Ούτε στα μισά, η απογραφή της θαλάσσιας ζωής !

Στη διάρκεια του 2014, οι βιολόγοι ανακάλυπταν κατά μέσο όρο τέσσερα νέα θαλάσσια είδη την ημέρα, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό στα 228.450. Όμως οι απογραφείς των ωκεανών πιστεύουν ότι υπάρχουν 500.000 έως δύο εκατομμύρια είδη πολυκύτταρων οργανισμών που μένει να αναγνωριστούν. Αυτοί που διατυπώνουν διάφορα αξιώματα πάνω στην "καταγωγή των ειδών", αγνοούν ακόμα και τα είδη της ζωής που υπάρχουν σήμερα!..

Ένα νέο είδος δελφινιού, 139 σπόγγοι, ένας θαλάσσιος δράκος και μια γιγάντια τσούχτρα περιλαμβάνονται στα 1,451 είδη που ανακαλύφθηκαν πέρυσι, ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του Παγκόσμιου Μητρώου Θαλάσσιων Ειδών (WoRMS), οι οποίοι σαρώνουν διαρκώς την επιστημονική βιβλιογραφία για να συγκεντρώσουν τα είδη που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα.

καλημέρα

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ

Ξεκινήσαμε σωστά, αλλά στην πορεία ο αγώνας μας προδόθηκε. Ξεκινήσαμε βγαίνοντας από το θρησκευτικό σύστημα του κόσμου που ζούμε και προσκολληθήκαμε στο λόγο του Θεού. Μετά γιατί απομακρυνθήκαμε;

Γιατί αφήσαμε την Αγία Γραφή στην άκρη και συμβουλευόμαστε τη λογική μας; Ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα Θεό που δεν ξεγελιέται από μια απλή μορφή ευλάβειας, αλλά κοιτάζει μέσα στην καρδιά του ανθρώπου;

Λόγια...

Σώζουσα πίστη και Ευαγγέλιο

Έχουμε δει, ότι σώζουσα πίστη σημαίνει αποδοχή του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού σαν το μόνο μέσο σωτηρίας και ιδιοποίηση αυτού του Ευαγγελίου στη ζωή μας. Είδαμε ακόμα ότι το Ευαγγέλιο είναι ο θάνατος, η ταφή και η ανάσταση του Ιησού Χριστού. Ιδιοποιούμαστε αυτό το Ευαγγέλιο στη ζωή μας με τη μετάνοια (θάνατος ως προς την αμαρτία), με το βάπτισμα στο νερό (ταφή) και το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος (νέα ζωή εν Χριστώ). Μ’ αυτό τον τρόπο ταυτιζόμαστε προσωπικά με το λυτρωτικό έργο του Ιησού. Υπακούμε το Ευαγγέλιο, εκπληρώνοντας αυτές τις εντολές. Αυτό το μήνυμα προεικονίστηκε σαν σκιά στην Παλιά Διαθήκη και κηρύχτηκε απ’ όλους τους κήρυκες της Καινής Διαθήκης.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ

Αλήθεια τι περιμένουμε; Γιατί ζούμε; Ο κάθε άνθρωπος ζει με την ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες, κάτι να γίνει για το οποίο να αξίζει να ζει κανείς.

Οι άνθρωποι απορροφημένοι από τη μέριμνα και τα διάφορα προβλήματα που ταλανίζουν τη ζωή τους, δεν βλέπουν καμμιά ελπίδα αλλαγής. Όμως ο λόγος του Θεού διακηρύσσει ότι κάποια στιγμή, εντελώς ξαφνικά, θα συμβεί ένα συνταρακτικό γεγονός, και αυτό δεν είναι άλλο από την Αρπαγή της εκκλησίας.

«ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΑΡΤΟΣ Ο ΖΩΝ»

Ιωάννης ς 25-63

Η προσωπικότητα και το έργο του Χριστού, πουθενά ίσως δεν αντικατοπτρίζονται με τόση πληρότητα, όσο στα εφτά «Εγώ ειμί» Του, όπως μας τα δίνει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Μελετώντας τα είναι σαν να παίρνουμε στα χέρια μας ένα μοναδικό πολύεδρο μαργαριτάρι, που όποια πλευρά του και αν κοιτάξεις, κάτω από το φως του Αγίου Πνεύματος, ακτινοβολεί ευλογημένες και αιώνιες αλήθειες.

Ας το πάρουμε, τούτο το μαργαριτάρι, στα χέρια μας, προσευχόμενοι ο Θεός να μας διδάξει με την κάθε πλευρά του. Κάποτε, όχλοι πολλοί ακολουθούσαν το Χριστό. Εκείνος, αντίθετα απ' ό, τι θα 'κάνε κάποιος από μας, δεν τους κολάκευσε. Ούτε προσπάθησε να τους κρατήσει όπως - όπως μαζί του. Αντίθετα τους αποκάλυψε μια αλήθεια και τους έδωσε μια ευκαιρία. Πράγματα, που και τα δυο χρειαζόμαστε κι εμείς σήμερα. Ας τα μελετήσουμε:

ΘΕΟΤΗΤΑ (31)

Χριστολογία του λόγου

Κατά το 2^ο μ.Χ. αιώνα η Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ήταν το κέντρο της μάθησης και της φιλοσοφίας. Αυτή την εποχή στην Αλεξάνδρεια, η μυστική Εβραϊκή φιλοσοφία του Φίλωνα, η Ελληνική φιλοσοφία του Πλάτωνα με το σχήμα του Νεοπλατωνισμού, η διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης του Μωυσή και των προφητών, ο σύγχρονος μ’ αυτά Γνωστικισμός, η Δυϊστική  θεωρία των Περσών και οι Ιουδαϊκές θεοσοφίες, αναμίχθηκαν φοβερά επικίνδυνα με το Χριστιανισμό και σχημάτισαν μια καινούρια άποψη του Θεού που ονομάστηκε Χριστολογία του λόγου.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΠΗΓΗ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ

Στην εποχή της εξοργιστικής διαφήμισης των απορρυπαντικών, κρίμα που δεν υπάρχει χώρος στα μαζικά μέσα ενημέρωσης, για τη γνωστοποίηση του μόνου αποτελεσματικού μέσου για την κάθαρση του πνευματικού ρύπου του ανθρώπου! Όμως, τούτη τη γνωστοποίηση την κάνει η Βίβλος και οι κήρυκές της. Στο Ζαχ.ιγ:1, διαβάζουμε για την «πηγή ανεωγμένην διά την αμαρτίαν και την ακαθαρσίαν».  

ΕΣΥ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ!

Κι όταν κάποιος σου λέει τα προβλήματά του, δεν είναι ανάγκη εσύ να μπαίνεις σε "συναγωνισμό δυστυχίας", λέγοντας κάτι "χειρότερο" δικό σου, προκειμένου να ‘χεις το πάνω χέρι στη θλίψη και τη μαυρίλα!

Η μωρία του σταυρού

Όταν ο Παύλος πήγε στη μεγάλη πόλη της διανόησης, την Κόρινθο, είπε: «απεφάσισα να μη εξεύρω μεταξύ σας άλλο τι ειμή Ιησούν Χριστόν, και τούτον εσταυρωμένον» (Α’ Κορ.β:2).

Κι όταν τον ρώτησαν ποιο είναι το μήνυμά του, απάντησε: «ημείς δε κηρύττομεν Χριστόν εσταυρωμένον, εις μεν τους Ιουδαίους σκάνδαλον, εις δε τους Έλληνας μωρίαν» (Α’ Κορ.α:23).

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Ιησούς σαν «σημείον αντιλεγόμενον».

Όταν κάποτε ο Ιησούς αναρωτήθηκε μπροστά στους μαθητές Του, λέγοντας «Πλην ο Υιός του ανθρώπου, όταν έλθη, άρα γε θέλει ευρεί την πίστιν επί της γης;» (Λουκ.ιη:8), ασφαλώς γνώριζε καλά ότι ο ίδιος ήταν, είναι και θα είναι «σημείον αντιλεγόμενον» (Λουκ.β:34), δηλαδή σημείο αντιλογίας, διαφωνίας και κρίσης μεταξύ των ανθρώπων, αφού πάνω στον Ιησού Χριστό - σαν άξονα, κέντρο και βάση της ιστορίας - και στο τι Εκείνος εκφράζει και εκπροσωπεί, στέκεται διαχρονικά όλη η ανθρωπότητα, αντλώντας νόημα και σκοπό από αυτό ακριβώς το ερώτημα.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ.

Στο κεφάλαιο αυτό βλέπουμε ν’ ανοίγονται οι πρώτες 6 σφραγίδες του βιβλίου της κληρονομιάς του ανθρώπινου γένους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι συνεχίζουμε με το ίδιο αντικείμενο του δ:1, που λέει : Ανάβα ώδε, και δείξω σοι ά δεί γενέσθαι μετά ταύτα. Όλο το υπόλοιπο βιβλίο της αποκάλυψης μιλά για γεγονότα που πρέπει να γίνουν.

Το άνοιγμα των 6 σφραγίδων το βλέπουμε από την ίδια θέση που το βλέπει και ο Ιωάννης, δηλ. το θρόνο του Θεού. Οι σφραγίδες καθώς ανοίγονται φανερώνουν γεγονότα που πρέπει να γίνουν για να εδραιωθεί ο θρόνος του Θεού. Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα γεγονότα αυτά είναι η απόδειξη ότι ο Θεός είναι δίκαιος, που σημαίνει ότι καθετί που θα συμβεί επάνω στην οικουμένη, θα είναι δίκαιη κρίση για τον άνθρωπο που αρνήθηκε τελείως το Θεό.

Κ α λ η μ έ ρ α

Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

Η Βίβλος μας πληροφορεί στην Eβρ.ι:36, ότι «έχουμε ανάγκη υπομονής» -γενικά βέβαια- ιδιαίτερα όμως όταν σοβαρά επιθυμούμε να «κάνουμε το θέλημα του Θεού» στη ζωή μας. Όμως ποια είναι αυτή η υπομονή;

Γνωστή η ετυμολογία της λέξης, φανερώνει έναν άνθρωπο που παρά την επιθυμία του, παραμένει κάτω από συνθήκες όχι ευχάριστες ούτε επιθυμητές. Υπομονετικός, είναι ο άνθρωπος που ζει κάτω από ’να φορτίο ή που κουβαλώντας το, κατορθώνει να μη συντριφτεί κάτω από το συνθλιπτικό του βάρος. Τέχνη τούτη, όχι εύκολη. Τοποθέτηση ζωής, σχεδόν ακροβατική. Βίωμα, που φτάνει σε καταξίωμα, όταν ζήσει το «απορούμενοι, άλλ’ ούκ εξαπορούμενοι» του Παύλου στη Β’ Κορ.δ:8.

Η αίσθηση ενός σκοπού στη ζωή προστατεύει την καρδιά

Οι άνθρωποι που νιώθουν έντονα ότι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους, αντιμετωπίζουν μικρότερο κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια (έμφραγμα ή εγκεφαλικό), ενώ μειώνουν γενικότερα τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

 Όσο λιγότερο αισθάνεται κανείς ότι έχει κάποιο σκοπό να επιτελέσει στη ζωή του, τόσο περισσότερο κινδυνεύει η καρδιά και γενικά η υγεία του. Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Όρους Σινά στη Νέα Υόρκη, με επικεφαλής τον καρδιολόγο Ράντι Κοέν, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε αμερικανικό καρδιολογικό συνέδριο, ανέλυσαν στοιχεία από δέκα σχετικές έρευνες (μεταανάλυση), οι οποίες αφορούσαν συνολικά πάνω από 137.000 άτομα.

καλημέρα

Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ

Αντιφατικός κι απορριπτέος θα ήταν ο τίτλος, αν αναφερόταν σ’ οποιονδήποτε άλλον, εκτός από το Χριστό. 

Γιατί, νίκη για μας σημαίνει θρίαμβο, κορυφή, βάθρο, στεφάνι. Και τέτοια δεν έχει η ταπείνωση. Η ταπείνωση, χαρίζει τα τρόπαιά της στον άλλο. Η ταπείνωση, δεν διεκδικεί και δεν προβάλει τ’ ανάστημά της. Η ταπείνωση βουβαίνεται, όταν θα είχε κάθε δικαίωμα να μιλήσει. Η ταπείνωση, δακρύζει όταν θα μπορούσε να χαρεί στη συντριβή του άλλου. Η ταπείνωση, αφοπλίζει. Ας δούμε λοιπόν για ποια ταπείνωση πρόκειται και ποια νίκη μπορεί να πετύχει ή να επιδιώξει.

      

Σαρκικός και πνευματικός άνθρωπος

Ορισμός του αγιασμού.

Η αγιότητα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Θεού και δηλώνει απόλυτη τελειότητα και καθαρότητα, γιατί μόνο ο Θεός είναι Άγιος απ’ τον Εαυτό Του. Όταν αναφέρεται σε πρόσωπα η πράγματα, σημαίνει κάτι που έχει ξεχωριστεί για το Θεό. Για τους Εβραίους της Παλαιάς Διαθήκης, η λέξη αγιότητα είχε την αρνητική ιδέα του «αποχωρισμού» και τη θετική ιδέα της «αφιέρωσης». 

Κατάλαβες;

Κ α ρ κ ί ν ο ς

Στοιχεία που προκαλούν ΣΟΚ έρχονται στην επιφάνεια, σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους μία παγκόσμια ελίτ θέλει και μοιράζει τον καρκίνο σε όλο τον κόσμο.

Όλα αυτά γίνονται βέβαια με μοναδικό στόχο το κέρδος, αφού αρχικά δημιουργείται ο καρκίνος και στη συνέχεια οι φαρμακοβιομηχανίες μας βάζουν να πληρώσουμε για θεραπείες δίχως αποτέλεσμα!

Τόσο απλά...

Η ΔΙΨΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Το προοίμιο του ψαλμού ξγ, μας πληροφορεί ότι ο Δαβίδ τον συνέθεσε ή τον εμπνεύστηκε στη διάρκεια των περιπετειών του, όταν τον καταδίωκε ο Σαούλ και αυτός είχε καταφύγει στην «έρημο του Ιούδα». Η ταλαιπωρία, ο κατατρεγμός, η απειλή και η δίψα -κυρίως η δίψα- του ενέπνευσε τούτο τον ψαλμό. Ας τον πλησιάσουμε:

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (42)

Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Λουκ.δ:1 Πλήρης Πνεύματος Αγίου

Κάθε φορά που ο Θεός μας δίνει καινούριες ευλογίες, πρέπει να ξέρουμε ότι θα περάσουμε από μια έρημο δοκιμασίας. Πρέπει να αποδείξουμε ότι αισθανθήκαμε τη δωρεά του Θεού κι έχουμε την ανάλογη συμπεριφορά και σεβασμό στον δωρητή μας. Απ’ αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρέθηκε ο Ιησούς.

Κ α λ η μ έ ρ α

Ποιος σταύρωσε τον Κύριο Ιησού;

Και ότε ήλθον εις τον τόπον τον ονομαζόμενον Κρανίον, εκεί εσταύρωσαν αυτόν και τους κακούργους, τον μεν εκ δεξιών, τον δε εξ αριστερών. Ο δε Ιησούς έλεγε· Πάτερ, συγχώρησον αυτούς· διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι. Διαμεριζόμενοι δε τα ιμάτια αυτού, έβαλον κλήρον. Και ίστατο ο λαός θεωρών. Ενέπαιζον δε και οι άρχοντες μετ' αυτών, λέγοντες· Άλλους έσωσεν, ας σώση αυτόν, εάν ούτος ήναι ο Χριστός ο εκλεκτός του Θεού. Ενέπαιζον δε αυτόν και οι στρατιώται, πλησιάζοντες και προσφέροντες όξος εις αυτόν και λέγοντες· Εάν συ ήσαι ο βασιλεύς των Ιουδαίων, σώσον σεαυτόν. Ήτο δε και επιγραφή γεγραμμένη επάνωθεν αυτού με γράμματα Ελληνικά και Ρωμαϊκά και Εβραϊκά· Ούτος εστίν ο Βασιλεύς των Ιουδαίων. (Λουκ.κγ:33-38)

Το ερώτημα φαίνεται να είναι άνευ σημασίας, σχεδόν 2000 χρόνια μετά που συνέβη. Αλλά οι συνέπειες του γιατί ο Χριστός σταυρώθηκε, έχουν να κάνουν και πολύ μάλιστα, μ’ εμάς σήμερα.

Το Ευαγγέλιο τυπολογικά

Αφού ζούμε κάτω από την καινούρια οικονομία, είναι φυσικό ν’ αναγνωρίσουμε και να εδραιώσουμε το μήνυμα του Ευαγγελίου από τα εδάφια της Καινής Διαθήκης. Ωστόσο, η Παλαιά Διαθήκη είναι ο παιδαγωγός που μας φέρνει στο Χριστό (Γαλ.γ:24) και περιέχει πολλούς τύπους, σκιές και εικόνες του σχεδίου της σωτηρίας (Κολ.β:17 & Εβρ.ι:1). Ας δούμε πολύ σύντομα κάποιες προοιωνίσεις του Ευαγγελίου της Καινής Διαθήκης.

Καλημέρα

Μπαρδόν!!

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΝ ΔΕΝ ΕΚΡΑΤΕΙΣ

Αναγνωρίζοντας ότι είναι αναπόφευκτο οι άλλοι να βρίσκουν λάθη σ' εσένα όταν ακολουθείς το Χριστό, επειδή «πάντες οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλουσι διωχθή» (Β'Τιμ.γ:12), θα προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, μήπως καταλάβουν.

Το σπίτι

Ήταν έξι μέρες πριν από το Πάσχα, όταν ο Χριστός πήγε για τελευταία φορά στη Bηθανία. Μπροστά Του πρόβαλλε ήδη ο σταυρός. Στη Bηθανία υπήρχε ένα σπίτι πολύ αγαπητό στο Χριστό. Ήταν το σπίτι του Λάζαρου, της Μάρθας, της Μαρίας. Επίγειος ουρανός θα ήταν το σπίτι αυτό.

ΘΕΟΤΗΤΑ (30)

ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

Ο Χριστιανισμός κληρονόμησε το μονοθεϊσμό του Ισραήλ. Ο ΕΝΑΣ αληθής ΘΕΟΣ, ο ΓΙΑΧΟΥΕ, φανερώθηκε εν σαρκί, και έγινε Σωτήρας όλων.  Οι Ιουδαίοι των ημερών του Ιησού δεν πίστευαν σε Τριάδα, γι’ αυτούς ο Κύριος ήταν ΕΙΣ. Ο ίδιος ο Ιησούς εξέφρασε αυτήν την άποψη στο Μάρκ.ιβ:29 Άκουε Ισραήλ, Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος·

Κ α λ η μ έ ρ α

Έχω μια απορία:

Ανεβάζεις μια ανάρτηση στο F/B, όπου αυτόματα μπαίνουν από κάτω οι λεξούλες με μπλε γράμματα: «Μου αρέσει – Σχολιάστε – Κοινοποιήστε».

Έρχεται ο άλλος στα σχόλια και σε βρίζει, σε κρίνει γι’ αυτό που έγραψες, επειδή αδυνατεί να καταλάβει τι έχεις γράψει, ή είναι τελείως λάθος σ’ αυτό που υποστηρίζει.

Του απαντάς ότι δεν είναι αυτό που νομίζει, του εξηγείς, και του ζητάς να είναι λίγο πιο προσεκτικός στους χαρακτηρισμούς του, αφού στο κάτω κάτω δεν σε ξέρει.

Πύρινες άμαξες

 Β’ Βας.ς:1-17

Ο Γιεζεί, την πρώτη φορά είδε αυτούς που τους είχαν περικυκλώσει.

Τη δεύτερη φορά είδε πύρινες άμαξες!

Ο ίδιος άνθρωπος, τα ίδια μάτια, αλλά τώρα τα μάτια του είναι ανοιχτά!

Που βρίσκεται η δύναμη ενός έθνους; Στο στρατό, στα πλοία και τα αεροπλάνα;

Όχι! Ένας «άνθρωπος του Θεού», αξίζει στη χώρα του περισσότερο απ’ όλα αυτά.

Μακάριο το έθνος που έχει ανθρώπους του Θεού.

Κ α λ η μ έ ρ α