Σημαντικό μέρος της χριστουγεννιάτικης διακόσμησης αποτελούν και οι τάρανδοι. Σε πλήθος παραστάσεις σέρνουν το έλκηθρο του Σάντα Κλάους. (Τη σχέση που μπορεί να έχει ο Σάντα Κλάους με τα Χριστούγεννα και το Μέγα Βασίλειο ή τον Αγ. Νικόλαο, αυτό μόνο «τα πνεύματα της πονηρίας» (Εφ.ς:12) θα μπορούσαν να το εξηγήσουν). Όμως, εδώ ενδιαφερόμαστε για τις θαυμάσιες λεπτομέρειες που φανερώνουν το μεγαλείο της σοφίας και της πρόνοιας του Θεού.
Με θερμοκρασίες που κατεβαίνουν μέχρι τους 60 βαθμούς κάτω από το μηδέν, οι αρκτικές περιοχές συχνά θεωρούνται έρημες οπό κάθε μορφή ζωής. Παρά τούτο οι τάρανδοι νιώθουν εκεί «σον στο σπίτι τους».
Ένας ενήλικος τάρανδος ζυγίζει περίπου 200 κιλά, έχει ύψος 1,20 μ. και μήκος 1,80 μ. Ο Δημιουργός τους προμήθευσε όλα όσα χρειάζονται για να ζουν σ' αυτό το ψύχος, όπως η μαλακή γούνα τους, που οι τρίχες της είναι κούφιες. Αν και ζουν σε περιοχές που τα φυτά και το φύλλο είναι πολύ σπάνιο, Εκείνος που «αναδίδει χόρτον διά τα κτήνη» (Ψαλμ.ρδ:14) δημιούργησε μια ειδική τροφή, τις λειχήνες. Αυτές αναπτύσσονται πολύ γρήγορα τους καλοκαιρινούς μήνες, καλύπτουν όλο το έδαφος, τους κορμούς και τα κλαδιά των δέντρων. Πρόκειται για μια πολύ πλούσια τροφή και μπορεί να τρώγεται ολόκληρο το χρόνο. Στο παχύ χιόνι και τον πάγο, όταν δεν φαίνονται καθόλου δέντρα, ο Θεός έδωσε στους ταράνδους το ένστικτο και τους εξόπλισε με κοφτερές οπλές για να μπορούν να σκάβουν και να βρίσκουν αυτή την πάντοτε έτοιμη τροφή.
Οι τάρανδοι μοιάζουν να είναι τα πιο ακούραστα ζώα. Σχηματίζοντας κοπάδια που αριθμούν χιλιάδες άτομα περιπλανώνται συνεχώς γιο να βρουν την τροφή της επόμενης μέρας. Σ' αυτά τα ταξίδια τους διασχίζουν κάθε καλοκαίρι τουλάχιστον 600 μίλια προς βορά, όπου και γεννούν τα μικρά τους, και το χειμώνα επιστρέφουν στο νότο. Τίποτε δε μπορεί να σταματήσει την πορεία τους. Αν βρεθούν μπροστά τους ψηλά βουνά, το παρακάμπτουν. Αν λίμνες ή ποτάμια που δεν είναι παγωμένα, κολυμπούν και τα διασχίζουν .
Όλοι οι τάρανδοι έχουν κλαδωτά κέρατα, που αποτελούνται από ένα κεντρικό κλάδο, με μήκος 1,5 μ. και ένα οριζόντιο, πλατύ, που μοιάζει σαν πλατανόφυλλο και κατευθύνεται εμπρός. Αυτά, μαζί με τα δυνατά πόδια και τις οπλές τους, αποτελούν ισχυρότατο όπλο. Όποιος λύκος τολμήσει να τα βάλει με έναν υγιή τάρανδο, γρήγορα καταλαβαίνει ότι δεν είναι εύκολο να τα βγάλει πέρα.
Με πόση αγαθότητα ο Κύριος φρόντισε για τους ταράνδους! Τους εξασφάλισε τροφή, εξοπλισμό, συντροφικότητα. Και γνωρίζουμε καλά, πόσο περισσότερο φροντίζει για τους ανθρώπους!
Ωστόσο οι λύκοι ακολουθούν τα κοπάδια των ταράνδων περιμένοντας μήπως βρουν κάποιον ασθενικό ή απομονωμένο από το κοπάδι. Τότε, πέφτοντας επάνω του, πολλοί μαζί, μπορούν να τον νικήσουν. Πόσο αυτή n τακτική μοιάζει με τις μεθοδίες του Σατανά, που «περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη» (Α' Πέτρ.ε:8). Είθε το πλάσμα αυτό του Θεού, να δώσει σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους, τα κατάλληλα μαθήματα!
