Ακόμα
ίσως έτσι νιώθεις “ίση” με τον άντρα σου και οικονομικά ανεξάρτητη. Ίσως.... Πολλά ακόμα θα μπορούσα ν’
αραδιάσω.
Ωστόσο
δεν θα προσπαθήσω να σε πείσω ν’ αλλάξεις γνώμη. Είσαι ελεύθερη να οργανώσεις τη ζωή σου όπως
θέλεις. Θα σου θυμίσω μόνο ένα εδάφιο μέσα
από το λόγο του Θεού: «Να νουθετώσι τας
νέας, να είναι φίλανδροι, φιλότεκνοι, σώφρονες, καθαραί, οικοφύλακες
.........» Τιτ.β:4-5
Τι
άραγε θέλει να πει εκείνο το «οικοφύλακες»;
Οπωσδήποτε
δεν θα εννοεί να στέκεσαι σκοπός στη πόρτα του σπιτιού, μη τυχόν μπει μέσα
κάποιος κλέφτης. Ούτε ότι το σπίτι πρέπει να σου γίνει φυλακή απ’ όπου ποτέ δεν
θα μπορείς να ξεμυτίσεις.
Ο
Θεός όταν έβαλε τους πρωτόπλαστους στον Παράδεισο της Εδέμ, τους ανέθεσε να
εργάζονται και να φυλάττουν αυτόν (Γεν.β:15).
Μήπως
έχεις λοιπόν κι εσύ εργασία μέσα στο σπίτι σου; Εργασία που κανείς άλλος δεν θα
βλέπει το μέγεθός της ούτε μπορεί ν’ αναγνωρίσει την προσφορά της - ούτε ο
ίδιος ο σύζυγός σου - παρά μόνο ο Θεός.
Στο
βιβλίο «Κάθε μητέρα είναι μια εργαζόμενη γυναίκα» υποστηρίζεται ότι μια γυναίκα
με τρία παιδιά, μέχρι να φτάσουν στην ηλικία των 18 χρόνων, θα έχει δαπανήσει
18.000 ώρες σκληρής εργασίας αποκλειστικά και μόνο για δουλειές που
προκαλούνται ακριβώς από την παρουσία των παιδιών της. Ένας φόρτος εργασίας που
δεν υπάρχει για τις γυναίκες που δεν έχουν παιδιά.
Πιο
αναλυτικά, μετρήθηκε πως η παραπάνω μητέρα, με τα τρία μωρά της, σε μια μόνο
μέρα χρειάστηκε:
- Να αλλάξει 84 τεμάχια ρούχων - επειδή τα μικρά έβρεξαν τα εσώρουχά τους.
- Να συμμαζέψει 504 κύβους (56 κύβους που τα μικρά σκόρπισαν 9 φορές)
- Να ταΐσει 70 κουταλιές παιδικών τροφών.
- Να τρέξει 13 φορές για να απομακρύνει κάποιο μικρό από την τουαλέτα.
- Να σκουπίσει 49 φορές τα δάκρυά τους.
- Να τραγουδήσει 19 τραγουδάκια για να τα διασκεδάσει / παρηγορήσει.
- Να πλύνει 32 ζευγάρια χεράκια.
- Να αλλάξει 64 τεμάχια ρούχων επειδή τα μικρά λερώθηκαν με λάσπες κ.λ.π.
- Να κουνήσει 623 φορές την κούνια τους για να κοιμηθούν.
Στο
τέλος της ημέρας τίποτε δεν φανέρωσε όλον αυτόν τον κόπο της, εκτός από τρία
μωρά που κοιμόντουσαν ευτυχισμένα στα κρεβατάκια τους, μ’ ένα χαμόγελο στα
προσωπάκια τους.
Αδελφή
μου, ανταλλάσσεις αυτό παιδικό χαμόγελο με το αυστηρό πρόσωπο του προϊσταμένου
ή το ειρωνικό βλέμμα του συναδέλφου σου;
Ενώ
έχεις το προνόμιο να διαπλάθεις χαρακτήρες και να οδηγήσεις ψυχές στο Χριστό,
εγκαταλείπεις αυτή τη διακονία για να υπηρετήσεις τα οικονομικά συμφέροντα
κάποιου εργοδότη ή να χαϊδεύεις τα πλήκτρα μιας άψυχης μηχανής;
-Ξανασκέψου σε παρακαλώ, Ξανασκέψου!....
