Εισαγωγή
Αυτή η ερώτηση είναι ζωτικής σημασίας λόγω της φοβερής κρίσης που
θα έρθει πάνω σ’ αυτούς που αμαρτάνουν. «Η
ψυχή η αμαρτάνουσα, αυτή θέλει αποθάνει» βροντοφωνάζει η Παλαιά Διαθήκη (Ιεζ.ιη:20).
Στους ίδιους τόνους, η Καινή Διαθήκη δηλώνει: «Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος» (Ρωμ.ς:23). Αυτός που ζει στην
αμαρτία σ’ όλη τη διάρκεια της γήινης ζωής του και σταθεί μια μέρα μπροστά στο
Θεό χωρίς να έχει συγχωρεθεί, θα καταδικαστεί σε αιώνιο όλεθρο.
Η αμαρτία ξεκίνησε αποκλειστικά από τους ανθρώπους. Ο Αδάμ και η
Εύα αμάρτησαν με την παρακοή τους στο Θεό. Το πρώτο αγόρι που
γεννήθηκε σ’ αυτή τη γη, όταν μεγάλωσε και έγινε άντρας, δολοφόνησε τον δεύτερο
αδελφό του! Και από τότε, η αμαρτία υπάρχει σε κάθε γενιά.
Στις μέρες μας, ωστόσο, υπάρχει μια διαφορά: πολλοί δεν ξέρουν πια
τι πραγματικά είναι αμαρτία. Μερικές φορές κακά πράγματα χαρακτηρίζονται σαν
καλά και καλά σαν κακά. Ο Ησαίας καταδίκασε μια τέτοια πρακτική, δηλώνοντας «Ουαί εις εκείνους, οίτινες λέγουσι το κακόν
καλόν και το καλόν κακόν οίτινες θέτουσι το σκότος διά φως και το φως διά
σκότος οίτινες θέτουσι το πικρόν διά γλυκύ και το γλυκύ διά πικρόν» (Ης.ε:20).
Δεδομένου ότι αυτή η σύγχυση υπάρχει, και δεδομένου ότι ένα άτομο
δεν θα επιδιώξει τη συγχώρεση των αμαρτιών του μέχρι να γνωρίσει τι είναι
αμαρτία, απαιτείται επειγόντως ένας ξεκάθαρος καθορισμός, είτε αρνητικός είτε
θετικός.
Αμαρτία δεν είναι απαραίτητα μόνο
το έγκλημα
Μερικοί εξισώνουν την αμαρτία με το έγκλημα, θεωρώντας ότι για να έχει
αμαρτήσει κάποιος, πρέπει να είναι δολοφόνος, ληστής, βιαστής, ή κάτι παρόμοιο.
Κάποτε, κάποιος είπε ότι θέλει να πάει στη φυλακή και να
προσπαθήσει να μιλήσει για μετάνοια και σωτηρία σε μια γυναίκα που είχε
δολοφονήσει πρόσφατα τον πατέρα της. Βεβαίως αυτή η γυναίκα χρειαζόταν τη συγχώρεση
και τη σωτηρία, αλλά όχι περισσότερο από άλλους αμαρτωλούς που δεν είχαν διαπράξει
έγκλημα.
Ένα έγκλημα είναι αμαρτία, αλλά κάθε αμαρτία δεν είναι έγκλημα. Τα
εγκλήματα διαπράττονται κατά των ανθρώπων η αμαρτία διαπράττεται ενάντια στο
Θεό. Για παράδειγμα, ο Δαβίδ έβλαψε τη Βηθσαβεέ, και δολοφόνησε τον Ουρία, τον
άντρα της, αλλά δήλωσε «Εις σε, (Θεέ)
εις σε μόνον ήμαρτον και το πονηρόν
ενώπιόν σου έπραξα» (Ψαλμ.να:4).
Αμαρτία δεν είναι μόνο η απιστία
Κατά το τέλος της διακονίας Του, ο Ιησούς είπε στους αποστόλους για
το Άγιο Πνεύμα: «και ελθών εκείνος θέλει
ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας…. περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις
εμε» (Ιωάν.ις:8-9).
Παρερμηνεύοντας την έννοια αυτών των λόγων, μερικοί
έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αμαρτία δεν είναι τίποτα περισσότερο από την
απιστία. Αλλά ο Ιησούς εννοούσε ότι η απιστία θα αποτελούσε τη βάση της
αμαρτίας. Οι άνθρωποι αμαρτάνουν επειδή δεν πιστεύουν στον Ιησού Χριστό. Η
απιστία είναι αμαρτία, αλλά οδηγεί και σε περαιτέρω αμαρτίες.
«Αμαρτία είναι η καταπάτηση του
νόμου»
Αυτός ο ορισμός δίνεται στην Α’ Ιωάν.γ:4. Με τον όρο «νόμο», ο
απόστολος εννοούσε το λόγο του Θεού, που αρχικά ήταν η Παλαιά Διαθήκη αλλά τώρα
περιλαμβάνει και την Καινή Διαθήκη. Αμαρτία, λοιπόν, είναι η παραβίαση (το σπάσιμο)
μιας εντολής που βρίσκεται στη Βίβλο.
Αμαρτίες διάπραξης. Γίνεται
κανείς ένοχος τέτοιας αμαρτίας όταν κάνει κάτι που ο λόγος του Θεού απαγορεύει.
Αμαρτίες παράλειψης. Όποιος
δεν κάνει αυτό που ξέρει ότι έχει διατάξει ο Θεός, είναι ένοχος της αμαρτίας
της παράλειψης. «Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει
να κάμνη το καλόν και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία» (Ιάκ.δ:17).
«Κάθε αδικία είναι αμαρτία»
Η Α’ Ιωάν.ε:17 αναφέρει αυτή την αλήθεια. Αδικία είναι όταν
κάποιος κάνει κάτι που είναι λάθος. Σύμφωνα με αυτό το εδάφιο, λοιπόν, όταν
κάποιος κάνει κάτι λάθος, διαπράττει αμαρτία.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι κάθε αδικία είναι αμαρτία. Οι άνθρωποι είναι
επιρρεπείς να ταξινομούν τις αμαρτίες σε μικρές ή μεγάλες, μαύρες ή γκρίζες,
θανάσιμες ή μη θανάσιμες. Αλλά για το Θεό, κάθε αμαρτία είναι αποκρουστική και
απαράδεκτη. Ένα παράδειγμα της διαφοράς που υπάρχει ανάμεσα στην κρίση του
ανθρώπου και του Θεού σχετικά με την αμαρτία, είναι ότι ο άνθρωπος ταξινομεί
την αμαρτία του ψεύδους σαν πολύ μικρό κακό. Αλλά ο Θεός τοποθετεί «όλους τους
ψεύτες» στην ίδια κατηγορία με τους βδελυκτούς, τους δολοφόνους, τους πόρνους,
τους μάγους και τους ειδωλολάτρες (Αποκ.κα:8). Επιπλέον, προφέρει την ίδια
κρίση πάνω σε όλους αυτούς τους αμαρτωλούς που είναι ο αιώνιος όλεθρος στη
λίμνη που καίγεται με φωτιά και θειάφι.
Τι είναι λοιπόν αμαρτία; Απλά, αμαρτία είναι όταν κάνεις κάτι που
ο Θεός απαγορεύει, ή δεν κάνεις κάτι που ο Θεός διατάζει!
