Μάρτυρες του Ιεχωβά (6)

Τι λένε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά για την θεραπεία;

Γενικά ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να προσευχόμαστε για θεραπεία.

Χρησιμοποιούν:

Πράξ.η:18-20 Ιδών δε ο Σίμων ότι διά της επιθέσεως των χειρών των αποστόλων δίδεται το Πνεύμα το Άγιον, προσέφερεν εις αυτούς χρήματα, λέγων· Δότε και εις εμέ την εξουσίαν ταύτην, ώστε εις όντινα επιθέσω τας χείρας να λαμβάνη Πνεύμα Άγιον. Και ο Πέτρος είπε προς αυτόν· το αργύριόν σου ας ήναι μετά σου εις απώλειαν, διότι ενόμισας ότι η δωρεά του Θεού αποκτάται διά χρημάτων.

Τότε που ο Φίλιππος κατέβηκε στη Σαμάρια, κήρυξε και πίστεψαν οι Σαμαρείτες. Μετά καλεί από την Ιερουσαλήμ τον Πέτρο και τον Ιωάννη, για να λάβουν Πνεύμα Άγιο αυτοί που πίστεψαν.

Πράξ.η:17 Τότε επέθετον τας χείρας επ' αυτούς, και ελάμβανον Πνεύμα Άγιον.

Λένε οι ΜΤΙ ότι τα χαρίσματα υπήρξαν μόνο όσο ζούσαν οι απόστολοι. Εδώ κάποιος προσφέρει χρήματα για να αποκτήσει τα χαρίσματα αυτά, και οι απόστολοι του το αρνήθηκαν, επειδή δεν ήταν για κανέναν άλλον εκτός από τους αποστόλους.

Εδώ, ο Σιμών νόμισε ότι μπορούσε να αποκτήσει τη δωρεά του Θεού με χρήματα. Αυτό που κάνουν σήμερα όλοι αυτοί που αυτοαποκαλούνται ιερείς, που δωροδοκούν για να πάρουν μια θέση ή ακόμα όταν δέχονται χρήματα για βαπτίσεις και γάμους. Η δωρεά του Θεού δεν εξαγοράζεται με χρήματα, και γι’ αυτό τον επέπληξαν.

Πράξ.η:21 Συ δεν έχεις μερίδα ουδέ κλήρον εν τω λόγω τούτω· διότι η καρδία σου δεν είναι ευθεία ενώπιον του Θεού....

…..που σημαίνει ότι αν ήταν θα είχε την δωρεά.

Πράξ.β:38 Και ο Πέτρος είπε προς αυτούς· Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος.

Πράξ.β:39 Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέση Κύριος ο Θεός ημών.

Παραβλέποντας την παραπάνω υπόσχεση, λένε οι ΜΤΙ ότι εφ’ όσον οι μαθητές δεν έδωσαν το δικαίωμα αυτό, άρα σταμάτησε. Άρα δεν υπάρχει σήμερα. Άρα όσοι λένε ότι το έχουν είναι από τον σατανά.

Λένε ακόμα ότι στη Σαμάρεια φώναξαν τον Πέτρο και τον Ιωάννη επειδή αυτοί ήταν απόστολοι και αυτοί μόνο είχαν την δύναμη.

Ο Θεός σήκωσε τον Ανανία, κάποιον μαθητή, και του είπε να πάει να βρει τον Παύλο, να επίθεση τα χέρια του για να θεραπευτεί και να λάβει Πνεύμα Άγιο.

Αργότερα βλέπουμε ότι και οι Κορίνθιοι είχαν χαρίσματα, που δεν ήταν όλοι απόστολοι. Μόνο πίστευαν στον Θεό.

Χρησιμοποιούν ακόμα το

Πράξ.ι:44 Ενώ έτι ελάλει ο Πέτρος τους λόγους τούτους, επήλθε το Πνεύμα το Άγιον επί πάντας τους ακούοντας τον λόγον.

Λένε οι ΜΤΙ ότι όπου γίνεται θαύμα, υπερφυσική ενέργεια πνεύματος, είναι αναγκαίο να υπάρχουν απόστολοι, γιατί μόνο μέσω αυτών ερχόταν η δωρεά στην εκκλησία.

Αυτό γίνεται επειδή θέλουν να προσβάλλουν τα 9 χαρίσματα επειδή δεν τα έχουν.

Το εδάφιο που μας φέρνουν, δεν αναφέρεται σε θεραπεία αλλά στο βάπτισμα με Πνεύμα Άγιο.

Μάρκ.ις:15-18 Και είπε προς αυτούς· Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν. Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή. Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας· όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι.

Οι μαθητές τότε δεν πρόλαβαν να πάνε σ’ όλο τον κόσμο. Αλλά μαθητές υπάρχουν και σήμερα, που πηγαίνουν να κηρύξουν το ευαγγέλιο. Μιλάει λοιπόν σε όλους τους πιστούς, κι όχι μόνο στους μαθητές τότε. Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα,... και θέλουσιν ιατρεύεσθαι

Αυτά τα σημεία δεν είναι για τους αποστόλους, αλλά γι’ αυτούς που θα πιστέψουν.

Ιακ.ε:14 Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ' αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου.

Ο Ιάκωβος απευθύνεται σ’ όλους τους πιστούς. Η επιστολή είναι καθολική. Το λάδι είναι τύπος του Αγίου Πνεύματος. Επίσκοπος είναι ο πρεσβύτερος, ο ποιμένας. Εδώ δεν λέει να καλέσει τους αποστόλους, αλλά τους πρεσβύτερους της εκκλησίας. Οι απόστολοι ήταν 12, δεν μπορούσαν να είναι σε όλες τις εκκλησίας συνέχεια.

Ιωάν.ιδ:12 Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις πιστεύει εις εμέ, τα έργα τα οποία κάμνω και εκείνος θέλει κάμει, και μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει, διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα μου,

Ο Χριστός λέει όποιος πιστέψει, όχι μόνο οι απόστολοι. Και στο σύνολό της η εκκλησία έχει κάνει μεγαλύτερα απ’ ότι έκανε ο Χριστός σαν άτομο. Ο Χριστός εδώ μιλάει για όλους τους πιστούς, δεν βάζει χωρίσματα.

Α’ Κορ.ιβ:1-9 Περί δε των πνευματικών, αδελφοί, δεν θέλω να αγνοήτε. Εξεύρετε ότι ήσθε εθνικοί, συρόμενοι όπως εσύρεσθε προς τα είδωλα τα άφωνα. Διά τούτο σας γνωστοποιώ ότι ουδείς λαλών διά Πνεύματος Θεού λέγει ανάθεμα τον Ιησούν, και ουδείς δύναται να είπη Κύριον Ιησούν, ειμή διά Πνεύματος Αγίου. Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως το αυτό· είναι και διαιρέσεις διακονιών, ο Κύριος όμως ο αυτός· είναι και διαιρέσεις ενεργημάτων, ο Θεός όμως είναι ο αυτός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσι. Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον. Διότι εις άλλον μεν δίδεται διά του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό Πνεύμα, εις άλλον δε πίστις διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε χαρίσματα ιαμάτων διά του αυτού Πνεύματος,

Εδώ ο απόστολος Παύλος γράφει το 55-58 μ.Χ. Μιλάει στην εκκλησία των Κορινθίων και όχι στους αποστόλους, και τους λέει να μην αγνοούν τα πνευματικά, και τους μιλάει για τα χαρίσματα. Αν τώρα τα χαρίσματα είχαν σταματήσει στους αποστόλους γιατί ο απόστολος Παύλος τους προτρέπει να μην τα αγνοούν;

...δίδεται δε εις έκαστον...στον καθένα, όχι μόνο στους αποστόλους. Εδώ εννοείται ότι οι Κορίνθιοι ήταν βαπτισμένοι με το Άγιο Πνεύμα όταν τους γράφει.

Παρακάτω μιλάει για χαρίσματα ιαμάτων και θαυμάτων. Και δεν μιλάει στους αποστόλους αλλά εις εν έκαστον.

Στο ιβ:26 λέει... για θαύματα και χαρίσματα ιαμάτων. Πολλά χαρίσματα (ιαμάτων) γιατί είναι πολλές ασθένειες.

Τα χαρίσματα βοηθείας είναι αυτά που δίνει ο Θεός μέσα στην εκκλησία σε άτομα, ώστε να μπορούν να βοηθήσουν στις ανάγκες του παρουσιάζονται. π.χ. αρρώστιες, συμπαράσταση.

Εφεσ.δ:11-14 Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, διά να μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην,

Ο Χριστός έδωσε τόσο τα χαρίσματα της διακονίας όσο και τα άλλα 9 χαρίσματα του Πνεύματος, προς την τελειοποίηση των αγίων, δεν είναι κάτι που έγινε τότε και τώρα δεν χρειάζεται! Και φυσικά η θεραπεία είναι ένα χάρισμα που βοηθά να έρθει ο λαός του Θεού σ’ αυτό το σημείο της τελειότητας.

Ένα άλλο επιχείρημα που παρουσιάζουν οι ΜΤΙ είναι το εξής:

Κολ.δ:14 Σας ασπάζεται Λουκάς ο ιατρός ο αγαπητός και ο Δημάς.

Α’ Τιμ.ε:23 Μη υδροπότει πλέον, αλλά μεταχειρίζου ολίγον οίνον διά τον στόμαχόν σου και τας συχνάς σου ασθενείας.

Λένε οι ΜΤΙ ότι ο Λουκάς ήταν γιατρός, που σημαίνει ότι οι πρώτοι χριστιανοί είχαν γιατρούς και πήγαιναν στους γιατρούς, άρα δεν προσευχόταν για θεραπεία.

Ο απόστολος Παύλος, ενώ είχε ασθένειες ο Τιμόθεος, δεν του είπε να προσεύχεται, αλλά να πίνει κρασί. Άρα ο απόστολος Παύλος δεν έλεγε στον κόσμο να ζητά θεραπεία αλλά κατέφευγαν στα φάρμακα και σε άλλους τρόπους θεραπείας.

Ξέρουμε ότι ο Λουκάς, που φυσικά ήταν γιατρός, ήταν μαζί με τον Παύλο. Ήταν γιατρός, αλλά δεν υπάρχει απόδειξη ότι συνέχιζε να εξασκεί το επάγγελμα του. Ο Παύλος είχε συνεχή εξάρτηση από τον Θεό και ζητούσε θεραπεία από τον Κύριο.

Ο Πέτρος ήταν ψαράς, ο Ιάκωβος ήταν μαραγκός, ο Παύλος επιστήμων, αλλά κανείς απ’ αυτούς δεν συνέχισε το επάγγελμά του. Ο Λουκάς ήταν μαζί με τον Παύλο στη Μίλητο, όταν εξόκειλε το πλοίο που πήγαιναν στη Ρώμη.

Όταν δάγκωσε το φίδι τον Παύλο, ο Λουκάς δεν βλέπουμε να προσπάθησε να τον γιατρέψει, αλλά ο Παύλος τίναξε το χέρι του, πέταξε το φίδι και τα υπόλοιπα τ’ άφησε στον Θεό.

Μάρκ.ις:17,18 Σημεία δε εις τους πιστεύσαντας θέλουσι παρακολουθεί ταύτα, Εν τω ονόματί μου θέλουσιν εκβάλλει δαιμόνια· θέλουσι λαλεί νέας γλώσσας· όφεις θέλουσι πιάνει· και εάν θανάσιμόν τι πίωσι, δεν θέλει βλάψει αυτούς· επί αρρώστους θέλουσιν επιθέσει τας χείρας, και θέλουσιν ιατρεύεσθαι.

Μια από τις υποσχέσεις του Χριστού στους πιστούς Του.

Ο Παύλος έπιασε κατά λάθος το φίδι, το οποίο μάλλον θα τον δάγκωσε. Η υπόσχεση όμως του Χριστού εκπληρώνεται εδώ, και ο Λουκάς δεν κάνει τίποτα για να τον θεραπεύσει.

Ένα άλλο περιστατικό είναι όταν ο Παύλος μιλούσε σ’ εκείνο το σπίτι αργά τη νύχτα και ο Εύτυχος έπεσε από το παράθυρο και πέθανε. Ο Λουκάς ήταν εκεί, αλλά δεν βλέπουμε να κάνει τίποτα να εφαρμόσει τις γνώσεις του σαν γιατρός. Πήγε όμως ο Παύλος με την εξουσία που είχε από τον Θεό και αναστήθηκε το παιδί. Βλέπουμε Δεν μπορούμε λοιπόν να στηρίξουμε πουθενά ότι ο Λουκάς εξασκούσε το επάγγελμά του ανάμεσα στους χριστιανούς. Γιατί όπως ο Παύλος ήταν τέλεια αφιερωμένος και δοσμένος στον Κύριο, και άφηνε σ’ Αυτόν να είναι απόλυτα υπεύθυνος για την υγεία του, το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Λουκάς.

Όσο αφορά στο κρασί που είπε ο Παύλος στον Τιμόθεο να πίνει. Ξέρουμε ότι το κρασί δεν είναι καλό για τις ασθένειες του στομάχου. Δεν είναι δηλ. φάρμακο, ούτε μπορούμε να πούμε ότι το συνιστούσαν τότε οι γιατροί για να θεραπεύουν το στομάχι. Αλλά λέει στο Α’ Τιμ.ε:23 μη υδροπότει πλέον. Υπήρχε πρόβλημα στο νερό εκεί που ήταν ο Τιμόθεος, στην Έφεσο. Το νερό ήταν βαρύ εκεί και τον πείραξε στο στομάχι. Του λέει λοιπόν ο Παύλος, αντί για νερό να πίνεις κρασί. Δεν του συνιστά το κρασί σαν φάρμακο αλλά αντί νερό.

Βλέπουμε ότι ο Παύλος μιλάει για επίθεση χειρών, μιλάει για θεραπεία, μιλάει για χαρίσματα και είναι αδύνατον να μην δίδασκε τα ίδια πράγματα στον Τιμόθεο και είναι αδύνατον να μην δίδασκε τα ίδια ο Τιμόθεος.

Β’ Κορ.ιβ:7-9 Και διά να μη υπεραίρωμαι διά την υπερβολήν των αποκαλύψεων, μοι εδόθη σκόλοψ εις την σάρκα, άγγελος Σατάν διά να με ραπίζη, διά να μη υπεραίρωμαι. Περί τούτου τρίς παρεκάλεσα τον Κύριον διά να απομακρυνθή απ' εμού· και μοι είπεν· Αρκεί εις σε η χάρις μου· διότι η δύναμίς μου εν αδυναμία δεικνύεται τελεία. Με άκραν λοιπόν ευχαρίστησιν θέλω καυχηθή μάλλον εις τας αδυναμίας μου, διά να κατοικήση εν εμοί η δύναμις του Χριστού.

Ο Παύλος είχε ένα σκόλοπα στη σάρκα του. Μια αρρώστια, που ήταν ένας άγγελος του σατανά. Το επέτρεψε αυτό ο Θεός γιατί έβλεπε ότι ο Παύλος θα υπερηφανευόταν και του είπε: η χάρις μου είναι πάνω σου. Έτσι και την πάρω λίγο, ιδού ο σατανάς. Έτσι ο Θεός ταπείνωνε τον Παύλο, του έδειχνε ότι είναι ατελής και ότι πρέπει να εμπιστεύεται τον Θεό, γιατί Αυτός είναι που τα κάνει όλα.

Οι ΜΤΙ λένε τώρα ότι ο Θεός είπε στον Παύλο, μη προσεύχεσαι γι’ αυτό σου αρκεί η χάρης μου. Άρα ο Θεός δεν θέλει να προσευχόμαστε για θεραπεία.

Όταν οι ΜΤΙ είναι άρρωστοι πηγαίνουν στο νοσοκομείο. Αν ο Παύλος είχε ασθένεια και ο Θεός το καταλόγιζε αμαρτία να του ζητήσει θεραπεία, δεν είναι το ίδιο αμαρτία το να πας στους γιατρούς να σε θεραπεύσουν;

Αφού η χάρις του Θεού αρκεί για τον Παύλο, δεν αρκεί και για τους ΜΤΙ;

Ο Παύλος δεν προσπάθησε να θεραπεύσει τον εαυτό του μόνος του, αλλά με την δύναμη του Θεού. Ζήτησε την δύναμη του Θεού να έρθει πάνω του, που σημαίνει ότι ήξερε ότι η θεραπεία έρχεται από τον Θεό. Αυτό ήταν το σωστό και το αποδεκτό ανάμεσα σε χριστιανούς. Όταν είχε πεθάνει η Δορκάδα, δεν τρέξανε να φωνάξουν γιατρό, αλλά πήγαν στον Πέτρο. Έτσι σκέφτονταν οι χριστιανοί. Δεν πήγαν να φωνάξουν τον Λουκά.

Επομένως η πίστη των πρώτων χριστιανών ήταν να ζητάνε θεραπεία από τον Κύριο.

Ιακ.ε:14,15 Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ' αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα, και ο Κύριος θέλει εγείρει αυτόν· και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν.

Αυτό είναι ένα άλλο εδάφιο, που χρησιμοποιούν οι ΜΤΙ, αλλά διαβάζουν μόνο το εδ.14. και λένε ότι εδώ μιλάει για πνευματική ασθένεια.

Αν κάποιος είναι πνευματικά άρρωστος, να φωνάξει τους πρεσβυτέρους, να προσευχηθούν και να τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου.

Διαβάζοντας όμως και το εδ.5, βλέπουμε ότι ξεχωρίζει την σωματική και πνευματική αρρώστια. Λέει ότι αν ασθενείς και έρθουν οι πρεσβύτεροι και σε αλείψουν με λάδι και αφού προσευχηθούν με πίστη, θα σωθείς και αν έχεις αμαρτίες, θα συγχωρεθούν και αυτές.

Α’ Τιμ.ε:23 Μη υδροπότει πλέον, αλλά μεταχειρίζου ολίγον οίνον διά τον στόμαχόν σου και τας συχνάς σου ασθενείας.

Λένε ότι ο Παύλος δεν είπε στον Τιμόθεο να προσευχηθεί και να ζήτηση θεραπεία, αλλά του έδωσε φάρμακο.

Λουκ.δ:23,24 Και είπε προς αυτούς· Βεβαίως θέλετε με ειπεί την παραβολήν ταύτην· Ιατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· όσα ηκούσαμεν ότι έγειναν εν τη Καπερναούμ, κάμε και εδώ εν τη πατρίδι σου. Είπε δέ· Αληθώς σας λέγω ότι ουδείς προφήτης είναι δεκτός εν τη πατρίδι αυτού.

Λένε εδώ ότι ο Χριστός δεν θεράπευσε τον εαυτό Του, δεν ζήτησε θεραπεία. Χρησιμοποιούν πάλι αυτά τα δύο εδάφια, για να υποστηρίξουν ότι οι χριστιανοί, αλλά κι ο Χριστός δεν ζητούσαν θεραπεία.

Έξοδ.ιε:26 και είπεν, Εάν ακούσης επιμελώς την φωνήν Κυρίου του Θεού σου και πράττης το αρεστόν εις τους οφθαλμούς αυτού και δώσης ακρόασιν εις τας εντολάς αυτού και φυλάξης πάντα τα προστάγματα αυτού, δεν θέλω φέρει επί σε ουδεμίαν εκ των νόσων, τας οποίας έφερα κατά των Αιγυπτίων· διότι εγώ είμαι ο Κύριος ο θεραπεύων σε.

... ο Κύριος ο θεραπεύων σε. Λέει εδώ ότι αν φυλάξει κανείς ΠΑΝΤΑ όσα ο Κύριος προστάζει, θα τον φυλάξει από αρρώστιες. Τώρα αν ακόμα υπάρχουν αρρώστιες στο σώμα στο Χριστού, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ακόμα αμαρτία, ότι δεν έχουμε δοθεί τελείως στον Χριστό. Και όχι μόνο ατομικά αλλά και σαν σύνολο. Να λοιπόν μια υπόσχεση του Θεού εδώ, είναι ο Γιάχβε ο θεραπεύων.

Δευτ.ζ:15 Και θέλει αφαιρέσει ο Κύριος από σου πάσαν ασθένειαν και δεν θέλει βάλει επί σε ουδεμίαν των κακών νόσων της Αιγύπτου, τας οποίας γνωρίζεις· αλλά θέλει βάλει αυτάς επί πάντας τους μισούντάς σε.

Είναι υπόσχεση του Θεού, ότι αν τηρούμε τον λόγο Του, δεν θα επιτρέψει να μας βρουν ασθένειες, όπως τους Αιγυπτίους.

Ψαλμ.ργ:2,3 Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον, και μη λησμονής πάσας τας ευεργεσίας αυτού· τον συγχωρούντα πάσας τας ανομίας σου· τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου·

... γιατρεύει όλες τις αρρώστιες...

Ησ.λη:1-5 Κατ' εκείνας ημέρας ηρρώστησεν ο Εζεκίας εις θάνατον· και ήλθε προς αυτόν Ησαΐας ο προφήτης ο υιός του Αμώς και είπε προς αυτόν, Ούτω λέγει Κύριος· Διάταξον περί του οίκου σου· επειδή αποθνήσκεις και δεν θέλεις ζήσει. Τότε έστρεψεν ο Εζεκίας το πρόσωπον αυτού προς τον τοίχον και προσηυχήθη εις τον Κύριον, και είπε, Δέομαι, Κύριε, ενθυμήθητι τώρα πως περιεπάτησα ενώπιόν σου εν αληθεία και εν καρδία τελεία και έπραξα το αρεστόν ενώπιόν σου. Και έκλαυσεν ο Εζεκίας κλαυθμόν μέγαν. Τότε έγεινε λόγος Κυρίου προς τον Ησαΐαν λέγων, Ύπαγε και ειπέ προς τον Εζεκίαν, Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός του Δαβίδ του πατρός σου· Ήκουσα την προσευχήν σου, είδον τα δάκρυά σου· ιδού, θέλω προσθέσει εις τας ημέρας σου δεκαπέντε έτη·

Τότε οι άγιοι δεν πήγαιναν στην παρουσία του Θεού αλλά στον Άδη. Γι’ αυτό έκλαιγε ο Εζεκίας. Ο Θεός θεράπευσε τον Εζεκία και έζησε 15 χρόνια ακόμα.

Ιωάν.ιδ:13,14 και ό,τι αν ζητήσητε εν τω ονόματί μου, θέλω κάμει τούτο, διά να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ. Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό.

Δυστυχώς πολλοί διαμαρτυρόμενοι δεν πιστεύουν στη θεραπεία σήμερα και φέρνουν τα ίδια επιχειρήματα με τους ΜΤΙ στο θέμα αυτό. Αλλά όταν έχεις μικρή πίστη μικρά πράγματα θα δεις, όταν έχεις μεγάλη πίστη θα δεις τα μεγαλεία του Θεού.

Ο λόγος του Θεού είναι αλήθεια. Άρα αν ζήτησης θεραπεία ο Κύριος θα το κάνει.

Ησ.νγ:4 Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη· ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού και τεταλαιπωρημένον.

... αυτός βάσταξε τις ασθένειές μας...

Ψαλμ.:2,3 Ελέησόν με, Κύριε, διότι είμαι αδύνατος· ιάτρευσόν με, Κύριε, διότι εταράχθησαν τα οστά μου. Και η ψυχή μου εταράχθη σφόδρα· αλλά συ, Κύριε, έως πότε;

Λουκ.θ:11 Οι δε όχλοι νοήσαντες ηκολούθησαν αυτόν, και δεχθείς αυτούς ελάλει προς αυτούς περί της βασιλείας του Θεού, και τους έχοντας χρείαν θεραπείας ιάτρευεν.

Ο Χριστός έδινε θεραπεία.

Α’ Κορ.ιγ:8-11 Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει· τα άλλα όμως, είτε προφητείαι είναι, θέλουσι καταργηθή· είτε γλώσσαι, θέλουσι παύσει· είτε γνώσις, θέλει καταργηθή. Διότι κατά μέρος γινώσκομεν και κατά μέρος προφητεύομεν· όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή. Ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος εσυλλογιζόμην· ότε όμως έγεινα ανήρ, κατήργησα τα του νηπίου.

Αυτά είναι τα εδάφια που χρησιμοποιούν όλοι όσοι δεν πιστεύουν στα χαρίσματα, στο Πνεύμα το Άγιο, στις γλώσσες, στις προφητείες. Αυτό είναι το κύριο επιχειρήματα τους. Αλλά τελικά, αυτό στρέφεται εναντίον τους.

Ρωτάνε λοιπόν: Οι προφητείες, οι γλώσσες, η θεραπεία είναι χαρίσματα; Μα εδώ λέει ότι θα καταργηθούν. Διότι κατά μέρος γινώσκομεν...

Και λένε: ποιο είναι το τέλειο; Όταν τα έγραφε αυτά ο Παύλος δεν είχε γραφεί όλος ο λόγος του Θεού. Έτσι οι χριστιανοί είχαν ελλιπή γνώση. Δεν είχαν όλη την γνώση που έχουμε σήμερα, γιατί λέει κατά μέρος γιγνώσκομεν.

Αλλά όταν έλθει το τέλειο, συμπληρωθεί δηλαδή ο λόγος του Θεού, τότε το κατά μέρος θα καταργηθεί. Τότε, ήμουν νήπιο και χρειαζόμουν τα χαρίσματα, για να μπορέσω να σταθεροποιηθώ. Το ίδιο και η εκκλησία σαν σύνολο. Από την στιγμή όμως που έγινα ανήρ, λέει ο Παύλος, δεν χρειαζόμουν τα του νηπίου. Δεν χρειάζομαι να μιλάω γλώσσες , δεν χρειάζομαι θεραπεία, προφητείες. Τώρα βλέπουμε αινιγματωδώς, τότε πρόσωπον προς πρόσωπον. Με το «τότε», εννοούν όταν γράφτηκε η Αποκάλυψη και συμπληρώθηκε ο λόγος του Θεού.

Λένε: πίστη, ελπίδα, αγάπη. Αυτά είναι. Αν έχεις αυτά δεν σου χρειάζονται χαρίσματα, προφητείες, γλώσσες, θεραπείες.

Λένε οι ΜΤΙ ότι η θεραπεία σταμάτησε εκείνη την εποχή. Και από την στιγμή που τελειοποιήθηκε ο λόγος του Θεού δεν υπάρχει πια θεραπεία.

Λένε ότι τα χαρίσματα ήταν οι πατερίτσες των πρώτων χριστιανών.

Αλλά, ας βάλουμε τον λόγο του Θεού στη θέση του!

Εδώ δεν μιλάει για θεραπεία. Μιλάει για προφητείες και γνώση. Οπότε δεν έχουν βάση να στηριχτούν σ’ αυτό.

Ο Παύλος λέει στο εδ.8 ... είτε γνώσης θέλει καταργηθεί.

Αυτή την στιγμή έχει καταργηθεί η γνώση; Άρα, αφού δεν καταργήθηκε η γνώση, δεν καταργήθηκε ούτε η προφητεία, ούτε οι γλώσσες, ούτε τα άλλα χαρίσματα.

Το θέμα είναι πότε θα καταργηθούν όλα αυτά. Όταν ο Παύλος έγραψε αυτά (περίπου 60 μ.Χ.) όλα αυτά ήταν μέσα στην εκκλησία.

Ποιο είναι όμως το τέλειο που λέει στο εδ.10; Οι ΜΤΙ λένε ότι είναι ο λόγος του Θεού. Αλλά δεν είναι. Γιατί αν ήταν έτσι, αυτό σημαίνει ότι με το που γράφτηκε η Αποκάλυψη, η εκκλησία είχε όλη τη γνώση.

Σημαίνει δηλ. ότι σήμερα ένας ΜΤΙ έχει πλήρη γνώση του λόγου του Θεού; Ποιος μπορεί να πει ναι;

Άρα δεν έχει έλθει το τέλειο ακόμη, για να καταργηθεί το κατά μέρος.

Στο εδ.12, αν το «τότε» που λέει ο Παύλος είναι το σήμερα, θέλουν να πουν ότι βλέπουν τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο; Κανένας δεν βλέπει τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο. Δια πίστεως και δια κατόπτρου αινιγματωδώς βλέπουμε τον Θεό.

...τότε θέλω γνωρίσει, όπως γνωρίζομαι από τον Θεό. Και πως μας γνωρίζει ο Θεός; Τέλεια! Αν εκείνο το τότε είναι το τώρα, έχεις αυτή την τέλεια γνώση του Θεού, ποιος τολμά να πει κάτι τέτοιο;

Άρα το τέλειο δεν είναι ο λόγος του Θεού που τελειοποιήθηκε, αλλά είναι όταν θα δούμε τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο.

Α’ Ιωάν.γ:2 Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι· εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι.

Πότε θα συμβεί αυτό; Όταν πάμε στη παρουσία Του. Εκεί είναι η τελειότητα. Όσο έχουμε αυτή τη σάρκα δεν μπορούμε να πούμε αυτό το πράγμα, που σημαίνει ότι πρέπει να έρθει ο Χριστός να μας πάρει κοντά Του.

Τότε γιατί να προφητεύεις; Αφού θα γνωρίζεις τα πάντα. Δεν θα χρειάζεται η θεραπεία γιατί τότε δεν θα υπάρχει ούτε πόνος, ούτε δάκρυ, ούτε στεναγμός.

Η προφητεία, οι γλώσσες,, η θεραπεία, είναι βοηθήματα που μας τα δίνει ο Θεός για να μπορέσομε να αυξηθούμε πνευματικά και φυσικά στην αγάπη.

Μπορεί να έχεις όλα τα χαρίσματα αλλά αν μέσα σου δεν υπάρχει ο καρπός της αγάπης, ο καρπός του Πνεύματος, ο οποίος θα σε πάει στην παρουσία του Θεού, είσαι χλιαρός. Και θέλει να τους δείξει μια υπερέχουσα οδό όπως λέει στο ιβ:31 Ζητείτε δε μετά ζήλου τα καλήτερα χαρίσματα και ετι πολύ υπερέχουσαν οδόν σας δεικνύω. Δεν μας λέει εδώ να αφήσουμε τις προφητείες και τις γλώσσες και όλα τα χαρίσματα του Θεού, αλλά μας λέει να τα ζητάμε με ζήλο και υπάρχει μια μεγαλύτερη οδός, η ΑΓΑΠΗ.

Πρώτα η αγάπη και μετά τα χαρίσματα με την αγάπη. Τότε είναι που σε ανταμείβει ο Θεός. Τότε η πίστη σου είναι ζωντανή. Γιατί η πίστη είναι ζωντανή και νεκρή. Και η διαφορά είναι η αγάπη.

Το τέλειο λοιπόν είναι ο ερχομός του Χριστού, άρα δεν μπορούν να ισχυριστούν αυτό το οποίο θέλουν, γιατί δεν βλέπουμε πρόσωπο προς πρόσωπο, δεν γνωρίζομε τέλεια, άρα χρειαζόμαστε ακόμα τα χαρίσματα.

Εκτός αυτού, αν ήταν αυτό που ήθελε να πει ο Παύλος, τότε γιατί λέει:

Α’ Κορ.ιδ:1 Ακολουθείτε την αγάπην· και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε.

Λέει να ζητούν μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύουν.

Α’ Κορ.ιδ:3 ο δε προφητεύων λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπήν και παρηγορίαν.

Γιατί να μην έχουμε αυτή την οικοδομή, την προτροπή, την παρηγοριά, μέσα στην εκκλησία;

Όταν λέει ζητείτε μετά ζήλου τα καλύτερα χαρίσματα, δεν εννοεί ότι υπάρχουν καλά και κακά χαρίσματα, αλλά ότι ανάλογα με το χαρακτήρα του ατόμου, αλλά και την περίσταση, την ανάγκη.

Ματθ.ζ:21-23 Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ' ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, και εν τω ονόματί σου εξεβάλομεν δαιμόνια, και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ' εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.

Λένε εδώ οι ΜΤΙ ότι ο Θεός θα πει σ’ αυτούς που έκαναν τα θαύματα «δεν σας γνωρίζω» και την θεραπεία που είναι θαύμα, δεν την θέλει ο Θεός. Δεν θέλει να τα ζητάμε.

Αλλά ο απόστολος Παύλος βλέπουμε ότι ζητούσε θεραπεία. Και κατά την θεωρία τους, ο Παύλος είναι ανάμεσα στις 144.000. Ναι, αλλά ζητούσε θεραπεία, αμάρτανε, και δεν έπρεπε να είναι μέσα στις 144.000!!

Πράξ.κη:8,9 Συνέβη δε να ήναι κατάκειτος ο πατήρ του Ποπλίου, πάσχων πυρετόν και δυσεντερίαν· προς τον οποίον εισελθών ο Παύλος και προσευχηθείς, επέθεσεν επ' αυτόν τας χείρας και ιάτρευσεν αυτόν. Τούτου λοιπόν γενομένου και οι λοιποί, όσοι είχον ασθενείας εν τη νήσω, προσήρχοντο και εθεραπεύοντο·

Εδώ βλέπουμε ότι ο Παύλος ζητούσε θεραπεία και την έπαιρνε από τον Θεό.

Στο Ματθ.ζ:21-23 ο Χριστός αναφέρεται στους αποστάτες ή σ’ αυτούς που έχουν χάσει την αγάπη, την επαφή με τον Θεό και έχει μείνει μόνο ένας τυπικισμός. Δεν αναφέρεται στον Παύλο και στους πιστούς.

Ψαλ.ργ:2,3 Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον, και μη λησμονής πάσας τας ευεργεσίας αυτού· τον συγχωρούντα πάσας τας ανομίας σου· τον ιατρεύοντα πάσας τας αρρωστίας σου·

Ο Δαβίδ εδώ διδάσκει την ψυχή του να μην λησμονεί τις ευεργεσίες του Θεού και μια από αυτές είναι η θεραπεία των ασθενειών.

Όταν πιέσεις τους ΜΤΙ σ’ αυτά τα εδάφια λένε:

Ναι ο Θεός θεραπεύει αλλά πρέπει να προσέχουμε. Και γυρνούν στην Β’ Θεσ.β:9-10 όστις θέλει ελθεί κατ' ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους και εν πάση απάτη της αδικίας μεταξύ των απολλυμένων, διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι·

Λένε τώρα ότι ο λόγος του Θεού λέει ότι θα έρθει ο σατανάς και θα κάνει θαύματα. Όταν εσύ είσαι μαθημένος στα θαύματα, εύκολα θα πέσεις στην παγίδα του και θα καταστραφείς. Γι’ αυτό καλύτερα μη δέχεσαι κανένα θαύμα.

Τα εδάφια όμως αυτά μιλάνε για τον αντίχριστο που θα ξεγελάσει τους ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ όχι αυτούς που έχουν γευθεί την αλήθεια της αγάπης και έχουν σωθεί! Ο σατανάς θα έρθει με σημεία και τέρατα για να πλανήσει. Αυτό σημαίνει, ότι τα σημεία και τα τέρατα διεγείρουν την ψυχή του ανθρώπου. Και αυτός θα έλθει σαν ΑΝΤΙ-ΧΡΙΣΤΟΣ.

Η εκκλησία, όταν αυτά αρχίσουν να γίνονται, είναι ήδη στον ουρανό, έχει αρπαχτεί!!

Ο Χριστός έκανε σημεία και τεράστια. Ο αντίχριστος θα προσπαθήσει να μιμηθεί, που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει το σωστό.

Ο Χριστός χρησιμοποίησε πάντα σωστά σημεία. Δεν έκανε τον κόσμο να λατρεύει τα σημεία, αλλά έστρεφε πάντα τον κόσμο στον Θεό. Ένα θαύμα που δεν στρέφει τον άνθρωπο στον Θεό, δεν είναι από το Θεό.

Λένε ακόμα οι ΜΤΙ ότι η έλλειψη της πίστης δεν ενοχλεί, από το να γίνουν θαύματα. Δηλ. δεν είναι τίποτα τα θαύματα, ούτε η θεραπεία.

Χρησιμοποιούν το Ιωάν.ε:5 Ήτο δε εκεί άνθρωπός τις τριάκοντα οκτώ έτη πάσχων ασθένειαν.

Και λένε ότι αυτός ο άνθρωπος πίστευε στο νερό όχι στον Χριστό. Κι όμως, ο Χριστός τον θεράπευσε, δίχως πίστη.

Ο Χριστός τον ρώτησε: Θέλεις να γίνεις υγιής; Και αυτός είπε ότι θέλει. Άρα πίστευε ότι μπορεί να γίνει.

Ματθ.η:13 Και είπεν ο Ιησούς προς τον εκατόνταρχον, Ύπαγε, και ως επίστευσας, ας γείνη εις σε. Και ιατρεύθη ο δούλος αυτού εν τη ώρα εκείνη.

Εδώ βλέπουμε ότι ο Χριστός θεωρεί αναγκαία την πίστη για τα θαύματα.

Πως λες εσύ λοιπόν άλλα;

Ματθ.ιζ:17 Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν· Ω γενεά άπιστος και διεστραμμένη, έως πότε θέλω είσθαι μεθ' υμών; έως πότε θέλω υποφέρει υμάς; φέρετέ μοι αυτόν εδώ.

Εδώ ο Χριστός μάλωσε γιατί οι μαθητές δεν είχαν πίστη, και δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν τον δαιμονιζόμενο.

Ιακ.α:6 Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς· διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον.

Εδώ μας λέει πως να ζητάμε. Και λέει ότι μόνο δια πίστεως παίρνεις οτιδήποτε.

 

Μάρτυρες του Ιεχωβά (1)

https://epistoligr.blogspot.com/2017/06/blog-post_47.html#axzz5S5aHeDYA

Μάρτυρες του Ιεχωβά (2)

https://epistoligr.blogspot.com/2017/06/blog-post_68.html#axzz5S5aHeDYA

Μάρτυρες του Ιεχωβά (3)

https://epistoligr.blogspot.com/2017/06/blog-post_81.html#axzz5S5aHeDYA