:38). Τώρα είναι καιρός να εργαστούμε και να
μαζέψουμε τις ψυχές για τον Κύριο, γιατί δεν ξέρουμε μέχρι πότε θα μπορούμε (Β’
Κορ.ς:2).
Τα 7 χρόνια της ευφορίας συμβολίζουν την
περίοδο της καρποφορίας και του θερισμού της εκκλησίας πριν την αρπαγή. Τα 7
χρόνια πείνας, συμβολίζουν τη μεγάλη Θλίψη κάτω απ’ τον Αντίχριστο.
Γέν.μα:50-52
Εγεννήθησαν δε δύο υιοί εις τον Ιωσήφ, πριν
έλθωσι τα έτη της πείνης· τους οποίους εγέννησεν εις αυτόν Ασενέθ, η θυγάτηρ
του Ποτιφερά ιερέως της Ων. Και εκάλεσεν ο Ιωσήφ το όνομα του πρωτοτόκου
Μανασσή· διότι είπεν, Ο Θεός με έκαμε να λησμονήσω πάντας τους πόνους μου και
πάντα τον οίκον του πατρός μου. Το δε όνομα του δευτέρου εκάλεσεν Εφραΐμ· διότι
είπεν, Ο Θεός με ηύξησεν εν τη γη της θλίψεώς μου.
Δύο γιοι γεννήθηκαν στον Ιωσήφ πριν απ’ την
πείνα. Ο Μανασσής - λησμόνισμα και ο Εφραίμ-καρποφορία. Έπρεπε να έρθει ο
καιρός της δοκιμασίας, η πείνα, αλλά πριν έρθει φανερώνεται ο καρπός της ένωσης
του Ιωσήφ με τη γυναίκα του. Το ίδιο θα συμβεί και με την εκκλησία, πριν τη
Μεγ.Θλίψη. Όλα τα μέλη που την απαρτίζουν θα έχουν κληθεί, ολόκληρο το σώμα θα
έχει συμπληρωθεί και ενωθεί με την κεφαλή στον ουρανό.
Γέν.μα:53-57
Και παρήλθον τα επτά έτη της αφθονίας, της
γενομένης εν τη γη της Αιγύπτου. Και ήρχισαν να έρχωνται τα επτά έτη της
πείνης, καθώς είπεν ο Ιωσήφ· και έγεινεν η πείνα εις πάντας τους τόπους· καθ'
όλην όμως την γην της Αιγύπτου ήτο άρτος. Και ότε επείνασε πάσα η γη της
Αιγύπτου, εβόησεν ο λαός προς τον Φαραώ διά άρτον. Και είπεν ο Φαραώ προς
πάντας τους Αιγυπτίους, Υπάγετε προς τον Ιωσήφ· ό,τι σας είπη, κάμετε. Και ήτο
η πείνα επί παν το πρόσωπον της γης. Ήνοιξε δε ο Ιωσήφ πάσας τας αποθήκας και
επώλει σίτον εις τους Αιγυπτίους· και η πείνα επεβάρυνεν επί την γην της
Αιγύπτου. Και πάντες οι τόποι ήρχοντο εις την Αίγυπτον προς τον Ιωσήφ διά να
αγοράζωσι σίτον· διότι η πείνα επεβάρυνεν επί πάσαν την γην.
Τώρα, η πείνα απλώνεται πάνω στη γη. Ο κόσμος
με αγωνία ψάχνει για ψωμί, αλλά δεν μπορούν ν’ αγοράσουν ακόμα κι απ’ τον
Φαραώ, γιατί αυτός τους στέλνει στον Ιωσήφ. Κάθε προμήθεια άρτου είναι μόνο δια
μέσου του Ιωσήφ. Δεν μπορούμε να λάβουμε τίποτα παρά μόνο δια Ιησού Χριστού
(Ιωαν.ε:39-40 ιδ:6 Φιλιπ.δ:19). Σήμερα,
οι Εβραίοι που προσκολλώνται στις διδασκαλίες των Ραβίνων, αν και εκζητούν συνεχώς
το Θεό, επειδή αρνούνται να Τον ψάξουν εν Χριστώ, δεν μπορούν να Τον βρουν.
Ο Ιωσήφ είναι και πάλι τύπος του Χριστού που
σώζει τον κόσμο από φυσικό θάνατο με το να του προμηθεύσει ψωμί. Ο Κύριος σώζει
τον κόσμο απ’ το δεύτερο θάνατο με το να είναι ο ίδιος «ο άρτος της ζωής», «ο
καταβαίνων εκ του ουρανού», που όποιος φάει δεν θα πεθάνει (Ιωαν.ς:48-51). Ο
άρτος που ο Χριστός έδωσε ήταν η σάρκα Του την οποία έδωσε υπέρ της ζωής του
κόσμου. Όπως έκοψε τον άρτο πριν ταΐσει τις 5000, έτσι το σώμα του Χριστού
έπρεπε να κοπεί πριν μπορέσει να δώσει ζωή (Ιωαν.ς:54-56 Εβρ.ι:5,10
Λουκ.θ:16).
Είναι να έρθει στις μέρες μας η μεγαλύτερη
πνευματική αλλά και φυσική πείνα όλων των εποχών (Αποκ.ς:3 Αμώς η:11 Αποκ.γ:18). Μόνο ο Ιωσήφ θα
μπορέσει να δώσει άρτο, ζωή στην Αίγυπτο (κόσμο) Πραξ.δ:12.
ό,τι
σας πει κάνετε:
Ματθ.ιζ:5