Η αγάπη κάνει όμορφη τη ζωή, ευχάριστη, απολαυστική,
πλούσια.
Η αγάπη σαν υπάρχει μέσα στην καρδιά
μας δεν βλέπει ασχήμιες, ελαττώματα,
αναπηρίες, παραμορφώσεις. Παντού βλέπει αγγέλους. Πάντα βαδίζει σε παραδείσους.
Η αγάπη έχει άλλη σειρά και τάξη αξιών. Πρώτα εσύ, έπειτα ο
άλλος και μετά εγώ. Τί όμορφο είναι αυτό! Το ενδιαφέρον γίνεται μεγάλο, πλατύ,
απέραντο. Ζεις όχι μια φορά, μα πολλές φορές. Ζεις και τη ζωή των άλλων. Ζεις
τη ζωή του Χριστού.
Η αγάπη μεταπλάθει τον κόσμο γύρω σου. Όλα, όσα σε πονούσαν
πριν και σε ενοχλούσαν, τώρα, αν και εξακολουθούν να είναι τα ίδια, τώρα πιά,
δεν σε ενοχλούν, δεν σε πονούν. Αντίθετα μάλιστα, η μαγική πνοή της αγάπης, σε
κάνει να τ' αντιμετωπίζεις, τόσο διαφορετικά.
Η αγάπη δεν αντικαθίσταται με τίποτα άλλο. Ή υπάρχει ή δεν
υπάρχει. Ή είναι γνήσια, καρπός του πνεύματος, ή δεν είναι καθόλου. Ή είναι για
όλους ή δεν είναι για κανένα.
Η αγάπη χαρίζεται, προσφέρεται, σφυρηλατείται από Εκείνον,
που ήτανε μόνο αγάπη, τον ζωντανό, τον αναστημένο, τον δοξασμένο Ιησού, τον
Κύριό μας. Πουθενά αλλού δεν θα την βρεις.
Έκλαψες σαν το μικρό, πεισματάρικο παιδί, ζητώντας αγάπη και
μόνο αγάπη, και όχι επιτυχία, όχι ξεπέρασμα των ανταγωνιστών;
Νήστεψες, σαν τον Κύριο, για αγάπη στην καρδιά σου, όταν το
πνεύμα σου φανέρωσε πως απουσιάζει αυτό το χρώμα από την παλέτα της καρδιάς
σου;
Διέθεσες όλους τους άλλους μαργαρίτες, που τους είχες σε
τόση εκτίμηση, μέχρι την στιγμή που συνειδητοποίησες, πως δεν είχες αγάπη.
Είσαι έτοιμος όλους να τους προσφέρεις, γνώση, επιτυχία, τιμή, αναγνώριση για
να σου προσφερθεί η πολύτιμη αγάπη Του, η δική Του αγάπη, γιατί άλλη δεν
υπάρχει;
Η αγάπη, το δυνατό κρασί, η μεγάλη προσφορά, το θείο δώρο, η
ενθέωση στην καθημερινότητα, που δεν την προσέξαμε.
Η αγάπη, δεν έχει ανάγκη από τραγούδια, από γιρλάντες, από
αναλύσεις, συνάφειες. Αυτά ξεγελούν. Η αγάπη βιώνεται μέσα στην καρδιά και
σκορπίζεται σαν την αναπνοή.
