Μετάδοση γνώσης ανάμεσα στα πρόσωπα της θεότητας.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η Γραφή περιγράφει
μεταφορά γνώσεων μεταξύ ξεχωριστών προσώπων στη θεότητα. Αυτό είναι ένα
επικίνδυνο επιχείρημα γιατί υπονοεί ότι ένα πρόσωπο στη θεότητα ξέρει κάτι που
ένα άλλο δεν το ξέρει. Υπάρχουν δηλαδή ξεχωριστές προσωπικότητες μέσα στη
θεότητα, κάτι που με τη σειρά του οδηγεί σε τριθεϊσμό ή πολυθεϊσμό.
Ας δούμε μερικά εδάφια που χρειάζονται
επεξήγηση. Στο Ματθ.ια:27 λέει: «Ουδείς γινώσκει
τον Υιόν, ειμή ο Πατήρ ουδέ τον Πατέρα γινώσκει τις, ειμή ο Υιός, και εις
όντινα θέλη ο Υιός να αποκαλύψη αυτόν». Αυτό το εδάφιο, απλά λέει ότι
κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποιος είναι ο Υιός (η φανέρωση του Θεού εν
σαρκί), παρά με θεία αποκάλυψη (από τον Πατέρα). Χωρίς αμφιβολία, αυτό είχε στο
νου Του ο Ιησούς, όταν είπε στον Πέτρο: «Μακάριος
είσαι, Σίμων υιέ του Ιωνά, διότι σάρξ και αίμα δεν σοι απεκάλυψε τούτο, αλλ’ ο
Πατήρ μου ο εν τοις ουρανοίς» (Ματθ.ις:17). Η Γραφή μας λέει ότι κανείς δεν
μπορεί να πει Κύριο τον Ιησού Χριστό παρά δια Πνεύματος Αγίου (Α’ Κορ.ιβ:3).
Ακόμα, ο Πατέρας φανέρωσε τη φύση Του και το χαρακτήρα Του όταν φανερώθηκε δια
του Ιησού Χριστού, του Γιου του Θεού.