Ο Ιησούς, κάποτε, είπε μία παραβολή για ένα
άνθρωπο, ο οποίος είχε μια συκιά που δεν
του έδινε καρπό για τρία χρόνια (Λουκ.ιγ:6-9). Αυτός ο άνθρωπος ζήτησε απ’ τον
αμπελουργό να κόψει τη συκιά, λέγοντάς του: «δια
τι καταργεί και την γην;». Ο αμπελουργός, όμως, του ζήτησε να δώσει στο δέντρο άλλη μια
ευκαιρία. Υποσχέθηκε να σκάψει γύρω απ’ αυτό και να βάλει κοπριά κι αν παρ’ όλα
αυτά και τον επόμενο χρόνο δεν έφερνε καρπό θα την έκοβε. Ο Ιησούς δίδαξε μ’
αυτή την παραβολή ότι ο λαός Του πρέπει να φέρει καρπό. Αυτός παρέχει στους
αγίους Του πνευματική δύναμη κι ικανότητα να φέρουν τον καρπό του Πνεύματος,
αλλά οι άγιοι πρέπει να προσφέρουν τη θέληση και την προσπάθειά τους.
Μετά από λίγο ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του
ότι Αυτός πρέπει να φύγει, αλλά θα τους
στείλει ένα άλλο παράκλητο - που θα ήταν Αυτός ο ίδιος εν Πνεύματι-για να
κατοικήσει μέσα τους (Ιωάν.ιδ:16-20, 26 &
ιε:1, 2, 5, 6).
Ο λαός του Θεού πρέπει να παίρνει ζωή και
δύναμη από την “άμπελο”, τον Ιησού, για να μπορέσει να φέρει καρπό.
Μαθαίνουμε τη φύση αυτού του καρπού του
Πνεύματος απ’ την επιστολή προς Γαλ.ε:22-24. Τα έργα της σάρκας βρίσκονται στην Γαλ.ε:17-21 όπου ο Παύλος διακηρύττει
ότι όσοι κάνουν όλα αυτά δεν θα κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού. Λέει ακόμη,
“...περιπατείτε κατά το Πνεύμα, και δεν
θέλετε εκπληροί την επιθυμίαν της σαρκός” (Γαλ.ε:16). Ο καρπός του
Πνεύματος είναι η φύση του Κυρίου μας Ιησού και μόνο αυτοί που έχουν γίνει
μέτοχοι της δικής Του θείας φύσης εν Πνεύματι Αγίω (Β’ Πέτρ.α:3, 4) μπορούν να
φέρουν τον καρπό του Πνεύματος. Το Άγιο Πνεύμα που είναι το Πνεύμα του Ιησού
είναι η πηγή της δύναμης και του αγιασμού για τον χριστιανό (Πράξ.α:8, Εφεσ.γ:14-21).
Αυτή είναι η δύναμη που δίνει στο χριστιανό τη νίκη ενάντια στις σαρκικές του
επιθυμίες και τάσεις (Ρωμ.η:1-4). Ο λαός του Θεού γνωρίζεται απ’ τον καρπό του
(Ματθ.ζ:15-21, ιβ:33-35, Φιλιπ.α:9-11, Εβρ.ιβ:11). Πρέπει να προσευχόμαστε, να
Τον λατρεύουμε και να οδηγούμαστε απ’ το Πνεύμα του Θεού καθημερινά για να
διατηρήσουμε αυτή τη θαυμαστή ζωή.
