Καθώς κατηφόριζα τη λεωφόρο της ζωής, πριν από πολλά χρόνια, συνάντησα τυχαία μια επιγραφή που έλεγε: «Μπακάλικο του ουρανού». Όταν πλησίασα λίγο περισσότερο οι πόρτες άνοιξαν διάπλατα και όταν συνήλθα βρισκόμουν ήδη μέσα.
Είδα ένα πλήθος αγγέλων να στέκονται παντού. Ένας απ’ αυτούς μου έδωσε ένα καλάθι και μου είπε: «Παιδί μου, αγόρασε προσεκτικά».
Ότι μπορεί να χρειαστεί ένας άνθρωπος, βρισκόταν σ’ αυτό το μπακάλικο. Ότι δεν μπορούσες να το κουβαλήσεις, μπορούσες να έρθεις ξανά και να πάρεις περισσότερο.
Στην αρχή πήρα λίγο Υπομονή. Η Αγάπη ήταν στην ίδια σειρά και λίγο πιο κάτω βρισκόταν η Κατανόηση, κάτι που το χρειάζεσαι όπου κι αν πας.
Πήρα δυο κουτιά Σοφία και μια δυο σακούλες Πίστη. Φυσικά δεν παρέλειψα να πάρω κάμποση Ευσπλαχνία μια και τη χρειαζόμουνα τόσο πολύ. Δεν μπορούσα να μην πάρω Πνεύμα Άγιο, γιατί βρισκόταν παντού. Κατόπιν Δύναμη και κουράγιο που θα μου χρειαζόταν για να τρέξω το δρόμο μου.
Το καλάθι μου άρχισε να γεμίζει, όταν θυμήθηκα ότι χρειάζομαι Χάρη και μετά διάλεξα Σωτηρία γιατί ήταν δωρεάν. Προσπάθησα να πάρω όσο πιο πολύ μπορούσα απ’ αυτή για μένα και για σένα.
Μετά, ξεκίνησα για το ταμείο να πληρώσω το λογαριασμό μου, επειδή πίστευα ότι είχα ότι χρειαζόμουν προκειμένου να κάνω το θέλημα του Κυρίου. Καθώς βάδισα στο διάδρομο είδα την Προσευχή και πήρα λίγη κι απ’ αυτή. Σκέφτηκα ότι όταν θα βρεθώ πάλι έξω, θα ξανακυλήσω στην αμαρτία.
Ειρήνη και Χαρά υπήρχε άφθονη στα ράφια. Ύμνοι και Δοξολογία βρισκόταν κρεμασμένα κοντά κοντά κι έτσι πήρα κι απ’ αυτά.
Όταν τέλειωσα, είπα σ’ ένα άγγελο: Τι χρωστάω για όλα αυτά; Αυτός χαμογέλασε και μου είπε: «Πάρε τα, είναι δωρεάν, μόνο να τα έχεις μαζί σου όπου κι αν πας».
Εγώ ρώτησα ξανά: Σοβαρά τώρα, πόσα χρωστάω;
Και τότε μου είπε: «Παιδί μου, ο Θεός πλήρωσε το λογαριασμό σου πριν πάρα πολλά χρόνια!
