Αποτυχία προγραμματισμού.
Χωρίς κάποιο υποτυπώδη σχεδιασμό, πιθανώς να μην έχεις τίποτα
να φας όταν σηκωθείς το πρωί. Και χωρίς κάποιο λεπτομερή σχεδιασμό, κανείς δεν
μπορεί να χτίσει ένα σπίτι, πόσο μάλλον μια πολυκατοικία, εμπορικό κέντρο ή μια
πόλη. Εάν η παραγωγή προϊόντων είναι πολύτιμη, τότε και ο σχεδιασμός είναι
πολύτιμος. Ακόμα και το πιο μικρό πράγμα δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς σύνεση,
δηλαδή σχέδιο.
Σχεδιάζοντας τις πνευματικές ανάγκες
Όλοι το γνωρίζουμε αυτό στην πράξη, σε σχέση με τις βασικές
φυσικές ανάγκες της ζωής. Φροντίζουμε να έχουμε φαγητό να φάμε και ρούχα να
ντυθούμε. Αλλά, παίρνουμε τις πνευματικές μας ανάγκες το ίδιο σοβαρά;
Εφαρμόζουμε την ίδια σοβαρότητα στον προγραμματισμό της διακονίας μας, όπως
κάνουμε για τα προς το ζην;
Αυτό που θα ήθελα να προσπαθήσουμε, είναι να αφιερώσουμε
κάποιο χρόνο για το επόμενο έτος, για να σχεδιάσουμε — ειδικά τη ζωή της
προσευχής, την αφιέρωση και τη διακονία. Το Πνεύμα του Θεού συχνά έρχεται στη
ζωή και την καρδιά μας έτοιμο να ξεκινήσει κάποια σπουδαία δουλειά, και βρίσκει
ότι λόγω κακού προγραμματισμού, δεν υπάρχει χρόνος, διάθεση, επιθυμία. Δεν είμαστε
έτοιμοι.
Θα δούμε τέσσερα παραδείγματα σχεδιασμού στην Αγία Γραφή:
1) Εικόνες από τις Παροιμίες
Παρ.ς:6-8 Ύπαγε προς τον μύρμηκα, ω οκνηρέ·
παρατήρησον τας οδούς αυτού και γίνου σοφός· όστις μη έχων άρχοντα, επιστάτην ή
κυβερνήτην, ετοιμάζει την τροφήν αυτού το θέρος, συνάγει τας τροφάς αυτού εν τω
θερισμώ.
Το μυρμήγκι είναι παράδειγμα όχι μόνο επειδή δουλεύει τόσο
σκληρά, αλλά επίσης επειδή σχεδιάζει το μέλλον. Σκέφτεται το καλοκαίρι ότι θα
υπάρξει ανάγκη το χειμώνα, και αυτή η προνοητικότητα του παρέχει τις ανάγκες
του χειμώνα.
Παρ.ιδ:15 Ο απλούς πιστεύει εις πάντα λόγον· ο δε
φρόνιμος προσέχει εις τα βήματα αυτού.
Η διαφορά μεταξύ προγραμματισμού και μη προγραμματισμού, είναι
που κοιτάζεις όταν πρόκειται για το μέλλον ή που εστιάζεις όλη την προσοχή σου
σχετικά με αυτό που πρόκειται να γίνει. Εάν δεν προσχεδιάζεις εσύ, τότε θα είσαι
στο έλεος των άλλων που προσπαθούν να δώσουν συμβουλές σχετικά με το πώς να
ενεργήσεις τώρα, για να είσαι ευτυχισμένος στο μέλλον.
Έτσι λοιπόν, «Ο απλούς
πιστεύει εις πάντα λόγον· ο δε φρόνιμος προσέχει εις τα βήματα αυτού». Αναλογίζεται
τις μέρες που έρχονται και τι θα φέρουν και σκέφτεται τον καλύτερο τρόπο να προετοιμαστεί
γι’ αυτές και να τις χρησιμοποιήσει για να πετύχει τους σκοπούς του.
Παρ.ιε:22 Όπου συμβούλιον δεν υπάρχει, οι σκοποί
ματαιόνονται· εν δε τω πλήθει των συμβούλων στερεόνονται.
Εδώ η σοφία του σχεδιασμού θεωρείται δεδομένη, και ο
συγγραφέας απλά μας δίνει συμβουλές για το πώς να κάνουμε πετυχημένα σχέδια.
Λέει, μην είσαι τόσο ανεξάρτητος που να νομίζεις ότι δεν χρειάζεσαι συμβουλή. Δέξου
την σοφία των άλλων που έχουν κάνει κάτι πριν από εσένα. Μίλησε με σοφούς και
έμπειρους ανθρώπους. Παρακολούθησε τον τρόπο που ενεργούν άλλοι και μάθε από τα
λάθη και τις επιτυχίες τους.
Παρ.ις:3 Αφιέρονε τα έργα σου εις τον Κύριον, και αι
βουλαί σου θέλουσι στερεωθή.
Και πάλι, ο σχεδιασμός θεωρείται δεδομένος και το ζήτημα
είναι: πώς μπορείς να σχεδιάσεις με τέτοιο τρόπο, που ό, τι κάνεις να έχει σταθερή
αξία και να μην είναι κάτι εφήμερο. Απάντηση: Αφιέρονε τα έργα σου εις τον Κύριον. Αυτό σημαίνει να ζητάς πάντα
την οδηγία και τη δύναμη του Κυρίου στον προγραμματισμό σου. Να εμπιστεύεσαι
την σοφία Του και όχι τη δική σου. Τότε τα σχέδιά σου θα αποδώσουν καρπούς που θα
μένουν.
Παρ.κδ:27 Διάταττε το έργον σου έξω και προετοίμαζε
αυτό εις σεαυτόν εν τω αγρώ· και έπειτα οικοδόμησον τον οίκόν σου.
Αυτό προφανώς σημαίνει ότι είναι σημαντικό να είσαι σε θέση
να υποστηρίξεις το έργο σου πριν το ξεκινήσεις. Ίσως να είναι μια καλή συμβουλή
για ένα νέο σήμερα: βρες μια δουλειά προτού να παντρευτείς. Ή τουλάχιστον σχεδίασε
πώς σκέφτεσαι να υποστηρίξεις το νέο νοικοκυριό που ξεκινάς.
Παρ.λα:15,16 Και εγείρεται ενώ είναι έτι νυξ και δίδει
τροφήν εις τον οίκον αυτής, και έργα εις τας θεραπαίνας αυτής. Θεωρεί αγρόν και
αγοράζει αυτόν· εκ του καρπού των χειρών αυτής φυτεύει αμπελώνα.
Εδώ ο προγραμματισμός έχει δύο σκέλη. Η ενάρετη γυναίκα σηκώνεται
νωρίς και αναθέτει εργασίες στις υπηρέτριες της. Δεν μπορείς να αναθέσεις
δουλειές, αν δεν έχεις ένα σχέδιο για το τι θέλεις να γίνει εκείνη την ημέρα. Θεωρεί
αγρό και τον αγοράζει. Τι σημαίνει «θεωρεί»; Μελετά πως θα ταιριάξει στο σχέδιο
του νοικοκυριού.
Συμπέρασμα από τις παροιμίες: ο προσεκτικός
προγραμματισμός είναι μέρος αυτού που κάνει ένα άτομο σοφό και παραγωγικό. Ο μη
προγραμματισμός είναι ανόητο και επικίνδυνο πράγμα. Αυτό ισχύει ακόμα κι αν οι Παροιμίες
μας διδάσκουν ότι δεν ξέρουμε τι μπορεί να φέρει το μέλλον. «Η καρδία του ανθρώπου βουλεύεται την οδόν
αυτού· αλλ' ο Κύριος διευθύνει τα βήματα αυτού» (Παρ.ις:9). Το γεγονός ότι τελικά
ο Κύριος έχει τον έλεγχο του μέλλοντος, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να
σχεδιάζουμε. Σημαίνει ότι πρέπει να αφιερώνουμε τα έργα μας στον Κύριο και να
Τον εμπιστευόμαστε να καταρτίζει τα σχέδιά μας σύμφωνα με τους σκοπούς της
αγάπης Του.
2. Ο σχεδιασμός του αποστόλου Παύλου
Θα πάρουμε ένα μόνο παράδειγμα του σχεδιασμού του Παύλου από
τα πολλά που βλέπουμε στο βιβλίο των Πράξεων και τις επιστολές του.
Ρωμ.ιε:20-28 «ούτω δε εφιλοτιμήθην να κηρύττω το
ευαγγέλιον, ουχί όπου ωνομάσθη ο Χριστός, διά να μη οικοδομώ επί ξένου
θεμελίου· αλλά καθώς είναι γεγραμμένον· Εκείνοι προς τους οποίους δεν ανηγγέλθη
περί αυτού θέλουσιν ιδεί, και εκείνοι οίτινες δεν ήκουσαν θέλουσι νοήσει. Διά
τούτο και εμποδιζόμην πολλάκις να έλθω προς εσάς· τώρα όμως μη έχων πλέον τόπον
εν τοις κλίμασι τούτοις, επιποθών δε από πολλών ετών να έλθω προς εσάς, όταν
υπάγω εις την Ισπανίαν, θέλω ελθεί προς εσάς· διότι ελπίζω διαβαίνων να σας ιδώ
και να προπεμφθώ εκεί από σας, αφού πρώτον οπωσούν σας χορτασθώ. Τώρα δε υπάγω
εις Ιερουσαλήμ, εκπληρών την διακονίαν εις τους αγίους. Διότι ευηρεστήθησαν η
Μακεδονία και Αχαΐα να κάμωσί τινά βοήθειαν εις τους πτωχούς των αγίων των εν
Ιερουσαλήμ. Ευηρεστήθησαν τωόντι, και είναι οφειλέται αυτών. Διότι εάν τα έθνη
έγειναν συγκοινωνοί αυτών εις τα πνευματικά, χρεωστούσι να υπηρετήσωσιν αυτούς
και εις τα σωματικά. Αφού λοιπόν εκτελέσω τούτο και επισφραγίσω εις αυτούς τον
καρπόν τούτον, θέλω περάσει δι' υμών εις την Ισπανίαν».
Εδώ είναι ένα τυπικό παράδειγμα του πώς ο απόστολος Παύλος λειτουργούσε
την αποστολή του. Και νομίζω ότι πρέπει να μάθουμε από αυτόν ότι ο σχεδιασμός
είναι καθοριστικής σημασίας για μια παραγωγική διακονία. Και εννοώ την
προσωπική διακονία, καθώς και την πιο πολύπλοκη εκκλησιαστική διακονία. Ο
Παύλος ήταν o μεγαλύτερος ιδρυτής εκκλησιών που έζησε ποτέ. Κατάφερε τα
περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο, για την εξάπλωση της Βασιλείας του Χριστού.
Έτσι πιστεύω ότι θα κάναμε καλά να πάρουμε στα σοβαρά τη μέθοδό του. Μέρος της
μεθόδου του ήταν ο σχεδιασμός.
Είχε μια γενική κατευθυντήρια γραμμή: ήθελε να κηρύττει εκεί
όπου κανείς δεν είχε κηρύξει πριν. Στη συνέχεια, ανέπτυξε ένα συγκεκριμένο
σχέδιο βάσει αυτής της κατευθυντήριας γραμμής: θα πήγαινε την βοήθεια από την
Μακεδονία και την Αχαΐα στην Ιερουσαλήμ. Μετά, θα πήγαινε στη Ρώμη για να εδραιώσει
μια βάση στη Δύση, από την οποία θα πήγαινε στην Ισπανία.
Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, είναι ότι απ’ όσο
γνωρίζουμε, το σχέδιο αυτό απέτυχε. Συνελήφθη στην Ιερουσαλήμ. Πήγε στη Ρώμη σαν
αιχμάλωτος και προφανώς ποτέ δεν πήγε στην Ισπανία. Είναι ακριβώς όπως είδαμε
στις Παροιμίες. Ο Θεός είναι Αυτός που τελικά κρατάει το μέλλον. Αλλά παρόλα
αυτά σχεδιάζουμε. Ο Θεός χρησιμοποιεί τα σχέδιά μας, ακόμα κι αν τελικά τα
απορρίπτει.
Για παράδειγμα, αν ο Παύλος δεν είχε προγραμματίσει να
χρησιμοποιήσει τη Ρώμη σαν ορμητήριο για ένα ταξίδι στην Ισπανία, πιθανώς ποτέ
δεν θα είχε γράψει την πιο θαυμαστή επιστολή που έχει γνωρίσει ο κόσμος ποτέ -
την επιστολή προς Ρωμαίους. Ο σχεδιασμός είναι ζωτικής σημασίας στη χριστιανική
ζωή και τη χριστιανική διακονία — ακόμη και όταν ο Θεός ανατρέπει τα σχέδιά μας.
3. Ο σχεδιασμός του Θεού
Ο βασικός λόγος για τον σχεδιασμό, είναι ότι ο ίδιος ο Θεός
σχεδιάζει, και εμείς δημιουργηθήκαμε κατά την εικόνα Του για να ασκήσουμε
εξουσία πάνω στη γη υπό την κυριότητά Του.
Δεν νομίζω ότι είναι ακόμη δυνατό να κατανοήσουμε ένα Θεό,
που δεν ενεργεί σύμφωνα με τον δικό Του αιώνιο σχεδιασμό — δηλαδή, ένα Θεό που
έχει άμεσες αντιδράσεις σε ερεθίσματα αντί για αργές ενέργειες, που αρμόζουν σε
ένα σοφό σκοπό.
Ησ.μς:9,10 Ενθυμήθητε τα πρότερα, τα απ' αρχής· διότι
εγώ είμαι ο Θεός και δεν υπάρχει άλλος· εγώ είμαι ο Θεός και ουδείς όμοιός μου·
όστις απ' αρχής αναγγέλλω το τέλος και από πρότερον τα μη γεγονότα, λέγων, Η
βουλή μου θέλει σταθή και θέλω εκτελέσει άπαν το θέλημά μου·
Εφεσ.α:9,10 γνωστοποιήσας εις ημάς το μυστήριον του
θελήματος αυτού κατά την ευδοκίαν αυτού, την οποίαν προέθετο εν εαυτώ, εις
οικονομίαν του πληρώματος των καιρών, να συγκεφαλαιώση τα πάντα εν τω Χριστώ
και τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης.
Πράξ.β:23 τούτον λαβόντες παραδεδομένον κατά την
ωρισμένην βουλήν και πρόγνωσιν του Θεού, διά χειρών ανόμων σταυρώσαντες
εθανατώσατε·
Αφού ο Θεός είναι Θεός που κάνει τα πάντα βάσει σχεδίου,
αρμόζει κι εμείς να προσεγγίζουμε τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής με
προνοητικότητα και σχέδιο, όχι τυχαία.
4. Ο σχεδιασμός του Ιησού
Ο Ιησούς είχε μια αποστολή να εκτελέσει, και την τελείωσε με
σχεδιασμό και προνοητικότητα.
Όταν η μητέρα Του τον προέτρεψε να κάνει ένα θαύμα στο γάμο
στην Κάνα, είπε, «δεν ήλθεν έτι η ώρα μου»
(Ιωάν.β:4). Υπήρχε μια προγραμματισμένη και ορισμένη ώρα για την αποκάλυψη της
εξουσίας Του. Έπρεπε να ακολουθήσει το σχέδιο. Στο Λουκ.θ:51 λέει, «Και ότε συνεπληρούντο αι ημέραι διά να
αναληφθή, τότε αυτός έκαμε στερεάν απόφασιν να υπάγη εις Ιερουσαλήμ». Ήξερε
ότι το σχέδιο σήμαινε θάνατο στην Ιερουσαλήμ, αλλά δεν έκανε πίσω από το
σχέδιο.
Ποτέ δεν έκανε κάτι ενάντια στη θέλησή Του. Το σχέδιο του Πατέρα
ήταν το σχέδιό Του. Είπε στο Ιωάν.ι:18,
«Ουδείς αφαιρεί αυτήν απ' εμού, αλλ' εγώ
βάλλω αυτήν απ' εμαυτού· εξουσίαν έχω να βάλω αυτήν, και εξουσίαν έχω πάλιν να
λάβω αυτήν· ταύτην την εντολήν έλαβον παρά του Πατρός μου».
Συμπέρασμα:
Πολύ συγκεκριμένα, αυτό που πρέπει να κάνουμε τον καινούριο χρόνο
είναι να πάρουμε χρόνο για να σχεδιάσουμε τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μας.
Πώς η προσευχή και η μελέτη του λόγου του Θεού πρόκειται να γίνουν
σημαντικά τμήματα της ζωής μας. Χωρίς σχέδιο, αυτά τα τόσο σημαντικά πράγματα,
πάντα παραγκωνίζονται από επείγουσες πιέσεις.
Για παράδειγμα, δεδομένου ότι η Κυριακή είναι η πρώτη ημέρα
της εβδομάδας (δεν είναι η τελευταία μέρα του Σαββατοκύριακου!) και ανήκει στον
Κύριο, πάρε δέκα ή δεκαπέντε λεπτά κάθε Κυριακή και σκέψου, σχεδίασε τις ώρες
της προσευχής και της μελέτης για την βδομάδα που ξεκινάει. Σκέψου, πώς ο Θεός
ίσως να θέλει να σε χρησιμοποιήσει αυτή την εβδομάδα με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Σχεδίασε τι θα διδάξεις τα παιδιά σου, ποιους θα επισκεφθείς, το βιβλίο που
θέλεις να διαβάσεις, τον γείτονα που θέλεις να μιλήσεις, κλπ.
Οι Παροιμίες μας διδάσκουν να σχεδιάζουμε. Ο μεγαλύτερος
ιεραπόστολος που έζησε ποτέ ήταν άνθρωπος σχεδιασμού. Ο Θεός εκτελεί τα πάντα σύμφωνα
με το σχέδιό Του. Ο Ιησούς σχεδίασε να πάει στην Ιερουσαλήμ εξαιτίας του πιο
στοργικού σχεδίου που επινοήθηκε ποτέ.
Σχεδίασε για τη χαρά μας. Οφείλουμε να σχεδιάζουμε για τη
δόξα Του.
