Ησαϊας ς:1-8 Ματθαίος θ:35-38
Η συχνή στάση της καρδιάς μας
Ίσως τίποτα δεν μπορεί να μας κάνει να περιοριστούμε στις δικές μας ανάγκες, από τη συνειδητοποίηση των φοβερών πραγματικά αναγκών που υπάρχουν στον κόσμο. Για παράδειγμα, η βία στις μεγαλουπόλεις, το πρόβλημα των ναρκωτικών, οι καταστροφές λόγω των πολέμων, οι πεινασμένοι στις χώρες τις Αφρικής, η φτώχεια στο Αφγανιστάν, τα εκατομμύρια που δεν έχουν ακούσει για το ευαγγέλιο, οι καθημερινές κρίσεις που συμβαίνουν εδώ στην πατρίδα μας.
Οι ανάγκες όταν τις σκεφτείς, σε ζαλίζουν. Κι επειδή θέλουμε να είμαστε άνθρωποι προσγειωμένοι στην πραγματικότητα, και αυτό δεν είναι λάθος, καταλαβαίνουμε πόσο μικροί και πεπερασμένοι είμαστε. Τι κάνουμε λοιπόν; Προτιμούμε να ασχοληθούμε αποκλειστικά και μόνο με τα δικά μας προβλήματα.
Η «ατζέντα» του Θεού
Από την άλλη μεριά όμως, ερχόμαστε στην Αγία Γραφή. Και εκεί συναντάμε ένα Θεό που δεν θέλει να μας αφήσει σε ησυχία. Συναντάμε ένα Θεό που θέλει να δοξαστεί μέσα στα έθνη. Διαβάζουμε στον Ψαλμό 96:3, «Αναγγείλατε εν τοις έθνεσι την δόξαν αυτού, εν πάσι τοις λαοίς τα θαυμάσια αυτού».
Ο Θεός θέλει να δοξαστεί σε όλη την οικουμένη. Ο τελικός σκοπός όλων όσων γίνονται είναι η δική Του δόξα. Στη Ρωμ.θ:17 διαβάζουμε πως ο Θεός ήταν πίσω από την σκληρή στάση του Φαραώ για να δοξαστεί. Διότι η γραφή λέγει προς τον Φαραώ ότι δι' αυτό τούτο σε εξήγειρα, δια να δείξω εν σοι την δύναμίν μου, και δια να διαγγελθή το όνομά μου εν πάση τη γη.
Και στην Αποκάλυψη στα κεφάλαια 4 και 5 βλέπουμε την εικόνα του θρόνου. Στο δ:11 δοξάζεται ο Θεός επειδή Αυτός δημιούργησε τα πάντα: 'Αξιος είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και δια το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν.
Και στο τέλος του επόμενου κεφαλαίου, στο ε:13-14, διαβάζουμε πως όλη η οικουμένη λατρεύει τον Θεό: Και πάν κτίσμα, το οποίον είναι εν τω ουρανώ και επί της γης και υποκάτω της γης και όσα είναι εν τη θαλάσση και πάντα τα εν αυτοίς, ήκουσα ότι έλεγον· Εις τον καθήμενον επί του θρόνου και εις το Αρνίον έστω η ευλογία και η τιμή και η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Και τα τέσσαρα ζώα έλεγον· Αμήν· και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι έπεσαν και προσεκύνησαν τον ζώντα εις τους αιώνας των αιώνων. Ο Θεός μας λοιπόν, θέλει να δοξαστεί.
Θέλει επίσης όλοι να μετανοήσουν και να έρθουν στη σωτηρία. Έτσι γράφει στη Β΄ Πέτρ.γ:9, Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινες, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν.
Στην Α΄ Τιμ.β:4, γράφει πως ο Θεός θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.
Μας καλεί λοιπόν, ο Θεός να ανταποκριθούμε στην κλήση Του και να γίνουμε μάρτυρες δικοί Του στα πέρατα της γης. Μια από τις πολύ γνωστές περικοπές στο θέμα αυτό είναι στο Ματθ.θ:36-38, Ιδών δε τους όχλους, εσπλαγχνίσθη δι' αυτούς, διότι ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.Τότε λέγει προς τους μαθητάς αυτού· Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· παρακαλέσατε λοιπόν τον κύριον του θερισμού, δια να αποστείλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού.(Δες επίσης Πράξ.α:8, Ης.ς:1-8).
Αυτή είναι η «ατζέντα» του Θεού: η δική Του δόξα, καθώς οι άνθρωποι ακούνε γι' Αυτόν, αναγεννιούνται και ζουν για τη δική Του βασιλεία, υπηρετώντας και μαρτυρώντας Εκείνον. Και αυτός ο κύκλος συνεχώς επαναλαμβάνεται.
Το σημερινό ερώτημα
Πιστεύουμε λοιπόν, σε ένα Θεό που χρησιμοποιεί, ή πιο σωστά του αρέσει να χρησιμοποιεί ανθρώπους ταπεινούς, απλούς, περιορισμένους, για να εκπληρώσει τους σκοπούς Του στη γη; Πιστεύουμε σ' ένα Θεό που ζητάει πίστη σαν κόκκο σιναπιού, για να κάνει μεγάλα πράγματα χρησιμοποιώντας ασήμαντα μέσα; Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και θέλει μεταβή· και δεν θέλει είσθαι ουδέν αδύνατον εις εσάς (Ματθ.ιζ:20). Ο Θεός μας καλεί να το πιστέψουμε.
Μας καλεί να πιστέψουμε τα λόγια της Α΄ Κορ.α:27-29. Να πιστέψουμε πως είναι αληθινά: Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός δια να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός δια να καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, δια να καταργήση τα όντα, δια να μη καυχηθή ουδεμία σάρξ ενώπιον αυτού.
Πιστεύω πως ο Κύριός μας, θέλει να εργαστεί στις καρδιές όλων μας για να μας πείσει για τις αλήθειες αυτές. Για το γεγονός δηλαδή ότι μπορεί και θέλει να χρησιμοποιήσει εμάς για τους δικούς Του σκοπούς.
Ο Θεός θέλει να σε χρησιμοποιήσει
Αν βλέπεις τον εαυτό σου και τη ζωή σου σαν μικρή και ασήμαντη, μη χάνεις το θάρρος σου. Είσαι το είδος ανθρώπου που ο Θεός θέλει να χρησιμοποιήσει. Επειδή βλέπεις την αδυναμία σου, αυτό σε κάνει ταπεινό. Και ξέρετε τι λέει ο λόγος του Θεού, στην Α΄ Πέτρ.ε:5; Ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν. Ταπεινώθητε λοιπόν υπό την κραταιάν χείρα του Θεού, δια να σας υψώση εν καιρώ.
Αυτή την αλήθεια, ότι στο Θεό αρέσει να χρησιμοποιεί ανθρώπους αδύναμους και απλούς, η Γραφή μας τη διδάσκει με πολλά παραδείγματα. Ο Θεός διάλεξε τον Ισραήλ με βάση την αγάπη Του, όχι τη δύναμή Του, ή τον αριθμό τους. Γράφει στο Δευτ.ζ:7-8 Δεν προετίμησεν εσάς ο Κύριος, ουδέ έκλεξεν εσάς, διότι είσθε πολυπληθέστεροι παρά πάντα τα έθνη, επειδή σεις ήσθε οι πλέον ολιγάριθμοι παρά πάντα τα έθνη. Αλλ' επειδή ο Κύριος σας ηγάπησε και δια να φυλάξη τον όρκον τον οποίον ώμοσεν προς τους πατέρας σας...
Μέσα στη χάρη Του ο Θεός πρόσταξε στον Γεδεών να μειώσει το στράτευμά του από 32.000 άνδρες σε 300, ώστε να είναι ξεκάθαρο πως ο Θεός θα κερδίσει τη μάχη (Κριτές ζ:1-8:12).
Μέσα στην κυριαρχία Του επίσης ο Θεός έκανε τον Σαούλ βασιλιά όταν αυτός αισθανόταν μικρός και ασήμαντος. Όταν περηφανεύτηκε και έγινε αλαζόνας και άρχισε να κάνει ό,τι ήθελε εκείνος, έχασε τη βασιλεία (Α΄ Σαμ.ιε:17).
Για ποιον από τους ήρωες της Παλαιάς Διαθήκης να πούμε; Για τον Δαβίδ; Που νέος ακόμη αντιμετώπισε το Γολιάθ; Για το Δανιήλ και τους φίλους του που στάθηκαν στον αυτοκράτορα και του είπαν, «Δεν μας νοιάζει για το αν ζήσουμε ή πεθάνουμε»; Για τον Ιωσήφ; Για τους προφήτες; Για τον Ιερεμία που είπε στον Κύριο πως ήταν μικρό παιδί; Για το Μωυσή; Όλοι ήταν άνθρωποι με φοβερή αίσθηση της αδυναμίας τους. Και όλους ο Θεός τους πήρε και τους χρησιμοποίησε. Τους κάλεσε και κανένας δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην κλήση Του.
Κοιτάξτε στην Καινή Διαθήκη. Λουκ.β:1-3 Εν εκείναις δε ταίς ημέραις εξήλθε διάταγμα παρά του Καίσαρος Αυγούστου να απογραφή πάσα η οικουμένη. Αύτη η απογραφή έγεινε πρώτη, ότε ηγεμόνευε της Συρίας ο Κυρήνιος. Και ήρχοντο πάντες να απογράφωνται, έκαστος εις την εαυτού πόλιν. Αυτά τα εδάφια δείχνουν τι συνέβαινε στον κόσμο εκείνη την εποχή, ποια ήταν η παγκόσμια σκηνή, τι ήταν σημαντικό, τι ήξερε ο καθένας.
Αμέσως μετά, το κείμενο, λες και παίρνει μία κάμερα και κάνει «ζουμ» στους ανθρώπους που δεν ήξερε κανένας, αλλά αυτοί θ' αλλάξουν την ιστορία της ανθρωπότητας. Στα εδάφια 4 ως 7 διαβάζουμε για τον Ιωσήφ και τη Μαρία, δύο άγνωστους στο ευρύ κοινό ανθρώπους, αγρότες που τους έχει διαλέξει ο Θεός για να μεγαλώσουν το Μεσσία.
Στα εδάφια 8 ως 20 μαθαίνουμε για τους βοσκούς, από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα που έχουν επιλεγεί από το Θεό για να γίνουν οι πρώτοι μάρτυρες της ενσάρκωσης, οι πρώτοι που θα ακούσουν πως ο Θεός εκπλήρωσε την υπόσχεση που είχε δώσει στον Αδάμ και την Εύα να συντρίψει την κεφαλή του φιδιού.
Στα εδάφια 21 ως 38 διαβάζουμε για το Συμεών και την 'Αννα, δύο ανθρώπους ηλικιωμένους που δεν ήταν και αυτοί γνωστοί. Αλλά ο Θεός τους είχε ξεχωρίσει ως τους πρώτους που θα αναγνώριζαν το Μεσσία που ήρθε.
Υπάρχει βέβαια και το αρνητικό παράδειγμα της Εκκλησίας της Κορίνθου οι οποίοι ήθελαν «στάτους». Και τους γράφει ο απόστολος Παύλος πως σε αντίθεση με την αλαζονεία τους ο Θεός χρησιμοποιεί τους μικρούς και αδύναμους και άσοφους για να αλλάξει τον κόσμο. Και το κάνει αυτό, ώστε όλη η δόξα να πάει σ' Αυτόν και να μην μπορεί κανείς να καυχηθεί μπροστά Του.
Η δική μας ανταπόκριση
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς ακούγοντας όλα αυτά; Αν θέλουμε να μας χρησιμοποιήσει ο Θεός τι πρέπει να υπάρχει στη ζωή μας;
Ο Θεός θέλει να είμαστε διαθέσιμοι
Ίσως η πιο γνωστή περικοπή κλήσης στην Αγία Γραφή είναι αυτή του Ησαΐα, (Ης.ς:1-8). Ο Ησαΐας ζούσε σε περίοδο ανακατατάξεων. Ο δυνατός βασιλιάς Οζίας είχε πεθάνει και ο κόσμος του Ησαΐα άλλαζε. Μέσα σ' αυτές τις αλλαγές ο προφήτης βλέπει ένα όραμα. Ποιο είναι το όραμα; Η δόξα του Θεού. Βρίσκεται στην παρουσία του Θεού, όπως ίσως δεν είχε βρεθεί ως τότε. Και καθώς βλέπει την δόξα του Θεού έρχεται αντιμέτωπος και με τον εαυτό του, την αμαρτία του. Παραδέχεται πως είναι άνθρωπος που έχει ακάθαρτα χείλια, πως είναι βρώμικος δηλαδή. Και ο λαός όλος είναι έτσι. Και τότε ο Θεός τον καθαρίζει.
Στο σημείο αυτό ακούει την κλήση του Θεού: Τίνα θέλω αποστείλει και τις θέλει υπάγει δι' ημάς; Και η απάντηση του προφήτη είναι Ιδού εγώ απόστειλον με. Δεν υπάρχει περηφάνια στα λόγια του. Ο Ησαΐας είναι ταπεινωμένος αυτή την ώρα. Είδε τη δόξα του Θεού και αντί να πεθάνει όπως περίμενε να συμβεί, ο Θεός τον συγχώρεσε. Τι κάνει λοιπόν; Πολύ απλά, λέει στο Θεό πως «είναι διαθέσιμος».
Αδελφοί μου, χρειάζεται να μπει βαθιά μέσα στην καρδιά μας πως ο Θεός για τη δόξα Του χρησιμοποιεί απλούς ανθρώπους. Ανθρώπους που το έχουν καταλάβει αυτό και δεν διστάζουν να πουν στο Θεό, «Κύριε, είμαι στη διάθεσή σου. Δεν έχω κάτι το φαντασμαγορικό, δεν είμαι κάτι το ιδιαίτερο. Είμαι όμως διατεθειμένος να με χρησιμοποιήσεις».
Όλοι οι άνθρωποι που χρησιμοποίησε ο Θεός τέτοιοι ήταν. Ας μη νομίζουμε όμως, πως μόνο ιεραπόστολοι γινόμαστε αν είμαστε διαθέσιμοι στο Θεό.
Ο Θεός θέλει να χρησιμοποιήσει τις εμπειρίες μας
Ο Θεός θέλει να χρησιμοποιήσει τις προσευχές μας
Το επόμενο που ο Θεός ζητάει είναι οι προσευχές μας. Ζητάει τη διαθεσιμότητά μας, την εμπειρία μας, και τις προσευχές μας. Προσέξατε στα ευαγγέλια πως όποτε οι μαθητές βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλες ανάγκες με πολλούς ανθρώπους, έχουν την τάση να πουν στο Χριστό να τους διώξει. Διαβάζουμε στο Ματθ.ιδ:14-15, Και ότε ο Ιησούς, είδε πολύν όχλον και εσπλαγχνίσθη δι' αυτούς και εθεράπευσε τους αρρώστους αυτών. Ότε δε έγεινεν εσπέρα, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί αυτού, λέγοντες· Έρημος είναι ο τόπος και η ώρα ήδη παρήλθεν· απόλυσον τους όχλους, δια να υπάγωσιν εις τας κώμας και αγοράσωσιν εις εαυτούς τροφάς.
Στο Ματθ.θ όμως, καθώς πάλι είναι αντιμέτωποι με τα πλήθη που ήταν «εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα», ο Χριστός λέει στους μαθητές Του: Παρακαλέσατε λοιπόν, τον Κύριον του θερισμού να αποστείλει εργάτας εις τον θερισμόν αυτού.
Θέλει, περιμένει ο Κύριός μας τις προσευχές μας, για να χρησιμοποιήσει εμάς τους ίδιους και άλλους από ανάμεσα μας. Η συμμετοχή μας, η αποτελεσματικότητά μας, αυξάνονται δραστικά όταν με επιμονή χτυπάμε την πόρτα του ουρανού, όταν προσευχόμαστε.
Ο Θεός θέλει να χρησιμοποιήσει ακόμη και τον πόνο μας
Ο Θεός επίσης χρησιμοποιεί τον πόνο μας για τη δόξα Του. Θυμάστε τα λόγια του αποστόλου Παύλου στη Β΄ Κορ.α:4, Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας, ο παρηγορών ημάς εν πάση τη θλίψει ημών, δια να δυνάμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει δια της παρηγορίας, μέ την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού.
Δοξάζουμε το Θεό που είναι ο Θεός «πάσης παρηγορίας» γιατί Αυτός μας παρηγόρησε σε όλη μας τη θλίψη για να μπορούμε και εμείς να παρηγορούμε άλλους.
Ναι, το δικό μου τον πόνο και το δικό σου, αν είμαστε διατεθειμένοι, ο Θεός μπορεί να τον χρησιμοποιήσει για τους δικούς Του σκοπούς.
Οι τρικυμίες που έχουμε περάσει στη δική μας ζωή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το Θεό, φτάνει να είμαστε διαθέσιμοι για Εκείνον.
Ο Θεός θέλει την εμπιστοσύνη μας
Το τελευταίο που χρειάζεται να υπάρχει στη ζωή μας ώστε όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα είναι η πίστη μας. Η πίστη που νικάει το φόβο για το μέλλον. Η πίστη που νικάει το άγχος για το τι μπορεί να συμβεί στη ζωή μου. Πίστη στο Θεό πως Εκείνος θα φροντίσει για τη ζωή μας, όταν εμείς αποφασίσουμε να «ρισκάρουμε» για Εκείνον.
Ο Κύριός μας είπε, στην επί του Όρους ομιλία, στο Ματθ.ς:33-34, Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή. Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον· διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής.
Καμιά φορά λέμε, τι σημαίνει να ζω για τη βασιλεία του Θεού; Σημαίνει πρώτα να έχω τη σωστή διάθεση καρδιάς. Να λέω στον Κύριο, «Ιδού εγώ απόστειλον με». Και επειδή θέλω να ζω για τη Βασιλεία Του είμαι έτοιμος να κάνω ό,τι μου πει. Μπορεί ποτέ να μη φύγω για κάποιο άλλο τόπο. Διακονία όμως θα έχω. Φτάνει να είμαι διαθέσιμος. Φτάνει να πιστεύω πως ο Θεός θέλει και μπορεί να χρησιμοποιήσει εμένα, όπως και όποτε και όπου θέλει.
Και να μην φοβάμαι. Ο Θεός θα προσθέσει ό,τι έχω ανάγκη. Το υπόσχεται. Τα παιδιά μου; Τα φροντίζει. Τα οικονομικά μας; Το ίδιο. Τη μόρφωσή τους; Και αυτό. Οι σπουδές μου; Η άνεσή μου; Η υπόσχεσή Του είναι πως «όλα θα μας προστεθούν».
Μη φοβάσαι να πεις στο Θεό, «Κύριε θέλω να ζήσω για τη Βασιλεία Σου, είμαι διατεθειμένος». Είναι Πατέρας που αγαπάει τέλεια. Χώρια που η ζωή που Εκείνος προσφέρει, όταν παραδώσουμε τον έλεγχο στα δικά Του χέρια είναι καταπληκτική. Μη φοβάσαι το ρίσκο. Θα αλλάξει η ζωή σου, αλλά ρίσκο κινδύνου δεν υπάρχει. Γιατί στα χέρια του Θεού είμαστε ασφαλείς. Βρίσκουμε τη ζωή μας, όπως το υποσχέθηκε ο Χριστός, όταν τη χάσουμε.
Κοιτάξτε το κεφάλαιο της πίστης, στην Εβραίους ια. Ποιους βλέπουμε εκεί; Το Μωυσή το φονιά που δεν μπορούσε να μιλήσει και καλά, τον Ιακώβ τον υποσκελιστή, τον Αβραάμ τον ψεύτη και φοβητσιάρη, τον Γεδεών που δείλιασε, τον Δαβίδ, που μοίχευσε και σκότωσε, την Ραάβ την πόρνη, τον Σαμψών που συμβιβάστηκε. Θυμηθείτε και άλλους σαν τον Ιωνά που σηκώθηκε να φύγει, τον Πέτρο που τον αρνήθηκε. 'Ανθρωποι σαν κι εμάς. Ο Θεός ευαρεστείτε να χρησιμοποιεί ανθρώπους ταπεινούς, απλούς, που πιστεύουν ό,τι αν είναι διαθέσιμοι στο Θεό, Αυτός θα τους χρησιμοποιήσει. Πιστεύουμε σ' Αυτό τον ίδιο Θεό.
Πως μπορείς να ξεκινήσεις; Κοίταξε το πρόγραμμα της επόμενης εβδομάδας σου. Και ψάξε να βρεις τι μπορείς να κάνεις, να μιλήσεις σε κάποιον, να υπηρετήσεις, να βρεις κάποιον που είναι άρρωστος, να προσφέρεις από το χρόνο ή τα χρήματά σου. Κάνε το, κάνε το βήμα της πίστης και βγες έξω από τον κύκλο των δραστηριοτήτων σου που νοιώθεις άνετα, και με πίστη αυτό που θα κάνεις, θα πεις ή θα δώσεις, πες στον Θεό, «Κύριε, θέλω να με χρησιμοποιήσεις για τη βασιλεία Σου».
Και θα δεις πως ο Θεός θα σου ανοίξει τα μάτια και οι ευκαιρίες θα αρχίσουν να έρχονται σωρηδόν, η μία μετά την άλλη.
Κάνε ένα κατάλογο, κάτσε και γράψε σε ένα φύλλο χαρτί, τι μπορείς να προσφέρεις. Τι ξέρεις να κάνεις; Μα θα πεις εγώ δεν έχω ικανότητες. Μπορείς να μαγειρεύεις; Δώσε το στο Θεό και ψάξε να βρεις ένα τρόπο να υπηρετήσεις. Μπορείς να γράφεις, να δακτυλογραφείς, να χρησιμοποιήσεις το αυτοκίνητό σου; Κάντο. Μην κάθεσαι.
Κάνε το βήμα της πίστης, λέγοντας στο Θεό, «Κύριε είμαι στη διάθεσή σου». Ο Θεός μπορεί και θέλει να σε χρησιμοποιήσει. Μη φοβάσαι, μόνο στα χέρια Του είσαι ασφαλής.
