Η βοήθειά μου

Ψαλ.ρκα:1-8  Υψόνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη· πόθεν θέλει ελθεί η βοήθειά μου; Η βοήθειά μου έρχεται από του Κυρίου, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην. Δεν θέλει αφήσει να κλονισθή ο πους σου· ουδέ θέλει νυστάξει ο φυλάττων σε. Ιδού, δεν θέλει νυστάξει ουδέ θέλει αποκοιμηθή, ο φυλάττων τον Ισραήλ. Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου· ο Κύριος είναι η σκέπη σου εκ δεξιών σου. Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα. Ο Κύριος θέλει σε φυλάττει από παντός κακού· θέλει φυλάττει την ψυχήν σου. Ο Κύριος θέλει φυλάττει την έξοδόν σου και την είσοδόν σου, από του νυν και έως του αιώνος.

Κάποιοι ονομάζουν αυτόν τον ψαλμό, «ο ψαλμός του στρατιώτη», γιατί λένε ότι ο Δαβίδ τον έγραψε όταν η ζωή του κινδύνευε σαν στρατιώτης, αλλά εμπιστεύθηκε τον Θεό, για τη μέρα της μάχης.

Άλλοι τον ονομάζουν «ο ψαλμός του ταξιδιώτη», και λένε ότι ο Δαβίδ τον έγραψε όταν ετοιμαζόταν για ένα μεγάλο ταξίδι, επειδή πίστευε ότι αυτό χρειαζόταν.

Άσχετα μ’ όλα αυτά, όπου κι αν βρισκόμαστε, στο σπίτι, έξω, σε μάχες, σε ταξίδι….. είμαστε εκτεθειμένοι σε πολλούς κινδύνους.

Περισσότερους ίσως, απ’ όσους φοβόμαστε.

Αυτός ο ψαλμός μας ενθαρρύνει να αναπαυτούμε και να εμπιστευόμαστε την προστασία του Θεού μας.

Δια πίστεως να τοποθετηθούμε κάτω από τη δική Του προστασία και φροντίδα, καθώς θα ψάλουμε αυτόν τον ψαλμό.

Ο Δαβίδ μιλάει για τον εαυτό του (εδ.1,2), αλλά και για άλλους (εδ.3-8).

Ο ψαλμός μας διδάσκει να εμπιστευτούμε τον Θεό σαν τον Παντοδύναμο, σαν Αυτόν που μπορεί να υπερκαλύψει κάθε ανάγκη μας.

Δεν πρέπει να αναπαυόμαστε σε κτίσματα, ανθρώπους, μέσα. Να μην στηριζόμαστε σε βραχίονα ανθρώπου.

Ιερεμ.ιζ:5 Ούτω λέγει Κύριος· Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Κυρίου.

Που να κοιτάξω, στους λόφους;

Από ‘κει θα έρθει η βοήθειά μου;

Θα εμπιστευτώ τη δύναμη της γης;

Θα εμπιστευτώ τη δύναμη των λόφων;

Θα εμπιστευτώ τους δυνατούς που σαν λόφοι γεμίζουν τη γη;

ΌΧΙ!

Ιερεμ.γ:23 Τωόντι εις μάτην ελπίζεται σωτηρία εκ των λόφων και εκ του πλήθους των ορέων· μόνον εν Κυρίω τω Θεώ ημών είναι η σωτηρία του Ισραήλ.

Ποτέ δεν περιμένω βοήθεια απ’ όλα αυτά. Η εμπιστοσύνη μου είναι στον Κύριο, μόνο.

Πρέπει να κοιτάζουμε πάνω από τους λόφους. Πέρα από τα εργαλεία του Θεού.

Πρέπει να κοιτάζουμε στην δύναμη, την καλοσύνη, την προμήθεια και χάρη του Θεού μας.

Η βοήθειά μου είναι από τον Θεό. Όπως και όποτε Αυτός θέλει!

Αν Αυτός δεν βοηθήσει, κανένα δημιούργημα δεν μπορεί να το κάνει. Και, αν το κάνει, τίποτα δεν μπορεί να το εμποδίσει.

Υψώνω τους οφθαλμούς μου προς τα όρη.

Προφανώς εννοεί τους λόφους πάνω στους οποίους ήταν κτισμένη η Ιερουσαλήμ, ο ναός, η παρουσία του Θεού, το όρος Σιών, η εκκλησία.

Ψαλμ.κη:2 Άκουσον της φωνής των δεήσεών μου, όταν κράζω προς σε, όταν υψόνω τας χείρας μου προς τον ναόν τον άγιόν σου.

Αυτός που έκανε τον ουρανό και τη γη μπορεί να με βοηθήσει. Αυτός έκανε τα πάντα από το τίποτα. Έκανε τα πάντα με ένα λόγο Του, και είναι τόσο όμορφα.

Όταν οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι, η υπόσχεση εδώ είναι ότι αν Τον εμπιστευτούμε και δεν αποκάμουμε, θα είμαστε κάτω από την προστασία Του. Κακό δεν θα μας βρει, παρά μόνο ό, τι Αυτός βλέπει ότι είναι καλό για μας.

Ο Κύριος είναι ο φύλαξ σου.

Εκτός από τους αγγέλους Του που μας φυλάνε, ο Ίδιος ο Κύριος, προσωπικά, φυλάει κάθε παιδί Του.

Η άπειρη σοφία και η άπειρη δύναμη του Θεού, εγγυώνται την ασφάλεια όσων Τον εμπιστεύονται.

Ο φυλάτων τον Ισραήλ, είναι ο φύλαξ σου! Δεν νυστάζει ούτε κοιμάται!

Δεν είναι μόνο φύλακας, αλλά και σκέπη.

Φρεσκάρει, ζωογονεί, σκιάζει:

Ησ.λβ:2 Και ο άνθρωπος θέλει είσθαι ως σκέπη από του ανέμου και ως καταφύγιον από της τρικυμίας· ως ποταμοί ύδατος εν ξηρά γη, ως σκιά μεγάλου βράχου εν γη διψώση.

Κάτω από αυτή τη σκιά μπορείς να καθίσεις με ασφάλεια και να αναζωογονηθείς από τον καύσωνα του κόσμου.

Είναι πάντα κοντά σου σαν φύλακας και σκέπη στα δεξιά σου.

Ψαλμ.ις:8 Ενώπιόν μου είχον τον Κύριον διαπαντός· διότι είναι εκ δεξιών μου, διά να μη σαλευθώ.

Δεν χρειάζεται να τρέξεις, να πας μακριά…

Α’ Σαμ.β:1-10 Η προσευχή της Άννας.

Στο εδ.9 λέει: Θέλει φυλάττει τους πόδας των οσίων αυτού δεν θα τους αφήσει να κλονιστούν.

Α’ Κορ.ι:13 Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος· πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.

Ψαλμ.ογ:2,23 Εμού δε, οι πόδες μου σχεδόν εκλονίσθησαν· παρ' ολίγον ωλίσθησαν τα βήματά μου…… Εγώ όμως είμαι πάντοτε μετά σού· συ με επίασας από της δεξιάς μου χειρός.

Όταν είμαστε πολύ κοντά στο να αμαρτήσουμε, ο Κύριος είναι πλησίον, στα δεξιά μας, για να μας συγκρατήσει.

Εδ.6 Την ημέραν ο ήλιος δεν θέλει σε βλάψει, ουδέ η σελήνη την νύκτα.

Ο ήλιος και η σελήνη είναι μεγάλες ευλογίες για τους ανθρώπους, όμως, η αμαρτία έχει επιφέρει τέτοιες αλλαγές, στη δημιουργία, που κι αυτά μπορούν να κάνουν κακό στον άνθρωπο (πολλοί τα λατρεύουν).

Όπως φύλαξε τον Ισραήλ στην έρημο με τη νεφέλη και το στύλο φωτιάς (σκιά, ζέστη και φως).

Γέν.λα:40 την ημέραν εκαιόμην υπό του καύματος και την νύκτα υπό του παγετού· και έφευγεν ο ύπνος μου από των οφθαλμών μου·

Ακόμα, μπορεί να σημαίνει ότι δεν θα τους βλάψουν ούτε φανεροί, ούτε κρυφοί εχθροί.

Η προστασία επεκτείνεται και στο να τους αποτρέπει να πράττουν το κακό.

Β’ Κορ.ιγ:7 Εύχομαι δε εις τον Θεόν να μη πράξητε μηδέν κακόν, ουχί διά να φανώμεν ημείς δόκιμοι, αλλά διά να πράττητε σεις το καλόν, ημείς δε ας ήμεθα ως αδόκιμοι.

θέλει φυλάττει την ψυχήν σου την πνευματική ζωή.

την έξοδόν σου και την είσοδόν σου σε κάθε περίσταση, όπου κι αν πάμε, ταξίδια, έξω από το σπίτι, στη δουλειά, μέσα στο σπίτι. Από την αρχή μέχρι το τέλος της ημέρας!!