Οι «διευκολύνσεις» και η προνομιακή μεταχείριση που προσφέρθηκαν στην τριαδική εκκλησία από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο, ήταν αρκετά για να κάνουν άγιο κάποιον, που θεωρείται υπεύθυνος ή ηθικός αυτουργός, για τις δολοφονίες του 17χρονου γιου του, του 12χρονου ανηψιού του, της συζύγου του, του πεθερού του, των δυο γαμπρών του και του κουνιάδου του. Επίσης φρόντισαν να «αγιοποιήσουν» και να «τιμήσουν» και την μητέρα του μεγάλου Κωνσταντίνου, Ελένη (αρειανικής θεολογίας και ηθικό συναυτουργό στην δολοφονία της νύφης της),
η οποία ως φαίνεται, ασκούσε το αρχαιότερο επάγγελμα στο πανδοχείο της, μέχρι την στιγμή που γνώρισε τον πατέρα του Μέγα Κωνσταντίνου, Κωνστάντιο. (Αμβρόσιος). Ο 'Αγγελος Βλάχος στις αναμνήσεις του ως πρόξενου στα Ιεροσόλυμα («Μια φορά κι ένα καιρό»-εκδ.Εστία) γράφει: «Όταν διαβάζει κανείς το χρονικό της ανακαλύψεως του «τιμίου σταυρού» από την «αγία» Ελένη, φρικιά με τα απάνθρωπα βασανιστήρια που μεταχειρίστηκε για να αναγκάσει τρεις Εβραίους να της αποκαλύψουν το μέρος όπου τον είχαν κρύψει(!). Τρεις μέρες τους βασάνιζε και στο τέλος τους θανάτωσε όταν της είπαν την αλήθεια(;), όχι βέβαια για να τους απαλλάξει ευσπλαχνικά από την ζωή, αφού τους είχε σπάσει τα κόκαλα και τους είχε παντοιοτρόπως τσουρουφλίσει, αλλά για να τους τιμωρήσει».
η οποία ως φαίνεται, ασκούσε το αρχαιότερο επάγγελμα στο πανδοχείο της, μέχρι την στιγμή που γνώρισε τον πατέρα του Μέγα Κωνσταντίνου, Κωνστάντιο. (Αμβρόσιος). Ο 'Αγγελος Βλάχος στις αναμνήσεις του ως πρόξενου στα Ιεροσόλυμα («Μια φορά κι ένα καιρό»-εκδ.Εστία) γράφει: «Όταν διαβάζει κανείς το χρονικό της ανακαλύψεως του «τιμίου σταυρού» από την «αγία» Ελένη, φρικιά με τα απάνθρωπα βασανιστήρια που μεταχειρίστηκε για να αναγκάσει τρεις Εβραίους να της αποκαλύψουν το μέρος όπου τον είχαν κρύψει(!). Τρεις μέρες τους βασάνιζε και στο τέλος τους θανάτωσε όταν της είπαν την αλήθεια(;), όχι βέβαια για να τους απαλλάξει ευσπλαχνικά από την ζωή, αφού τους είχε σπάσει τα κόκαλα και τους είχε παντοιοτρόπως τσουρουφλίσει, αλλά για να τους τιμωρήσει».
μέγας Θεοδόσιος
"Βυζαντινός" αυτοκράτορας, ισπανικής καταγωγής. Βαφτίστηκε το 380 στη Θεσσαλονίκη από τον επίσκοπο Αχόλιο. Αναμείχθηκε ενεργά στα διάφορα εκκλησιαστικά ζητήματα. Κάλεσε τη Β' Οικουμενική Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη, καταδίωξε ειδωλολάτρες και χριστιανούς , δήμευσε τις περιουσίες τους, και ως επίσημη θρησκεία επέβαλε τον καθολικισμό. Το 390 στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης σφάχτηκαν με διαταγή του 15.000 άνθρωποι, ανεξάρτητα από την ηλικία τους, γιατί είχαν στασιάσει εναντίον του Γότθου στρατιωτικού διοικητή της Θεσσαλονίκης, Βουθέριχου.
Ιουστινιανός και Θεοδώρα Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ανακηρύχθηκε άγιος επί πατριαρχίας του Ιωάννη του Θ΄ . Εσφαξε 35.000 πολίτες στον Ιππόδρομο, για να αντιμετωπίσει την «Στάση του Νίκα» καθ' υπόδειξιν της «αγίας» Θεοδώρας. Η Θεοδώρα ήταν μια πόρνη που έκανε στον Ιππόδρομο νούμερα με πάπιες που έτρωγαν καλαμπόκι από το αιδοίο της και εξελίχθηκε από ερωμένη του βασιλιά σε βασίλισσα, αφού προηγουμένως ως μαιτρέσα ενός διοικητή αφρικανικής επαρχίας, σχετίστηκε με τους πατριάρχες Τιμόθεο Γ΄Αλεξανδρείας και Σεβήρο Αντιοχείας, οι οποίοι την επηρέασαν υπέρ του μονοφυσιτισμού
«άγιος» Δημήτριος 'Αλλος ένας στρατιωτικός «άγιος» Αναφέρεται με το συνοδευτικό «Μυροβλύτης», επειδή ο τάφος του ευωδιάζει. Το ότι το «άγιο μύρο» δεν εκλύεται από τον τάφο του Αγίου Δημητρίου, αλλά ρέει τεχνηέντως μέσω αγωγού στο μνήμα του, είναι φυσικά μια μικρή και ασήμαντη λεπτομέρεια...
«αγία» Ειρήνη η Αθηναία Η Ειρήνη η Αθηναία υπήρξε αυτοκράτειρα του "Βυζαντίου" από το έτος 797 έως το 802. Επανδρωσε τα κυριότερα δημόσια αξιωμάτα με εικονόφιλους προσπαθώντας να επαναφέρει τις εικόνες με ύπουλο τρόπο .Οταν ο γιός της μπήκε εμπόδιο στα σχέδιά της διέταξε την τύφλωσή του στο πορφυρό δωμάτιο όπου τον είχε γεννήσει. Η πράξη έγινε με τόση βιαιότητα όπως αναφέρει ο χρονογράφος Θεοφάνης, που παρά λίγο το θύμα να πεθάνει. Ο «άγιος» Θεόδωρος Στουδίτης επαίνεσε την «πανάγαθη ηγεμονίδα, με τόσο αγνό πνεύμα, με την αληθινά αγ ία ψυχή», που τα έργα της «λάμπουν σαν άστρα»
«άγιος» Νικηφόρος
Νικηφόρος ο Α΄ ήταν πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης (806-815). Ο "άγιος "απαίτησε από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Α΄(811-813) να επιβάλλει την θανατική ποινή στους χριστιανούς ("Παυλικιανούς"), που αναγκάστηκαν να περάσουν τα σύνορα και να ζητήσουν άσυλο στον εμίρη της Μελιτινής
«αγία» Θεοδώρα η β , χήρα του εικονομάχου αυτοκράτορα Θεόφιλου, παραβίασε τους όρκους που έδωσε στην επιθανάτια κλίνη του άντρα της και αναστήλωσε με τη βοήθεια του στρατού τα ξύλινα είδωλα. Το θεάρεστο έργο της δεν τελειώνει εδώ. Κατά διαταγήν της επίσης, εξοντώθηκαν πάνω από εκατό χιλιάδες χριστιανοί ("Παυλικιανοί "). «Τους μεν ξύλω ανήρτων, τους δε ξίφει παρεδίδουν, τους δε τω τη θαλάσσει βυθώ».Ο γιος της Μιχαήλ ο Γ ως αυτοκράτορας οργάνωνε παρωδίες της θείας λειτουργίας ντύνοντας τον γελωτοποιό του πατριάρχη και συμμετείχε και ο ίδιος μεταμφιεσμένος σε μητροπολίτη. Ο Γεώργιος Κεδρηνός διηγείται το πάθημα της ξυλολάτρισσας «αγίας» που έπεσε να προσκυνήσει τον γελωτοποιό νομίζοντας πως είναι ο πατριάρχης, ζητώντας την ευλογία του την οποία και έλαβε με την μορφή εκφυσήματος των εντέρων υπό τα χάχανα των αυλικών.
«όσιος» Νίκων ο «Μετανοείτε»
Ο Αρμένιος προσηλυτιστής Νίκων, ο αποκαλούμενος «Μετανοείτε», θεωρείται ως ο κύριος υπεύθυνος για την κατασφαγή των εν «Λακεδαιμονία» Ιουδαίων και Σλάβων .
«αγία» Όλγα
Βασίλισα της Ρωσίας . Όπως λέγεται, κατέσφαξε πολλούς Δρεβλιανούς και έκλεισε άλλους ζωντανούς μέσα σε πλοία, τα οποία κατόπιν βύθισε. 'Αλλοι εκτελέσθηκαν στην πυρά, ενώ τέλος μαρτυράται η εξής χαρακτηριστική ιστορία: Ενώ πολιορκούσε μια πόλη, υποσχέθηκε να αποχωρήσει εάν κάθε σπίτι τής χάριζε από ένα οικόσιτο περιστέρι για εξευμενισμό. Οι πολιορκημένοι την πίστεψαν και της παρέδωσαν τα δώρα, αλλά καθώς αποχωρούσε η Όλγα έβαλε φωτιά στα πόδια των περιστεριών. Αυτά τρομαγμένα γύρισαν ενστικτωδώς στις εστίες τους, βάζοντας φωτιά στις ξύλινες στέγες των σπιτιών. Έτσι κάηκε ολόκληρη η πόλη. Ανακηρύχθηκε αγία και ισαπόστολος από την ορθόδοξη εκκλησία το 1587
«άγιος» Αρτέμιος Ο «προστάτης» της Ελληνικής Αστυνομίας και άλλων «πραγμάτων» Ο Αρτέμιος είχε ειδικότητα στη θαυματουργή θεραπεία νόσων που αφορούσαν τα «δίδυμα»!
Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στον Συναξαριστή του 'Αγιου Νικόδημου του Αγιορείτου:«'Αξιον δε είναι να προσθέσωμεν εδώ και μερικών θαυμάτων τού αγίου διήγησιν άνθρωπος τις έχων τα δίδυμά του πολλά εξογκωμένα από το σπάσημον, έπηγεν εις τόν ναόν του αγίου Αρτεμίου κλαίων και ζητών την ιατρείαν. Εκείτετο λοιπόν ο ασθενής εις το μέσον του ναού επάνω είς στρώμα, και ολίγον υπνώσας, βλέπει τόν άγιον 'Αρτέμιον εις τόν ύπνον του λέγοντα αύτο, δείξον μου το πάθος σου, ό δε έδειξε τόν τόπον, όπου είχε τό πάθος. Τότε ό άγιος κύφας (έσκυψε) και πιάσας επιτήδεια μέ τάς δύο του χείρας τό σπάσιμον τών διδύμων του, έσφιγξεν αυτά όσον έδύνατο, ό δέ ασθενής πονήσας μεγάλως και φωνάξας τό, ούαί μοι, έξύπνησε και εύρε τόν εαυτόν του υγιή δοξάζων τόν θεόν και τόν άγιον».
Διαβάζουμε χαρακτηριστικά στον Συναξαριστή του 'Αγιου Νικόδημου του Αγιορείτου:«'Αξιον δε είναι να προσθέσωμεν εδώ και μερικών θαυμάτων τού αγίου διήγησιν άνθρωπος τις έχων τα δίδυμά του πολλά εξογκωμένα από το σπάσημον, έπηγεν εις τόν ναόν του αγίου Αρτεμίου κλαίων και ζητών την ιατρείαν. Εκείτετο λοιπόν ο ασθενής εις το μέσον του ναού επάνω είς στρώμα, και ολίγον υπνώσας, βλέπει τόν άγιον 'Αρτέμιον εις τόν ύπνον του λέγοντα αύτο, δείξον μου το πάθος σου, ό δε έδειξε τόν τόπον, όπου είχε τό πάθος. Τότε ό άγιος κύφας (έσκυψε) και πιάσας επιτήδεια μέ τάς δύο του χείρας τό σπάσιμον τών διδύμων του, έσφιγξεν αυτά όσον έδύνατο, ό δέ ασθενής πονήσας μεγάλως και φωνάξας τό, ούαί μοι, έξύπνησε και εύρε τόν εαυτόν του υγιή δοξάζων τόν θεόν και τόν άγιον».
Γεννάδιος Σχολάριος
Είναι ο άνθρωπος, που είπε το αξεπέραστο «Καλύτερα φέσι τουρκικό, παρά τιάρα παπική»...Γνωστός για την καταστροφή βιβλίων και για τις συμβουλές βασανιστηρίων: «... τους γουν δυσσεβείς και αλάστορας Ελληνιστάς και πυρί και σιδήρω και ύδατι και πάσι τρόποις εξαγάγετε τής παρούσης ζωής ... ράβδιζε, είργε, είτα γλώτταν αφαίρει, είτα χείρα απότεμνε καν και ούτω μένη κακός, θαλάττης πέμπε βυθώ».
Ο Σχολάριος κατα την πτώση της Πόλης «περιέργως» βρέθηκε ασφαλής στην Ανδριανούπολή, στην αυλή ενός πασά ο οποίος τον εκτιμούσε ιδιαιτέρως. Ο Μωάμεθ ο Β΄ τον διόρισε πατριάρχη .. με το όνομα Γεννάδιος ο Β .
Ο Σχολάριος κατα την πτώση της Πόλης «περιέργως» βρέθηκε ασφαλής στην Ανδριανούπολή, στην αυλή ενός πασά ο οποίος τον εκτιμούσε ιδιαιτέρως. Ο Μωάμεθ ο Β΄ τον διόρισε πατριάρχη .. με το όνομα Γεννάδιος ο Β .
«άγιος» Αθανάσιος ο Πάριος
Ο Αθανάσιος Πάριος (1722-1813), ήταν συντηρητικός μοναχός και δάσκαλος στη Χίο. Ο Πάριος κήρυττε πάνω απ' όλα την άρνηση κάθε αντίστασης στον κατακτητή . Το πρώτο του σχετικό πόνημα ήταν ένας λίβελος κατά του Ρήγα Φεραίου («Ο Νέος Ραψάκης») που έμεινε ανέκδοτο, Εκφράζει την άποψη οτι σε όσους «εις τάς σημαίας υψηλά επιγράφουσιν ελευθερία, ισότης» η ποινή να γίνηται εις τα μιαρά εκείνων συγγράμματα, ήτοι να κατακρίνωνται, να στηλιτεύωνται και να καίωνται».Απο το 1995 έχει ανακηρυχτεί «άγιος» της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
