Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι
πεσμένοι στην παγίδα της συνήθειας. Βλέπουν δηλαδή γύρω τους, κάθε μέρα, τα
ίδια φαινόμενα της Φύσης, -φως και σκοτάδι, κρύο και ζέστη, γεννήσεις και
θανάτους- και νομίζουν ότι αυτά είναι όλη η ύπαρξη και τίποτε άλλο δεν υπάρχει..
Αυτή η στενή και περιορισμένη
αντίληψη είναι αποτέλεσμα αμάθειας κι όχι σοφίας· είναι αποτέλεσμα
οπισθοδρομικότητας κι όχι προόδου. Επειδή σήμερα, με την πρόοδο της Επιστήμης,
χρειάζεται να καταλάβουμε, ότι οι πέντε αισθήσεις μας είναι πολύ περιορισμένες
και δεν αντιλαμβάνονται όλη την πραγματικότητα.