Τρεις «απραγματοποίητες» εντολές.

Οι εντολές στην Α’ Θες.ε:16-18 ακούγονται σαν αδύνατο να πραγματοποιηθούν, μέχρι να κατανοήσουμε κάποιες σημαντικές λεπτομέρειες.

Είναι πράγματι απραγματοποίητες αυτές οι εντολές; Θα το δούμε.

«Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε· διότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού προς εσάς εν Χριστώ Ιησού».

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (3)

Η «Αποστολική Ευλογία»

Β’ Κορ.ιγ:13 «Η χάρις του Κυρίου Ιησού Χριστού, και η αγάπη του Θεού, και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων υμών. Αμήν».

Για άλλη μια φορά, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Παύλος έγραψε αυτό το συγκεκριμένο εδάφιο, σε μια εποχή που η τριαδική θεωρία ανήκε στο απώτερο μέλλον κι έτσι δεν υπήρχε πρόβλημα να μπερδευτούν ή να το δουν σαν κάτι ασυνήθιστο. Βασικά αυτό το εδάφιο αποδίδει τρεις όψεις ή ιδιότητες του Θεού που γνωρίζουμε και μπορούμε ν’ απολαύσουμε. Πρώτα, βλέπουμε τη χάρη του Θεού, που γνωστοποιήθηκε στο ανθρώπινο γένος με τη φανέρωσή Του εν σαρκί στο πρόσωπο του ανθρώπου Ιησού Χριστού.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ψευδοπροφήτες

Ο αριθμός των ψευδοπροφητών αυξάνεται αυτές τις έσχατες μέρες. Για να προετοιμαστούμε ενάντια στην προσπάθειά τους να μας εξαπατήσουν, καλό είναι να διαβάσουμε άλλη μια φορά τα παρακάτω εδάφια σχετικά με αυτούς.

   

   15

Ιερ.ιδ:14 Και είπε Κύριος προς εμέ, Ψευδή προφητεύουσιν οι προφήται εν τω ονόματί μου· εγώ δεν απέστειλα αυτούς ουδέ προσέταξα εις αυτούς ουδέ ελάλησα προς αυτούς· αυτοί προφητεύουσιν εις εσάς όρασιν ψευδή και μαντείαν και ματαιότητα και την δολιότητα της καρδίας αυτών.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (2)

Χαιρετισμοί στις Επιστολές

Οι περισσότερες επιστολές περιέχουν χαιρετισμούς που αναφέρουν τον Πατέρα Θεό και τον Κύριο Ιησού Χριστό. Για παράδειγμα, ο Παύλος έγραψε, «χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών, και Κυρίου Ιησού Χριστού» (Ρωμ.α:7) και «χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών, και Κυρίου Ιησού Χριστού» (Α’ Κορ.α:3). Μήπως αυτή η φρασεολογία φανερώνει διαχωρισμό προσώπων; Αν το δεχτούμε έτσι, τότε θα συναντήσουμε αρκετά σοβαρά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε.

Κ α λ η μ έ ρ α

3 Χαρακτηριστικά των ψευδοδιδασκάλων

Αυτά τα 3 χαρακτηριστικά βρίσκονται όλα μέσα στην Αγία Γραφή, σαν στοργικές προειδοποιήσεις από τον Θεό.

Πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή, γιατί οι ψευδοδιδάσκαλοι είναι ανάμεσά μας, αλλά η Αγία Γραφή μας δίνει διορατικότητα για τον χαρακτήρα τους:

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Πράξεις - Αποκάλυψη (1)

ΠΡΑΞΕΙΣ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Τα δεξιά του Θεού.

Αρκετά εδάφια στην Καινή Διαθήκη λένε ότι ο Ιησούς κάθεται στα δεξιά του Θεού. Ο Πέτρος χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση στις Πράξ.β:34, αναφερόμενος στον Ψαλμ.ρι:1. Σύμφωνα με το Πράξ.ζ:55, ο Στέφανος κοίταξε ψηλά στον ουρανό την ώρα που τον λιθοβολούσαν μέχρι θανάτου και «είδε την δόξαν του Θεού, και τον Ιησούν ιστάμενον εκ δεξιών του Θεού». Τι σημαίνει αυτή η φράση; Μήπως σημαίνει ότι υπάρχουν δύο φυσικές φανερώσεις του Θεού στον ουρανό, ο Θεός και ο Ιησούς, με τον δεύτερο να στέκεται συνέχεια στα δεξιά του πρώτου; Αυτό είδε ο Στέφανος;

Κ α λ η μ έ ρ α

Οι μαθητές του Χριστού ακολουθούν. Εσύ;

Ο Ιησούς μας είπε «Να Τον ακολουθούμε» και θα δούμε 5 σκοπούς αυτής της πρόσκλησης.

Ο Ιησούς έδωσε έναν περιεκτικό ορισμό της πίστης, όταν είπε, «Έλθετε οπίσω μου» (Ματθ.δ:19).

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Στα Ευαγγέλια (6)

Συνομιλούν τα πρόσωπα της θεότητας μεταξύ τους;

Δεν υπάρχει ούτε μία Βιβλική αναφορά συνομιλίας ανάμεσα σε δύο πρόσωπα της θεότητας, αλλά υπάρχουν πολλές εκφράσεις κοινωνίας ανάμεσα στις δύο φύσεις του Χριστού. Για παράδειγμα, οι προσευχές του Χριστού απεικονίζουν την ανθρώπινη φύση Του να ζητάει βοήθεια από το αιώνιο Πνεύμα του Θεού.

Στο Ιωάν.ιβ:28 διαβάζουμε για ένα αίτημα, απ’ τη μεριά του Ιησού, να δοξάσει το όνομά Του ο Πατέρας. Τότε, μια φωνή απ’ τον ουρανό ακούστηκε ν’ απαντάει σ’ αυτό το αίτημα. Αυτό δείχνει ότι ο Ιησούς ήταν ένας κανονικός άνθρωπος πάνω στη γη, που μέσα Του κατοικούσε ο πανταχού παρών Θεός του σύμπαντος. Η φωνή αυτή δεν ακούστηκε προς όφελος του ίδιου του Ιησού, αλλά για τους ανθρώπους που ήταν εκεί (Ιωάν.ιβ:30). Η προσευχή και η φωνή δεν συνθέτουν συνομιλία ανάμεσα σε δύο πρόσωπα της θεότητας, αλλά επικοινωνία ανάμεσα στην ανθρώπινη φύση του Ιησού και τη θεότητά Του. Η φωνή ήταν μια μαρτυρία του Πνεύματος του Θεού για τους ανθρώπους, που φανέρωνε την επιδοκιμασία του Θεού για τον Υιό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Βράχος μου

Ψαλμ.ιη:2 Ο Κύριος είναι πέτρα μου και φρούριόν μου και ελευθερωτής μου· Θεός μου, βράχος μου· επ' αυτόν θέλω ελπίζει· η ασπίς μου και το κέρας της σωτηρίας μου· υψηλός πύργος μου.

יְהוָ֤ה  סַֽלְעִ֥י  וּמְצוּדָתִ֗י  וּמְפַ֫לְטִ֥י  אֵלִ֣י  צ֭וּרִי  אֶֽחֱסֶה־  בֹּ֑ו  מָֽגִנִּ֥י  וְקֶֽרֶן־  יִ֝שְׁעִ֗י  מִשְׂגַּבִּֽי׃

Ο Θεός που είναι αρκετός

Δύο άντρες στάθηκαν απέναντι ο ένας στον άλλο. Ο ένας ήταν οπλισμένος, ο άλλος δεν ήταν. Ο οπλισμένος είχε ορκιστεί να σκοτώσει τον άλλο. Πίσω από τον ένοπλο άντρα ήταν περίπου τετρακόσιοι πολεμιστές. Οι δύο εχθροί βρισκόταν αρκετά κοντά για να μπορούν να βλέπουν ο ένας τον άλλο, και το κενό θα μπορούσε να κλείσει γρήγορα. Αυτή η αντιπαράθεση ήταν έτοιμη να έχει κακά αποτελέσματα. Πολύ κακά.

Υψηλοί τόποι

Ειδωλολατρικός τόπος λατρείας (Όλυμπος, Βαβέλ, Ζιγκουράτ, - Μετέωρα, Σουμελά, Άγιο Όρος, Προφήτης Ηλίας).

Ήταν πάντα συνδεδεμένοι με όργια και ανθρωποθυσίες (Μολώχ).

Ήταν συνήθως ξέφωτα σε βουνά και λόφους.

Ο Θεός είχε προειδοποιήσει τον Ισραήλ:

Κ α λ η μ έ ρ α

Δεν πρέπει να κατηγορούμε κανένα, εκτός τον εαυτό μας

Οι γονείς μπορεί να έχουν φοβερή επιρροή στα παιδιά τους, αλλά θα δούμε γιατί δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για μετατόπιση ευθυνών.

Η μετατόπιση ευθυνών είναι ένα δημοφιλές χόμπι. Ο πολιτισμός μας το ενθαρρύνει, και οι γονείς είναι συχνά οι αποδιοπομπαίοι τράγοι. Αλλά αυτό δεν οδηγεί πουθενά.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Στα Ευαγγέλια (5)

Εδάφια με τη λέξη «παρά»

Πώς εξηγούμε τη λέξη «παρά» στο Ιωάν.α:1-2 και Α’ Ιωάν.α:2; Το Ιωάν.α:1 λέει ότι «ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ», αλλά μετά προχωρώντας λέει «και Θεός ήτο ο Λόγος». Όπως εξηγήσαμε στο κεφ.4, ο Λόγος είναι η σκέψη, το σχέδιο, ή η έκφραση της καρδιάς του Θεού. Στο κριτικό κείμενο, αντί τη λέξη παρά που διαβάζουμε στη μετάφραση του Βάμβα, υπάρχει η λέξη προς. Στο λεξικό της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας του Ι. Σταματάκου, διαβάζουμε για το προς: Μετά αιτιατικής, γενικώς, επί σχέσεως μεταξύ δύο αντικειμένων, εν σχέσει προς...., ως προς..., όσον αφορά εις..., από απόψεως... Έχει δηλαδή την έννοια του ανήκω, αναφέρομαι, σχετίζομαι, προσιδιάζω με κάτι. Μ’ αυτή την έννοια το βλέπουμε και στην Εβρ.β:17 & ε:1. Η ερμηνεία λοιπόν του γεγονότος ότι «ο Λόγος ήτο προς τον Θεόν» έχει την έννοια ότι ανήκε στο Θεό κι όχι ότι ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο δίπλα στο Θεό. Επιπλέον, αν με τη λέξη Θεός στο Ιωάν.α:1 εννοεί τον Πατέρα, τότε ο Λόγος δεν είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο, γιατί το εδάφιο πρέπει να διαβαστεί έτσι: «ο Λόγος ήτο παρά τω Πατρί και Πατήρ ήτο ο Λόγος». Για να το κάνει τώρα αυτό κανείς να υπονοεί περισσότερα από ένα πρόσωπα στη θεότητα, πρέπει ν’ αλλάξει τον ορισμό της λέξης Θεός στη μέση του εδαφίου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ελέγχοντας την πηγή

Ας προσέχουμε τους ανθρώπους που περιγράφονται σ’ αυτό το μήνυμα και να ξέρουμε ότι ερμηνεύουν λάθος τον λόγο του Θεού.

Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο γεμάτο από ιστορικές ανακρίβειες και αβάσιμους ισχυρισμούς, αλλά κάποιοι το ανέβασαν στο Facebook.

Αναρωτήθηκα, πώς είναι δυνατόν, έξυπνοι άνθρωποι να πιστέψουν κάτι, χωρίς να ελέγξουν την πηγή.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Στα Ευαγγέλια (4)

Ο Υιός στάλθηκε απ’ τον Πατέρα.

Το Ιωάν.γ:17 και ε:30 μαζί με άλλα εδάφια της Γραφής, λένε ότι ο Πατέρας έστειλε το Γιο. Μήπως αυτό σημαίνει, ότι ο Ιησούς, ο Γιος του Θεού, είναι ένα ξεχωριστό πρόσωπο απ’ τον Πατέρα; Ξέρουμε ότι δεν είναι έτσι, γιατί πολλά εδάφια της Γραφής διδάσκουν ότι ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί (Β’ Κορ.ε:19  Α’ Τιμ.γ:16). Ο Γιος στάλθηκε σαν άνθρωπος, όχι σαν Θεός: «Ότε όμως ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, όστις εγεννήθη εκ γυναικός και υπετάγη εις τον νόμον» Γαλ.δ:4. Η λέξη εξαπέστειλεν δε υπαινίσσεται προΰπαρξη του Γιου ή του ανθρώπου. Στο Ιωάν.α:6 λέει ότι «Υπήρξεν άνθρωπος απεσταλμένος παρά του Θεού, ονομαζόμενος Ιωάννης», και ξέρουμε ότι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν υπήρχε πριν τη σύλληψή του. Αντίθετα, η λέξη αποστέλλω δείχνει ότι ο Θεός όρισε το Γιο για ένα ειδικό σκοπό. Ο Θεός έκανε ένα σχέδιο, του έδωσε σάρκα και μετά το έβαλε σε λειτουργία. Έδωσε στο Γιο Του μια συγκεκριμένη δουλειά. Ο Θεός φανερώθηκε σε σάρκα προκειμένου να πετύχει ένα ιδιαίτερο στόχο. Στην Εβρ.γ:1 ο Ιησούς ονομάζεται απόστολος της ομολογίας μας και απόστολος είναι κάποιος που αποστέλλεται. Η αποστολή λοιπόν δίνει έμφαση στην ανθρώπινη φύση του Γιου και στον ιδιαίτερο σκοπό για τον οποίο γεννήθηκε.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η άποψη του Θεού για την ομοφυλοφιλία

Ο πολιτισμός μας είναι πεπεισμένος ότι η ομοφυλοφιλία είναι ένας αποδεκτός τρόπος ζωής.

Αλλά η Γραφή λέει το αντίθετο.

Ο Σατανάς θέλει να καταστρέψει ζωές, και οι Χριστιανοί που εγκρίνουν την ομοφυλοφιλία ενώνονται μαζί του σ’ αυτή την προσπάθεια. Το πιο άσχημο πράγμα που ένας Χριστιανός μπορεί να κάνει είναι να συμπράξει σε κάτι που ο Θεός λέει ότι κάνει ζημιά στο σώμα, το μυαλό, και το πνεύμα των ανθρώπων.

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ - Στα Ευαγγέλια (3)

Μετάδοση γνώσης ανάμεσα στα πρόσωπα της θεότητας.

Κάποιοι πιστεύουν ότι η Γραφή περιγράφει μεταφορά γνώσεων μεταξύ ξεχωριστών προσώπων στη θεότητα. Αυτό είναι ένα επικίνδυνο επιχείρημα γιατί υπονοεί ότι ένα πρόσωπο στη θεότητα ξέρει κάτι που ένα άλλο δεν το ξέρει. Υπάρχουν δηλαδή ξεχωριστές προσωπικότητες μέσα στη θεότητα, κάτι που με τη σειρά του οδηγεί σε τριθεϊσμό ή πολυθεϊσμό.

Ας δούμε μερικά εδάφια που χρειάζονται επεξήγηση. Στο Ματθ.ια:27 λέει: «Ουδείς γινώσκει τον Υιόν, ειμή ο Πατήρ ουδέ τον Πατέρα γινώσκει τις, ειμή ο Υιός, και εις όντινα θέλη ο Υιός να αποκαλύψη αυτόν». Αυτό το εδάφιο, απλά λέει ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο Υιός (η φανέρωση του Θεού εν σαρκί), παρά με θεία αποκάλυψη (από τον Πατέρα). Χωρίς αμφιβολία, αυτό είχε στο νου Του ο Ιησούς, όταν είπε στον Πέτρο: «Μακάριος είσαι, Σίμων υιέ του Ιωνά, διότι σάρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς» (Ματθ.ις:17). Η Γραφή μας λέει ότι κανείς δεν μπορεί να πει Κύριο τον Ιησού Χριστό παρά δια Πνεύματος Αγίου (Α’ Κορ.ιβ:3). Ακόμα, ο Πατέρας φανέρωσε τη φύση Του και το χαρακτήρα Του όταν φανερώθηκε δια του Ιησού Χριστού, του Γιου του Θεού.