Νέα εποχή

Μια από τις διασημότερες «ευαγγελί­στριες» στην Αμερική, είναι η Σίρλεϋ Μακ Λέην. Κερδίζει γύρω στα τέσσερα εκα­τομμύρια δολάρια το χρόνο, κηρύττοντας το «Ευαγγέλιό» της. Το αντικείμενο των σεμιναρίων της, είναι να συστήσει στους ακροατές της ένα πρόσωπο. Σύμφωνα με τη Μακ Λέην, το πρόσωπο αυτό είναι το σπουδαιότερο πρόσωπο πάνω στη γη και σε αγαπά απεριόριστα και χωρίς όρους. Είναι «Το Εγώ σου»!

Η κεντρική ιδέα του νέου αυτού «Ευαγγε­λίου» είναι, ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ο Θεός του εαυτού του. Η Μακ Λέην δηλώνει ότι το παλιό Ευαγγέλιο, που διδάσκει την αυταπάρ­νηση, είναι πια απόλυτα ξεπερασμένο. Ο πραγματικά πνευματικός άνθρωπος πρέπει να έχει αφθονία αγαθών και να είναι κύριος της τύχης του.

Θα εξετάσουμε τώρα εφτά σημεία που δεί­χνουν ότι τα πιστεύω της Κίνησης της Νέας Εποχής, αντιτίθενται στο λόγο του Θεού.

1. Ποιος είναι ο Θεός;

Ο Θεός της Αγίας Γραφής, και συνεπώς και του χριστιανισμού, είναι ο Ύψιστος, ο Αιώ­νιος, ο Μοναδικός, ο Αυθύπαρκτος Θεός του ουρανού, που έχει δημιουργήσει τα πάντα, τα ορατά και τα αόρατα, και δεν έχει καμιά σχέ­ση ή ομοιότητα με τους θεούς της Νέας Επο­χής. Ο Θεός της Γραφής, είναι ο Ένας Θεός, που δεν πρέπει ποτέ να συγχέεται με οποιον­δήποτε άλλο θεό. Σαν Δημιουργός, δεν πρέ­πει ποτέ να συγχέεται με οποιοδήποτε δημι­ούργημά Του. Ο Θεός αυτός, έχει αποκα­λυφθεί στον άνθρωπο μέσω του Γιου Του, του Ιησού Χριστού.

Η αντίληψη των Νεοεποχιτών για το Θεό, είναι ο πανθεϊσμός. Ο ορισμός που θα μπο­ρούσε να δοθεί για την πίστη της Νέας Επο­χής είναι: «Θεός είναι τα πάντα, και τα πάντα είναι θεός». Σύμφωνα μ' αυτήν, όλα όσα υπάρχουν, είναι θεός. Απλώς υπάρχουν διά­φορες βαθμίδες ύπαρξης που αντιστοιχούν σε διάφορες βαθμίδες θεότητας.

«Ο Θεός», λένε, «είναι μια απρόσωπη δύ­ναμη. Ο Θεός είναι ενέργεια, και η ενέργεια είναι θεός». Αυτός είναι ο νέος ορισμός του Θεού, και υποστηρίζεται από επιστημονικές μελέτες της κβαντομηχανικής. (1)

Πολλοί νεοεποχίτες αντικαθιστούν τον Πατέρα Θεό της θείας αποκάλυψης, με τη Μητέ­ρα Γη της δημιουργίας. Η Γη είναι πραγματι­κά μια θεά, που το αρχαίο της όνομα είναι Γαία (από την ελληνική μυθολογία). Η έμφαση της ιδέας της Μεγάλης Θεάς τονίζεται ιδιαίτερα από το νέο παρακλάδι της Κίνησης της Νέας Εποχής, που συχνά αποκαλείται «Οικοφεμι­νισμός». Αυτός: «Βλέπει τους άντρες ως τυράννους των γυναικών και τους κατηγορεί, ότι εξευτελίζουν τη γυναίκα μέσω της σεξου­αλικής βίας και της πορνογραφικής εκμετάλ­λευσης και τις εξουσιάζουν μέσω ενός αυστηρού, αυταρχικού Ουράνιου Θεού.

«Στο ριζοσπαστικό άκρο της Νέας Εποχής υπάρχει η σοβαρή πρόταση της Ντίνας Μέ­τζκερ, ότι «οι ιερές πόρνες» θα πρέπει να επα­νατοποθετηθούν ως αγωγός για τον αγιασμό. Πέρα από τον εκκλησιασμό, υποστηρίζει αυτή, όλες οι γυναίκες γίνονται πόρνες, «σαν ένα μέσο επαναγιασμού του σώματος και ε­παναπόκτησης της χαμένης δύναμης με έ­λευση της πατριαρχικής θρησκείας». (2)

2. Ποιος είναι ο άνθρωπος;

Ο άνθρωπος είναι το τελειότερο δημιούρ­γημα του Θεού και δημιουργήθηκε για να έ­χει επικοινωνία και συντροφιά με τον πλάστη του, αλλά ο άνθρωπος, δεν είναι Θεός. Είναι έ­νας αμαρτωλός, που χρειάζεται λύτρωση, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Διαπράττει την ίδια αμαρτία με το Σατανά, όταν προσπαθεί να κάνει τον εαυτό του Θεό. Ο μόνος τρόπος που ο άνθρωπος μπορεί να συμμετέχει στη θεία φύση, είναι να ζητά και να στηρίζεται στις «υπέρτερες υποσχέσεις» (Εβρ.η:6), που έχουν δοθεί σε όσους πιστεύουν στο Χριστό. Μέ­σω Αυτού μπορεί ο άνθρωπος να σχετιστεί με το Θεό, αλλά ο άνθρωπος δε γίνεται ποτέ Θε­ός.

Αντίθετα, οι νεοεποχίτες έχουν υιοθετήσει ένα είδος κοσμικού ανθρωπισμού: «0 άν­θρωπος είναι το κριτήριο, το μέτρο όλων των πραγμάτων , γιατί αυτός είναι η ανώτερη αντι­προσώπευση του Θεού». (3)

3. Τι είναι αμαρτία;

Η αμαρτία είναι το μεγάλο πρόβλημα του ανθρώπου. Σαν αμαρτωλός, ο άνθρωπος, χρειάζεται σωτηρία. Χωρίς σωτηρία είναι προ­ορισμένος ο άνθρωπος σε αιώνια καταδίκη α­ποχωρισμού από το φως, τη ζωή και την α­γάπη του Θεού. Ο σκοπός του ερχομού του Χριστού στον κόσμο ήταν να καταστρέψει τα έργα του διαβόλου. Η λυτρωτική Του θυσία, είναι η μόνη ελπίδα για τον άνθρωπο.

Οι νεοεποχίτες, αντίθετα, αρνούνται την ύ­παρξη της αμαρτίας. Έτσι, δε βλέπουν την ανάγκη ενός Σωτήρα. Λένε, πως ο εχθρός του ανθρώπου δεν είναι η αμαρτία, αλλά η άγνοια. Αυτό συμβαδίζει τέλεια με τη φιλοσοφία που τώρα επικρατεί στη δημόσια εκπαίδευση: «α­ποσαφήνιση αξιών». Η φιλοσοφία αυτή δι­δάσκει στα παιδιά να ανακαλύψουν και να α­ποσαφηνίσουν την αξία τους μόνοι τους, πα­ρά να τους την επιβάλουν κάποιοι άλλοι απ' έξω (οι γονείς ή η εκκλησία).

Η φιλοσοφία αυτή υποστηρίζει, ότι όλες οι αξίες είναι της ίδιας ποιότητας. Κάθε άτομο έ­χει μέσα του τη σοφία και το δικαίωμα ν' α­ποφασίσει τι είναι ηθικό και τι είναι ανήθικο.

Γράψε ο ίδιος τις δικές σου Δέκα Εντολές για τον εαυτό σου. Μην επιτρέψεις σε κάποια άλ­λη εξουσία παρά από το θείο εαυτό σου να σου πει τι είναι καλό και τι είναι κακό. Αυτός ο τρό­πος σκέψης της Νέας Εποχής είναι τώρα ευρέ­ως διαδεδομένος στον κόσμο μας, και διακη­ρύσσεται συνεχώς από τα μέσα μαζικής ενη­μέρωσης, από τα κέντρα διασκέδασης, από τις επιχειρήσεις κι από τις κυβερνήσεις.

4. Η πραγματικότητα του θανάτου.

Ο θάνατος είναι ο έσχατος εχθρός του αν­θρώπου, σύμφωνα με την Αγία Γραφή. Γιατί ο θάνατος είναι παγκόσμια παρόν μέσα στο ανθρώπινο γένος; Ο απόστολος Παύλος δια­κηρύττει ότι: «η ανταμοιβή της αμαρτίας είναι θάνατος». Ο θάνατος θα διεκδικήσει κάθε άνθρωπο που γεννήθηκε στον κόσμο, εκτός και αφαιρεθεί η κατάρα της αμαρτίας μέσω του λυτρωτικού έργου του Χριστού. Όταν πεθάνει ο άνθρωπος, είναι αναγκασμένος να λογο­δοτήσει για τη ζωή του (Εβρ.θ:27). Η Νέα Εποχή αρνείται την πραγματικότητα του θανάτου και υποστηρίζει το μύθο της μετενσόρ­κωσης.

5. Η αληθινή λατρεία.

Η Αγία Γραφή ξεκάθαρα μας διδάσκει, ό­τι ο άνθρωπος πρέπει να λατρεύει τον Αληθι­νό Θεό τ' ουρανού και μόνο. Κάθε άλλος θε­ός, τον οποίο λατρεύει ο άνθρωπος, είναι ψεύ­τικος.

Η Νέα Εποχή είναι ανοιχτή στη λατρεία πολλών θεών. Ο άνθρωπος μπορεί να λα­τρεύει τη Μητέρα Γη, τη θεία ενέργεια, το θείο φως, κι αμέτρητα άλλα δημιουργήματα του Θεού. Μια και τα πάντα είναι θεός και θεός τα πάντα, ο άνθρωπος μπορεί να λατρεύει τον ή­λιο, τη σελήνη, τη γη και τον εαυτό του. Το α­ποκορύφωμα της πραγματικής πνευματικό­τητας, είναι να συναντήσεις το ανώτερο Εγώ σου και να ανακαλύψεις ότι είσαι θεός.

6. Η πηγή της σωτηρίας.

Η σωτηρία παρέχεται από το Θεό μέσω της πίστης στη θυσία του ανθρώπου Ιησού Χριστού. Ο άνθρωπος δεν εί­ναι η πηγή της σωτηρίας του. Δεν μπορεί να βρει την τελειότητα μέσα στον εαυτό του. Αυτή προέρχεται από το Δημιουργό του. Κάθε ιδέα που μπορεί να έχει ο άνθρωπος, ότι μπορεί να βρει σωτηρία οπουδήποτε αλλού πέρα από το Θεό, αποτελεί ψευδαίσθηση.

Η χρήση της φαντασίας από τη Νέα Επο­χή βασίζεται στο συλλογισμό, ότι ο ανθρώπι­νος νους έχει όλες τις απαντήσεις για όλες τις ανθρώπινες ανάγκες. Η σωτηρία βρίσκεται στο σωστό τρόπο σκέψης του ανθρώπου. Ελευθέρωσε απλώς το νου σου ώστε να μη σκεφτεί για τίποτε και θα παράγει αυτομάτως τη Νέα Εποχή. Αυτό είναι μια εκπόρνευση του δώρου της φαντασίας του ανθρώπου.

Το Θεόδοτο δώρο της φαντασίας, είναι έ­να από τα ισχυρότερα εργαλεία των Χριστια­νών, που διαφέρει τελείως από αυτό της Νέ­ας Εποχής. Ο Χριστιανός επικεντρώνει τη φα­ντασία του στις υποσχέσεις του Θεού και στη σωτηρία που διακηρύττει η Αγία Γραφή. Δεν αποχωρίζεται ποτέ από το λογικό του, ώστε να μην σκέφτεται για τίποτε. Ελευθερώνει τη δη­μιουργική του φαντασία, για να σκέφτεται τα σχέδια του Θεού γι' αυτόν - όχι να αποκόψει τον εαυτό του από το Δημιουργό του για να γίνει ο ίδιος Θεός.

7 .Ο προορισμός του ανθρώπου .

Ο προορισμός του ανθρώπου δεν είναι να συγχωνευθεί με το σύμπαν, είναι να λατρεύει το Θεό ως Δημιουργό και Λυτρωτή του.

Τέσσερα είναι τα βασικά πνευματικά ελατ­τώματα της Νέας Εποχής. Βασίζονται, δηλα­δή, στα τέσσερα ψέματα του Σατανά στους πρωτόπλαστους: α) Θα γίνετε όμοιοι με το Θεό, β) Δεν πρόκειται να πεθάνετε, γ) Θα γνω­ρίζετε τι είναι καλό και τι κακό, και δ) Θ' α­νοίξουν τα μάτια σας. Αυτά τα τέσσερα ελατ­τώματα αποκαλύπτονται στον πανθεϊσμό, στη μετενσάρκωση, στη σχετικοκρατία και στον αποκρυφισμό.

«Τι κρύβεται πίσω από τα τέσσερα αυτά πνευματικά ελαττώματα; Είναι η αυτάρκεια του ανθρώπου. Η πίστη, ότι η πηγή όλων των αληθειών είναι ο ανθρώπινος νους» (4)

Η αντίθεση αυτής της κίνησης, έναντι του χριστιανισμού, είναι ξεκάθαρη. Ο John Dunphy, στη βραβευμένη πραγματεία του με τίτλο: «Μια θρησκεία για μια Νέα Εποχή», εκτοξεύει την πρόκληση: «Η μάχη για το μέλλον της ανθρωπότητας πρέπει να διεξαχθεί και να κερδηθεί στα δη­μόσια σχολεία, από δασκάλους που θα αντι­ληφθούν σωστά το ρόλο τους ως προσηλυτι­στές μιας νέας πίστης: Μια ανθρώπινη θρη­σκεία που αναγνωρίζει και σέβεται το πνεύ­μα εκείνο, που οι θεολόγοι αποκαλούν θεία φύση, μέσα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.

«Η σχολική αίθουσα πρέπει να γίνει, και θα γίνει, μια αρένα διαμάχης ανάμεσα στο πα­λιό και στο καινούριο - στο αποσυντιθέμενο σώμα του χριστιανισμού, μαζί με όλα τα κα­κά και τη μιζέρια που αυτός συνεπιφέρει, και στη νέα πίστη του ανθρωπισμού, περίλαμπρη μέσα στην υπόσχεσή της για έναν κόσμο μέ­σα στον οποίο τα μη αναγνωρισθέντα ποτέ χρι­στιανικά ιδεώδη του «αγάπα τον πλησίον σου» τελικά θα πραγματοποιηθεί». (5)

Δεχόμαστε αυτή την πρόκληση από ένα νό­θο ευαγγέλιο. Εμείς έχουμε το μόνο αληθινό μήνυμα για κάθε εποχή: Το Ευαγγέλιο της Βα­σιλείας του Θεού. Κηρύττουμε τον ερχομό μιας νέας εποχής: Τη Βασιλεία του Ιησού Χρι­στού, του Κυρίου μας, σε τούτη τη γη. Αυτός είναι ο Βασιλιάς των βασιλιάδων και ο Κύριος των κυρίων. Το νόθο ευαγγέλιο της Νέας Εποχής θα φέρει τελικά μόνο καταστροφή και θάνατο.

Ο Ιησούς είπε: «Πάνω σ' αυτή την πέτρα θα χτίσω την Εκκλησία μου και οι πύλες του Άδη δε θα μπορέσουν να την κατανικήσουν» (Ματθ.ις:18).

Ο απόστολος Ιωάννης ά­κουσε τις ουράνιες στρατιές να ψάλλουν έναν καινούριο ύμνο: «Άξιος είσαι να πάρεις το βι­βλίο και ν' ανοίξεις τις σφραγίδες του, γιατί σφάχτηκες και με το αίμα σου μας αγόρασες για τον Θεό, από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος. Και όλους αυτούς τους έκανες βασιλιάδες και ιερείς για τον Θεό και θα βα­σιλέψουν πάνω στη γη»! (Αποκ.ε:9, 10).

Θα νικήσουμε σίγουρα! Ας συνεχίσουμε τη μάχη!

(1) Erwin W. Lutzer and John De Vries, Satan's «Evangelistic» Strategy for This New Age, Victor,

1989, σελ. 60, 61

(2) Russell Chandler, Understanding the New Age, Word, Dallas, Texas, 1988, σελ. 120, l21.

(3) Bob and Gretchen Passantino, «The New Look of the New Age», Moody Monthly, Απρίλιος 1992, σελ. 12-17

(4) Lutzer and De Vries, ορ. cit., σελ. 20,21.

(5) John Dunphy, "Α Religion for a New Age», The Humanist, Ιανουάριος/Φεβρουάριος 1983, σελ. 26.