Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Η τόλμη της αγιότητας

«Εν εκείναις δε ταις ημέραις έρχεται Ιωάννης ο βαπτιστής, κηρύττων εν τη ερήμω της Ιουδαίας και λέγων· Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών. Διότι ούτος είναι ο ρηθείς υπό Ησαΐου του προφήτου, λέγοντος· Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου, ευθείας κάμετε τας τρίβους αυτού. Αυτός δε ο Ιωάννης είχε το ένδυμα αυτού από τριχών καμήλου και ζώνην δερματίνην περί την οσφύν αυτού, η δε τροφή αυτού ήτο ακρίδες και μέλι άγριον. Τότε εξήρχετο προς αυτόν η Ιεροσόλυμα και πάσα η Ιουδαία και πάντα τα περίχωρα του Ιορδάνου, και εβαπτίζοντο εν τω Ιορδάνη υπ' αυτού, εξομολογούμενοι τας αμαρτίας αυτών. Ιδών δε πολλούς εκ των Φαρισαίων και Σαδδουκαίων ερχομένους εις το βάπτισμα αυτού, είπε προς αυτούς· Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής; Κάμετε λοιπόν καρπούς αξίους της μετανοίας, και μη φαντασθήτε να λέγητε καθ' εαυτούς, Πατέρα έχομεν τον Αβραάμ· διότι σας λέγω ότι δύναται ο Θεός εκ των λίθων τούτων να αναστήση τέκνα εις τον Αβραάμ. Ήδη δε και η αξίνη κείται προς την ρίζαν των δένδρων· παν λοιπόν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται. Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν· ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα· αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί. Όστις κρατεί το πτυάριον εν τη χειρί αυτού και θέλει διακαθαρίσει το αλώνιον αυτού και θέλει συνάξει τον σίτον αυτού εις την αποθήκην, το δε άχυρον θέλει κατακαύσει εν πυρί  ασβέστω» (Ματθ.γ:1-12).

Πρωτότυπος κήρυκας από πολλές απόψεις, ο πρόδρομος του Χριστού. Ασφαλώς, θα ήταν κωμικό να τον μιμηθούμε στο ντύσιμό του, στον τρόπο και τον τόπο που διάλεξε, ωστόσο μπορούμε να πάρουμε τα βαθύτερα ουσιαστικά μηνύματα που η πνευματική του προσωπικότητα μας προσφέρει.

Απλότητα στην εμφάνιση: Ο χρισμένος από το Πνεύμα του Θεού εργάτης του Ευαγγελίου, δεν έχει ανάγκη εξωτερικού επιτηδευμένου στολισμού. Είναι ότι τον έχει κάνει η χάρη του Θεού που επιδιώκει να μεταδώσει, όχι ότι μπορεί να τον κάνει, για παράδειγμα, η βαφή των μαλλιών του και άλλα πολλά όμοια.

Τόλμη στο μήνυμα: Δύσκολο να το βρεις σήμερα. Ο έλεγχος ή δεν υπάρχει, ή είναι τελείως υποτονικός. Ίσως από φόβο αραίωσης του ακροατηρίου, ή ακόμα χειρότερα, από ατολμία της συμβιβασμένης ζωής του εργάτη. Χρειάζεται η τόλμη της αγιότητας να πεις: «Γεννήματα εχιδνών».

Ταπείνωση στην ψυχή: Χριστιανός κήρυκας είναι εκείνος που συνέχεια λέει «όχι». Όχι στα εμετικά θυμιατίσματα των ανθρώπων. Όχι σ’ εκείνη την ύπουλη εσωτερική φωνή που προσπαθεί να τον πείσει ότι είναι, έφτασε, στέκεται, ανέβηκε. Η λαχτάρα του σωστού κήρυκα πρέπει να είναι: «Εκείνος πρέπει να αυξάνει (μέσα μου) κι εγώ να ελαττώνομαι (Ιωάν.γ:30).