ΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟ ΜΕΤΡΟ ΚΡΙΣΗΣ (2)

Κανένας δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι η συνείδηση είναι ένα απόλυτο μέτρο. Είναι πασίγνωστο ότι η συνείδηση επηρεάζεται από τη διαπαιδαγώγηση, και ότι μπορεί να φιμωθεί ή και σε μεγάλη έκταση να νεκρωθεί. Ο Παύλος προειδοποιούσε τον Τιμόθεο για ανθρώπους που δίδασκαν αυτά που ονόμαζε διδασκαλίες δαιμονίων. Τους περιγράφει σαν «υποκριτές, ψευδολόγους, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην» (Α' Τιμ.δ:2).

Κ α λ η μ έ ρ α

Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει...

 1. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει τι μάρκα αυτοκίνητο οδηγούμε. Θα μας  ρωτήσει πόσους ανθρώπους μεταφέραμε με το αυτοκίνητό μας, όταν δεν είχαν μέσο συγκοινωνίας να μετακινηθούν.

2. Ο Θεός δεν θα μας ρωτήσει πόσα τετραγωνικά είναι το σπίτι μας. Θα  μας ρωτήσει πόσους ανθρώπους φιλοξενήσαμε σ' αυτό.

ΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟ ΜΕΤΡΟ ΚΡΙΣΗΣ (1)

Ποιος είπε ποτέ ότι ο Θεός θα καταδικάσει ανθρώπους, γιατί απέρριψαν κάποιον για τον οποίο ποτέ δεν άκουσαν; Σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτή η διδασκαλία της Γραφής. Ο Θεός δεν καταδικάζει τον άνθρωπο που δεν άκουσε σαν να είχε ακούσει. Η Γραφή, όμως, πράγματι διδάσκει ότι κάθε άνθρωπος στέκεται καταδικασμένος μπροστά στον Θεό, και ότι κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτό δεν είναι δίκαιο (Ρωμ.γ:19).

Κ α λ η μ έ ρ α

Μια απόφαση για τον καινούριο χρόνο: Σχεδιασμός!

Αποτυχία προγραμματισμού.

Χωρίς κάποιο υποτυπώδη σχεδιασμό, πιθανώς να μην έχεις τίποτα να φας όταν σηκωθείς το πρωί. Και χωρίς κάποιο λεπτομερή σχεδιασμό, κανείς δεν μπορεί να χτίσει ένα σπίτι, πόσο μάλλον μια πολυκατοικία, εμπορικό κέντρο ή μια πόλη. Εάν η παραγωγή προϊόντων είναι πολύτιμη, τότε και ο σχεδιασμός είναι πολύτιμος. Ακόμα και το πιο μικρό πράγμα δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς σύνεση, δηλαδή σχέδιο.

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΔΙΚΟΣ; (2)

Ένα από τα προφητικά οράματα μέσα στη Γραφή που το βρίσκω ιδιαίτερα ανησυχητικό, είναι το όραμα της ημέρας της οργής του Θεού και του Αρνιού (Αποκ.ς:12-17). 

Η εικόνα παρουσιάζει ανθρώπους που θα εύχονταν να θαφτούν ζωντανοί σε έναν σεισμό μάλλον παρά να έρθουν αντιμέτωποι με τον Θεό και τον Κύριο Ιησού Χριστό. Τότε πια δεν θα υπάρχει άλλη ευκαιρία να στραφεί κανείς στον Θεό. Παρόλο που αναφέρει ιδιαίτερα τους μεγιστάνες, τους πλούσιους, τους χιλίαρχους και άλλους, αποκαλύπτει ακόμη ότι «και κάθε δούλος, και κάθε ελεύθερος» θα νιώσει τον ίδιο τρόμο. Ίσως να θέλει κανείς να υποστηρίξει ότι οι δούλοι, που υπέφεραν από τη σκληρή εκμετάλλευση και δεν είχαν δικαιώματα ή προνόμια ή οτιδήποτε καλό να απολαύσουν, θα μπορούσαν να αποβλέπουν σε μια καλύτερη μετέπειτα ζωή. Δεν λέει όμως τέτοιο πράγμα η Γραφή. Αν δεν πλησιαστούν με το μήνυμα του Χριστού πριν πεθάνουν ή πριν έρθει Εκείνος για δεύτερη φορά, ούτε γι’ αυτούς υπάρχει ελπίδα.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΕΣ ΔΗΘΕΝ «ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ»

Οι ερευνητές του Τμήματος Ψυχολογίας του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου και του Συμβουλίου Ιατρικής Έρευνας του Κέμπριτζ, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όλες οι παράξενες «επιθανάτιες» εμπειρίες που αναφέρουν πολλοί, ότι δήθεν βγαίνουν από το σώμα τους και κοιτούν από ψηλά, μιλούν με νεκρούς συγγενείς ή βλέπουν έντονο φως στο βάθος ενός τούνελ, δεν είναι παρά διαταραχές της φυσιολογικής λειτουργίας του νου, «τρικ» του μυαλού και όχι αυθεντικές περιηγήσεις στο υπερπέραν. Πολλές από αυτές μπορούν να εξηγηθούν με βάση την προσπάθεια του νου να βγάλει νόημα από τις ασυνήθιστες αισθήσεις και αντιλήψεις που έχει στη διάρκεια ενός τραυματικού συμβάντος.

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΔΙΚΟΣ; (1)

Όλοι έχουμε έρθει αντιμέτωποι με το θάνατο αγαπημένων, καλών ανθρώπων, γεγονός που είναι πράγματι λυπηρό.

Ο καρκίνος, είναι μια αρρώστια που κατά τα κοινά λεγόμενα, θερίζει. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει τέτοια διάγνωση για ανθρώπους που αγαπάμε, είτε πιστοί είτε άπιστοι.

Για κάποιο λόγο μας είναι ευκολότερο να μιλάμε για τα εκατομμύρια που πεθαίνουν χωρίς Χριστό παρά για την επείγουσα πνευματική ανάγκη του συγγενικού ή γνωστού μας προσώπου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Πώς πέθανε ο καθένας από τους αποστόλους;

Ερώτηση: Αναφέρει η Αγία Γραφή το θάνατο των αποστόλων; Πώς πέθανε ο καθένας από τους αποστόλους;

Απάντηση: Ο μόνος απόστολος που η Αγία Γραφή αναφέρει το θάνατό του είναι ο Ιάκωβος (Πράξεις 12:2). Ο βασιλιάς Ηρώδης θανάτωσε τον Ιάκωβο «με μάχαιρα» - πιθανώς αναφέρεται στον αποκεφαλισμό.

Δεν το έκανα… (2)

Δεν μπορώ όμως να αποδεχτώ ούτε και για ένα δευτερόλεπτο την ιδέα ότι ο Θεός μοιάζει με μια απαίσια ρουφήχτρα και χαίρεται με την καταδίκη των απίστων.

Όταν ο Θεός αποκάλυψε στον Ιεζεκιήλ ότι θα επέβαλε φοβερές κρίσεις σε όσους δεν στρέφονταν σ’ Αυτόν με μετάνοια και πίστη, έδωσε το αντίβαρο της ένθερμης προτροπής προς αυτούς τους ανθρώπους. «Απορρίψατε αφ' υμών πάσας τας ανομίας υμών, τας οποίας ηνομήσατε εις εμέ, και κάμετε εις εαυτούς νέαν καρδίαν και νέον πνεύμα· και διά τι να αποθάνητε, οίκος Ισραήλ; Διότι εγώ δεν θέλω τον θάνατον του αποθνήσκοντος, λέγει Κύριος ο Θεός· διά τούτο επιστρέψατε και ζήσατε» (Ιεζ.ιη:31-32). Η πιο παραστατική εικόνα της αγωνίας που προκαλεί στον Θεό η κρίση των αμαρτωλών φαίνεται στον Ιησού που έκλαψε για την Ιερουσαλήμ επειδή δεν είχε έρθει σ' Αυτόν για να σωθεί (Λουκ.ιθ:41-44). Ο τρόμος της κόλασης δεν χαροποιεί τον Θεό. Αν επιτρέπεται η φράση, Τον κάνει να κλαίει.

Κ α λ η μ έ ρ α

Θεολογείν...

Β’ Κορ.ια:3 φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν διά της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νούς σας, εκπεσών από της απλότητος της εις τον Χριστόν.

Ο Ιησούς όταν μιλούσε, προσπαθούσε να γίνεται κατανοητός από τους απλούς ανθρώπους, αφού αυτό ήταν κατά κύριο λόγο το ακροατήριό Του.

Δεν χρησιμοποιούσε φιλολογικά παιχνιδίσματα και επικοινωνιακά τρυκ προκειμένου να εντυπωσιάσει. Έλεγε θαυμαστές αλήθειες με απλά λόγια.

Δεν ήθελε να εντυπωσιάσει τους ανθρώπους αλλά να τους σώσει.

Δεν το έκανα… (1)

Πιστεύω ότι όλοι έχουμε κάποια περίπτωση που ενώ μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Χριστό, δεν το κάναμε. Και ίσως, αυτός ο άνθρωπος, μετά από λίγο να πέθανε!

Ίσως, επειδή αυτό το άτομο ήταν πολύ καλός άνθρωπος, να θεώρησες ότι υπάρχει κάποιο είδος πίσω πόρτας. Όμως, αυτό δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια προβολή των επιθυμιών μας, και αυτή η γνώση κρεμάει από πάνω μας έναν μαύρο ίσκιο τρόμου.

Κ α λ η μ έ ρ α

«Η αόρατη πραγματικότητα»

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πεσμένοι στην παγίδα της συνήθειας. Βλέπουν δηλαδή γύρω τους, κάθε μέρα, τα ίδια φαινόμενα της Φύσης, -φως και σκοτάδι, κρύο και ζέστη, γεννήσεις και θανάτους- και νομίζουν ότι αυτά είναι όλη η ύπαρξη και τίποτε άλλο δεν υπάρχει..

Αυτή η στενή και περιορισμένη αντίληψη είναι αποτέλεσμα αμάθειας κι όχι σοφίας· είναι αποτέλεσμα οπισθοδρομικότητας κι όχι προόδου. Επειδή σήμερα, με την πρόοδο της Επιστήμης, χρειάζεται να καταλάβουμε, ότι οι πέντε αισθήσεις μας είναι πολύ περιορισμένες και δεν αντιλαμβάνονται όλη την πραγματικότητα.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ (4)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Σαν συμπέρασμα, τι μπορούμε να πούμε για το Θεό; Εμείς ξέρουμε ότι υπάρχει ένας Θεός που είναι αόρατος (Δευτ.ς:4). Ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24) και γι’ αυτό είναι αόρατος από τον άνθρωπο (Ιωάν.α:18  Α’ Τιμ.ς:16). Είναι παντογνώστης, πανταχού παρών και Παντοδύναμος (Ψαλμ.ρλθ  Αποκ.ιθ:6). Στην Παλαιά Διαθήκης ο Θεός φανερώθηκε πολλές φορές με διάφορους τρόπους (Γέν.ιη:1  Έξ.λγ:22-23  Εβρ.α:1). Στην Καινή Διαθήκη ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Γιου Του (Ιωάν.α:1,14  Α’ Τιμ.γ:16).

Στην Παλαιά Διαθήκη ο Θεός αποκαλύφθηκε με το όνομα Γιάχβε που κυριολεκτικά σημαίνει «Αυτός είναι» κι έχει την έννοια του Αυθύπαρκτου, του Αιώνιου.

Κ α λ η μ έ ρ α

Αναζωογονήστε το νου σας

Στο τέλος κάθε χρονιάς κοιτάζουμε πίσω και αναθεωρούμε αυτό που τώρα πια είναι ιστορία. Και στην αρχή της νέας χρονιάς αποβλέπουμε με ενδιαφέρον σ’ αυτό που βρίσκεται μπροστά.

Ο Πέτρος, που έγραψε τη δεύτερη επιστολή του λίγο πριν πεθάνει, μπορούσε να αναπολεί τη ζωή του και να βλέπει το μέλλον σαν μια ευκαιρία να δώσει χρήσιμες οδηγίες στην επόμενη γενιά.

Στο πρώτο και στο τελευταίο κεφάλαιο αυτής της επιστολής (Β’ Πέτρ.α:12, γ:1) έγραψε ότι ήθελε να τους παρακινήσει μέσω μιας υπενθύμισης.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ (3)

Αποτίμηση της θεωρίας της Τριάδας

Πιστεύουμε ότι αυτή η θεωρία δεν είναι Βιβλική διδασκαλία, μάλλον αντικρούει τη διδασκαλία της Γραφής με πολλούς τρόπους. Οι Γραφές δεν διδάσκουν τριάδα προσώπων. Χρησιμοποιεί ορολογία που δεν βρίσκεται μέσα στο λόγο του Θεού. Διδάσκει και υποστηρίζει πλειονότητα προσώπων μέσα στη θεότητα ενώ ο λόγος του Θεού δίνει έμφαση στη μονότητα του Θεού. Μειώνει το πλήρωμα της θεότητας του Ιησού Χριστού. Διαψεύδει πολλά σαφή εδάφια της Αγίας Γραφής. Δεν είναι λογική. Κανένας δεν μπορεί να την καταλάβει ή να την ερμηνεύσει λογικά, ακόμα κι αυτοί που την υποστηρίζουν. Με λίγα λόγια, η θεωρία της Τριάδας δεν είναι χριστιανική διδασκαλία.

Τριάδα σε αντιπαραβολή με τη Μονότητα

Προκειμένου να καταλάβουμε καθαρά που η θεωρία της Τριάδας διαφέρει από τη Βιβλική διδασκαλία στο θέμα της θεότητας, ετοιμάσαμε τον παρακάτω συγκριτικό πίνακα. Αριστερά βρίσκονται οι βασικές θέσεις της τριαδικής θεωρίας και δεξιά οι διδασκαλίες της Μονότητας, ή του Χριστιανικού Μονοθεϊσμού. Πιστεύουμε ότι η δεξιά πλευρά αντικατοπτρίζει τη διδασκαλία της Βίβλου, αυτό που προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε μέσα απ’ αυτή τη μελέτη.

Κ α λ η μ έ ρ α

ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ;

Στην Αίγυπτο, ενώ είχαν πέσει οι εννέα πληγές, δεν είχε συμβεί ακόμα αυτό που ο Θεός ήθελε. Ο Θεός δεν ήθελε οι Ισραηλίτες να είναι σκλάβοι στους Αιγυπτίους. Ήθελε να ελευθερώσει πλήρως το λαό Του. Να τους πάρει έξω απ’ την Αίγυπτο, ότι κι αν κόστιζε αυτό, και να τους φέρει στη γη της υπόσχεσης, όπου θα μπορούσε να τους ευλογεί συνεχώς καθώς θα τους εδραίωνε σαν έθνος.